Είναι η χρονιά του Κριστιάνο Ρονάλντο, που αφού κέρδισε το Τσάμπιονς λιγκ με την Ρεάλ Μαδρίτης, μεγαλουργεί και στα γήπεδα της Ρωσίας καλοκαιριάτικα με την φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας. Κυρίως όμως αυτό το καλοκαίρι συζητιέται πολύ η απόφαση του ν αφήσει την «Βασίλισσα», θυμωμένος από τις κατηγορίες περί φοροδιαφυγής. Μιλάμε για απόφαση που έχει φρενάρει (;) όλο το εφετινό ευρωπαϊκό μεταγραφικό παζάρι.   

Νόμος Μέκαμ και άλλα πολλά

Εψαξα λίγο αυτή την ιστορία της κρίσης στις σχέσεις του Ρονάλντο με την Ρεάλ Μαδρίτης. Θεωρούσα αδύνατο οι λογιστές του Πορτογάλου να είναι τόσο κουτοί, ώστε να άφησαν εκτεθειμένο τον ποδοσφαιριστή και να τον οδήγησαν στο ειδώλιο του κατηγορουμένου για φοροδιαφυγή. Κάθε ποδοσφαιριστής του καιρού μας είναι ο καθένας χωριστά μια επιχείρηση και μια τόσο μεγάλη επιχείρηση όσο η «επιχείρηση Ρονάλντο» δεν γίνεται να βασίζεται σε ανθρώπους που κάνουν λάθη στις φορολογικές δηλώσεις. Τι έχει συμβεί; Ένα χωρίς προηγούμενο μπέρδεμα.   

Η δυσαρέσκεια του Κριστιάνο Ρονάλντο ξεκίνησε μετά την δίωξη που του έγινε: κατηγορείται από τον Εισαγγελέα της Μαδρίτης ότι δεν έχει πληρώσει τους φόρους που του αναλογούν για τα χρήματα που κέρδισε το διάστημα 2011-14 από εμπορικές συμφωνίες – πρόκειται για χρήματα που δεν έχουν σχέση με το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με τη Ρεάλ. Αντικείμενο έρευνας στο παρελθόν έχουν γίνει τα οικονομικά και του Λιονέλ Μέσι, καθώς και των Νεϊμάρ, Μασεράνο, Σάντσες, Ντι Μαρία, Μόντριτς και άλλων σπουδαίων μη Ισπανών παικτών και προπονητών – ο Μουρίνιο είναι ο τελευταίος που κλήθηκε κι αυτός για εξηγήσεις. Πολλοί συνδέουν τις ιστορίες αυτές με μια σειρά από αποκαλύψεις που έκαναν τον περασμένο χειμώνα Πορτογάλοι χάκερς, που έβγαλαν στο φως τα δεδομένα της οικονομικής κατάστασης διάσημων συμπατριωτών τους (κι όχι μόνο…), και τα οποία δημοσίευσαν γερμανικά περιοδικά κυρίως. Ωστόσο, μολονότι σίγουρα και οι αποκαλύψεις αυτές μια ζημιά στους παίκτες έκαναν, η όλη ιστορία είναι περισσότερο ένα ισπανικό μπέρδεμα, που ξεκινά από τη χρονιά που ο Ντέιβιντ Μπέκαμ πήγε στη Βασίλισσα.

Ο Μπέκαμ γνωρίζοντας τότε ότι η ισπανική φορολογία είναι υψηλότερη από την αγγλική δεν ήθελε να πάει στη Ρεάλ. Η Βασίλισσα εξάντλησε την επιρροή της στην τότε ισπανική Κυβέρνηση και ζήτησε να ψηφιστεί ένας ειδικός νόμος, που να ρυθμίζει τα φορολογικά ζητήματα των ξένων ποδοσφαιριστών. Ο συγκεκριμένος νόμος, ονομάστηκε για χάρη του Αγγλου «Νόμος Μπέκαμ»: η ιστορία είναι πραγματικά απίθανη. Δημιουργήθηκε, όχι ειδικά για τον Μπέκαμ, αλλά για να κάνει την Ισπανία πιο ελκυστική για ξένους ποδοσφαιριστές. Με βάση αυτόν, όλοι οι εργαζόμενοι που δούλευαν στην Ισπανία και προέρχονταν από το εξωτερικό, θα πλήρωναν φόρους της τάξεως του 25% για έσοδα που δεν έχουν να κάνουν με τα συμβόλαια τους: οι Ισπανοί πλήρωσαν 40% αν εμφανίζουν έσοδα μεγαλύτερα από 100 χιλιάδες ευρώ. Το 2010, όταν ήρθε η κρίση και στην Ισπανία, από τις διατάξεις αυτού του νόμου, που δημιουργήθηκε για να πάει ο Μπέκαμ στη Ρεάλ, εξαιρέθηκαν οι ξένοι ποδοσφαιριστές και προπονητές, που πλέον πληρώνουν όσα και οι Ισπανοί. Μόνο που τα έσοδα των συγκεκριμένων ξένων παικτών δεν έρχονται όλα από την Ισπανία – για αυτό και τα νεύρα του Ρονάλντο, που πιστεύει ότι οι Ισπανοί του ζητάνε χρήματα για έσοδα που έχει σε διάφορες άλλες χώρες του πλανήτη από μη ισπανικές εταιρίες, μόνο και μόνο γιατί είναι κάτοικος Μαδρίτης! Η ιστορία δεν μοιάζει με αυτή του Μέσι που είχε κατηγορηθεί ότι αυτός και ο πατέρας του είχαν υπογράψει διπλά συμβόλαια.

