Ιταλός στο γήπεδο ήταν μόνο ο Μάσιμο Καρέρα. Γερμανοί ήταν ζήτημα να υπήρχαν συνολικά πέντε: ακόμα κι ο προπονητής της Βόλσφμπουργκ, ο Ολιβερ Γκλάσνερ, είναι Αυστριακός, δηλαδή Γερμανός στο μυαλό αλλά χωρίς διαβατήριο. Κι όμως το ΑΕΚ – Βόλσφμπουργκ ήταν ένα κλασικό Ιταλία – Γερμανία: ένα από τα πολλά που οι Γερμανοί είναι φαβορί και οι Ιταλοί στο τέλος κερδίζουν. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα η λέξη «τέλος» περιγράφει ακριβώς ό,τι έγινε. Ο Καρίμ δεν απέκλεισε τη Βόλσφμπουργκ: την εκτέλεσε.
Ξόρκισε δαίμονες
H AEK πήρε μια τρομερή «νίκη – πρόκριση» απέναντι στην Βόλσφμπουργκ, μια από αυτές που κάνουν περήφανους τους οπαδούς μιας ομάδας και τους γεμίζουν χαρά γιατί την υποστηρίζουν. Η ΑΕΚ έχασε ένα πέναλτι με το Μάνταλο στην αρχή του ματς, βρέθηκε πίσω στο σκορ στη μοναδική ίσως στιγμή που η άμυνά της φάνηκε ασυγκέντρωτη, ισοφάρισε με ένα καταπληκτικό γκολ του Σιμόες στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και πήρε τη νίκη με ένα προσωπικό γκολ του Ανσαριφάρντ στο 94΄ - ο Καρίμ είχε μπει στο γήπεδο δέκα λεπτά πριν σκοράρει. Η ΑΕΚ δεν κέρδισε ένα ματς στο οποίο όλα πήγαν καλά από την αρχή: ίσα ίσα. Κέρδισε ένα παιγνίδι στο οποίο χρειάστηκε να παλέψει και με τους δικούς της δαίμονες. Δεν κατάφερε πάλι να κρατήσει το μηδέν, μολονότι μάλιστα έπαιξε καλή άμυνα συνολικά: το γκολ της γερμανικής ομάδας έρχεται μετά από λάθη των δικών της αμυντικών και μάλιστα στο τέλος του ημιχρόνου – είναι μαχαιριά. Το χαμένο πέναλτι του Μάνταλου επίσης είναι πρόβλημα, γιατί θα πυροδοτούσε συζητήσεις για το χαρακτήρα των ηγετών της ομάδας και την επάρκειά τους αν η ΑΕΚ δεν προκρινόταν. Για αυτό η πρόκριση είναι σχεδόν μυθιστορηματική: γιατί είναι σαν μια μεγάλη απάντηση στο είδος της κριτικής που κάνουν πρώτα από όλα οι οπαδοί της ομάδας στους παίκτες της. Η ΑΕΚ δεν είναι τέλεια, ενδεχομένως να μην έχει πολυτέλειες που οι ίδιοι θα θελαν, αλλά έχει και πολλές αρετές. Εχει πίστη στο σκοπό, κάμποσους χρήσιμους παίκτες που παίζουν με την καρδιά τους γιατί είναι ευτυχισμένοι που είναι στην ΑΕΚ και φυσικά ένα πολύ καλό προπονητή που ξέρει που βρίσκεται. Μπορεί η ΑΕΚ να μην έχει φαντεζί ανάπτυξη και περίσσευμα θεαματικότητας, αλλά ο Καρέρα είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Ένα πλάνο αλλά σωστό
Η ΑΕΚ πήρε μια πρόκριση στις καθυστερήσεις γιατί ήταν προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο: είχε ένα πλάνο, αλλά το τήρησε πιστά. Οι παίκτες της δεν άφησαν ποτέ τους παίκτες της γερμανικής ομάδας να τρέξουν, φρόντισαν πάντα και πρώτα από όλα προστασία της άμυνας (ακόμα κι όταν έχαναν με 0-1), κυνήγησαν όμως και κάθε μπάλας και κάθε ευκαιρίας που τους δόθηκε. Ο Καρέρα έχει τεράστια συμβολή στην επιτυχία, όχι μόνο γιατί παρουσίασε μια ομάδα με την κατάλληλη για την περίσταση στρατηγική, αλλά και γιατί την βοήθησε καθοριστικά με τις αλλαγές του σε αυτό το είδος της εσωτερικής επικοινωνίας που είναι πάντα απαραίτητη ανάμεσα στον προπονητή και στην ομάδα τέτοιες βραδιές. Ο αποκλεισμός του Λιβάγια από την αρχική ενδεκάδα ήταν επιβεβλημένος σε ένα βράδυ που τα ακραία μπακ της ΑΕΚ δεν θα μπορούσαν να παίξουν χωρίς κάλυψη. Η αντικατάσταση του Μάνταλου από τον Κροάτη στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου έμοιαζε στο μυαλό του Ιταλού προαποφασισμένη: συναισθηματισμοί του τύπου «ας μην βγάλω ένα παιδί που έχασε πέναλτι» δεν χωράνε. Το πέρασμα στο ματς του Μαχαίρα και του Ανσαριφάρντ, ώστε η ομάδα να μην κλειστεί υπερβολικά ακόμα κι αν το ματς φτάσει στην παράταση, είναι κινήσεις που μαρτυρούν πως ο Ιταλός είχε μετρήσει πολύ καλά κάθε ενδεχόμενο. Ηθελε μεν η ομάδα του να είναι όσο πιο πολύ γίνεται προσεχτική στην άμυνα, αλλά την ίδια στιγμή ήθελε και παίκτες με δυνάμεις μπροστά ικανούς να εκμεταλλευτούν τη στιγμή. Τη βρήκε ο Ανσαριφάρντ στο 95΄με την πιο παλιομοδίτικη αλλά αποτελεσματική ιταλική αντεπίθεση: ένας εναντίον όλων – ακριβώς όπως ο Ολιβέιρα με την Σεν Γκάλεν στη φάση που κερδίζει το πέναλτι.
