O Ολυμπιακός ήθελε μια νίκη κόντρα στην Φενέρ για να σφραγίσει την πρόκρισή του στην επόμενη φάση του Europa League: την πήρε παλικαρίσια με ένα γκολ του Τικίνιο στο 89΄. Ο ΠΑΟΚ ήθελε μια νίκη στην Μπρατισλάβα κόντρα στην αδύναμη Σλόβαν για να σφραγίσει το εισιτήριο παραμονής του στο Εuropa Conference League. Έπαιξε σε ένα άδειο γήπεδο. Γύρισε με μια ισοπαλία που τον υποχρεώνει να ιδρώσει την πρόκρισή του στην επόμενη φάση μέχρι την τελευταία αγωνιστική, αλλά κρατάει την τύχη στα χέρια του. Το ευρωπαϊκό βράδυ αυτή τη φορά δεν είχε πίκρες.
Το γιατί της αισιοδοξίας
Ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν πολύ αισιόδοξος πριν το ματς με την Φενέρ και το γιατί το είδαμε χθες βράδυ. Ο Ολυμπιακός μοιάζει να έχει βρει ενέργεια και δυνάμεις, αλλά και κάτι που για τον Πορτογάλο είναι πάντα σημαντικό: λύσεις από τον πάγκο. Κόντρα στην Φενέρ αυτό που κυρίως επιβραβεύτηκε ήταν η επιμονή του Ολυμπιακού – μια επιμονή βασισμένη στην φανερή βεβαιότητα των παικτών του πρωταθλητή ότι είναι καλύτερη ομάδα από την αντίπαλό του. Τι αξίζει κανείς να θυμάται από αυτό το παιγνίδι; Ότι ένας πραγματικά καλός προπονητής μπορεί και πρέπει να έχει και plan B σε ένα παιγνίδι – το περίφημο plan B δεν είναι θεωρία και δεν σχετίζεται μόνο με αλλαγές παικτών.
Είχε καθαρό μυαλό
Ο Ολυμπιακός είναι σαν να έχει παίξει με τη Φενέρ, όχι ένα, αλλά δυο ματς: ένα στο πρώτο κι ένα στο δεύτερο ημίχρονο – ολότελα διαφορετικά. Στο πρώτο ο Μαρτίνς είχε ποντάρει στην πιθανότητα της επανάληψης αυτού που είχε γίνει στο ματς της Πόλης κι αποφάσισε να περιμένει την Φενέρ, που όμως ήταν καλά διαβασμένη αυτή τη φορά. Ο Ολυμπιακός έχει στο 5΄την πρώτη (και μοναδική με αντεπίθεση) ευκαιρία του ματς, όταν ο Μασούρας δίνει τη μπάλα στον Αγκιμπού σε άδειο τέρμα αλλά αυτός δεν προλαβαίνει. Λίγο μετά ζητά ένα πέναλτι στον Ονιεκουρού που ο Λαόθ αρνείται. Αλλά η Φενέρ δεν του έδωσε χώρους για αντεπιθέσεις, πίεσε τον Μαντί Καμαρά, έβγαλε σχεδόν από το ματς τον Μασούρα, δεν πήρε ρίσκα και έγινε επικίνδυνη. Η Φενέρ είχε ένα δοκάρι με τον Καχβετσί και δυο επικίνδυνες επισκέψεις στην περιοχή του Βάτσλικ. Ο Σωκράτης τραυματίστηκε και μπήκε ο Μπα που πήρε κίτρινη πριν βγει το ημίχρονο.
Στην ανάπαυλα ο Ολυμπιακός άλλαξε σχέδιο. Κι όχι τυχαία: συνετέλεσαν σε αυτό οι αλλαγές του προπονητή του, που φάνηκε απολύτως προετοιμασμένος για την περίπτωση που θα χρειαζόταν να αλλάξει την ομάδα και τη λειτουργία της. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά σε μια συνθήκες παιγνιδιού που δεν περίμενε (ακόμα και η παρουσία του Μπα σε ένα ματς που ο αντίπαλος πάει στο «ένας εναντίον ενός» θα μπορούσε να είναι πρόβλημα…) αλλά ο Μαρτίνς είχε καθαρό μυαλό.
Προετοιμασία και πίστη
Το δεύτερο ημίχρονο ήταν η απόδειξη της καλής προετοιμασίας της ομάδας αλλά και του προπονητής της. Βλέποντας ότι δεν υπάρχει χώρος για αντεπιθέσεις ο Μαρτίνς πέρασε στο ματς τον Μπουχαλάκη αντί του Μαντί και τον Λόπεζ αντί του Ονιεκούρου. Κυρίως ζήτησε κάτι που ο Ολυμπιακός στο Καραϊσκάκη ξέρει να κάνει: κατοχή μπάλας και πλαγιοκοπήσεις. Ο Λαλά και κυρίως ο Ρέαμπτσουκ δημιούργησαν ένα πλήθος προβλήματα στη Φενέρ κι αν ο Ελ Αραμπί ήταν πιο προσεχτικός το γκολ που θα ξεκλείδωνε το ματς θα ερχόταν πιο νωρίς.
