Ο Τικίνιο ευχαρίστησε τον Ολυμπιακό για τη συνεργασία και θα συνεχίσει στην Μποταφόγκο. Ο Βραζιλιάνος επιλέχτηκε ως βασικός από δυο προπονητές στα τρία από τα τέσσερα πρώτα επίσημα ματς της σεζόν και φεύγει πριν το πέμπτο. Μοιάζει παράξενο, αλλά δεν είναι: μετά τη φυγή του Μαρτίνς κάποιοι παίκτες στους οποίους ο πρώην προπονητής έδειχνε μια ιδιαίτερη προτίμηση βρίσκω λογικό να φύγουν και κάποιοι που ήταν εκτός πλάνων του ίσως έχουν μια δεύτερη ευκαιρία. Ενας είναι ο Κούντε: είχε συμφωνήσει να φύγει την επόμενη του επαναληπτικού με την Μακάμπι Χάιφα. Μετά την ήττα από την πρωταθλήτρια Ισραήλ τον ενημέρωσαν πως θα αλλάξει ο προπονητής και για αυτό θα πρέπει να περιμένει να αξιολογηθεί από τον επόμενο. Ο Κούντε όχι μόνο έμεινε, αλλά έγινε και βασικός: στη Μπρατισλάβα ήταν ένας από τους καλύτερους  - τα χάλασε μόνο με την απίθανη απόφασή του να εκτελέσει πέναλτι, απίθανη γιατί μιλάμε για παίκτη που δεν σκοράρει ποτέ. Όπως φάνηκε από τις ευρωπαϊκές λίστες θα επιστρέψουν και ο Βρουσάι και ο Κούρτης – υπάρχουν άλλωστε σημαντικές απουσίες λόγω τραυματισμών (μόνο από την άμυνα των πολλών προβλημάτων θα λείψουν ο Βρσάλικο, ο Παπασταθόπουλος κι ο Μπα). Επί της ουσίας ο Τικίνιο θα αντικατασταθεί πιστεύω από τον Χασάν κι αν ο Αιγύπτιος είναι καλά δεν θα λείψει και πολύ – θυμίζω ότι υπάρχει και ο Αμπουμπακάρ Καμαρά που σε λίγο επιστρέφει μετά τη θλάση.

Με μια βαλίτσα στο χέρι

Ολες αυτές οι αλλαγές έχουν βέβαια μια επίπτωση: έχουν ψιλοτρελάνει τον κόσμο της ομάδας που δυσκολεύεται κομμάτι να καταλάβει τι γίνεται. Πολλοί πχ νομίζουν ότι η απουσία του Παπασταθόπουλου από τη λίστα σημαίνει ότι ο παίκτης θα φύγει: δεν αποκλείω τίποτα, (σε κάθε ελληνική ομάδα εδώ και χρόνια όλοι οι παίκτες πωλούνται…), αλλά σήμερα δεν θα αγωνιζόταν γιατί είναι τραυματίας. Για τον ίδιο λόγο δεν αγωνίστηκε στη Μπρατισλάβα και ο Μαντί Καμαρά: είναι επιβαρυμένος και κινδυνεύει με θλάση. Βέβαια πολλοί τον παρουσιάζουν κι αυτόν με μια βαλίτσα στο χέρι. Όπως και τον Ρέαπτσουκ. Αν φύγουν τα παιδιά του Μάρτινς κι αυτός ένα από αυτά είναι.

Ένα παράδειγμα

Προσπαθώ ματαίως τις πιο πολλές φορές να βοηθήσω τον κόσμο να καταλάβει τι συμβαίνει: με βοηθά κι ένας άγιος μαζοχισμός. Από την άλλη δεν μπορώ και να αδιαφορώ για αυτό όταν διακρίνω τέτοια σύγχυση: ο Ολυμπιακός αυτό το καλοκαίρι κατηγορείται για τα πάντα και τα αντίθετά τους. Θα φέρω ένα παράδειγμα. Μετά την ήττα από την Μακάμπι Χάιφα κι ενώ ο Ολυμπιακός δεν είχε ανακοινώσει προπονητή γράφονταν παντού για παίκτες που είναι έτοιμοι να ρθουν, όπως ο Ουμτιτί, ο Μπάρτντι κτλ. Δικαίως πολύς κόσμος απορούσε για το πώς γίνεται να γίνονται μεταγραφές χωρίς προπονητή - η απάντηση μάλιστα κάποιων ρεπόρτερ είναι ότι υπάρχει κάποιος σχεδιασμός που αφορά προσθέσεις παικτών, ο οποίος δεν εξαρτάται από προπονητές - αν είναι ποτέ δυνατόν! Τελικά ο πρώτος παίκτης που αποκτήθηκε μετά τον ερχομό του Κάρλος Κορμπεράν είναι ο Ντε λα Φουέντε μόλις χθες. Αλλά η φασαρία υπήρξε. Και πολύ φοβάμαι πως φασαρία θα γίνεται για οτιδήποτε μόνο για ένα λόγο: γιατί η σύγχυση του κόσμου είναι τόσο μεγάλη, ώστε πιστεύει οτιδήποτε.   

