Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνουν κι αυτοί απόψε την παρουσία τους στα καλοκαιρινά ευρωπαϊκά προκριματικά και η ελπίδα είναι να το κάνουν φτάνοντας στο στόχο τους. Θυμίζω ότι ο Ολυμπιακός θέλει να φτάσει στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ αποκλείοντας την Τσουκαρίτσκι και ο ΠΑΟΚ να μπει στο UEFA Conference League – το οποίο ο Ολυμπιακός έχει εξασφαλίσει-  ολοκληρώνοντας την διαδικασία αποκλεισμού της Χαρτς. Ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται κυρίως να επαναλάβουν όσα καλά έδειξαν μια εβδομάδα πριν. 

Σοβαρότητα κι όλα θα ναι εύκολα

O Ολυμπιακός θα δώσει απόψε στην Σερβία το δεύτερο ματς με την Τσουκαρίτσκι που συμβαίνει να είναι και το δεύτερο εκτός έδρας παιγνίδι του. Το πρώτο, αυτό με την Γκενκ, είχε καλό αποτέλεσμα, αλλά δεν ήταν ένα καλό παιγνίδι. Ο Ολυμπιακός μέχρι το 70΄δεν είχε κάνει ευκαιρία, ανέβηκε όταν βρέθηκε με παίκτη παραπάνω, πήρε την πρόκριση με ένα γκολ του Αλεξανδρόπουλου στις καθυστερήσεις, νταϊλίδικο κι όχι αποτέλεσμα κάποιας οργανωμένης προσπάθειας. Γιατί ήταν κακός; Κυρίως γιατί δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα: το κακό ματς του Καρβάλιο, η αδυναμία του Φορτούνη να βοηθήσει παίζοντας σε θέση έξω αριστερά, η έλλειψη παιγνιδιών του Ελ Κααμπί και το αργό παιγνίδι του Ιμπάρμπο δεν τον είχαν βοηθήσει. Η άμυνα του Ολυμπιακού δεν είχε πιεστεί και οι Βέλγοι είχαν σκοράρει με ένα πέναλτι - δώρο του Φρέιρε. Ο Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση όταν οι Βέλγοι έμειναν με δέκα παίκτες και του άφησαν την μπάλα: αυτή η συνθήκη παιγνιδιού (μετά και τις αλλαγές του Ντιέγκο Μαρτίνεθ εκείνο το βράδυ) αποδείχτηκε πολύ βολική για τον Ολυμπιακό. Στα ματς που ακολούθησαν στο Καραϊσκάκη (και σε αυτό με τους Σέρβους και στα δυο που έδωσε για το πρωτάθλημα) ο Ολυμπιακός έδειξε πως η καλή του συμπεριφορά στο Βέλγιο, όταν βρέθηκε στην ανάγκη να ανοίξει μια κλειστή άμυνα δεν ήταν τυχαία. Για καινούργια ομάδα, και μολονότι ακόμα σε ό,τι έχει να κάνει με τους μεσοεπιθετικούς η ομάδα του δεν είναι πλήρης, ο Ολυμπιακός τα πάει καλά όταν βρίσκει ομάδες που τον περιμένουν κι αυτό έχει να κάνει πολύ και με την προσαρμοστικότητα των παικτών του στις απαιτήσεις του προπονητή. Ο Φορτούνης πχ που κάποια χρόνια πριν δεν ήθελε να παίζει στην άκρη, φέτος το κάνει και σχεδόν υποδειγματικά: σκοράρει, πασάρει, συγκλίνει. Εντάξει δύσκολα θα γυρίσει να βοηθήσει στην άμυνα, αλλά το βασικό στην περίπτωσή του δεν είναι αυτό: είναι να χαίρεται να παίζει.

Ιδανικό θα ήταν να τον πίεζαν

Ο Ολυμπιακός θα μπλέξει απόψε αν δεν είναι σοβαρός. Με δεδομένο ότι ο Μαρτίνεθ χρησιμοποιεί τα επίσημα ματς υποχρεωτικά και ως φιλικά προετοιμασίας για να δει και τους νέους παίκτες αλλά και για να τσεκάρει μηχανισμούς, το ιδανικό για αυτόν θα ήταν οι γηπεδούχοι λίγο να τον πίεζαν – θα ήταν καλό γιατί θα βλέπαμε αν μπορεί να κάνει ένα παιγνίδι αντεπιθέσεων κι αν μπορεί να είναι επικίνδυνος χωρίς να κάνει μεγάλη κατοχή μπάλας. Στην Ευρώπη, σε όποια διοργάνωση κι αν αγωνιστεί, παιγνίδια αντεπιθέσεων θα τα χρειαστεί. Θα τα χρειαστεί επίσης και στα εκτός έδρας ντέρμπι του πρωταθλήματος: μετά την διακοπή τον περιμένει η ΑΕΚ στην Opap Arena.

