Η έβδομη αγωνιστική των play off ήταν η σημαντικότερη μέχρι τώρα. Υποτίθεται ότι το ΑΕΚ – ΠΑΟ θα ήταν ένας τελικός του πρωταθλήματος: αναμενόταν από πολλούς (όχι από μένα…) κάποιου είδους μάχη. Υποτίθεται επίσης ότι ο ΠΑΟΚ στη Λάμια και ο Ολυμπιακός στο Βικελίδης απέναντι στον Αρη θα έπρεπε να πάρουν νίκες που να τους επιτρέψουν να παίξουν τα ρέστα τους στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Τελικά η  ΑΕΚ μετέτρεψε το ντέρμπι με τον ΠΑΟ σε περίπατο κι έδειξε ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ για να πάει στην Τούμπα την Κυριακή να κερδίσει και τον ΠΑΟΚ και επί  της ουσίας και το πρωτάθλημα. Πάντα κρατούσε την τύχη στα χέρια της: χθες απλά έδειξε το γιατί και σήμερα μοιάζει χωρίς αντίπαλο. Ο ΠΑΟ ήταν κατώτερος των περιστάσεων στο πιο κρίσιμο ματς. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός πληρώνουν τα ευρωπαϊκά παιγνίδια τους. Ο ΠΑΟΚ αυτά που προηγήθηκαν. Ο Ολυμπιακός αυτά που ακολουθούν. 

Ένα βήμα από το πρωτάθλημα

Πριν το παιχνίδι η σύνθεση του Παναθηναϊκού έμοιαζε δεδομένη καθώς οι Πράσινοι ερχόντουσαν από την μεγάλη έκταση νίκη κόντρα στην Λαμία. Οι προβλέψεις δεν επιβεβαιώθηκαν. Ο Τερίμ έκανε μια αλλαγή προβλέψιμη, δίνοντας ξανά φανέλα βασικού στον τερματοφύλακα Ντραγκόφσκι και μια μάλλον απροσδόκητη επιλέγοντας τον Παλάσιος αντί του Βέρμπιτς στην αρχική εντεκάδα – ο Μπερνάρ δεν ήταν έτοιμος. Οι προβληματισμοί του Αλμέιδα πριν το ματς ήταν σαφώς περισσότεροι. Ο προπονητής της ΑΕΚ επέλεξε τελικά την άμυνα που βλέπουμε τελευταία (με τους  Ρότα, Βίντα, Κάλενς, Χατζισαφί μπροστά από τον Αθανασιάδη), κράτησε τους  Σιμάνσκι, Γιόνσον και έστειλε αριστερά τον Πινέδα κρατώντας δεξιά τον Ελίασον. Προτίμησε τον Πόνσε κρατώντας τον Λιβάι Γκαρσία στον πάγκο κι έδωσε μετά από καιρό φανέλα βασικού στον Αραούχο ζητώντας ένα και μόνο πράγμα: πίεση παντού και γκάζι χωρίς χρονοτριβή. Στο 4΄ο Πόνσε απείλησε με κεφαλιά από σέντρα του Ελίασον. Στο 8΄ο Ελίασον έκλεψε τη μπάλα συνεργάστηκε με τον Πινέδα κι έκανε το 1-0.

Η ΑΕΚ δεν είχε πολλές ευκαιρίες, αλλά πρέσαρε και κυνηγούσε την στιγμή. Στο 37΄ο Πόνσε πήρε την μπάλα από τον Ακαϊντίν έφτασε απέναντι από τον Ντραγκόφσκι κι έκανε τα γκολ δυο. Περιμέναμε την αντίδραση του ΠΑΟ που σωστά φωνάζει για ένα πέναλτι στον Κώτσιρα: δεν την είδαμε ποτέ. Αντιθέτως είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο την ΑΕΚ να παίζει πολύ με τον Πινέδα που ως αριστερό χαφ – εξτρέμ διέλυσε τον ΠΑΟ. Μια επιτάχυνση του βοήθησε ώστε ο Ελίασον να βρει το τελικό 3-0 κι ενώ προηγουμένως η ΑΕΚ είχε δυο δοκάρια στην ίδια φάση κι αμέσως μετά ο ίδιος έχασε το γκολ του 4-0 μόνος απέναντι στον Ντραγκόφσκι! Η ΑΕΚ είναι πλέον ένα βήμα από το πρωτάθλημα, αλλά αυτό που κυρίως έδειξε χθες είναι ότι δεν έχει αντίπαλο. Μπορεί να χάσει το πρωτάθλημα (τα μαθηματικά και το πρόγραμμα δεν το αποκλείουν…) αλλά πρέπει να το κάνει μόνη της. Κι όσο κι αν βρισκόμαστε κοντά στο Πάσχα διακρίνω μια διάθεση για γιορτές κι όχι για δώρα.

