Όπως την προηγούμενη εβδομάδα έτσι και σήμερα θα γράψω ένα κοινό σημείωμα για τα ματς των ελληνικών ομάδων στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Θυμίζω ότι απόψε ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει την Μάλμε στην Σουηδία και η ΑΕΚ την Νόε στην Αρμενία και την Πέμπτη ο ΠΑΟ τον Αγιαξ στο ΟΑΚΑ. Η αίσθηση που έχω είναι ότι σε αυτό το γύρο κι απέναντι στους αντιπάλους που έχουν ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός παίζουν την συμμετοχή τους στο Τσάμπιονς λιγκ και στο Europa League. Αν αποκλείσουν την Μάλμε και τον Αγιαξ τους περιμένουν στα play off πολύ λιγότερο δυνατοί αντίπαλοι.

Απόλυτα αφεντικά

Ο ΠΑΟΚ μοιάζει σε κάποια πράγματα με την πρωταθλήτρια Σουηδίας – πρώτα από όλα μοιάζει ο τρόπος που κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Και η Μάλμε το κέρδισε την τελευταία αγωνιστική επικρατώντας (με 1-0) σε ένα ντέρμπι με την Ελφσμπουργκ – πρόκειται δηλαδή για ομάδα με χαρακτήρα. Είναι επίσης η Μάλμε ομάδα προπονητή με υπερεξουσίες όπως και ο ΠΑΟΚ: ο Χέντρικ Ρίντστρεμ είναι απόλυτο αφεντικό στην πρωταθλήτρια Σουηδίας όπως δηλαδή κι ο Ρασβάν Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ. Τέλος και ο ΠΑΟΚ και η Μάλμε αγαπούν την επίθεση πιο πολύ από την άμυνα, αν και έχουν εντελώς διαφορετικούς τρόπους στο να υπηρετούν αυτή τους την προτίμηση. Ο ΠΑΟΚ αγαπάει το τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο, σκοράρει πολύ με τους περιφερειακούς του παίκτες, αγαπάει λόγω και των καλών εκτελεστών του και τις στημένες φάσεις. Η Μάλμε παίζει ένα ποδόσφαιρο πολύ πιο ελεύθερο: ο Ρίντστρεμ όταν πριν δυο χρόνια την ανέλαβε είπε πως θέλει να θυμίσει στους παίκτες του την χαρά που ένιωθαν όταν έπαιζαν μικροί κι όταν δεν υπήρχε ο - για τον ίδιο - παράλογος καταναγκασμός του αποτελέσματος. Το μότο του Σουηδού είναι ότι «δεν υπάρχει λόγος να κερδίζεις όταν δεν παίζεις καλά»: ο Λουτσέσκου μάλλον θα γελούσε.     

Η Μάλμε σκοράρει πολύ, γιατί βασίζει το ποδόσφαιρό της στην κατοχή της μπάλας και τις ασταμάτητες συνεργασίες. Δέχεται όμως και πολλά γκολ κυρίως γιατί ο προπονητής της πιστεύει πως η καλή άμυνα δεν αποτελεί προϋπόθεση για θετικό αποτέλεσμα. Ο Ρίντστρεμ, που έχει σπουδάσει φιλολογία και πριν ξεκινήσει την προπονητική είχε κάνει μια καλή καριέρα ως αθλητικογράφος ισχυρίζεται πως η «νοοτροπία της επιβίωσης», που κατά την γνώμη του χαρακτήριζε το σουηδικό ποδόσφαιρο, «πρέπει να πεθάνει». Δηλώνει επηρεασμένος από τους Βραζιλιάνους, θεωρεί μάλλον βαρετή την μετεξέλιξη του Πεπ Γκουαρντιόλα στην Σίτυ κι όταν ανέλαβε την Μάλμε είπε στους οπαδούς της πως η μόνη υπόσχεση που τους δίνει είναι ότι δεν θα βαρεθούν με την ομάδα ποτέ! Είναι νομίζω προφανές πως αν μια τέτοια ομάδα επιθετικά την ακυρώσεις, την μπλέκεις. Η Μάλμε δεν μοιάζει ικανή να κάνει ένα τακτικό παιγνίδι που θα τελειώσει 1-0: τουλάχιστον έτσι δείχνει. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά της με τον ΠΑΟΚ. Που μπορεί να κάνει (και χάρη στην ομοιογένεια του) και αυτό.  Ωστόσο η πρωταθλήτρια Σουηδίας χρειάζεται σεβασμό.