Δυο δύσκολα ζητούμενα

Θα κάνω μια μικρή περίληψη προηγουμένων μπας και κάνω κατανοητό σε ποιο σημείο βρίσκεται ο Ολυμπιακός. Ο πρωταθλητής ήθελε σε γενικές γραμμές να επαναλάβει τη συνταγή του καλοκαιριού του 2019, όταν και πέρασε στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ τρεις γύρους: να αγωνιστεί στα προκριματικά με την περσινή ομάδα στην οποία θα γινόταν όπως το 2019 τρεις – τέσσερις προσθήκες. Οι προσθήκες έγιναν (Αβιλα, Καμαρά, Βρσάλικο, Ζινκερνάγκελ), αλλά κατά τη γνώμη μου υπήρξαν κάποια άλλα λάθη που στοίχισαν. Δεν υπήρξε μια σωστή αξιολόγηση των αναγκών και αποδείχτηκε δύσκολο να υπάρξει συνέπεια σε δυο διαφορετικά ζητούμενα δηλαδή στο να προκριθεί η ομάδα στους ομίλους και συγχρόνως μέσα στο καλοκαίρι να αλλάξει κιόλας: θυμίζω ότι υπήρχε δέσμευση για σαρωτικές αλλαγές ήδη από το Μάιο. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε με ένα προπονητή στο στόχαστρο της κριτικής (ο πάγκος του Μαρτίνς έτριζε από πέρυσι…) και με κάμποσους παίκτες που ήταν πιθανό να φύγουν – και δεν μιλάω μόνο για όσους ήταν στο Ρέντη μόνοι τους. Επίσης βρήκε απέναντί του μια δυνατή ομάδα: η Μακάμπι Χάιφα αποδείχτηκε πολύ καλύτερη από όσο όλοι περίμεναν.

Τον αποκλεισμό τον πλήρωσε ο προπονητής, αλλά κάθε αλλαγή προπονητή σε κάθε ομάδα απλά μεγαλώνει τα προβλήματα – τουλάχιστον αρχικά. Ο νέος (που είναι και πολύ νέος) έπρεπε να ασχοληθεί με την Σλόβαν Μπρατισλάβας, να αξιολογήσει το υλικό, να δει τι χρειάζεται. Και η ομάδα έπρεπε να τρέξει τουλάχιστον τον προγραμματισμό κάποιων πωλήσεων ή δανεισμών γιατί στο μεταξύ ο Ολυμπιακός βρέθηκε με 40 και βάλε παίκτες. Κι έτσι, εκεί που είχε οκτώ κεντρικούς (!) στην αρχή της προετοιμασίας (Σεμέδο, Αβραάμ Παπαδόπουλο, Μάρκοβιτς, Μπακαλιάνη, Μανωλά, Παπασταθόπουλο, Μπα και Σισέ) σήμερα έχει τέσσερεις (αφού οι τέσσερις πρώτοι έφυγαν) και οι δυο (ο Μπα και ο Σωκράτης) είναι και τραυματίες!

Πάντα υπάρχει κόστος

Για να καταλάβει ο κόσμος τι γίνεται πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν αλλαγές προπονητών χωρίς κόστος. Ο Μαρτίνς ήξερε ότι κάποιοι παίκτες (πολλοί μάλιστα) θα φύγουν μέσα ή το αργότερο στο τέλος του καλοκαιριού: η πρόθεση του ήταν απλά η ομάδα να βρει κάποιο ρυθμό πριν τα ματς με την Μακάμπι – πίστευε πως αρκούσε αυτό για να είναι έτοιμη. Αν ο νέος προπονητής φυσιολογικά ανέβασε τους ρυθμούς της προπόνησης (επιχειρώντας πιθανότατα να φέρει ένα νέο αέρα) οι τραυματισμοί ήταν λογικό να συμβούν: οι πιο πολλοί από όσους έχουν ξαφνικά προβλήματα (ο Ροντρίγκες, ο Μανωλάς, ο Βρσάλικο, ο Μπα, ο ίδιος ο Παπασταθόπουλος) είναι ή επιβαρυμένοι από τα χρόνια ή είχαν ταλαιπωρίες από τραυματισμούς και πέρυσι. Επίσης είναι λογικό να πάνε πιο πίσω και κάποιες μεταγραφές – για δυο μάλιστα λόγους. Ο πρώτος γιατί ο νέος κόουτς πρέπει να κάνει τις εισηγήσεις του. Ο δεύτερος γιατί οι ελληνικές ομάδες είναι υποχρεωμένες να περιμένουν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου όταν και προκύπτουν ευκαιρίες. Ειδικά ο Ολυμπιακός μετράει και το σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα αγωνιστεί. Γιατί άλλες ανάγκες έχει το Europa League (στους ομίλους του οποίους αλίμονό του αν δεν παρουσιαστεί ενισχυμένος) κι άλλες το UEFA Conference League (στο οποίο θα είναι και επικεφαλής στον όμιλο).   

