Σήμερα ο Μίκαελ Σουμάχερ μπαίνει στην εκτη δεκαετία της ζωής του: η είδηση είναι σπουδαία, αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για κάποιον που, όχι μόνο αρνείται να πεθάνει, αλλά μοιάζει πλέον και πολύ πιθανό να αναστηθεί. Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια μάχης, ο Γερμανός μοιάζει έτοιμος να επιστρέψει στην κανονική ζωή σαν να βγήκε από πιτ στοπ. Κι αν τα καταφέρει θα έχει μια ευθεία μπροστά του κι ένα εφιάλτη πίσω του.

Τον κήδεψαν ζωντανό

Νομίζω ότι ο Σουμάχερ είναι ο πρώτος άνθρωπος που κηδεύτηκε ζωντανός – και δεν υπερβάλω καθόλου. Για μια τουλάχιστον τριετία κάθε αναφορά στο όνομά του έμοιαζε με αυτές που γίνονται για όσους έφυγαν από τη ζωή, άδικα και γρήγορα. Οι δηλώσεις που τον αφορούσαν υπάρχουν ακόμα στο διαδίκτυο – είναι φράσεις σπουδαίων οδηγών, φίλων και αντιπάλων του, αλλά και συνεργατών του, που πλημυρίζουν από σεβασμό στη μνήμη του. Μόνο που όλοι, στοιχειωμένοι από το βάρος της θλίψης, μιλάνε για αυτόν σαν να έφυγε – προφανώς κανείς δεν πίστευε πως μπορεί να επιστρέψει, παρόλο που όλοι γνώριζαν από τι σπάνιο DNA είναι φτιαγμένος. «Θα είναι για πάντα ο ήρωας μου, μου λείπουν απίστευτα πολύ οι συμβουλές του» έχει πει ο Σεμπάστιαν Φέτελ. «Ακόμα κι αν τον ξεπεράσω σε νίκες και  κατακτήσεις των τίτλων, αυτός θα παραμείνει ο καλύτερος» τονίζει ο Λουίς Χάμιλτον. «Ενας δάσκαλος» λέει κάθε φορά που αναφέρεται σε αυτόν ο Φελίπε Μάσα. «Εζησα μαζί του τις πιο αξέχαστες στιγμές της ζωής μου» υπογραμμίζει ο Μίκα Χάκινεν. «Τον θυμάμαι κυρίαρχο, νικητή, καταπληκτικό όχι μόνο με το τιμόνι στα χέρια, αλλά και με τη μπάλα στα πόδια. Ηταν ένας σταρ ακόμα κι όταν έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε» τονίζει ο Γιάρνο Τρούλι. «Υπήρξε ένας αξέχαστος αντίπαλος, ο μόνος ίσως που σε έκανε να νοιώθεις αληθινά σπουδαίος, όταν κατάφερνες να τον αφήσεις πίσω σου» παραδέχεται ο Τζιανκάρλο Φισικέλα.

Υπάρχουν δεκάδες αναφορές από όλους στο πρόσωπό του μετά το ατύχημα – αναφορές γεμάτες αγάπη, αλλά και αναφορές που έχουν γίνει από ανθρώπους, που, μολονότι τον γνώριζαν, δεν είχαν καταλάβει ότι το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν η αγάπη για τη νίκη. Αυτή η ασυμβίβαστη θέλησή του να παρατήσει οτιδήποτε, μοιάζει να είναι αυτό που τέσσερα χρόνια τον κρατάει στη ζωή. Όπως έχει πει και η γυναίκα του, η Κορίνα «ο πυρετός που κάποιον άλλο θα τον λύγιζε, ήταν πάντα η απόδειξη πως μέσα του είχε μια φλόγα που δεν έλεγε να σβήσει». Μια φλόγα, που ειδικά όταν όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, πρέπει να δυνάμωνε.

