Ο ημιτελικός του Ντόρτμουντ ανάμεσα στην Ολλανδία και στην Αγγλία είναι ένα πολύ ιδιαίτερο παιγνίδι. Με βάση την αρχική τοποθέτηση των ομάδων στο ταμπλό δεν θα προέκυπτε ποτέ αν οι Ολλανδοί δεν κατέληγαν τρίτοι στον όμιλό τους. Στον ημιτελικό αυτό φτάνουν δυο ομάδες που μετά την φάση των ομίλων έμοιαζαν περισσότερο πιθανό να πέσουν θύματα έκπληξης στην συνέχεια παρά η μία από τις δυο να φτάσει στον τελικό. Αλλά τα κατάφεραν να προχωρήσουν η κάθε μια με τον τρόπο της. Εχει ενδιαφέρον ότι οι δυο προπονητές ήταν ως ποδοσφαιριστές παρόντες σε μεγάλες νίκες που η ομάδα τους έχει κάνει σε αντίστοιχο ματς σε τελικά Euro. Ο Ρόναλντ Κούμαν ήταν ο ηγέτης της ολλανδικής άμυνας όταν οι Οράνιε το 1988 κέρδισαν τους Αγγλους 3-1 και πέρασαν τον όμιλο για να κατακτήσουν στη συνέχεια το τρόπαιο: όλα είχαν συμβεί στην Γερμανία. Και ο Γκάρεθ Σάουθγκέιτ ήταν στην ενδεκάδα της Αγγλίας στην μεγαλύτερη νίκη των Αγγλων επί των Ολλανδών, το 1996 στο Γουέμπλεϊ με 4-1. Βέβαια απόψε είναι αδύνατον να κερδίσουν και οι δυο.    

Διαχείριση άγχους

Η Αγγλία έχει φτάσει στα ημιτελικά του Εuro2024 διά πυρός και σιδήρου. Στην πραγματικότητα καθαρή νίκη στο τουρνουά έχει κάνει μόνο μία: αυτή με τη Σερβία στην πρεμιέρα. Την Σλοβακία την απέκλεισε στην παράταση και αφού ο Μπέλιγχαμ βρήκε το γκολ της ισοφάρισης στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Την Ελβετία την απέκλεισε στα πέναλτι και αφού χρειάστηκε ο Σάκα να βρει γκολ της ισοφάρισης πέντε λεπτά μετά το αβαντάζ των Ελβετών. Βέβαια είναι μεγάλη υπόθεση για τους Αγγλους ότι για πρώτη φορά στην ιστορία πέντε ποδοσφαιριστές τους ευστόχησαν σε πέντε πέναλτι που χτύπησαν στην σκληρή διαδικασία του φινάλε. Ενας λόγος που οι Αγγλοι λύγιζαν στα πέναλτι ήταν το άγχος τους. και τώρα έχουν άγχος αφού η ίδια η χώρα τους τους πιέζει αφόρητα. Αλλά τα καλοχτυπημένα πέναλτι κόντρα στους Ελβετούς είναι σημάδι πως το άγχος του είναι διαχειρίσιμο.

Τρεις νίκες

Οι Ολλανδοί έχουν περισσότερες νίκες στο τουρνουά από τους Αγγλους - συνολικά τρεις. Δύο από αυτές, η πρώτη τους στο τουρνουά κόντρα στην Πολωνία και η τελευταία με αντίπαλο την Τουρκία ήρθαν με το ίδιο σκορ (2-1) και με ανατροπή. Έχουν όμως και ήττα, πράγμα που δεν έχουν οι Αγγλοι: έχασαν από την Αυστρία με 3-2 κάνοντας λάθη στην άμυνα η οποία παρά την παρουσία μεγάλων ονομάτων απέχει πολύ από το να θεωρηθεί άριστη: το είδαμε και με τους Τούρκους. Τα προβλήματα στα μετόπισθεν σαφώς και επηρεάζουν την ομάδα του Ρονάλντ Κουμαν. Τα δύο καλύτερα παιχνίδια της ήταν αυτά στα οποία δεν δέχτηκε γκολ: με τη Γαλλία, που έφερε ισοπαλία (0-0) διότι το VAR δε μέτρησε ένα γκολ του Σιμόνς, και με την Ρουμανία  την οποία κέρδισε εύκολα (3-0) γιατί η σιγουριά των αμυντικών της σε εκείνο το ματς επέτρεπε στους κυνηγούς της να αγωνίζονται χωρίς να φοβούνται ότι αν χάσουν τη μπάλα η ομάδα θα κινδυνεύσει να δεχτεί γκολ από μια αντεπίθεση. Όχι τυχαία σε εκείνο το ματς ένα ρίσκο πήρε και Κούμαν στο δεύτερο ημίχρονο παίζοντας με την επιθετική τριάδα Χάπκο, Ντεπάι, Μάλεν. Τριάδα, που με την επικίνδυνη επιθετικά Τουρκία, δεν είδαμε.