O Ολυμπιακός κλειστές άμυνες ήδη μοιάζει να μπορεί να ανοίγει και γιατί ο Μαρτίνεθ τρώγεται με τα ρούχα του και ψάχνεται – το βλέπεις στον τρόπο που χρησιμοποιεί τον Μασούρα πχ: αν οι Σέρβοι του αφήσουν κι απόψε τη μπάλα όσο στο Καραϊσκάκη μου φαίνεται απίθανο να μην βρει γκολ. Στα δικά μου μάτια ο Ολυμπιακός είναι περίπου έτοιμος σε ό,τι αφορά το ρόστερ του. Αν κάποιος παίκτης δεν φύγει τις τελευταίες μέρες, δεν περιμένω κάτι θεαματικό στην επίθεση – δεν μου φαίνεται απλό με τα χρήματα που δίνονται να βρεθεί πχ ένα φορ πολύ καλύτερο από τους υπάρχοντες. Και με δεδομένο ότι στην γραμμή της επίθεσης υπάρχουν αυτή τη στιγμή ο Φορτούνης, ο Μασούρας κι αναζητείται θέση βασικού και για τον Μπιέλ δεν ξέρω κατά πόσο χωράει ένας ακόμα εξτρέμ πχ από την στιγμή που υπάρχει κι ο Μπρίνιτς στον οποίο ο Μαρτίνες έδωσε αμέσως χρόνο συμμετοχής. Με ανησυχεί επίσης ότι η άμυνα του Ολυμπιακού δεν έχει συνολικά πιεστεί, αλλά αυτά δεν συμβαίνουν κατά παραγγελία. Ο Ολυμπιακός πρέπει απόψε να προκριθεί και μετά θα πάει λίγο «βλέποντας και κάνοντας». Κι ελπίζοντας ειδικά οι στόπερ του να κάνουν φέτος αυτό το βηματάκι μπροστά στην καριέρα τους που για όλους είναι απαραίτητο. Αλλά και δύσκολο.      

Αβαντάζ μετά το πρώτο ματς

Ο ΠΑΟΚ έχει απέναντι στην Χάρτς το μεγάλο αβαντάζ που του έδωσε η νίκη του στη Σκοτία. Σε άλλες εποχές ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να παίξει με τους Σκοτσέζους σπεκουλάροντας στην ανάγκη τους να κερδίσουν: θα τους περίμενε λίγο για να τους χτυπήσει εκμεταλλευόμενος τα ρίσκα που είναι υποχρεωμένοι να πάρουν. Όμως ο εφετινός ΠΑΟΚ νομίζω είναι κομμάτι δύσκολο να το κάνει αυτό: ο Ρασβάν Λουτσέσκου δεν θέλει ο ΠΑΟΚ να περιμένει κι όταν η ομάδα του υποχρεώνεται να το κάνει δεν είναι ευχαριστημένος. Από την άλλη είναι σαφώς πιο ήρεμος από πέρυσι και ίσως και πιο δίκαιος. Πέρυσι πχ παρά τις ελλείψεις είχε αφήσει στην άκρη τον Μουργκ που θα μπορούσε να τον βοηθήσει όπως φέτος φαίνεται.

Ο Λουτσέσκου θέλει ένα ΠΑΟΚ που να κρατά μπάλα και να δημιουργεί – το καταλαβαίνεις και από τους παίκτες που έρχονται τις τελευταίες μέρες και είναι όλοι παίκτες που παίζουν στη μεσαία γραμμή. Ο Μεϊτέ είναι ένας μέσος που μπορεί και να γίνει χρήσιμος παραγωγικά – δεν  κόβει μόνο. Ο μικρός στο δέμας Μάρκος Αντόνιο είναι καλός πασέρ και νομίζω πως θα αντικαταστήσει τον Ντάντας. Αλλά πριν δούμε αυτούς στο γήπεδο, πρέπει ο ΠΑΟΚ να ολοκληρώσει τη δουλειά με τους Σκοτσέζους και πρέπει να το κάνει και σχετικά γρήγορα: αν τους βάλει ένα γκολ νωρίς θα τους κόψει κάθε διάθεση να παίξουν αυτό το ποδόσφαιρο που ξέρουν και που βασίζεται πολύ στην πίεση που κάνουν στη μεσαία γραμμή παίζοντας ένας προς ένα με τους αντίπαλους μέσους. Το ποδόσφαιρό τους δεν είναι ιδιαίτερα οργανωμένο και βασίζεται κυρίως στη ρευστότητα του κάθε αγώνα: οι παίκτες της Χαρτς πιέζουν όσο έχουν ελπίδες νίκες – το είδαμε και στο πρώτο ματς.

Ο ΠΑΟΚ είχε δυσκολευτεί στο πρώτο ημίχρονο κυρίως όχι από την ποιότητα των Σκοτσέζων, αλλά από την πίστη τους. Όταν με το γκολ του Ζίφκοβιτς προηγήθηκε με 2-1 η Χαρτς ήταν σαν να χάθηκε από το γήπεδο κι αν ο ΠΑΟΚ έκανε ένα λάθος είναι ότι δεν το εκμεταλλεύτηκε για να διευρύνει το σκορ. Μικρό το κακό. Θα έχει την ευκαιρία να το κάνει απόψε αν είναι τακτικά ισορροπημένος κι αν ο Τσιγγάρας κι ο Σβαπ τρέξουν για τους κυνηγούς. Οι Σκοτσέζοι μιλάνε ακόμα για πρόκριση. Είναι μια ομάδα με δυο τρεις καλούς παίκτες (ο Κλάρκ κι ο Βάρκας μου φάνηκαν οι πιο ενδιαφέροντες) και ένα φορ εξαιρετικό, τον Σανκλαντ, για τον οποίο όλοι παίζουν. Ένα τέτοιο παίκτη έχει ανάγκη κι ο Λουτσέσκου ώστε να μεγαλώσει ο Τζίμας χωρίς πίεση. Απόψε ο Ρουμάνος θα χει πάλι τον Σαματα. Και την ελπίδα ότι αυτός θα ξεμπλοκαριστεί, πράγμα απαραίτητο.