Θα φύγουν πολλοί…    

Στο μεταξύ η Ρεάλ Μαδρίτης δια μέσω του γενικού της διευθυντή Χοσέ Άνχελ Σάντσεζ, ζήτησε επισήμως από το ισπανικό κράτος τη μείωση των φόρων που καλούνται να πληρώσουν οι ξένοι ποδοσφαιριστές και την υπαγωγή τους ξανά στον νόμο Μπέκαμ, που ισχύει κανονικά για άλλους αθλητές, αλλά και ηθοποιούς, τραγουδιστές, ανθρώπους του θεάματος που δηλώνουν έδρα την Ισπανία. Για τον γενικό διευθυντή της «βασίλισσας», κ. Σάντσεζ, η πρακτική των ελέγχων και των διώξεων θα έχει ως αποτέλεσμα την φυγή των ποδοσφαιριστών. «Δεν έχουμε τόσες πολλές βιομηχανίες στην Ισπανία που να έχουν ηγετική θέση, σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως το ποδόσφαιρο», δήλωσε ο Σάντσεζ κατά τη διάρκεια συνεδρίου πριν από μερικές μέρες. «Δε λέω ότι πρέπει να πληρώσουν λιγότερα», είπε. «Πρέπει να πληρώσουν όλα όσα αναφέρει ο σχετικός νόμος που έγινε για χάρη τους» τόνισε προσθέτοντας ότι σε αυτό τον τομέα η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ έχει πλεονέκτημα, γιατί «οι παίκτες που παίζουν εκεί να πληρώνουν λιγότερους φόρους». Όχι τυχαία, είπε «επόμενος σταθμός του δυσαρεστημένου Πορτογάλου θεωρείται η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ».

Καλοκαίρι με καραμπόλες

Το ποδόσφαιρο δεν είναι απρόβλεπτο μόνο μέσα στο γήπεδο: είναι γενικά απρόβλεπτο. Πριν είκοσι μέρες η Ρεάλ κέρδισε το Τσάμπιονς λιγκ κι έμοιαζε έτοιμη να χτίσει μια τρομακτική ποδοσφαιρική δυναστεία. Είκοσι μέρες μετά κινδυνεύει να χάσει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της εξαιτίας μιας εξέλιξης που δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς. Αν χωρίσουν ο Κριστιάνο Ρονάλντο και η Ρεάλ Μαδρίτης θα ζήσουμε αυτό το καλοκαίρι την μεταγραφή της δεκαετίας! Η Ρεάλ είναι αδύνατο ν αφήσει τον ποδοσφαιριστή να φύγει με λιγότερα από 120 εκατ ευρώ – σύμφωνα με την ισπανική Marca ίσως απαιτήσει και περισσότερα – ενώ όποιος θέλει τον Πορτογάλο πρέπει να λάβει υπόψην του ότι μόνο το συμβόλαιο με τον ποδοσφαιριστή θα του κοστίσει πάνω από 150 εκατ ευρώ! Αν υποθέσουμε πως υπάρχει στην Ευρώπη ομάδα έτοιμη να δώσει αυτά τα χρήματα (σχεδόν 300 εκατ ευρώ για μια τριετία!) αυτό το deal είναι δεδομένο ότι θα σημαδέψει ολόκληρο το ευρωπαϊκό παζάρι, αφού όποιος τα χρήματα τα δώσει θα πρέπει και κάποιον (κάποιους…) να πουλήσει για να μειώσει την δαπάνη. Αν π.χ τον αποκτήσει η Παρί, σίγουρα θα φύγουν από το Παρίσι και ο Βεράτι και ο Καβάνι ή ο Ματουιντί, που έχουν προτάσεις και σίγουρα κάποιοι φθηνότεροι θα αποκτηθούν στη θέση τους. Οι καραμπόλες αυτές, καθώς και το γεγονός ότι η Ρεάλ μπορεί να βρεθεί με πάνω από 100 εκατ ευρώ για ξόδεμα, θα βάλουν φωτιά κάποια στιγμή στο ευρωπαϊκό παζάρι, που αυτή τη στιγμή είναι στάσιμο. Αν φύγει ο Πορτογάλος από τη Μαδρίτη, θα γίνουν πάρα πολλά: αυτή τη στιγμή όλοι την ιστορία αυτή κοιτάζουν.

Δεν το ξέρει ο εισαγγελέας της Μαδρίτης, αλλά άθελά του, φέτος το καλοκαίρι αποδείχτηκε ο πιο σημαντικός άνθρωπος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Και μολονότι έψαξα δεν βρήκα καν το όνομά του…