Μετά από δυο αναβολές αρχίζει σήμερα το ελληνικό πρωτάθλημα. Που για να είμαι ειλικρινής μου μοιάζει το πιο μυστηριώδες των τελευταίων χρόνων. Κυρίως γιατί, πριν αρχίσει, δεν βλέπω κανένα που να έχει σκοπό να το κερδίσει ποντάροντας στο ποδόσφαιρο που θα παίξει. Δεν είναι κάτι παράξενο για να ελληνικά μας δεδομένα. Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι μοιάζει με ασθένεια που τους έχει χτυπήσει όλους ταυτόχρονα. Εμβόλιο για αυτό που στην Ελλάδα μάθαμε να αποκαλούμε «βαθμοθηρία», ενώ είναι απλά μια απολύτως τεμπέλικη προσέγγιση του ποδοσφαίρου, δεν υπάρχει. Ασε που και να υπήρχε θα ήταν όλοι αρνητές του.  

Τρια πράγματα ταυτόχρονα

Όταν το προηγούμενο πρωτάθλημα το έχει κερδίσει ο Ολυμπιακός με 26 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο, έχοντας στην κανονική του διάρκεια 21 νίκες, 4 ισοπαλίες και 1 ήττα, για να υπάρξει ανταγωνισμός σε αυτό που ξεκινά θα πρέπει να συμβούν τρία πράγματα ταυτόχρονα. Το πρώτο να μην ενισχυθεί περισσότερο ο Ολυμπιακός. Το δεύτερο να ενισχυθούν πολύ και σοβαρά οι υπόλοιποι. Το τρίτο να παίξουν οι ανταγωνιστές του ποδόσφαιρο καλύτερο από αυτό που έπαιξε αυτός πέρυσι. Παραβλέπω την τρίτη παράμετρο γιατί το τι ποδόσφαιρο παίζουν οι ομάδες δεν απασχολεί κανένα. Μένουμε στα δυο πρώτα.

Ο Ολυμπιακός δεν προκύπτει ότι ενισχύθηκε. Δεν έχει πια τον Σα, τον Χολέμπας, τον Μπρούμα, τον Χασάν και αρχικά και τον «άσωτο υιό» Σεμέδο και τον τραυματία Φορτούνη. Οι παίκτες που έφυγαν έδωσαν πέρυσι στον Ολυμπιακό, μόνο στο πρωτάθλημα 26 γκολ – χωρίς να μετράω τις ασίστ τους. Ο Ολυμπιακός απέκτησε αρκετούς που υπόσχονται πως θα βοηθήσουν, αλλά το τι μπορούν οι νεοφερμένοι του αποτελεί μυστήριο και τα βιογραφικά τους δεν μας βοηθάνε να το καταλάβουμε: οι τέσσερεις νεοφερμένοι κυνηγοί του π.χ (ο Τικίνιο, ο Ρόνι Λόπεζ, ο Ονιεκούρο και ο νεαρός Ακιμπού Καμαρά) πέρυσι δεν έχουν πετύχει όλοι μαζί πάνω από 15 γκολ, παίζοντας ωστόσο σε άλλα πρωταθλήματα.

Μισογεμάτο ή μισοάδειο;

Ολο το καλοκαίρι η συζήτηση για τον Ολυμπιακό κατέληγε στο πως βλέπει κανείς το μπουκάλι. Οποιος το βλέπει μισοάδειο λέει ότι ο Ολυμπιακός έκανε φέτος ό,τι είχε σταματήσει να κάνει τα τρία τελευταία χρόνια όταν λειτούργησε ως ομάδα που δεν έμοιαζε ελληνική: έβαλε πολλά και δύσκολα στοιχήματα που είναι δύσκολο να βγουν όλα. Στοιχήματα δεν είναι μόνο οι νεοφερμένοι του (όλοι και για διαφορετικούς λόγους μάλιστα) αλλά και οι αντοχές πολλών περσινών του ηρώων. Ο Ελ Αραμπί βαδίζει προς τα 34 και ο Βαλμπουενά προς τα 38: και οι δυο μοιάζουν αναντικατάστατοι. Ο Μασούρας και ο Μπουχαλάκης έρχονται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας τους και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να την επαναλάβουν. Ο Ανδρούτσος, ο Ρέαπτσουκ και ο Λαλά που δεν μπορώ να φανταστώ τι περιθώρια βελτίωσης έχουν είναι απαραίτητοι. Και οι στόπερ που έχουν προβάδισμα για την ενδεκάδα (Παπασταθόπουλος, Μπα και Σισέ) δεν ξέρω πόσο καλοί μπορεί να είναι χωρίς το Σεμέδο. Οποιος το μπουκάλι το βλέπει μισογεμάτο λέει ότι ο Ολυμπιακός απλά δεν ενισχύθηκε στα ακραία μπακ, αλλά κατά τα άλλα είναι πιο γεμάτος: το σπουδαιότερο στην περίπτωσή του είναι πως ακόμα κι αν δείξουν δυσκολίες προσαρμογής οι νεοφερμένοι, υπάρχουν παλιοί που μπορούν στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος να δώσουν νίκες.  

