Η παράλληλη μετάδοση δυο παιγνιδιών χθες βράδυ στο Τσάμπιονς λιγκ (του παιγνιδιού της Ρεάλ με την Μάντσεστερ Σίτυ και της Λιον με την Γιουβέντους) έκανε όλη σχεδόν την Ευρώπη να μιλάει για το κάποτε διαζύγιο της Βασίλισσας με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Με τη βεβαιότητα ότι κατά κάποιο τρόπο τελικά βγήκαν χαμένοι και οι δυο.

Για λόγους φορολογικούς

Επειδή ο χρόνος τρέχει δεν ξέρω πόσοι ακόμα θυμόσαστε γιατί ο Ρονάλντο έφυγε από την Μαδρίτη. Ο λόγος τελικά δεν είχε να κάνει ούτε με κάποια δυσαρέσκεια του ποδοσφαιριστή, ούτε με το γεγονός ότι η ομάδα του αποφάσισε να τον πουλήσει γιατί δεν μπορούσε να αρνηθεί τα 100 εκατ ευρώ της Γιουβέντους. Ο λόγος του διαζυγίου ήταν τα προβλήματα του ποδοσφαιριστή με το ισπανικό Κράτος και η δίωξή του για φορολογικές παραβάσεις. Μολονότι τελικά έφτασε σε ένα συμβιβασμό, ο Ρονάλντο αποφάσισε να φύγει θυμωμένος από το γεγονός ότι οι Ισπανοί του ζητούσαν χρήματα για έσοδα που είχε σε διάφορες άλλες χώρες του πλανήτη, είτε από συνεργασίες με μη ισπανικές εταιρίες, είτε από άλλες δικές του δουλειές: αυτούς τους φόρους τους πλήρωνε μόνο και μόνο γιατί ήταν κάτοικος Μαδρίτης – χωρίς μάλιστα να είναι Ισπανός! Η Ρεάλ τότε, δια μέσω του γενικού της διευθυντή Χοσέ Άνχελ Σάντσεζ, είχε ζητήσει επισήμως από το ισπανικό κράτος τη μείωση των φόρων που καλούνται να πληρώσουν οι ξένοι ποδοσφαιριστές, επισημαίνοντας ότι είναι παράδοξο ότι αυτοί πλήρωναν περισσότερα χρήματα από άλλους αθλητές (για παράδειγμα τους μπασκετμπολίστες), αλλά και ηθοποιούς, τραγουδιστές, ανθρώπους του θεάματος που δηλώνουν έδρα την Ισπανία κτλ. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό και η Ρεάλ έχασε τον ποδοσφαιριστή. Ισως το μοναδικό ποδοσφαιριστή που ήταν αδύνατο να αντικαταστήσει. Διότι ποτέ δεν είχε προβληματιστεί για αυτή την πιθανότητα.

Δεν φοβίζει πια

Θυμάμαι πέρυσι είχα πάει στη Μαδρίτη για τον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ. Έπαιζαν σε αυτόν η Τότεναμ και η Λίβερπουλ, αλλά όλη η Μαδρίτη μιλούσε για τον Κριστιάνο! Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην σου έλεγε πως αν αυτός είχε μείνει στη Ρεάλ, η εξέλιξη της διοργάνωσης θα ήταν ολότελα διαφορετική. Καταλάβαινες από όλα αυτά ποιο θα ήταν και την επόμενη χρονιά, φέτος δηλαδή, το χάντικαπ της Βασίλισσας: αν είσαι πεπεισμένος ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί έχασες ένα ποδοσφαιριστή δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα!

Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο, μικρή ή μεγάλη, που να έχει πετύχει κάτι σημαντικό χωρίς την πίστη των οπαδών της στην ίδια την αξία της. Όταν ακούς διαρκώς πως χωρίς τον Ρονάλντο η διάκριση της Ρεάλ είναι ένα θαύμα, θαύμα δεν πρόκειται να γίνει. Η Βασίλισσα δεν χρειάζεται θαύματα: πρέπει απλά να κυριαρχεί και να φοβίζει. Και χωρίς τον Ρονάλντο δεν κυριαρχεί και απλά φοβάται.

Εχουν κολλήσει όλοι

Δεν είναι απλά αγωνιστικό το πρόβλημά της. Η Ρεάλ έχασε σίγουρα τα πενήντα γκολ το χρόνο που ο Πορτογάλος της έδινε, αλλά δεν σταμάτησε και να σκοράρει κιόλας. Τον τελευταίο χρόνο και ανέδειξε επιθετικούς (όπως ο νεαρός Βινίσιους π.χ) και αγόρασε επιθετικούς (όπως ο Αζάρ π.χ ή ο Γιόβιτς). Αλλά το πρόβλημά της είναι ότι όντας απροετοίμαστη να χωρίσει με τον Πορτογάλο μοιάζει σήμερα να είναι ακόμα περισσότερο εξαρτημένη από αυτόν! Οι επιθετικοί της συγκρίνονται μαζί του και καταρρέουν: το ότι ο Γιόβιτς δεν έχει σκοράρει φέτος στο Τσάμπιονς λιγκ π.χ είναι ένα ποδοσφαιρικό παράδοξο. Η γκρίνια δημιουργεί αρνητικότητα και αυτή φέρνει ολοένα και καινούργιες δυσκολίες – ο Αζάρ π.χ (που Ρονάλντο δεν είναι) είναι συνεχώς τραυματίας. Οι προπονητές καλούνται, όχι για να φτιάξουν μια ομάδα, αλλά για να διαχειριστούν το πρόβλημα της απουσίας του Ρονάλντο. Η Ρεάλ έχει την χειρότερη μορφή εξάρτησης: είναι εξαρτημένη από ένα ποδοσφαιριστή που δεν έχει πια. Το πρόβλημα της δεν είναι ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερη: είναι ότι δεν μπορεί να ξεκολλήσει. Θα το κατόρθωνε αν έκανε ένα σπουδαίο Τσάμπιονς λιγκ ή αν έπαιρνε έστω μια σπουδαία πρόκριση με αντίπαλο μια ομάδα που σε αυτό ποντάρει – όπως είναι η Σίτυ του Πεπ Γκουαρντιόλα. Αλλά πώς να το κάνεις αυτό όταν κατά βάθος πιστεύεις πως χωρίς τον Ρονάλντο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα – ειδικά στη διοργάνωση που είχες για χρόνια μετατρέψει σε πασαρέλα;