Γιατί επισημαίνω ότι τα καλύτερα  παιχνίδια των Ολλανδών ήταν αυτά στα οποία δεν κινδύνευσαν και όχι αυτά στα οποία έκαναν ανατροπές; Γιατί αν οι Αγγλοι επαναλάβουν τα παιχνίδια που έκαναν με την Σλοβακία και την Ελβετία, όπου προσπάθησαν να κερδίσουν χωρίς να πάρουν επιθετικά κανένα ρίσκο και κάνοντας απλά κάλυψη του γηπέδου, μπορεί με τους Ολλανδούς να μπλέξουν άσχημα. Αν η ομάδα του Κούμαν δεν νιώσει φόβο και πίεση θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι θα σκοράρει. Και αν σκοράρει πρώτη, δεν θα είναι απλό για τους Αγγλους να φτάσουν στην ισοφάριση σε τρίτο συνεχόμενο ματς. Η Ολλανδία του Κούμαν πολύ δύσκολα θα μαζευτεί οικειοθελώς στην άμυνα προσπαθώντας να υπερασπιστεί το αβαντάζ της, όπως έκαναν οι Σλοβάκοι και οι Ελβετοί. Οι Ολλανδοί έχουν αποδείξει ότι δεν φοβούνται να τρέξουν και να παίξουν και δεν αγωνίζονται με σκοπό μια νίκη με 1-0 θεωρώντας αυτό το σκορ ως το μοναδικό που μπορεί να τους δώσει πρόκριση.

Πρέπει να ανοίξουν το σκορ

Οι Αγγλοι για να έχουν τύχη απόψε πρέπει να προηγηθούν. Η ολλανδική άμυνα φάσεις δέχεται αλλά θα πρέπει και να πιεστεί: η Αγγλία χρειάζεται να κάνει κάτι περισσότερο απ’ όσο μας έδειξε στα παιχνίδια με την Σλοβακία και την Ελβετία, αλλά και στα ματς του ομίλου. Για να το πω διαφορετικά χρειάζεται να κάνει το καλύτερο της παιχνίδι στο τουρνουά. Είναι δύσκολο διότι βρισκόμαστε στα ημιτελικά. Από την άλλη θεωρώ απίθανο να φτάσει στον τελικό χωρίς να κάνει ένα έστω πλήρης παιχνίδι. Ακόμα και η Πορτογαλία το 2016, που είχε προκριθεί με ισοπαλίες και νίκες στην παράταση, στον ημιτελικό με την Ουαλία είχε δείξει μια τεχνική ανωτερότητα και μια ποιότητα που της έδωσαν τελικά το τρόπαιο. Οι Ολλανδοί από την μεριά τους νομίζω πως μπορεί να προκριθούν αν καταθέσουν στο γήπεδο την ενέργεια που είδαμε στο ματς με τη Ρουμανία και στο δεύτερο ημίχρονο με την Τουρκία σε συνδυασμό με την προσοχή που είχαν δείξει απέναντι στους Γάλλους. Οι Αγγλοι πρέπει να κάνουν κάτι που μέχρι τώρα δεν έχουν κάνει. Οι Ολλανδοί να επαναλάβουν κομμάτια παιχνιδιών στα οποία είχαν καλή απόδοση. Δεν προβλέπω αλλαγές. Οι βασικοί του Κούμαν είναι συγκεκριμένοι. Κι ο Σάουθγκέιτ στο ματς με την Ελβετία πρέπει να κατάλαβε πως δεν αρκεί η αλλαγή του σχήματος για να γίνει η στρεσαρισμένη και κουρασμένη ομάδα του αποδοτικότερη: να δει τους κυνηγούς του να παίζουν χρειάζεται. Ωρα είναι.  

Πολλοί κοινοί γνωστοί

Στο ματς υπάρχει και μια άλλη ιδιαιτερότητα: αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές της Ολλανδίας αγωνίζονται στην Πρέμιερ λιγκ. Αυτό σίγουρα θα παίξει κάποιο ρόλο αλλά είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ποιον ακριβώς. Αν οι παίκτες αυτοί (ο Φαν Ντάικ, ο Χάπκο,ο Ακε, ο Φερμπρούκεν, ο Φαν Φεν) αντιμετωπίσουν με φόβο τα αστέρια της Πρεμιέρ λιγκ η βραδιά για την ομάδα του Κούμαν θα είναι δύσκολη. Αν από την άλλη, η παρουσία όλων αυτών στο αγγλικό πρωτάθλημα έχει ως συνέπεια να μην βλέπουν αστέρια αλλά συνηθισμένους αντιπάλους, η Ολλανδία μπορεί να κερδίσει και να προκριθεί χάρη στο θράσος των παικτών της. Φυσικά πρέπει να το κάνει πριν το πράγμα οδηγηθεί στην διαδικασία των πέναλτι. Διότι αν υπάρχει μία εθνική ομάδα που έχει μεγαλύτερα προβλήματα στα πέναλτι ακόμα και από τους Αγγλους αυτή είναι η Ολλανδία. Το 2000 μετά τον αποκλεισμό από τους Ιταλούς ήθελαν να μαζέψουν υπογραφές για να πείσουν την FIFA να καταργήσει την διαδικασία. Αν τότε υπήρχαν Social Media θα τα είχαν καταφέρει. Εννοώ να μαζέψουν υπογραφές…