Η σταθερή αξία του Ολυμπιακού είναι ο προπονητής του. Αλλά ο Πέδρο Μαρτίνς έχει συμπληρώσει τρία χρόνια στον πάγκο κι αν κανείς στην ιστορία της ομάδας δεν έχει συμπληρώσει τέσσερα χρόνια κάποιος λόγος θα υπάρχει. Αυτό που θέλω να πω γνωρίζοντας τον Ολυμπιακό είναι πως αν δεν υπάρξει βελτίωση της εικόνα του Ολυμπιακού σε σχέση με τα φιλικά και για τον καλό προπονητή του η χρονιά θα ναι δύσκολη: το καλοκαίρι το ολοκλήρωσε με τρία ματς αήττητος στην Ευρώπη και η γκρίνια για τις επιλογές του δεν έλειψε. Πλέον όταν ο Ολυμπιακός δεν κερδίζει φταίει αυτός και μόνο.

Με αντίπαλο κυρίως τη γκρίνια

Ενισχύθηκαν όμως σοβαρά οι υπόλοιποι; Ετσι μοιάζει αλλά δεν παίρνω όρκο: δεν πιστεύω ούτε το 25% όσων γράφονται για δυνατότητες νεοφερμένων παικτών.Αν ακους όσα λέγονται νομίζεις πως ο Παλάσιος θα πάρει τη Χρυσή Μπάλα, ο Ονιεκούρο ήταν στη Ρεάλ, ο Ζούμπερ τον Ιανουάριο θα πάει στη Γιούβε κτλ. Ο ΠΑΟΚ έφερε πίσω το Ρασβάν Λουτσέσκου και ποντάρει τα πάντα σε αυτόν. Εχει 16 παίκτες με συμβόλαια που λήγουν του χρόνου, έχει μια βασική ενδεκάδα με μέσο όρο ηλικίας κοντά στα 30, δεν έχει αντικαταστήσει με παίκτες ανάλογης αξία τον Τζόλη, τον Γουάρντα, τον Μπάμπα, τον Κρμέντσικ που πέρυσι τον βοήθησαν. Θα είναι η πιο δεμένη ομάδα από όλες στην αρχή, αλλά παραγωγικά δεν είναι θεαματικός και δεν φοβίζει. Η ΑΕΚ απέκτησε μια ολόκληρη ενδεκάδα, αλλά πολλοί από όσους ήρθαν επέστρεψαν στην Ελλάδα, δηλαδή είναι γνωστά μεγέθη και δεν ξέρω πόσο μπορούν ν αλλάξουν τη μοίρα της: ο Χατζισαφί, ο Τζαβέλας, ο Βράνιες, ο Αραούχο όλοι γνωρίζουν τι μπορεί να δώσουν – θα ναι δύσκολο να κάνουν τη διαφορά. Ο Παναθηναϊκός έχει κι αυτός να παρουσιάσει φέτος μερικούς παίκτες πολλά υποσχόμενους, αλλά στην άμυνα μοιάζει κομμάτι άδειος. Κι αν ο Παλάσιος, ο Βιδάλ, ο Λούντκβιστ χρειαστούν χρόνο προσαρμογής θα αρχίσει γκρίνια. Από τη γκρίνια κινδυνεύουν όλοι: ακόμα κι ο Αρης που μου μοιάζει μεταγραφικά ο πιο ενισχυμένος. Ο Καμαρά, ο ΕνΝτιαγέ, ο Ιτούρμπε μεγάλωσαν πάρα πολύ τις προσδοκίες. Και υπάρχει κι ένα -6 που η ομάδα του Μάντζιου πρέπει να σβήσει κερδίζοντας ματς με τους άλλους μεγάλους: αν δεν το κάνει θα φανεί ότι πρόκειται για ντεζαβαντάζ πολύ μεγαλύτερο από όσο μοιάζει σήμερα.

