Ο πρωταθλητής Ελλάδος Ολυμπιακός είναι η μόνη ομάδα που θα αγωνιστεί φέτος σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης – απόψε θα μάθουμε αν θα είναι στο  Γιουρόπα λιγκ ή στο UEFA Conference League. Πιο πολύ κι από τον Απόλλωνα Λεμεσού ο Ολυμπιακός πρέπει απόψε να φοβάται τον εαυτό του - θα έλεγα τον «κακό εαυτό του», αλλά τον καλό εαυτό του Ολυμπιακού δεν τον έχω δει φέτος στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Τι έγινε στη Λευκωσία

Το πρώτο παιχνίδι των δυο ομάδων μπορεί να κάνει αρκετά κατανοητό αυτό στο οποίο αναφέρομαι. Το να χωρίζεις τα ματς σε κομμάτια και να λες για παράδειγμα ότι μια ομάδα ήταν καλή στο πρώτο εικοσάλεπτο ή κακή στο τελευταίο, ποτέ δε μου άρεσε. Ενα ποδοσφαιρικό παιχνίδι κρατάει 90 λεπτά και κάτι, και πρέπει να κρίνεται ως ενιαίο. Ωστόσο το παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Κύπρο είχε τρία διαστήματα ολότελα διαφορετικά. Υπάρχει ένα πρώτο κομμάτι μεταξύ πρώτου και 20ού λεπτού που ο Ολυμπιακός λειτουργεί εξαιρετικά φοβικά. Δέχεται δύο γκολ και είναι τυχερός γιατί ο σκόρερ του πρώτου, ο Πίττας, πολύ σωστά υποδεικνύεται σε θέση οφσάιντ. Μετά το σε βάρος του 0-1 ο Ολυμπιακός κάνει κάτι πολύ απλό: κρατάει μπάλα. Αυτό επιτρέπει στον Χουάνγκ, που με την μπάλα στα πόδια ξέρει τι θα κάνει, όχι μόνο να σκοράρει αλλά να αξιοποιήσει και αρκετούς από τους συμπαίκτες του. Όταν στο δεύτερο ημίχρονο η άμυνα του Ολυμπιακού βρίσκει το κουράγιο να ανέβει πιο ψηλά ο Ολυμπιακός για ένα δεκαπεντάλεπτο είναι καταιγιστικός: του λείπει απλά το γκολ. Η έξοδος του Χουάνγκ και η οπισθοχώρηση της αμυντικής  γραμμής γίνεται αφορμή για να δούμε το χειρότερο κομμάτι του παιχνιδιού του Ολυμπιακού στο 90λεπτο. Ο Απόλλωνας Λεμεσού, χωρίς καν να πιέσει όπως έκανε στην αρχή του παιχνιδιού, βρίσκει ένα δεύτερο γκολ στα λεπτά της καθυστέρησης με τον Χέντι, που πάλι δε μέτρα χάρη στην εξαιρετική εκτίμηση της φάσης από τον δεύτερο Ισπανό επόπτη.

Εξαρτάται από τον ίδιο, αλλά…

Τα υπενθύμισα αυτά για να γίνει σαφές ότι κάθε ένα από τα τρία ολότελα διαφορετικά κομμάτια του παιχνιδιού του Ολυμπιακού έχουν να κάνουν με την απόδοση του πρωταθλητή Ελλάδος κυρίως. Ο παθητικός Ολυμπιακός που αρχίζει το ματς υποφέρει. Ο  Ολυμπιακός που βρίσκει λίγο κουράγιο κυριαρχεί. Ο Ολυμπιακός που οπισθοχωρεί και χάνει τον Κορεάτη, που ήταν σημείο αναφοράς στην μεσαία του γραμμή, δεν κάνει φάση, παρόλο που από τον πάγκο του έρχονται παίκτες έμπειροι. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η αποψινή του εμφάνιση θα κρίνει λογικά και το τελικό αποτέλεσμα. Αν βρει το κουράγιο να παίξει ποδόσφαιρο και να δημιουργήσει, λογικά θα βρει και τα δύο (τουλάχιστον…) γκολ που του χρειάζονται για να κερδίσει και να προκριθεί. Αν δεν καταφέρει να πατήσει το γκάζι και προσπαθήσει απλά να ελέγξει την μπάλα στην ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα εκμεταλλευτεί κάποιο λάθος της άμυνας του πρωταθλητή Κύπρου, μπορεί να μπλέξει όπως ακριβώς έμπλεξε στο ματς με την Σλόβαν. Κυρίως γιατί δεν είναι απίθανο ένα σημαντικό λάθος να κάνει και η δική του άμυνα και να το εκμεταλλευτούν οι αντίπαλοι του. Ολοι όσοι έχουν αγωνιστεί φέτος κόντρα στον Ολυμπιακό ξεκινούν με την βεβαιότητα ότι κάποιες ευκαιρίες για να σκοράρουν θα τις έχουν, χωρίς μάλιστα να πάρουν και κάποιο μεγάλο ρίσκο. Το είδαμε και την περασμένη Κυριακή στο παιχνίδι με τον ΠΑΣ. Κι ένα δικό του γκολ, που ακυρώθηκε ορθά ως οφσάιντ, ήταν δώρο της άμυνας του Ολυμπιακού.

