Ο ΠΑΟΚ σήμερα στην Μπάνια Λούκα και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ αύριο στο Πλόβντιβ και στην Ανδόρα αντίστοιχα μοιάζουν να έχουν να δώσουν ματς με κοινό σενάριο γιατί θα γράψω σήμερα κάτι και για τους τρεις. Στα ματς με την Μπόρατς, την Μπότεφ και την Ιντερ οι τρεις ελληνικές ομάδες για διαφορετικούς λόγους δεν εξασφάλισαν σκορ ασφαλείας στα πρώτα τους ματς απέναντι σε αντιπάλους κατώτερους. Οι τρεις τους στις ρεβάνς χρειάζονται πρώτα από όλα σοβαρότητα και προσοχή αφού έχουν ένα μόνο γκολ να υπερασπιστούν κι ευτυχώς που ο κανόνας των εκτός έδρας γκολ που μετρούσαν πιο πολύ δεν υπάρχει πια. Η δική μου γνώμη είναι πως μετά από όσα είδαμε στα πρώτα παιγνίδια οι τρεις ελληνικές ομάδες πρέπει να παίξουν για να κερδίσουν.

Αν τα σκορ νίκης των τριών μοιάζουν (ο ΠΑΟΚ κέρδισε τους Βόσνιους με 3-2, η ΑΕΚ την Ιντερ Εσκάλδες με 4-3 και ο ΠΑΟ την Μπότεφ με 2-1) τα παιγνίδια τους δεν ήταν τα ίδια. Και οι τρεις ελπίζω να ασχολήθηκαν με τα λάθη τους και να έχουν καταλάβει τι στα πρώτα ματς, παρά τις νίκες, δεν πήγε όσο καλά θα έπρεπε. Τα ματς που έδωσαν δεν είναι ίδια.  

Με οδηγό το δεύτερο ημίχρονο

Ας τα πάρουμε με την σειρά. Ο ΠΑΟΚ ήταν απρόσεκτος αμυντικά στο πρώτο ημίχρονο: τα δυο γκολ των Βόσνιων ήταν δυο δώρα της άμυνας του. Στο πρώτο γκολ η ασυνεννοησία του Κοτάρσκι με τον Κουλιεράκη γίνεται αιτία για ένα από τα πιο χαζά πέναλτι της ιστορίας. Στο δεύτερο γκολ χάνεται χωρίς λόγο η μπάλα στην μεσαία γραμμή κι ο Μπάμπα αποφασίζει για δικούς του λόγος να μην ακολουθήσει τον παίκτη του. Ωστόσο είναι αρκετά διαφορετική και η εικόνα του ΠΑΟΚ στα δυο ημίχρονα κι αυτό πρέπει να καθιστά τους πάντες αισιόδοξους, μακριά βέβαια από εφησυχασμούς.

Στο πρώτο ημίχρονο του πρώτου ματς ο ΠΑΟΚ δεν είναι καλός. Στην άμυνα έχει κενά, μολονότι παίζει μάλιστα με τέσσερις παίκτες (Σάστρε, Κουλιεράκης, ΕνΚόνγκ, Μπάμπα) που είναι στην υπηρεσία του Ρασβάν Λουτσέκσου εδώ κι ένα χρόνο, στην μεσαία γραμμή είναι πολύ στατικός και στην επίθεση είναι προβλέψιμος καθώς παίζει σχεδόν αποκλειστικά από τα αριστερά – κυρίως με τον πάντα ορεξάτο Τάισον. Δεν αποδίδει τα προσδοκούμενα και η αλλαγή θέσης του Μουργκ με τον Τόμας που είναι ο λόγος που δεν ξεκίνησε ο Κωνσταντέλιας: ο φορ, όταν βγαίνει μακριά από την περιοχή είναι κινητικός, ο Αυστριακός όμως σαν κρυφό φορ όταν πατά περιοχή χάνεται. Στο δεύτερο ημίχρονο όμως ο έλεγχος του παιγνιδιού ήταν απόλυτος κι απλά του ΠΑΟΚ του έλειψε το γκολ του 4-2 κυρίως γιατί ο Σαμάτα ήταν άτυχος και άστοχος.

