Τα ματς πριν την συνηθισμένη διακοπή των Χριστουγέννων είναι όλα λίγο παγίδες για τους μεγάλους. Αυτή την φορά στην παγίδα έπεσε η ΑΕΚ που έφερε ισοπαλία με τον Λεβαδειακό διατηρώντας μια κάπως απίστευτη παράδοση που την θέλει να μην κερδίζει το τελευταίο ματς της σεζόν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η Ενωση με την ισοπαλία έμεινε πάλι λίγο πιο πίσω, καθώς οι άλλοι τρεις διεκδικητές του τίτλου τα κατάφεραν να κερδίσουν όλοι περιμένοντας τι θα κάνει σήμερα ο Αρης που εξακολουθεί να παραμένει κοντά τους. Δύσκολα κέρδισε ο Ολυμπιακός την Λαμία και ο ΠΑΟ την Καλλιθέα, πιο εύκολα ο ΠΑΟΚ τον Ατρόμητο. Για τον Ολυμπιακός τα είπαμε χθες – σήμερα μερικές επισημάνσεις για τους υπόλοιπους.    

Πάλι ο Γερεμέγιεφ

Η Καλλιθέα τρόμαξε λίγο τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ στο ξεκίνημα του ματς καθώς μόλις στο 12’ ο αγέραστος Βαλμπουενά, «παίζοντας ως ψεύτικο εννιάρι» υποχρέωσε τον Ντραγκόφσκι σε μια καταπληκτική επέμβαση – ήταν η μια και μοναδική της ευκαιρία. Η Καλλιθέα κατέβηκε να παίξει ποδόσφαιρο και δεν κλείστηκε πολύ αρχικά επιτρέποντας στον Τετέ και στον Τζούρισιτς να κινούνται στους κενούς χώρους, αλλά όταν ο Μουτίνιο στο 33΄αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη από τον Ευαγγέλου για φάουλ στον Σέρβο το πλάνο άλλαξε. Η Καλλιθέα ταμπουρώθηκε με σκοπό να αμυνθεί μέχρι τέλους απέναντι σε ένα Παναθηναϊκό, η σύνθεση του οποίου, με Μπακασέτα – Ουναί στην μεσαία γραμμή και Τζούρισιτς – Τετέ στα άκρα σε υποστήριξη του Ιωαννίδη, θύμιζε πολύ τον ΠΑΟ που διέλυσε την Ντινάμο Μινσκ την Πέμπτη. Ολο το δεύτερο ημίχρονο ήταν ένας μονόλογος του ΠΑΟ που δεν έβρισκε το γκολ μολονότι το έψαξαν σχεδόν όλοι οι παίκτες του. Ο Ρουί Βιτόρια άρχισε να προβληματίζεται αλλά βρήκε τις δυο αλλαγές: οι Μαντσίνι και Γερεμέγιεφ που ήρθαν από τον πάγκο συνεργάστηκαν στο 81΄για να βρει ο δεύτερος το γκολ της νίκης με κεφαλιά όπως και στην Τρίπολη και να δώσει στον Πορτογάλο προπονητή την δέκατη νίκη του σε δώδεκα ματς στον πάγκο του ΠΑΟ, που τρέχει ένα σερί από νίκες – έξι τον αριθμό – στο πρωτάθλημα, παρόλο που δεν σκοράρει τα γκολ που πρέπει με βάση το πόσο δημιουργεί. Χθες έκανε 33 τελικές προσπάθειες αλλά μόνο έξι από αυτές στην αντίπαλη εστία, γεγονός που δείχνει πως η χθεσινή τουλάχιστον νίκη του με 1-0 ήταν μάλλον συμπωματική: θα ήταν μεγαλύτερη, όπως έπρεπε, αν μετρούσε ένα γκολ του Μαντσίνι στις καθυστερήσεις που ορθά ακυρώθηκε από το VAR ως οφσάιντ.

