Είχαμε να δούμε ένα ντέρμπι ανταγωνιστικό από το Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 2-1 του πρώτου γύρου. Τα υπόλοιπα εφετινά ντέρμπι ήταν ή παραστάσεις για ένα ρόλο, ματς δηλαδή τα οποία ο εκάστοτε γηπεδούχος κέρδιζε εύκολα, ή ανυπόφορα παιγνίδια της μιας ευκαιρίας: το χθεσινό ΑΕΚ – Παναθηναϊκός 2-3 είχε τουλάχιστον πολλά γκολ. Βέβαια οι δυο προπονητές π.χ δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με αυτό που είδαν, παρά τα μεγάλα τους πανηγύρια στις φάσεις των γκολ. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είπε ότι το αποτέλεσμα «ήταν μια μεγάλη νίκη, που ήρθε με ένα ηλίθιο παιχνίδι από την πλευρά μας» και πρόσθεσε ότι ο Παναθηναϊκός «στο δεύτερο ημίχρονο σταμάτησε να παίζει». Ο Χιμένεθ αρνήθηκε ότι έκανε κάποιο λάθος στην αρχική σύνθεση και είπε ότι το πρόβλημα ήταν η αγωνιστικότητα των παικτών και όχι οι επιλογές. Τρελαθήκανε οι προπονητές που δεν χάρηκαν με αυτό που μερίδα του Τύπου περιγράφει περίπου ως υπερθέαμα; Όχι ακριβώς.

Πάντα ο Μπεργκ

Στο ποδόσφαιρο υπάρχει η φάση της επίθεσης και η φάση της άμυνας. Στην επίθεση του ΠΑΟ υπάρχει ο Μπεργκ, που όπως ειλικρινέστατα είπε ο Ζέκα στο τέλος του ματς «είναι πάντα ο Μπεργκ». Ο Σουηδός με 27 γκολ μέσα στη σεζόν μασκαρεύει συνήθως κάθε επιθετική αδυναμία του ΠΑΟ δημιουργώντας και σκοράροντας. Χθες στη φάση του πρώτου γκολ του ΠΑΟ τρομοκρατεί την άμυνα της ΑΕΚ, πριν ο Κλωναρίδης στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Στο δεύτερο και στο τρίτο γκολ το ξεμαρκάρισμά του είναι για σεμινάριο: βγαίνει δυο φορές στην πλάτη της άμυνας και ενώ στην πρώτη κολλάει για να πάρει την ασίστ του Εμποκού για το 0-2, στη δεύτερη με μια διπλή διαγώνια κίνηση αδειάζει την περιοχή από αντίπαλους, δίνοντας στο Λουντ χώρο και χρόνο για να του δώσει τη μπάλα. Από την άλλη η αντίδραση της ΑΕΚ έχει την υπογραφή του φορμαρισμένου Χριστοδουλόπουλου. Μπαίνει στο β ημίχρονο και με μια νταϊλίδικη εμφάνιση, παίρνει τη μπάλα και την πάει μπροστά μόνος του! Στον ΠΑΟ τα χάνουν γιατί δεν έχουν δει στο πρώτο ημίχρονο κανένα παίκτη της ΑΕΚ να σπριντάρει με τη μπάλα στα πόδια. Αλλά όλα αυτά είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος.

Γιατί θύμωσαν

Τι είδαν οι προπονητές και θύμωσαν; Στο πρώτο ημίχρονο δεν υπάρχει ΑΕΚ – κυρίως δεν υπάρχει η μεσαία της γραμμή. Αϊντάρεβιτς, Γιόχανσον, Μάνταλος, Πατίτο απλά παρακολουθούν εξ αποστάσεως: η ΑΕΚ κάνει την πρώτη ψιλοφάση στο 43΄και το πρώτο σουτ στην εστία στο 54΄. Στην άμυνα δε, επικρατεί κανονικός πανικός. Στη φάση των δυο πρώτων γκολ του ΠΑΟ, οι αμυντικοί έχουν την συμπεριφορά των αμυντικών που υπήρχαν στο «ποδοσφαιράκι με τις σούστες», με το οποίο κάποιοι από μας μεγαλώσαμε: είναι βιδωμένοι όλοι στη λακούβα τους και δεν κινείται κανείς, ούτε προς τη μπάλα, ούτε προς τον αντίπαλο – απλά άμα πάει η μπάλα πάνω τους την διώχνουν! Στο πρώτο γκολ του ΠΑΟΚ ο Μπεργκ κι ο Κλωναρίδης είναι οι μόνοι που κινούνται απέναντι σε πέντε αντιπάλους που κοιτάζουν. Στο δεύτερο οι παίκτες του Παναθηναϊκού αλλάζουν πέντε άνετες, αργές, μεγάλες πάσεις και το μόνο που περιμένεις είναι ν ακούσεις το ΟΑΚΑ να φωνάζει «όλε, όλε». Κι ο ΠΑΟ, όμως, στο δεύτερο ημίχρονο αρνείται να κάνει σωστά τα στοιχειώδη. Ο Χουλτ έχει κουραστεί, αλλά δεν τον βοηθά κανείς! Ο Χριστοδουλόπουλος κάνει ό,τι θέλει και οι υπόλοιποι κοιτάζουν τον Σουηδό μπακ να βασανίζεται αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει. Οι επιθετικοί του ΠΑΟ δεν επιστρέφουν: ο Βιγιαφάνιες, ο Κλωναρίδης, ο Εμ Μποκού πιστεύουν ότι μάλλον το ματς τελείωσε ή δεν έχουν δυνάμεις – ο ΠΑΟ συνηθίζει τελευταία να τρέχει στο πρώτο ημίχρονο και να περπατάει στο δεύτερο αφήνοντας τη μπάλα στον αντίπαλο. Την ΑΕΚ την ανασταίνει και την σκοτώνει και ο Χιμένεθ: την ξυπνάει περνώντας στο ματς τον Λάζαρο και τον Πεκχαρντ, αλλά αντί να βγάλει τον χθες χωρίς ανθρακούκο Αραούχο, βγάζει τον Σιμόες για να βάλει τον Μπακασέτα και αδειάζει όλη τη μεσαία της γραμμή – για αυτό στο τέλος η Ενωση δέχεται το γκολ. Σε αυτό το φεστιβάλ λαθών συμμετέχει και ο διαιτητής Παπαδόπουλος – που δεν είναι καν διεθνής και απορείς πως βρέθηκε σε αυτό το ματς – (το απορείς είναι σχήμα λόγου: όλοι ξέρουν). Δίνει ένα πέναλτι στην ΑΕΚ, που προκαλεί γέλιο μέχρι δακρίων, αλλά δεν πειράζει. Για καμιά εικοσαριά χρόνια στην ΑΕΚ έλεγαν ότι τους κυνηγάει η διαιτησία και ήταν συχνά τρίτοι και δεύτεροι – τώρα δεν τους κυνηγάει και είναι πέμπτοι. Δεν ξέρω, αν το λες πρόοδο, αλλά ποιος ασχολείται με το ποδόσφαιρο: αφού στείλαμε μήνυμα στο Σαββίδη ότι δεν θα βγει ο δικός του Γραμμένος γιατί έχει κόλλημα είναι σαν να πήραμε το πρωτάθλημα.