Κι ο ΠΑΟ; Ο ΠΑΟ όπως παραδέχτηκε ο Τερίμ έκανε το χειρότερο παιγνίδι του επί των ημερών του. Στην κρισιμότερη στιγμή φάνηκε να έχει έλλειψη πρωταθλητών: οι παίκτες του δυσκολεύονται να αντέξουν την πίεση. Στα πέντε από τα επτά ματς των play off βρέθηκε να κυνηγά το σκορ χαρίζοντας ένα γκολ στον αντίπαλό του: χθες χάρισε δυο. Ετσι είναι αδύνατον να διεκδικήσει κάτι περισσότερο. Τι του απομένει; Η ελπίδα που ως γνωστόν πεθαίνει τελευταία. Μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ έκανε τέσσερις νίκες. Αν της κάνει και τώρα στα τέσσερα ματς που απομένουν θα κερδίσει το κύπελλο και θα ελπίζει σε δυο στραβοπατήματα της ΑΕΚ για να πάρει και το πρωτάθλημα. Αλλά δεν ξέρω αν στην διεκδίκησή του πιστεύει κανείς μετά τον τρόπο που έχασε χθες.    

Αλλαξε εντελώς λάθος

Μιλώντας για στραβοπατήματα αυτά του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ είναι εντελώς αδικαιολόγητα. Στο Βικελίδης ο Μεντιλίμπαρ άλλαξε εντελώς την εντεκάδα του Ολυμπιακού που είδαμε κόντρα στον ΠΑΟΚ επαναφέροντας αρκετούς από τους περίφημους βασικούς. Στην άμυνα ο Κάρμο πήρε τη θέση του Ρέτσου, ο Ντόι του Αμπι, ο Ροντινέι του Κινι, ο Ορτέγκα του Ρίτσαρντς. Στη μεσαία γραμμή επέστρεψε ο Εσε δίπλα στον Ιμπόρα και στην επίθεση δίπλα βρέθηκαν οι θεωρητικά ξεκούραστοι Φορτουνης, Γιόβετιτς και ο ΕλΚαμπί. Ο Βάσκος κράτησε τους Τζολάκη, Ιμπόρα και Ζέλσον Μαρτίνς μόνο εμφανίζοντας ένα Ολυμπιακό που έμοιαζε με αυτόν που πήρε την πρόκριση από την Φενέρ. Όμως στην Πόλη με αυτή την ενδεκάδα ο Ολυμπιακός είχε ηττηθεί και προκρίθηκε στα πέναλτι κι αυτό ο Βάσκος προπονητής όφειλε να το έχει στα υπόψιν του.   

Προέκυψε ένας Ολυμπιακός που στο πρώτο ημίχρονο έκανε πολύ κατοχή μπάλας, είχε δυο δοκάρια με τον Ιμπόρα και τον Ντόη, πέτυχε στο 8΄ένα γκολ με τον Γιόβετιτς που σωστά ακυρώθηκε, αλλά έμοιαζε να περπατάει, απέναντι σε ένα Αρη που αυτή την φορά είχε όλους τους βασικούς του: ο Μάντζιος επανάφερε Κουέστα, Οντουμπάτζιο, Φαμπιάνο, Ζουλς και Σουλεϊμάνοφ παρουσιάζοντας μια ομάδα που σχέση με το ματς με την ΑΕΚ είχε περισσότερη ενέργεια. Δυσκολεύτηκε στο πρώτο ημίχρονο, έχοντας όμως κι αυτός τις δικές του ευκαιρίες: ο Τζολάκης χρειάστηκε πολύ με κορυφαία του επέμβαση μια στο 45΄ κι ενώ ο Αρης είχε 11 τελικές προσπάθειες – ρεκόρ για φέτος σε 45 λεπτά. Βέβαια ίσως να μην άνοιγε το σκορ αν στο 48΄ο Ντόη δεν έδινε το δικαίωμα στον Μορόν να κάνει το 1-0 φτάνοντας απέναντι από τον Τζολάκη ανενόχλητος, αλλά αυτούς τους αμυντικούς έχει ο Ολυμπιακός οπότε κανένα λάθος τους δεν είναι ανεξήγητο: ανεξήγητο είναι γιατί ο Αμπι και ο Ρέτσος δεν χρησιμοποιήθηκαν.