Ο ΠΑΟ ψάχνει παίκτες στην επίθεση για να ενισχυθεί ενόψει του μήνα των ντέρμπι που έχει μπροστά του. Η διαχείριση του υλικού του δεν είναι εύκολη – αρκεί να δει κανείς τα νεύρα του Τζούρισιτς όταν γίνεται αλλαγή. Όμως οι συνεχόμενες νίκες του αυτή την στιγμή τον καθιστούν ένα είδος κρυφού φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος: όταν κερδίζεις με τον ίδιο τρόπο πάει να πει πως έχεις μια στρατηγική που εφαρμόζεις και εμπιστεύεσαι. Βέβαια στην περίπτωση του ΠΑΟ βοηθάνε και οι επιπολαιότητες των αντιπάλων: τέσσερις από τις νίκες του ήρθαν απέναντι σε ομάδες που έμειναν με παίκτη λιγότερο. Αλλά αυτό είναι πρόβλημα των άλλων, όχι του ΠΑΟ.     

Εύκολα με παίκτη παραπάνω  

Το παιγνίδι του ΠΑΟΚ με τον Ατρόμητο έμοιαζε με το ματς του ΠΑΟ με την Καλλιθέα μόνο στο εξής σημαντικό: κι ο ΠΑΟΚ βρέθηκε νωρίς με παίκτη παραπάνω στην δική του περίπτωση γιατί ο Αθανασίου αποβλήθηκε στο 22΄με απευθείας κόκκινη για φάουλ στον Σβαπ. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου δεν είχε τους Καμαρά, Τάισον και Ότο και διάλεξε μια τετράδα επίθεσης με Κωνσταντέλια, Ντεσπόντοφ, Τσάλοφ και τον Ζίβκοβιτς στα αριστερά. Μετά την αποβολή του Αθνασίου φάνηκε γρήγορα πως ο με πολλές απουσίες Ατρόμητος θα ήταν δύσκολο να αντέξει: στο 45΄ο Τσάλοφ πήρε το ριμπάουντ μετά από σουτ του Ντεσπότοφ στο δοκάρι κι άνοιξε το σκορ, αλλά το μισό γκολ είναι του Κωνσταντέλια που ντρίπλαρε εφορμώντας από τα αριστερά και γύρισε την μπάλα σαν αέρινος εξτρέμ πριν αυτή περάσει την γραμμή.

Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν η σειρά του Ζίφκοβιτς να σκοράρει: μετά από ένα ωραίο σουτ και μια καραμπόλα ο Χουτεσιώτης νικήθηκε. Το ματς επί της ουσίας ολοκληρώθηκε και στον κάμποσο εναπομείναντα χρόνο υπήρχαν περιθώρια για τρία προβλεπόμενα πράγματα. Ο Μιχαηλίδης έκανε την καθιερωμένη γκάφα ρίχνοντας μια αγκωνιά στον Σταυρόπουλο σε μια τελειωμένη διεκδίκηση, αλλά ο Κοτάρσκι έκανε την γνωστή του επέμβαση στο πέναλτι που εκτέλεσε ο Γουάρντα – ο Κροάτης κάνει τις αποκρούσεις πέναλτι να φαίνονται εύκολη υπόθεση. Όπως και ο Καμαρά τα γκολ στο τέλος. Μπήκε αλλαγή και σκόραρε με κεφαλιά όπως και στο Περιστέρι – μιλάμε για ειδικότητα.

Η νίκη είναι διαδικαστική και εύκολη, μπορεί όμως να αποδειχτεί σημαντική. Το σοβαρότερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο ήταν τα ματς της Τούμπας. Αν το λύσει, κερδίζοντας στο γήπεδό του με την ευκολία που το έκανε χθες, θα φανεί γρήγορα στην βαθμολογία η σπουδαία συγκομιδή του εκτός έδρας.  Κι ο Λουτσέσκου απλά θα περιμένει τα play off για να κάνει το περσινό φινάλε.