Η Ρεάλ πέρυσι αποκλείστηκε από τον Αγιαξ στους 16. Φέτος δεν κέρδισε ούτε τον όμιλο – δεύτερη πέρασε. Είναι επίσης ήδη με ένα πόδι εκτός διοργάνωσης. Κι όταν έφτασε το Τσάμπιονς λιγκ έχασε και την κορυφή του πρωταθλήματος. Γιατί ειδικά όταν επιστρέφει το Τσάμπιονς λιγκ είναι σαν να επιστρέφει κι ο Ρονάλντο – δηλαδή η συζήτηση για την απουσία του. Κι όσο μεγάλη είναι μια ομάδα τόσο μεγάλο είναι και το πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσουν οι συζητήσεις αυτού του είδους: καταλήγεις να πιστέψεις ότι δεν μπορείς. Αυτό έχει πάθει η Βασίλισσα. Πέρυσι τον Απρίλιο όταν ρώτησαν τον Ζινεντίν Ζιντάν τι θα κάνει τη νέα χρονιά απάντησε ότι «ο Ρονάλντο δεν μπορεί να αντικατασταθεί»! Το μυαλό είναι στον πρώην. Μιλκάμε για καψούρα που χρειάζεται ψυχοθεραπεία. Αλλά πώς να το κάνεις αυτό σε ένα τόσο μεγάλο σύλλογο; Δεν μιλάμε για κόλλημα προπονητή. Μιλάμε για κόλλημα όλων.

Κι αυτός αλλού κι αλλού

Κι ο Ρονάλντο; Ενώ χθες βράδυ η Ρεάλ έβλεπε τον Γκουαρντιόλα να πανηγυρίζει μια ακόμα νίκη στο Μπερναμπέου κι αυτός ωραία δεν πέρασε. Η αποδεκατισμένη Λιόν, που δεν έχει τον Ντεπάι, δηλαδή τον καλύτερο επιθετικό της και είναι και μόλις έβδομη στη Γαλλία κέρδισε με 1-0 την Γιουβέντους και την έβαλε σε περιπέτειες. Αν η Ρεάλ έχει την βεβαιότητα ότι χωρίς αυτόν δεν μπορεί κι αυτός μοιάζει να έχει την βεβαιότητα ότι η Γιουβέντους δύσκολα μπορεί να τον βοηθήσει να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Πέρυσι έκανε ένα μόνο μεγάλο ματς στο Τσάμπιονς λιγκ: αυτό κόντρα στην Ατλέτικο την οποία από συνήθεια απέκλεισε μόνος του. Φέτος τα γκολ του αναζητούνται και οι καιροί που με την φανέλα της Ρεάλ στην Ευρώπη σκόραρε κατά ρυπάς μοιάζουν μακρινοί – παίζοντας στην Ευρώπη με τη Γιουβέντους ούτε πέναλτι δεν κερδίζει! Το ακόμα πιο παράδοξο είναι ότι ο Πορτογάλος γκολ στο Καμπιονάτο βάζει και βάζει πολλά. Και είναι πιστεύω αυτή η ευκολία με την οποία στο καμπιονάτο σκοράρει, που κάνει τις ευρωπαϊκές δυσκολίες του ανυπόφορες: είναι σαν να κατέβηκε επίπεδο, ενώ παραμένει καλός. Πράγμα που για τον Κριστιάνο πρέπει να είναι πρόβλημα τεράστιο.

 Κυριακή κοντή γιορτή

Η Ρεάλ από τότε που αυτός έφυγε έχασε την πρωτοκαθεδρία της στο Τσάμπιονς λιγκ, μολονότι όλοι οι υπόλοιποι ήρωές της είναι παρόντες – χωρίς αυτόν μοιάζουν όλοι χειρότεροι. Ο Ρονάλντο από τότε που έφυγε από την Μαδρίτη διαπιστώνει πως οι αντίπαλοί του δεν είναι πιά η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν, η Λίβερπουλ, αλλά είναι η Λάτσιο, η Αταλάντα, η Κάλιαρι και η Σασουόλο – ούτε καν η Μίλαν. Την Κυριακή η Ρεάλ πρέπει να ανασυνταχθεί για να κερδίσει τη Μπαρτσελόνα και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα – αν χάσει η χρονιά της μπορεί να τελειώσει πριν καλά καλά μπει ο Μάρτιος. Κι ο Ρονάλντο πρέπει σε ένα άδειο γήπεδο να κερδίσει την Ιντερ για να μην τον προσπεράσει η Λάτσιο. Που είναι αμφίβολο αν όλα τα συμβόλαια των παικτών της στοιχίζουν όσο θα στοιχίσει αυτός στη Γιούβε, τα τρία χρόνια που θα φοράει τη φανέλα της.