Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να χάσει ένα τελικό κυπέλλου Ελλάδος παίζοντας με παίκτη παραπάνω για ενενήντα λεπτά. Το ότι είχε απέναντί του την πρωταθλήτρια ΑΕΚ δεν αποτελεί παρηγοριά: ό,τι συνέβη είναι από τα σπάνια. Και οι εξηγήσεις που έδωσε για αυτό ο Ρασβάν Λουτσέσκου δεν ήταν και πολύ πειστικές. Εγω έχω τις δικές μου.
Τι έπαθε ο Λουτσέσκου
Αυτό που συνέβη στο Πανθεσσαλικό του Βόλου στον τελικό του κυπέλλου την Τετάρτη το βράδυ στο ματς ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (2-0) μου θύμισε δυο άλλα ματς: τη νίκη κάποτε του Ολυμπιακού επί του ΠΑΟ σε ένα άλλο τελικό κυπέλλου Ελλάδος με το ίδιο σκορ σε ένα σχεδόν ίδιο ματς (ο Ολυμπιακός είχε μείνει με δέκα παίκτες μετά από μια αποβολή του Αμανατίδη) και την ήττα της Εθνικής μας από την Γερμανία στα τέλη του Μαρτίου του 2001 στο ΟΑΚΑ με 2-4. Τότε η Εθνική μας είχε μείνει με δέκα παίκτες στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου κι ενώ το σκορ ήταν 2-2. Ο Βασίλης Δανιήλ είχε κάνει την ιστορική δήλωση ότι η Εθνική μας αποσυντονίστηκε παίζοντας με παίκτη παραπάνω. Τον είχαν χλευάσει, αλλά είχε πει μια μεγάλη αλήθεια με τον τρόπο του. Ποια ήταν η αλήθεια; Πως καμιά φορά μια αποβολή αντιπάλου μπορεί να υποχρεώσει μια ομάδα να πάρει μεγαλύτερα ρίσκα από αυτά που μπορεί να αντέξει – και το κάνει για να εκμεταλλευτεί το αριθμητικό πλεονέκτημα. Αλλά το όποιο ρίσκο πρέπει να μπορείς και να το διαχειριστείς. Ο ΠΑΟΚ δεν το μπορούσε φέτος γενικά. Αλλά η ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι γιατί.
Ο Λουτσέσκου στη συνέντευξη Τύπου έκανε μια σειρά από γενικές τοποθετήσεις. Είπε ότι έφταιξε στον ΠΑΟΚ το σχετικά γρήγορο γκολ που δέχτηκε από μια κακή αξιολόγηση της φάσης, ότι έφταιξε η νευρικότητα («γιατί είχαμε το μυαλό μας να βάλουμε το γκολ») και ότι κέρδισε η ομάδα που «ήταν πιο έτοιμη πνευματικά». Είπε επίσης ότι στον ΠΑΟΚ έφταιξε ότι φέτος είχε πολλούς νέους παίκτες. «Η καθίζηση ήρθε από την πίεση στη σκέψη ότι θα χάσουμε το παιχνίδι. Είναι μια παρατήρηση που έχω κάνει πολλές φορές. Οταν είχαμε έναν στόχο μπροστά μας και ερχόταν η πίεση, καταρρέαμε. Και ο υπεύθυνος σε αυτή τη περίπτωση είναι ο προπονητής» είπε και λίγο μετά πρόσθεσε πως για τον ΠΑΟΚ η σεζόν ήταν φυσιολογική διότι «η ομάδα άλλαξε πολύ χάρη στους νέους παίκτες που όμως δεν είχαν εμπειρία». Όλα αυτά όμως δεν εξηγούν καθόλου το τι έφτιαξε στο ματς με την ΑΕΚ. Ο ΠΑΟΚ όλα αυτά που ο Λουτσέσκου περιγράφει τα είχε ως χαρακτηριστικά και πριν το παιγνίδι αρχίσει, δεν θυμάμαι όμως κανένα να λέει ότι δεν είχε ελπίδες να κερδίσει. Επίσης πιστεύω πως οι νέοι παίκτες που ο ΠΑΟΚ ανέδειξε φέτος, και χάρη στη δουλειά του προπονητή του, ήταν ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί. Πότε διάβολο έγιναν πρόβλημα;
Εχασε από προβλήματα
Αν θέλουμε να μιλήσουμε ειδικά για το ματς σε αυτό φάνηκαν δυο προβλήματα που ο ΠΑΟΚ δημιούργησε φέτος στον εαυτό του. Εχασε τον Σβιντέρσκι και τον Ακομπ, (αλλά και τον Τσόλακ) και στη θέση του πήρε μόνο τον Μπράντον Τόμας. Τον περασμένο χειμώνα κι ενώ φαινόταν η δυσκολία του Ολιβέιρα να λύσει προβλήματα απέναντι σε κλειστές άμυνες ο ΠΑΟΚ πήρε τον Τάισον (που δεν τον λες σέντερ φορ) και τον Κετζόρα που είναι αμυντικός – κι αυτό μολονότι πούλησε τον Κούτσια. Είχε εντοπίσει ένα καλό παίκτη, (τον Ιταλό φορ Φεντερίκο Μπονατσόλι που παίζει στην Σαλερνιτάνα) αλλά δεν κατάφερε να τον αποκτήσει δανεικό. Και στην επίθεση έμεινε σχεδόν άδειος. Αλλά αυτό είναι ένα λάθος που πληρώνεται ακριβά και για το οποίο δεν φταίει ούτε η πίεση, ούτε οι νέοι παίκτες, ούτε η πνευματική προετοιμασία – αν αυτή ήταν το πρόβλημα θα το έλυνε ένας «δάσκαλος γιόγκα».