Η βελτίωση της ομάδας του Λουτσέσκου είχε να κάνει με  απλά πράγματα: την απλοποίηση του παιγνιδιού (η μπάλα κυκλοφόρησε πιο γρήγορα) και τον εξορθολογισμό της ενδεκάδας με τους Καμαρά, Ζίφκοβιτς, Κωνσταντέλια και Σαμάτα. Κανείς τους δεν έκανε εντυπωσιακά πράγματα και οι τέσσερις όμως βοήθησαν ώστε ο ΠΑΟΚ να έχει ένα πιο λειτουργικό σχήμα, να κρατήσει καλύτερα την μπάλα και να μην δεχτεί αντεπιθέσεις. Αν έχω μια απορία απόψε είναι στο τι θα επιλέξει ο Λουτσέσκου: πιθανότατα την ενδεκάδα του πρώτου ημιχρόνου με τον Ζίφκοβιτς αντί του Ντεσπότοφ. Ισως παίζεται και η θέση του ΕνΚόνγκ.   

Οι υποχρεωτικές αλλαγές

Το ματς του Παναθηναϊκού με την Μπότεφ ήταν το παιγνίδι του ΠΑΟΚ με την Μπόρατς από την ανάποδη – εννοώ ότι ο ΠΑΟ είχε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο και κάμποσα λαθάκια στο δεύτερο που θα μπορούσαν και να του κοστίσουν περισσότερο. Στο πρώτο ημίχρονο, που πρέπει να είναι οδηγός του Αλόνσο αύριο στο Πλόβντιβ, ο ΠΑΟ ήταν σοβαρός στην άμυνα, έπαιξε πολύ και στοχευμένα για το φορ Γερεμέγιεφ, και οι σολίστες του στην επίθεση – κυρίως ο Μαντσίνι, που βρήκε χώρους, και ο Τζούρισιτς που έδειξε την τεχνική του - αρκούσαν  για να πάει εύκολα στο 2-0, ανοίγοντας μάλιστα το σκορ με τον Γερεμέγιεφ πριν το δεκάλεπτο. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε εξίσου καλά, αλλά απλά στο τέλος έμεινε λίγο από δυνάμεις: για 70 λεπτά, δεδομένης της εποχής, ήταν αρκετά καλός. Ωστόσο οι απουσίες του Σένκεφελντ και του Βιλένα υποχρεώνουν τον προπονητή του ΠΑΟ να κάνει αύριο αλλαγές.   

Τι θα κάνει; Η εντύπωση που εγώ σχημάτισα είναι ότι ειδικά απόψε μια μεσαία γραμμή με τους Αράο και Μαξίμοβιτς συγχρόνως στο γήπεδο μπορεί να είναι χρησιμότερη για την περίσταση ακόμα κι αν οι δυο μοιάζουν σε πολλά – σε διαφορετική περίπτωση λογικά είναι έτοιμος ο Τσέριν. Ο Αλόνσο, με βάση ό,τι είδαμε στο πρώτο ματς, θα ξεκινήσει τον Ινγκασον στη θέση του Σένκεφελντ. Ισως προβληματιστεί και για το αν πρέπει να γίνει κάποια αλλαγή (και ποια) στην επίθεση – Μαντσίνι, Τζούρισιτς, Γερεμέγιεφ τα πήγαν αρκετά καλά αλλά ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Η Μπότεφ πάντως χρειάζεται κάμποση προσοχή γιατί στο πρώτο ματς έδειξε και αρετές. Ξέρει να βγάζει κόσμο από το πλάι, μπορεί να εκμεταλλευτεί αντεπιθέσεις, έχει τηρουμένων των αναλογιών και πάγκο. Κι έχει και πιο πολλά ματς στα πόδια της.     