 Χάος στο τέλος

Η ΑΕΚ αγωνιζόταν τελευταία κι έπρεπε να είναι περισσότερο υποψιασμένη: το να κερδίσουν και οι τέσσερις συμβαίνει σπάνια κι αφού οι τρεις είχαν κερδίσει η στατιστική έλεγε πως μπορεί να στραβοπατήσει – και στραβοπάτησε. Ο Ματίας Αλμέιδα στα γενέθλια του έκανε ό,τι συνήθως κάνει: άλλαξε την μισή ομάδα που αγωνίστηκε και κέρδισε τον ΠΑΟΚ – κάποιες αλλαγές ήταν υποχρεωτικές (ο Πιερό αντί του τραυματία Γκαρσία) άλλες αποδείχτηκε πως όχι. Η ΑΕΚ είχε καλή κυκλοφορία μπάλας στο πρώτο ημίχρονο και κάποιες σημαντικές ευκαιρίες, αλλά ο Λεβαδειακός, με καλύτερο τον τερματοφύλακα Γκαραβέλη, άντεξε κι όσο περνούσε η ώρα έδειχνε όλο και πιο τολμηρός. Στο β΄ ημίχρονο όταν κυκλοφόρησε κι αυτός την μπάλα λίγο πιο πολύ, χτύπησε την ΑΕΚ στα αριστερά της και κέρδισε πέναλτι για ένα χέρι του Χατζησαφί – ο Πεντρόζο που το κέρδισε σκόραρε στο 56΄.

Ο Αλμέιδα έκανε τα προβλεπόμενα. Εριξε στο ματς τους Λαμέλα, Μάνταλο, Περέιρα για να κάνει καλύτερη κατοχή μπάλας η ΑΕΚ κι αργότερα τον Κοϊτά, μήπως και βρει αυτός την φάση που θα ξεκλείδωνε την άμυνα του Λεβαδειακού. Η Ενωση τελείωσε το παιγνίδι παίζοντας με πέντε κυνηγούς (Μαρσιάλ, Λαμέλα, Κοϊτά, Πιερό και τον Μουκουντί δεύτερο φορ!), τον Μάνταλο πίσω τους και τον Πινέδα μπακ χαφ στα δεξιά, αλλά το γκολ το βρήκε τελικά σε μια στημένη φάση ο Μήτογλου στο 96΄κι ενώ το ματς ολοκληρώθηκε με 10 λεπτά καθυστερήσεις!

Ο Αλμέιδα ήθελε και περισσότερα λεπτά καθυστερήσεων και μπορεί να έχει και δίκιο, όπως δίκιο έχει κι όποιος προβληματίζεται για τις διαιτητικές αποφάσεις του τέλους: ο διαιτητής Τσακαλίδης και ο Βεργέτης στο VAR δεν θεώρησαν φάουλ το σπρώξιμο του Μήτογλου στον Κάσο πριν το γκολ, αλλά ούτε και το γκρέμισμα του Πιερό στην αμέσως επόμενη φάση – φυσικά τα δυο λάθη δεν έχουν το ίδιο βάρος καθώς αν είχε δοθεί το φάουλ στον Μήτογλου είναι αμφίβολο αν θα είχε γίνει η δεύτερη φάση. Η ΑΕΚ έσωσε τον βαθμό της ισοπαλίας, αλλά μια ΑΕΚ που ψάχνει το γκολ τόσο ανορθόδοξα, γεμίζοντας και σημαδεύοντας τους ψηλούς της, δεν μπορεί να είναι μια ΑΕΚ του Αλμέιδα. Κι αυτό είναι πρόβλημα.

Ο προπονητής είπε στο τέλος ότι έχει κάνει μεταγραφικές εισηγήσεις. Δεν μου μοιάζει πάντως τελευταία να χαίρεται πολύ την δουλειά. Χθες μου έδινε την εντύπωση πως περίμενε κι αυτός τα Χριστούγεννα. Που όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Λεβαδειακού αν ο διαιτητής είχε λίγη όρεξη θα τα γιόρταζαν όλοι μαζί στο γήπεδο.          

Σήμερα τα άλλα

Κατά τα άλλα Πανσερραϊκός και Παναιτωλικός μοιράστηκαν βαθμούς (0-0). Η ισοπαλία είναι δίκαιο αποτέλεσμα αλλά δεν θα έπρεπε να είναι λευκή, αφού και οι δυο για 75 λεπτά τουλάχιστον έψαξαν το γκολ: για τον γηπεδούχο χωρίς τον Μπετανκόρ αυτό είναι δύσκολο, ο Παναιτωλικός ήταν απλά άσφαιρος. Σήμερα περιμένουμε την ολοκλήρωση της αγωνιστικής με τα ματς Αστέρας – Αρης, όπου θα δούμε μετά από καιρό τον Αρη χωρίς τον Μορόν και ΟΦΗ – Βόλος. Και στα δυο ματς όποιος δεν χάσει θα κάνει καλές γιορτές…