Καλοκαίρι ταραγμένο

Κανείς δεν είχε ένα ήσυχο καλοκαίρι – τουλάχιστον από αυτή την άποψη ξεκινούν όλοι από την ίδια βάση. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς λιγκ πριν φτάσει στα play off του, αλλά του συνέβησαν κι άλλα χειρότερα. Εχασε με τραυματισμούς τον Φορτούνη και τον Τικίνιο. Πριν τη Νέφσκι είχε δέκα παίκτες με προβλήματα εξαιτίας του κορωνοϊού, πράγμα που δημιούργησε προβλήματα στην προετοιμασία του. Η σύλληψη του Σεμέδο αναστάτωσε την επικαιρότητα του, περισσότερο από τις περιπέτειες των Καμαρά στη Γουινέα. Κάποιες μεταγραφές που έμοιαζαν τελειωμένες δεν ολοκληρώθηκαν – έχει ένα έλλειμα ενθουσιασμού παρά τα 12 χιλιάδες διαρκείας εισιτήρια. Όμως προβλήματα είχαν όλοι. Ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε τον μεσοεπιθετικό που ο Λουτσέσκου έψαχνε και χρειάστηκε να δώσει τον υπερ πάντων αγώνα για να αποκλείσει τη Ριέκα. Στα φιλικά δεν έλαμψε, όπως άλλωστε και ο Παναθηναϊκός που κέρδισε μόνο ένα: το τελευταίο με τη Λαμία. Η ΑΕΚ και ο Αρης αποκλείστηκαν από την Βελέζ και την Αστάνα: σε άλλες εποχές ένα τέτοιο χτύπημα καλοκαιριάτικα θα κατέστρεφε τη σεζόν τους – η ψυχραιμία ήταν υποχρεωτική συνθήκη. Αλλά η πρώτη αποτυχία της σεζόν στερεί το περίφημο διάστημα χάριτος: θα κριθούν από τους οπαδούς τους σκληρά εξ αρχής.      

Ηταν πρόβλημα οι προπονητές;

Ο ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ έχουν νέους προπονητές: ο Λουτσέσκου, ο Γιοβάνοβιτς, ο Μιλόγεβιτς ξέρουν που ήρθαν και οι διοικήσεις ποντάρουν πολλά στην παρουσία τους. Η δική μου υποψία ωστόσο είναι ότι οι περσινές αποτυχημένες τους χρονιές δεν προέκυψαν γιατι οι προπονητές τους ήταν κακοί ή το υλικό τους άθλιο, αλλά γιατί ως εταιρίες είχαν προβλήματα μάνατζμεντ. Ο ΠΑΟ έχει ένα ιδιοκτήτη που φταίει ακόμα και για τα πέναλτι που χάνει κάποιος παίκτης: αυτή η εσωστρέφεια πάντα πληρώνεται. Ο ΠΑΟΚ έχει ένα ιδιοκτήτη που τον διοικεί μέσω βιντεοκλήσεων: πέρυσι όλοι συζητούσαν που είναι ο Ιβάν Σαββίδης και η απουσία του ήταν το μεγάλο άλλοθι σε κάθε αποτυχία. Η δε ΑΕΚ πληρώνει κυρίως την αδυναμία της διοίκησής της να στηρίξει τον εκάστοτε προπονητή: όποιος κάθεται στον πάγκο της υπάρχει για να φορτωθεί στην πρώτη στραβή ευθύνες άλλων. Εγώ νομίζω ότι αυτές ήταν οι βασικές αιτίες της περσινής αποτυχίας αυτών των ομάδων: όλες είχαν προβλήματα διοικητικού χαρακτήρα που δεν είχε ο Ολυμπιακός. Που προφανώς κουράστηκε να λειτουργεί ως κανονική ομάδα και κάνει από την αρχή του καλοκαιριού πολλά ώστε να αποκτήσει κι αυτός τις δικές του εσωστρέφειες.

Όλα στα play off

Τι προβλέπω; Ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟ αποκλείεται να είναι όσο κακοί ήταν πέρυσι: τα γήπεδα θα έχουν κόσμο και η παρουσία του κόσμου λογικά θα επιβάλει λίγη μεγαλύτερη σοβαρότητα. Ο Αρης μου μοιάζει και ενισχυμένος και ψύχραιμος ενώ ομάδες όπως ο Αστέρας, ο Ατρόμητος, ο ΟΦΗ, ο Βόλος θα κόψουν αρκετούς βαθμούς από όλους. Θα δούμε ίσως το πρώτο πρωτάθλημα που θα κριθεί στα play off. Εκτός αν οι παίκτες που πήρε ο Ολυμπιακός αποδειχτούν καλύτεροι από αυτούς που έφυγαν. Για την ώρα, εγώ αν το μπουκάλι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο, δεν το ξέρω…