Βαθμολογία και εντυπώσεις

Ας μην είμαστε γκρινιάρηδες: είδαμε τουλάχιστον ένα ντέρμπι με πολλά γκολ ανάμεσα σε δυο φορμαρισμένες ομάδες, που έτρεξαν πολύ. Απομένει μόνο ένα ματς μεταξύ μεγάλων: αυτό του ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟ στην Τούμπα. Το καλοκαίρι έλεγαν όλοι ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί σε αυτά τα ματς. Ο ΠΑΟ έχει κάνει 10 βαθμούς, ο Ολυμπιακός 9, η ΑΕΚ 7, ο ΠΑΟΚ 6 και περιμένει τον Παναθηναϊκό. Κάποιος θα πει ότι οι βαθμοί μοιράστηκαν και σε αυτά τα ματς δεν κρίθηκε τίποτα: λάθος – αν ο Ολυμπιακός κερδίσει το πρωτάθλημα, θα το κερδίσει χάρη στις τρεις νίκες με ΑΕΚ, ΠΑΟ, και ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Ξέρετε γιατί; Γιατί εκείνες διαμόρφωσαν την βαθμολογία, ενώ οι νίκες των άλλων διαμόρφωσαν απλώς εντυπώσεις. Θυμίζω. Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με την ΑΕΚ την έκτη αγωνιστική. Πριν το ματς είχε ένα βαθμό λιγότερο από την ΑΕΚ. Την νίκησε και την προσπέρασε και η νίκη αυτή στάθηκε αιτία για να φύγει ο Κετσπάγια – ακολούθησε ένα ντόμινο καταστροφής της Ενωσης. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη έχοντας 4 βαθμούς διαφορά. Τον νίκησε πήγε τη διαφορά στους 7 και ο ΠΑΟ έδιωξε τον Στραματσόνι μετά από καθημερινές επισκέψεις οπαδών στην Παιανία. Ο Ολυμπιακός κέρδισε και τον ΠΑΟΚ, δύσκολα με 2-1. Ο ΠΑΟΚ γνώρισε στο Καραϊσκάκη την πρώτη του ήττα κι έχασε εκεί την επαφή με την κορυφή: η διαφορά του από την πρώτη θέση δεν ήταν ποτέ ξανά μικρότερη από έξι βαθμούς. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός κέρδισαν στα ντέρμπι του δεύτερου γύρου ένα αποκαρδιωτικό και κουρασμένο Ολυμπιακό δείχνοντας όλοι σημάδια αγωνιστικής βελτίωσης. Καμία από αυτές τις νίκες δεν έδωσε σε κάποιον τη δυνατότητα να πλησιάσει την κορυφή. Αν ο Ολυμπιακός πλήρωσε μια ήττα, αυτή ήταν η ήττα από τον Πανιώνιο: αυτός τον καταδιώκει.

Τα ντέρμπι, που δεν κρίνουν τίποτα είναι ενίοτε πιο εύκολα, σχεδόν πάντα πιο θεαματικά. Στο τέλος του χθεσινού ντέρμπι οι ευχαριστημένοι ήταν πολλοί. Στον ΠΑΟ κέρδισαν και χαίρονται με τη βελτίωση της ομάδας: είναι ορατή, άλλο αν προέκυψε όταν χάθηκε κάθε επαφή με την κορυφή. Στην ΑΕΚ χαίρονται με την αντίδραση της ομάδας: μπορεί να έγινε ξαφνικά δύσκολο το ματς με τον Πλατανιά για τη διατήρηση της πέμπτης θέσης, αλλά δεν χρειάζεται κριτική γιατί υπάρχει ο Ολυμπιακός στο κύπελλο. Ποιο πρωτάθλημα τώρα…