Δεν υπάρχουν κατάρες
Η ΑΕΚ επιστρέφει στους ομίλους από τους οποίους έλειψε πέρυσι, βάζει 4 ωραία και χρήσιμα εκατομμύρια στο ταμείο της και πρέπει να έχει τώρα ως στόχο και την διάκριση: όταν αποκλείεις μια ομάδα που πέρυσι ήταν στους 16 του Γιούροπα λιγκ οφείλεις να βάζεις στόχους. Είχε κορυφαίο τον Σιμόες, είδε τους μέσους που ο Καρέρα χρησιμοποίησε να κάνουν πολλά και σπουδαία ανασταλτικά, πήρε το εισιτήριο γυρνώντας ένα ματς που μετά το χαμένο πέναλτι του Μάνταλου και το γκολ της Βόλσφμπουργκ στο 45΄έμοιαζε καταραμένο. Αλλά όταν υπάρχει μυαλό και πίστη δεν υπάρχουν κατάρες. Υπάρχουν μόνο μεγάλες βραδιές.
Μπέαρζοτ, Λίπι, Μάσιμο
Ο Καρέρα είχε ως Ιταλός τη γνώση ότι τους Γερμανούς για να τους κερδίσεις πρέπει να τους λυγίσεις: το χα γράψει μια μέρα πριν στην εφημερίδα. Η γνώση του βασίζεται στον Ματσόλα και στο Ρίβα, στο Μπέαρζοτ, στο Ρόσι, στον Ταρντέλι, στον Πραντέλι, στον Πίρλο και στο Μπαλοτέλι, στον Λίπι, που ήταν προπονητής του, στον Καναβάρο και στον Ντελ Πιέρο, που ήταν συμπαίκτες του. Ο τύπος έχει μεγαλώσει με τόσες ιστορίες που έχουν να κάνουν με το Ιταλία – Γερμανία που κατά βάθος γούσταρε που θα ήταν προπονητής σε μια ακόμα. Με τη συνταγή αυτών των μεγάλων ιστοριών και με την δυνατότητα που έχει ως άνθρωπος να πείσει τους παίκτες του ότι όλα γίνονται, ο Ιταλός σχεδίασε μια βραδιά ιστορική με γνώση της ιστορίας. Οταν ο Μάνταλος αστόχησε σε πέναλτι (όπως ο Καμπρίνι στον τελικό του 1982) δεν έχασε την ψυχραιμία του γιατί σε ένα Ιταλία – Γερμανία όλα μπορεί να συμβούν: σημασία έχει το αποτέλεσμα. Όταν επίσης το ματς έμοιαζε να κολλάει στο 1-1 και πάλι από την μεριά του δεν υπήρχε η παραμικρή ανησυχία: θα κέρδιζε τους Γερμανούς στην παράταση όπως ο Λίπι. Αλλά ο Καρίμ είχε κι αυτός τα δικά του σχέδια και τον δικαίωσε πολύ νωρίτερα.
Θα διάλεγε τρεις γερμανικές ομάδες
Ο Καρέρα έδειξε στον ΠΑΟΚ τι έπρεπε να κάνει μια μέρα πριν για να αποκλείσει την Κρασνοντάρ – θα λεγα ότι το έκανε η ΑΕΚ συνολικά. Στην προετοιμασία του αγώνα δεν υπήρχαν αναφορές στα αναγκαία και απαραίτητα χρήματα, αλλά σπουδή του αντιπάλου. Οι παίκτες δεν έδιναν όρκους νίκες στις συνεντεύξεις Τύπου, αλλά συγκεντρώθηκαν στο σκοπό. Οι οπαδοί της ομάδας δεν έτρεχαν στο ξενοδοχείο να πανηγυρίσουν πριν το ματς – το έκαναν μετά. Και το παιγνίδι βασίστηκε στην τακτική, στην προσοχή και στη συγκέντρωση: μόνο αν έχεις αυτά τα χαρακτηριστικά ως ελληνική ομάδα μπορεί να τα καταφέρεις.
Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ θα αγωνιστούν στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ. Θα πρέπει να κοιτάξουν να κάνουν ό,τι μπορούν καλύτερο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την πάρτη τους. Για να διορθώσουν την βαθμολογία τους, για να πάρουν χρήματα, για να χτίσουν υπεραξίες ποδοσφαιριστών - εν τέλει για να ανέβουν επίπεδο. Οι βραδιές με την Μπενφίκα και την Βόλσφμπουργκ δείχνουν ότι μπορούν πολλά. Ας τους ευχηθούμε στην κλήρωση να βρουν αντιπάλους που δεν θα τους επιτρέψουν εφησυχασμούς. Ο Καρέρα, αν μπορούσε, θα διάλεγε τρεις γερμανικές ομάδες. Είμαι σίγουρος.