Κυρίως συνεργασίες

Ο Κάρλος Κορμπεράν κάνοντας μεγάλο ροτέισον στο ματς του πρωταθλήματος έδωσε αναπνοές σε ποδοσφαιριστές όπως ο Εμβιλά, ο Αβιλα, ο Ελ Αράμπι, ο Κούντε, ο Ρέαπτσουκ, ο Ζινγκερνάγκελ. Απόψε θα τους στείλει στο γήπεδο όλους και θα περιμένει να δει αυτά που έλειψαν στα προηγούμενα παιχνίδια, δηλαδή τρεξίματα και συνεργασίες.

Αν στα ευρωπαϊκά παιχνίδια που έδωσε στο Καραϊσκάκη φέτος το καλοκαίρι ο Ολυμπιακός οι ευκαιρίες και οι τελικές του προσπάθειες ήταν λίγες αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι δεν φάνηκε οι παίκτες του να έχουν ιδέες στο διάστημα του παιχνιδιού που η ομάδα έκανε κατοχή μπάλας. Και στο παιχνίδι με την Μακάμπι και στο παιχνίδι με την Σλόβαν ο Ολυμπιακός προσπαθούσε μονότονα να πιέσει και να κλέψει μπάλες στα τρία τέταρτα του γηπέδου, ώστε να μπορέσει να χτυπήσει την αντίπαλη άμυνα παίζοντας αυτό που μάθαμε να λέμε «άμεσο ποδόσφαιρο». Στην πραγματικότητα αυτό το «άμεσο ποδόσφαιρο», δηλαδή η γρήγορη μεταφορά της μπάλας στην αντίπαλη περιοχή, μάρτυρα δύο πράγματα: το ένα ότι υπάρχει μία έλλειψη ποιότητας μεσοεπιθετικά (και επομένως όλα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα) και το δεύτερο ότι υπάρχει ένας φόβος κυκλοφορίας της μπάλας, που ξεκινά από το γεγονός πως αρκετοί παίκτες πιστεύουν πως αν αυτή χαθεί,  ο αντίπαλος θα φτάσει στην περιοχή του Βαστλίκ γρήγορα και με παίκτες ανενόχλητους.

Κάποιες αλλαγές έγιναν

Ο Κορμπεραν πριν να δώσει φανέλα βασικού στον Χουάνγκ (με τον οποίο αρχικά δεν είχε ξετρελαθεί) καθιέρωσε τον Κούντε ελπίζοντας ότι θα είναι χρήσιμες οι πολλές πάσες του. Στο ματς με την Σλόβαν έριξε στο γήπεδο όποιο επιθετικό έχει στον πάγκο (Ελ Αραμπί, Ροντρίγκες, Βαλμπουενά κτλ) ώστε να γεμίσει με παίκτες τα πέριξ της περιοχής των Σλοβάκων. Αλλά σωστή κυκλοφορία της μπάλας ακόμα δεν έχουμε δει: στην Κύπρο την δυσκολία την έκρυψε ο Χουάνγκ, που οι ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα αμφιβάλλω αν γνωρίζουν, ενώ στο ματς με τον ΠΑΣ η διαρκής αναζήτηση του Βαλμπουενά από όλους τους συμπαίκτες του μαρτυρούσε και το πρόβλημα που υπήρχε. Και που έγινε χειρότερο όταν η εξέδρα άρχισε να δυσανασχετεί με το Μπουχαλακή ή τον Αγκιμπού  Καμάρα.