Οκτώ γκολ σε τέσσερα ματς

Όλα αυτά δημιουργούν μπερδέματα, συγχύσεις, ατελείωτες συζητήσεις και οπαδικούς εκνευρισμούς τους οποίους μεγαλώνει κάθε φορά και κάθε μέτρια εμφάνιση της ομάδας: αν ο Ολυμπιακός πήγαινε στη Μπρατισλάβα και κέρδιζε 0-3 θα πανηγύριζαν όσοι πίστευαν ότι το πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν ο Μαρτίνς και η πορτογαλική νοοτροπία του και θα ζούσαν όλοι καλά και όλοι καλύτερα. Τώρα οι ίδιοι που έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός έχει καλούς παίκτες (και χρειάζεται απλώς εξτρέμ…) λένε ότι «ο Μαρτίνς άφησε καμένη γη» – καμένη με τρία σερί πρωταθλήματα και κυρίως με πέντε σερί παρουσίες της ομάδας σε ευρωπαϊκά ματς Φεβρουάριο, κάτι που στην ιστορία του Ολυμπιακού πρωτοφανές.

Δεν υπάρχει ωστόσο κανένας λόγος αντιδικιών – δεν έχουν νόημα. Δεν έχει επίσης νόημα να εξηγήσεις πχ ότι τα δυο γκολ που ο Ολυμπιακός δέχεται στην Μπρατισλάβα έχουν να κάνουν πολύ με την αλλαγή του τρόπου άμυνας στις στημένες φάσεις: αν έπαιζε ακόμα «ζώνη» θα υπήρχε κάποιος παίκτης με την ευθύνη να ελέγξει την κοντινή πάσα στο κόρνερ (τώρα όλοι κοιτούσαν αντιπάλους), και σίγουρα δεν θα ήταν ο Σισέ στο τοίχος στο δεύτερο γκολ και θα ήταν η γραμμή άμυνας εκτός περιοχής ώστε να μην επιτραπεί η σέντρα στην περιοχή και το συνακόλουθο βόλεϊ. Αλλά όλα αυτά είναι πολύ ψιλά γράμματα: το θέμα είναι πως διάβολο μπορεί να υπάρξουν οι συνθήκες για ένα restart σε μια ομάδα που όλοι θέλουν να βλέπουν ντρίπλες και τακουνάκια και δεν βλέπουν πως ο Ολυμπιακός σε τέσσερα ματς έχει δεχτεί οκτώ γκολ από την Μακάμπι Χάιφα και την Σλόβαν Μπρατισλάβας, συν άλλα τέσσερα που δεν μέτρησαν!

Βρέθηκε ο φταίχτης

Κάνω μια πρόταση που μπορεί να γίνει σύνθημα, hushtag, τρόπος ζωής και ό,τι άλλο θέλετε: ας συμφωνήσουμε πως «για όλα φταίει ο Μαρτίνς». Για τα γκολ που ο Ολυμπιακός δέχεται, για το σχεδιασμό που χωλαίνει, για τις μεταγραφές, για τους τραυματισμούς, για τον Φοτρούνη που μολονότι ο κακός κόουτς έφυγε συνεχίζει το ατομικό πρόγραμμα - για τα πάντα. Είναι ένας βολικός, εξαιρετικός φταίχτης o Mαρτίνς και αυτή μπορεί να είναι μια ακόμα προσφορά του: εν προκειμένω τεράστια.

Το ότι βρέθηκε ο φταίχτης θα δώσει κάποιο σημαντικό χρόνο στην ομάδα. Για το τι πρέπει να κάνει θα σας γράψω αύριο: υπομονή. Και για αυτό φταίει ο Μαρτίνς.