Ηταν μόνο αυτό το πρόβλημα; Όχι φυσικά. Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ υπάρχει και κάτι άλλο – ίσως πιο ανησυχητικό. Το παιγνίδι της ομάδας συνολικά έφθινε όσο ο καιρός περνούσε. Από μια ομάδα στην οποία μπαίνουν τρία νέα παιδιά (εκτός από τον Κουλιεράκη και τον Κωνσταντέλια υπάρχει και ο Ντάντας) αυτό που περιμένεις είναι καλύτερα πράγματα όσο ο καιρός περνάει. Αυτό λέει η λογική: οι μικροί μαθαίνουν, προσαρμόζονται στις απαιτήσεις, αποκτούν ρυθμό – αρκεί να είναι καλοί ποδοσφαιριστές, δηλαδή να είναι φτιαγμένοι από πάστα πρωταθλητή. Στον ΠΑΟΚ συνέβη φέτος το ακριβώς αντίθετο: όσο ο καιρός περνούσε οι μικροί, που όλοι θαυμάσαμε, άρχισαν να μοιάζουν πρόβλημα. Στον τελικό πχ ο Κωνσταντέλιας είναι ζήτημα να έχει μια τελική προσπάθεια: έχει κάνει μια καταπληκτική ντρίπλα στη γραμμή του άουτ σε μια στιγμή που ο επόπτης έχει σταματήσει το παιγνίδι. Ο δε Κουλιεράκης δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά: ο Ινγκασον πρέπει να παίζει άμυνα μόνος του και στο τέλος καταρρέει. Οσο για τον Ντάντας δεν αξιολογήθηκε ούτε ως ικανός να παίξει δεκαπέντε λεπτά ως αλλαγή. Είναι τυχαίο ότι οι δυο Ελληνες πιτσιρικάδες άρχισαν να έχουν προβληματάκια απόδοσης όταν ξεκίνησαν οι συζητήσεις για το αν θα πωληθούν 15, 20 και 30 εκατομμύρια; Δεν το πιστεύω.
Το καράβι πάει μόνο του
Για τον τελικό πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ τον έχασε με τον τρόπο που έχασε από την ΑΕΚ γιατί δεν προόδευσε. Δεν φταίει ούτε η πνευματική ανετοιμότητα, ούτε το γκολ που δέχτηκε, ούτε η έλλειψη εμπειριών. Φταίει πως τον Μάιο παίζει χειρότερη μπάλα από αυτή που έπαιζε τον Φεβρουάριο. Ενόψει της νέας σεζόν πρέπει να απαντήσει ο προπονητής του γιατί αυτό συνέβη. Αλλά δεν φταίει μόνο ο Ρουμάνος φυσικά. Φταίει και η συνολική διοικητική του μεταχείριση για το ότι φέτος έχανε την χειρότερη σεζόν του τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο περσινές καλοκαιρινές μεταγραφές του ήταν μέτριες και αυτές του Ιανουαρίου δεν ήταν οι πρέπουσες μολονότι το τι χρειαζόταν φαινόταν και φώναζε. Η διοικητική σύνταξή του με την ΑΕΚ στην αρχή της σεζόν έκανε καλό μόνο στην ΑΕΚ: ο ΠΑΟΚ είχε χειρότερες διαιτησίες από πέρυσι – αρκεί να δει κανείς τον αριθμό των πέναλτι που κέρδισε πέρυσι και φέτος. Και η ευκολία με την οποία πλέον γίνονται πιστευτές φήμες του τύπου «ο Λουτσέσκου θα πάει στον Ολυμπιακό» είναι κάτι τρομερό που δεν αρμόζει σε τόσο μεγάλο σύλλογο. Ο Γιώργος Σαββίδης είπε ότι ο ΠΑΟΚ θα κάνει 6-7 μεταγραφές: πέρυσι έκανε πιο πολλές, το θέμα δεν είναι οι μεταγραφές: είναι ποιος διοικεί, ποιος καθοδηγεί, ποιος ελέγχει, ποιος οφείλει να απαιτεί από τον προπονητή στον οποίο δίνει τα πάντα, να φτιάξει μια ομάδα που να προοδεύσει.
Ιβάν Σαββίδη εμφανίσου ή έστω τηλεφώνα. Ο Μάκης Γκαγκάτσης, ο Μπότο κι ο Λουτσέσκου δεν μπορούν να το κουμαντάρουν το καράβι. Ωρα είναι κάποιος να το πει…