Η κυκλοφορία της μπάλας

Είναι αναμφίβολα παράξενο το αποψινό ματς διότι πριν αρχίσει σε κάνει να πιστεύεις ότι ο Ολυμπιακός θα το κερδίσει εύκολα αν εμφανιστεί βελτιωμένος σε τομείς που μέχρι πέρσι δεν είχε σοβαρό πρόβλημα: για παράδειγμα πέρυσι δεν είχε πρόβλημα σε ό,τι έχει να κάνει με την κατοχή της μπάλας. Ομως αυτή η βελτίωση του δεν είναι καθόλου δεδομένη. Αν απόψε ο Ολυμπιακός για να κερδίσει χρειαστεί μεγάλη υπομονή γιατί έχει πολλά νεκρά διαστήματα, όπως συνέβη για παράδειγμα με τον ΠΑΣ μετά το πρώτο δεκάλεπτο, η νίκη θα γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση. Αν από την άλλη βρει ένα γκολ νωρίς και βρει χώρους ώστε να μπορέσει να κυκλοφορήσει την μπάλα όλα μπορεί να απλοποιηθούν. Προσοχή όμως: ο σκοπός πρέπει να είναι η κυκλοφορία της μπάλας και όχι οι αντεπιθέσεις με ένα ποδοσφαιριστή που θα πάει την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή τρέχοντας σαν αγριοκάτσικο. Αν αυτό το δεύτερο το δούμε να γίνεται, θα συμβεί γιατί ο Ολυμπιακός θα έχει ξανακάνει ένα από τα φετινά το αμαρτήματα: θα έχει δηλαδή προηγηθεί και θα έχει γυρίσει στην άμυνα. Και αυτό από όλα τα λάθη του - ειδικά μέσα στο Καραϊσκάκη - είναι το πλέον ανεπίτρεπτο.

Καλά και πολλά χρήματα

Ο Ολυμπιακός τη χρειάζεται τη νίκη για να βρεθεί σε έναν όμιλο του Γιουρόπα λιγκ. Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως η Συμμετοχή σε κάποιο όμιλο του UEFA Conference  League αποτελεί κάποιο είδος ντροπή, ίσα-ίσα. Όμως μια ομάδα πρέπει να στοχεύει πάντα το καλύτερο αφενός και αφετέρου στα ταμεία του Oλυμπιακού θα έρθουν από το Γιουρόπα λιγκ σοβαρά χρήματα. Αν μάλιστα από τον όμιλο προκριθεί, με δεδομένο ότι ο αποκλεισμός όλων των άλλων ελληνικών ομάδων θα μεγαλώσει και το ποσό που θα εισπράξει από την UEFA για τις τηλεοπτικές μεταδόσεις των αγώνων του, το τελικό ποσό που θα εισπράξει θα είναι μεγαλύτερο από πέρυσι. Κι αν προκριθεί θα είναι και επικεφαλής ομίλου δηλαδή θα έχει αποφύγει με το καλημέρα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Αρσεναλ, την Ρόμα, την Λάτσιο, την Μπράγκα κτλ. Δεν θα έχει μια εύκολη κλήρωση, αφού μπορεί να βρει ομάδες όπως η PSV, η Φέγενορντ, η Ναντ, η Μονακό, η Ρεάλ Σοσιεδάδ, η Τραμπζονσπόρτ, η Μπέτις, η Φράιμπουργκ κτλ, αλλά κανείς δεν θα τον κατηγορήσει για οπισθοδρόμηση: θα είναι όπου ήταν και πέρυσι.   

Και θα ενισχυθεί…

Φυσικά ο πιο βασικός λόγος πρόκρισης είναι ότι αν βρεθεί να αγωνίζεται σε μια δύσκολη διοργάνωση θα χρειαστεί και να ενισχυθεί. Και αυτό παρά τις τελευταίες καλές προσθήκες που έχει κάνει (Ντελα Φουέντε, Χουάνγκ και Χουάνγκ Β΄) παραμένει ακόμα απαραίτητο….