Το γνωρίζουν καλά

Πέραν πάσης αμφιβολίας σεβασμό χρειάζεται και ο Αγιαξ και στον ΠΑΟ αυτό το γνωρίζουν. Οι Ολλανδοί έρχονται από μια απερίγραπτη μπερδεμένη σεζόν με αλλαγές προπονητών και αποτυχίες. Πανικοβλήθηκαν από το κακό τους ξεκίνημα στο πρωτάθλημα και τις γκρίνιες των απαιτητικών τους οπαδών, θέλησαν να ρίξουν το βάρος στην Ευρώπη αλλά το Γιουρόπα λιγκ αποδείχτηκε πολύ σκληρό, έμειναν σχετικά γρήγορα από στόχους κι αυτό οριοθέτησε την εφετινή τους χρονιά ως ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα. Ο γνωστός μας Τζον Φαν’ τ Σιπ χρειάστηκε να κάνει πολλή δουλειά πέρσι – κυρίως στον ψυχολογικό τομέα – αλλά η συνεισφορά του δεν εκτιμήθηκε. Το νέο ξεκίνημα γίνεται με ένα Ιταλό προπονητή που δεν έχει δουλέψει ποτέ του στην Ιταλία: ο Φραντσέσκο Φαριόλι είναι μόλις 35 χρόνων, αλλά αν κάποιος πει πως θα μπορούσε να παίζει ακόμα ποδόσφαιρο κάνει λάθος διότι ποδόσφαιρο σοβαρού επιπέδου δεν έπαιξε ποτέ. Δηλώνει ότι έχει υπάρξει τερματοφύλακας μικρών ομάδων της Τοσκάνης κι αν αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν ο Αγιαξ να βάλει ένα τέτοιο στοίχημα η απάντηση είναι απλή: ο Φαριόλι υπήρξε βοηθός του Ντε Ζέρμπι στις καλές σεζόν του στην Σασουόλο κι αυτές του έδωσαν την ευκαιρία για ένα ξεκίνημα σε θέση πρώτου προπονητή στην Τουρκία. Το ξεκίνημα του στον Αγιαξ δεν είναι απλό καθώς στην προετοιμασία δεν είχε τους διεθνείς με την Εθνική Ολλανδίας στο Euro και τα ματς με την Βοϊβοντίνα υπήρξαν δύσκολα σταυρόλεξα. Ο Φαριόλι για να πάρει τις δυο νίκες χρειάστηκε τους Φαν Ντε Μπόμεν και Μπερκχάουζ που και στα δυο ματς ήρθαν από τον πάγκο κι έκαναν την διαφορά: ο Αγιαξ κέρδισε το πρώτο ματς με γκολ του Φαν ντε Μπόμεν στο 84΄και προηγήθηκε με 1-2 στην Σερβία στην ρεβάνς με γκολ του Χατο στο 85΄κι αφού μπήκαν στο γήπεδο οι ανέτοιμοι διεθνείς του.

Κάτι να έχει να υπερασπιστεί

Όπως έχω ξαναγράψει ο ΠΑΟ είχε ανάγκη ένα τέτοιο αντίπαλο: έχει μόνο να κερδίσει πολλά . Η παρουσία του Αγιαξ στην Αθήνα ήδη δημιουργεί στους οπαδούς του συσπείρωση: αναμένεται την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ πάνω από 30 χιλιάδες κόσμος. Ο βαθμός δυσκολίας της αναμέτρησης είναι μεγάλος αλλά ο Παναθηναϊκός στα ματς με την Μπότεφ έδειξε λογική και μεθοδικότητα: ο σκοπός του πρέπει να είναι να πάει στο Αμστερνταμ έχοντας κάτι να υπερασπιστεί – σε αυτή την περίπτωση μπορεί να παίξει με τα νεύρα των Ολλανδών που ακριβώς επειδή έρχονται από μια κακή χρονιά κουβαλάνε κάμποση έξτρα πίεση, όπως φάνηκε και στα ματς με τους Σέρβους. Ο Αλόνσο νομίζω πως θα παρουσιάσει τον ΠΑΟ του δεύτερου ματς με την Μπότεφ (με Ινγκασον – Κότσιρα στην άμυνα και Τσέριν στη μεσαία γραμμή) δίνοντας ωστόσο χρόνο στον Τετέ που θα έχει το έξτρα κίνητρο να συστηθεί στο κοινό του ΠΑΟ. Όπως και να έχει έχω την εντύπωση πως το ματς στο ΟΑΚΑ θα κρίνει την πρόκριση. Κι αυτό δεν είναι κακό για τον ΠΑΟ.

Εύκολα η ΑΕΚ

Το παιγνίδι της ΑΕΚ είναι εντελώς διαφορετικό από αυτά. Η ΑΕΚ παίζει με μια ομάδα του χεριού της κι ότι θα συμβεί αφορά αποκλειστικά την ίδια. Η Νόε περιγράφεται ως ομάδα έδρας – προσωπικά έχω περιέργεια αν οι Αρμένιοι θα γεμίσουν το γήπεδο. Ο Αλμέιδα έχει αυτή την φορά τους Περέιρα και ΛαΜέλα, αλλά απόψε τουλάχιστον δεν τους περιμένω από την αρχή. Περιμένω τον Πινέδα (η τον Μάνταλο που ήταν πολύ καλός στην Ανδόρα) στη θέση του τραυματία Γιόνσον και περιμένω ένα ακόμα μεγάλο ματς από τον Λιβάι Γκαρσία. Όταν αυτός είναι καλά, είναι πολύ καλά και η ΑΕΚ.