Το γκολ έβαλε τον Ολυμπιακό στην ανάγκη να κυνηγάει: το ό,τι βρήκε με τον Μαρτίνς, μετά από πάσα του Φορτούνη, το 1-1 γρήγορα δεν άλλαξε αυτή του την υποχρέωση – είχε ανάγκη την νίκη. Αλλά η έλλειψη δυνάμεων (ή το γεγονός ότι το μυαλό πολλών είναι ήδη στο Μπέρμιχαμ) έπαιξαν το ρόλο τους: ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς χωρίς σοβαρή τελική προσπάθεια στο τελευταίο εικοσιπεντάλεπτο κι ενώ ο Αρης με τον Ζαμόρα που ήρθε από τον πάγκο έψαχνε το δεύτερο γκολ. Το τελικό 1-1 έχει για τους Ερυθρόλευκους την γεύση της ήττα και έδωσε στον Αρη την ικανοποίηση να ισχυρίζεται πως και φέτος φρέναρε τον Ολυμπιακό πάνω στο καλύτερο.        

Το rotation του Λουτσέσκου

Κι ο ΠΑΟΚ πάτησε μια μπανανόφλουδα στη Λαμία. Μετά από καιρό είδαμε κι από τον Ράζβαν Λουτσέσκου rotation πραγματικό. Κάθισαν στο πάγκο οι Κουλιεράκης, Βιερίνια, Μεϊτέ, Μπράντον Τόμας, Μπάμπα, Οττο, και Μουργκ ενώ έλειπε κι ο Αντρίγια Ζίφκοβιτς. Πήραν τις θέσεις τους οι Σάστρε, Μηχαϊλίδης, Ράφα Σουάρεθ, Οζντόεφ, Κωνσταντέλιας, Ντεσπότοφ και Σαμάτα. Οι αλλαγές ήταν πολλές. Ο Ρουμάνος σκέφτηκε ότι με αντίπαλο την Λαμία επιτρέπεται να κάνει κανείς τα πάντα: δεν είναι έτσι ακριβώς. Ο ΠΑΟΚ έφτασε μια – δυο φορές κοντά στο γκολ στο πρώτο ημίχρονο, έχασε με τον Μιχαηλίδη την πιο μεγάλη του ευκαιρία στο 44΄και είδε τον Σλίβκα να ανοίγει το σκορ στο 45΄. Ο Ρουμάνος έριξε στο ματς τους διαθέσιμους βασικούς του στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά η ομάδα του μοιάζει συνολικά κουρασμένη και ντεφορμέ: δεν υπάρχουν αναπληρωματικοί που μπορεί να κάνουν το κάτι παραπάνω, ούτε βασικοί που με μικρότερο χρόνο συμμετοχή (και λιγότερη επιβάρυνση) θα κάνουν την διαφορά χάρη στην ποιότητα τους. Ο ΠΑΟΚ είχε ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο αφού κράτησε πιο πολύ την μπάλα και πίεσε- έστω ανορθόδοξα – αλλά απλά κατάφερε να πάρει την ισοπαλία με ένα γκολ του Σβαπ στις καθυστερήσεις κυρίως γιατί αυτές κράτησαν πάνω από δέκα λεπτά και η Λαμία έπαιζε με παίκτη λιγότερο. Το μόνο αισιόδοξο για την ομάδα του Λουτσέσκου είναι ότι αποκλείεται να παίξει χειρότερα με την ΑΕΚ την Κυριακή: θα έχει μια αντίδραση σίγουρα αφού αυτή είναι η φύση της ομάδας. Σε διαφορετική περίπτωση η ΑΕΚ θα κάνει γύρο του θριάμβου στην Τούμπα.