Καθεδρικός ναός της ανάμνησης

Στα περίχωρα της Κολωνίας, κάποια χιλιόμετρα μακριά από το τοπικό αεροδρόμιο, δημιουργήθηκε τον περασμένο Ιούνιο ένα μοναδικό μουσείο για τη ζωή του Μίκαελ Σουμάχερ – ένα είδος «καθεδρικού ναού της ανάμνησής του» έγραψε μια γερμανική εφημερίδα. Η οικογένεια του θέλησε να μεταφερθεί εκεί η προσωπική του συλλογή από κύπελλα και μετάλλια – μπορείς να δεις τις φόρμες και τις  ειδικές στολές του, τα καπελάκια του και κάθε του κράνος, τα γάντια του. Υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο από τους θριάμβους του και φυσικά όλα τα μονοθέσια που οδήγησε σε νίκες, από το πρώτο καρτ που οδήγησε στην πίστα που δούλευε ο μπαμπάς Ραλφ ,μέχρι τις ιστορικές Μπενετόν, τις Φεράρι και τις Μερσεντές με τις οποίες κέρδισε παγκόσμια πρωταθλήματα – φυσικά υπάρχει και η πρώτη του Τζόρνταν. Δεν μιλάμε για μια έκθεση οποιαδήποτε, αλλά για ένα κομμάτι της ιστορία της Formula 1 και μπορείς, αφού την επισκεφτείς,  να πεταχτείς και στο Κέρπεν που είναι αρκετά κοντά και να δεις το πρώτο του σπίτι. Στον εκθεσιακό χώρο υπάρχει η δυνατότητα να γράψεις για αυτόν μια ευχή. Οι Γερμανοί λένε πως ο πρώτος που  επισκέφτηκε το χώρο, τον περασμένο Ιούνιο, ήταν ένας ηλεκτρολόγος από την Κολωνία με το όνομα Τόμας, που είχε μαζί του και τον γιό του. Εγραψε «η ζωή σου είναι και η δική μου ζωή» - για μήνες κανείς δεν τόλμησε να γράψει τίποτα άλλο. Ο Αντρέας Ντούνκελ, υπεύθυνος για τη λειτουργεία του «Schumacher’s Motorworld» δηλώνει πως δεν ήθελαν να φτιάξουν τον μεγαλύτερο τάφο του κόσμου, αλλά ένα χώρο που όποιος τον επισκέπτεται θα νοιώθει την ανάγκη να προσευχηθεί για τον μεγάλο πρωταθλητή. «Δημιουργήσαμε ένα σημείο αναφοράς για μια κοινότητα ανθρώπων που ζούνε με την ίδια προσμονή: την προσμονή να δούνε τον πρωταθλητή, που λάτρεψαν να επιστρέφει κοντά τους». Δεν έχουν γίνει εγκαίνια: θα τα κάνει ο ίδιος ο Σούμι – οι υπεύθυνοι του χώρου, (οι απόστολοί του…), δεν μοιάζουν να έχουν την παραμικρή αμφιβολία.

Αυτή την βεβαιότητα εκφράζει και η γυναίκα του που τους έδωσε την άδεια και φυσικά τους χάρισε την συλλογή του. «Το ατύχημα σηματοδοτεί το τέλος της εποχής του πρωταθλητή Σουμάχερ. Αλλά ο άνθρωπος Σουμάχερ θα επιστρέψει πιο δυνατός από ποτέ» είχε πει πριν τρία χρόνια σε μια από τις σπάνιες στιγμές, που είχε μιλήσει για τη μάχη του άνδρα της. Σήμερα θα τον γιορτάσει: θα είναι τα πρώτα του κανονικά γενέθλια μετά το 2013.

Οι δυο του γυναίκες

Ο Σουμάχερ ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του γιατί τον φρόντισαν δυο γυναίκες: η αθεράπευτα αισιόδοξη κι ακούραστη σύζυγος του και η μάνατζέρ του Σαμπίν Κεμ, που ανέλαβε το κομμάτι της ιατρικής του επίβλεψης, μετατρέποντας σε νοσοκομείο ένα μεγάλο κομμάτι του σπιτιού του, στο οποίο νοσηλεύεται. Η Κεμ έχει πει ότι το μυστικό της απίστευτης αντοχής του ο Σουμάχερ το είχε αποκαλύψει μετά το αντίο του στα μηχανοκίνητα και λίγους μόνο μήνες πριν το τραγικό του ατύχημα στο Μαριμπέλ, στις 29 Δεκεμβρίου του 2013. Η Κεμ θυμίζει ότι στο αντίο του ο Σούμι είχε πει πως είχε πάντα «μια εντυπωσιακά γεμάτη ζωή μακριά από τις πίστες της Formula 1 και τα εργοστάσια των αυτοκινήτων» και πως ανυπομονεί σε αυτή τη ζωή να αφιερωθεί λίγο παραπάνω. «Είναι άνθρωπος που κρατάει το λόγο του και δεν θα αφήσει τη ζωή αυτή να τον περιμένει» είχε πει.  

Βαδίζοντας στα πενήντα του ο Σούμι έχει κι άλλο ένα λόγο για να παλέψει σκληρότερα, τώρα που μπήκε στην τελική ευθεία της αποκατάστασης. Ο γιός του, ο 19χρονος Μικ κέρδισε πέρυσι το παγκόσμιο πρωτάθλημα της F3 και του χρόνου θα τρέχει σε αυτό της F2. «Είμαι ο γιός του καλύτερου» είχε πει πέρυσι δηλώνοντας περήφανος για τον πατέρα του. Αποκλείεται ο Σούμι να μην προλάβει να χαρεί τον διάδοχό του στο τιμόνι ενός μονοθέσιου στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της F1: η ιστορία το προβλέπει. Και την ιστορία του Σουμάχερ την γράφει μόνο ο Σουμάχερ – κανείς άλλος δεν το μπορεί. Κανείς.