Ο Μαρτίνς για να διευκολύνει ακόμα πιο πολύ την κυκλοφορία της μπάλας έβαλε τον Βαλμπουενά αντί του Μασούρα κι επανασχεδίασε την επίθεση σαν προπονητής μπάσκετ η ομάδα του οποίου ξέρει να παίζει κι επίθεση. Ο Ολυμπιακός παίζει στο κρίσιμο φινάλε του ματς, όταν έχει τη μπάλα (και την έχει πολύ) με τρεις παίκτες πίσω από το φορ (Βαλμπουενά, Αγκιμπού Καμαρά και Ρόνι Λόπεζ) εκ των οποίων κανείς τους δεν ήταν εξτρέμ: τις πλάγιες γραμμές της πατούσαν οι ακραίοι μπακ. Πίσω από την πεντάδα αυτοί ο μεν Εμβιλά φροντίζει να μην περάσει καμία αντεπίθεση του αντιπάλου, ο δε Μπουχαλάκης τροφοδοτεί. Ο Βίτορ Λόπεζ πραγματικά χάνει το μπούσουλα κι απαντά με αλλαγή του δικού του σχήματος παίζοντας με τρεις κεντρικούς αμυντικούς που είχαν ένα παίκτη να μαρκάρουν (!), και δεν καταλαβαίνει πως το πρόβλημα η ομάδα του το έχει στο χώρο μπροστά από την περιοχή της εκεί που ο Ολυμπιακός είναι σταθερά με ένα ή και δυο παίκτες παραπάνω.
Χρειαζόταν απλά κάποιος να κεφαλαιοποιήσει το παιγνίδι και να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Το έκανε ο Τικίνιο από γύρισμα του Ρέαμπτσουκ. Κι ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα δεύτερος και μετά την ισοπαλία της Αϊντραχτ με την Αντβέρπ αν η Φενέρ συμπεριφερθεί σοβαρά το ματς με τους Γερμανούς δεν αποκλείεται να ρθει και πρώτος. Βέβαια η ρέντα των Γερμανών είναι εξωπραγματική. Η Αϊντραχτ δεν έχασε από τη Φενέρ γιατί ο Πέλκας αστόχησε σε πέναλτι στο 92΄, κέρδισε την Αντβέρπ στο Βέλγιο με γκολ στις καθυστερήσεις όπως και τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, ενώ χθες ισοφάρισε τους Βέλγους στο 95΄!
Σημασία έχει ωστόσο ότι τα κέρδη του είναι ήδη πολλά: χθες είδαμε το καλύτερο παιγνίδι των Λαλά και Ρέαπτσουκ, καταλάβαμε τη χρησιμότητα του Ρόνι Λόπεζ, είδαμε τον Μπα που τόσο άρεσε πέρυσι. Κυρίως φάνηκε ποιος ήταν ο σχεδιασμός του Μαρτίνς και το καλοκαιρινό πλάνο. Αλλά για αυτό ειδικά θα γράψω δοθείσης της ευκαιρίας αύριο.
Ισοπαλία χωρίς ρίσκο
Δεν ήταν κακή και η βραδιά για τον ΠΑΟΚ χωρίς να είναι και η καλύτερη. Ο ΠΑΟΚ πήγε στην Μπρατισλάβα για να προκριθεί κερδίζοντας την πριν το ματς ισόβαθμή του Σλόβαν, αλλά χωρίς να ξεχνά ότι και η ισοπαλία μπορεί να είναι καλό αποτέλεσμα, αφού την τελευταία αγωνιστική αυτός αντιμετωπίζει την Λίνκολν από το Γιβραλτάρ, ενώ η Σλόβαν θα πάει στη Δανία να παίξει με την Κοπεγχάγη. Στη Μπρατισλάβα, σε ένα άδειο γήπεδο, ο ΠΑΟΚ έκανε μόνο κατοχή μπάλας, παίζοντας πολύ οριζόντιο ποδόσφαιρο. Εφτιαξε μια μόνο ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο (την σπατάλησε ο Μπίσεσβαρ) και δημιούργησε λίγες επικίνδυνες καταστάσεις στην επανάληψη – ειδικά προς το τέλος όταν και οι γηπεδούχο λίγο ανοίχτηκαν. Αν ο ΠΑΟΚ δεν είχε πολλές επιθετικές ιδέες απέναντι σε ένα αντίπαλο που έπαιζε μόνο άμυνα, οι Σλοβάκοι δεν έμοιαζαν ομάδα που ήθελε να σκοράρει και να κερδίσει.
Επιστροφή στη 15η θέση
Οι Σλοβάκοι εμφανίστηκαν λίγο πιο επιθετικοί στο δεύτερο ημίχρονο: είχαν δυο τελικές προσπάθειες (με κεφαλιές του Γκριν και του Χέντι) που εξουδετέρωσε ο Πασχαλάκης. Ο ΠΑΟΚ παρά τις αλλαγές του Λουτσέσκου έμοιαζε ευχαριστημένος με την ισοπαλία. Ο Ρουμάνος αφού έχασε πάλι ένα παίκτη από τραυματισμό (τον Κρέσπο) έστειλε στο γήπεδο τους Σβιντέρσκι, Μουργκ και Μίτριτσα, αλλάζοντας όλη του την επίθεση καθώς σταθερός έμεινε μόνο ο Ζίφκοβιτς – ίσως ο καλύτερός του ΠΑΟΚ. Αλλαξε επίσης τον Εσίτι βάζοντας τον Σβαπ, αλλά όλα αυτά φάνηκαν να γίνονται για να υπάρχει μια κάποια φρεσκάδα – ρίσκο για να βρεθεί ένα γκολ δεν υπήρξε. Τώρα για να προκριθεί θέλει ή η αδιάφορη (αλλά σοβαρή) Κοπεγχάγη να κερδίσει την Σλόβαν ή να βάλει τουλάχιστον τρια γκολ παραπάνω από όσα θα πετύχει η Σλόβαν στην Κοπεγχάγη σε πιθανή νίκη της. Η Λίνκολν απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί κανονική ομάδα: χθες έχασε 0-4 από τους Δανούς. Ο ΠΑΟΚ κρατά την τύχη στα χέρια του. Αλλά παίζει και με τη φωτιά.
Πρόκριση των δυο σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορεί να φτάσει στην πολύτιμη 15η θέση. Καιρός είναι…