Ένα σπάνιο παράδοξο

Η ΑΕΚ περιμένω να έχει σε γενικές γραμμές την πιο εύκολη δουλειά στην Ανδόρα. Στο πρώτα ματς προηγήθηκε με 4-0 και πλήρωσε (εν μέρει) το χαλάρωμά της και μεμονωμένα λάθη έμπειρων παικτών τόσο στην άμυνα όσο όμως και στην επίθεση: ας μην ξεχνάμε ότι χάθηκε ένα πέναλτι κι ένα πλήθος από ευκαιρίες. Το πρώτο ματς είχε ένα σπάνιο παράδοξο: μολονότι οι παίκτες της ΑΕΚ που ήρθαν από τον πάγκο είχαν καλή απόδοση (ο Κοϊτά ήταν ο καλύτερος, αλλά και ο Φερνάντεζ, ο Μάνταλος κι ο Αμραμπατ ήταν αρκετά κινητικοί) εν τούτοις η δική τους παρουσία συνέπεσε με το διάστημα που οι παίκτες της Ιντερ μείωσαν θεαματικά το σκορ. Ο Αλμέιδα θα έχει τους πονοκεφάλους του, αλλά δεν νομίζω πως θα κάνει πολλές αλλαγές: η απουσία του Ελίασον μπορεί να σημαίνει πως θα δούμε από την αρχή τον Κοϊτά, αν δεν προτιμηθεί ο Αμραμπατ λόγω παλαιότητας. Οι υπόλοιποι πιστεύω πως θα είναι οι ίδιοι που ξεκίνησαν στην Οpap Arena – οι νεοφερμένοι άλλωστε είναι σε αυτό τον γύρο εκτός ευρωπαϊκής λίστας. Νομίζω ότι σε γενικές γραμμές το ματς είναι από για την ΑΕΚ: πρέπει να παίξει για τον Λιβάι Γκαρσία. Και γιατί όπως φάνηκε στο πρώτο παιγνίδι η Ιντερ δεν έχει πρόβλημα να του δώσει χώρους: η ομάδα από την Ανδόρα παίζει ψηλά, κυνηγάει το γκολ, δεν φαίνεται να πιστεύει πως μπορεί να προκριθεί ή έστω να κερδίσει χάρη στην άμυνά της. Οι τύποι απολαμβάνουν την ευρωπαϊκή τους περιπέτεια χωρίς σκοπιμότητες.  

Το πως θα προκριθούν το ξέρουν

Τα μεγάλα διαστήματα καλής απόδοσης των τριών ελληνικών ομάδων στα πρώτα ματς είναι και η απάντηση στο πως πρέπει να παίξουν για να προκριθούν: το πως το ξέρουν. Στα πρώτα ματς και οι τρεις ομάδες φάνηκαν μπροστόβαρες – και λόγω της ανάγκης διεκδίκησης του ελληνικού πρωταθλήματος έτσι θα είναι και στην συνέχεια. Ο Παναθηναϊκός και κυρίως ο ΠΑΟΚ θα δώσουν ρεβάνς σε δυο σκληρές βαλκανικές έδρες: ειδικά στην Μπάνια Λούκα ο φανατισμός περιμένω ότι θα είναι μεγάλος. Η ΑΕΚ θα αγωνιστεί στην Ανδόρα σε ένα συνθετικό γήπεδο και σε μια πόλη που είναι σε υψόμετρο. Αλλά ας μην χάνουμε το μέτρο: οι ελληνικές ομάδες είναι καλύτερες και ήδη το έδειξαν. Ισως κάποιες δυσκολευτούν περισσότερο από όσο θα έπρεπε να προκριθούν. Αλλά αποκλεισμοί απλά απαγορεύονται. O ΠΑΟΚ έχει ένα ραντεβού με την Μάλμε, ο ΠΑΟ μπορεί να βρει τον Αγιαξ στην επόμενη φάση, μπορεί και όχι αφού οι Ολλανδοί την Βοϊβοντίνα την κέρδισαν με το ρευστό 1-0. Η ΑΕΚ έχει εύκολη δουλειά μέχρι τα play off του Conference League. Αλλά για αυτά θα τα πούμε προσεχώς. Για την ώρα ο σκοπός είναι να μην προκύψει κανένα ιστορικό στραπάτσο.