Εχω στο μυαλό μου ένα σωρό πράγματα για να γράψω, κι όχι μόνο με αφορμές τα αθλητικά, αλλά θα ήταν άδικο να μην υπάρξει μια αναφορά από μέρους μου στις τρεις νίκες των ελληνικών ομάδων την Πέμπτη του βράδυ στα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ: καλή η κριτική, αλλά εξίσου χρήσιμο είναι να λέμε και κανένα μπράβο και να επισημαίνουμε την πρόοδο όπου αυτή φαίνεται να υπάρχει. Τα εμπόδια ήταν χαμηλά και το ξέραμε, αλλά τουλάχιστον υπήρξε μια ανταπόκριση στις προσδοκίες κι αυτό, όταν μιλάμε για ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες δεν είναι και λίγο. Εξι χρόνια είχε να συμβεί να κερδίσουν όλες οι ελληνικές ομάδες σε προκριματικούς έστω του Γιουρόπα λιγκ: δεν συμβαίνει κάθε μέρα.

Στον ΠΑΟΚ γίνεται δουλειά  

Ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ θα είναι καλύτεροι από πέρυσι γιατί άλλαξαν αρκετά. Ο ΠΑΟΚ έκανε μια μεγάλη νίκη στην Τιφλίδα κι έπαιξε και καλό ποδόσφαιρο κυρίως στο β ημίχρονο. Πέτυχε δυο γκολ από κόρνερ και το τρίτο το σημείωσε ο Φακούντο Περέιρα και τίποτα από αυτά δεν έγινε τυχαία. Τα γκολ από κόρνερ μαρτυρούν δουλειά στην προπόνηση – δουλειά που βγαίνει: θυμηθείτε ότι από κόρνερ είχε σκοράρει και ο Αθανασιάδης κόντρα στον Αγιαξ στην Τούμπα. Το γκολ του Περέιρα είναι το γκολ ενός παίκτη που θέλει να μείνει στον ΠΑΟΚ και θέλει να πάρει και πιο πολλές ευκαιρίες για να παίξει ως βασικός: αυτοί οι παίκτες είναι σε μια ομάδα ευλογία. Ο ΠΑΟΚ είναι ανεβασμένος και γιατί κάποιοι από τους νεοφερμένους του φαίνεται ήδη ότι είναι παίκτες με δυνατότητες (η ομάδα του Ιβιτς ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο όταν μπήκε ο Κάνιας – όχι τυχαία), αλλά και γιατί κάμποσοι από τους περσινούς του έχουν πλέον προσαρμοστεί κι ωρίμασαν: ο Λέοβατς, ο Τσίμιροτ, ο Ροντρίγκες θα χουν φέτος λιγότερα σκαμπανεβάσματα. Ο ΠΑΟΚ ήταν φτιαγμένος για να φτάσει τουλάχιστον στα play off του Τσάμπιονς λιγκ και δεν τα κατάφερε κόντρα στον Αγιαξ γιατί μπερδεύτηκε στις λεπτομέρειες – η διαφορά επιπέδου του από την φιλότιμη Δυναμό Τιφλίδας φάνηκε.

Επαθε και έμαθε

Ο ΠΑΟ επανέλαβε κόντρα στην Μπρόντμπι το ματς που έκανε με την ΑΙΚ: απλά αυτή τη φορά είχε υπέρ του όλες τις κρίσιμες φάσεις του αγώνα. Ο Στυλ και το δοκάρι τον γλύτωσαν από ένα γκολ, βρέθηκε γρήγορα να παίζει με ένα παίκτη παραπάνω, άνοιξε το σκορ στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου κι αφού ο Στραματσόνι ξύπνησε την ομάδα στα αποδυτήρια (είχε συμβεί και στη Στοκχόλμη), έπαιξε καλή μπάλα την επανάληψη. Είδε μάλιστα γρήγορα τους Δανούς να μένουν με εννέα μετά το πέναλτι του κέρδισε ο Ιμπάρμπο: με τόσες θετικές εξελίξεις στα υπέρ του στη διάρκεια ενός ματς κερδίζεις τελικά με 3-0 – ίσως μάλιστα το σκορ να έπρεπε να είναι και μεγαλύτερο, αλλά κι αυτό αρκεί. Όπως ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, τις προκρίσεις του ΠΑΟ τις έφερε η σωστή προετοιμασία των αγώνων και ειδικά στην περίπτωση του Παναθηναϊκού αυτή τη σωστή προετοιμασία την επέβαλε η ανάγκη να μην επαναληφθούν τα περσινά. Ο Στραματσόνι κατέληξε γρήγορα στο 3-5-2, ονειρεύεται να φτιάξει μια μικρή Γιουβέντους (με τρία στόπερ, τον Λεντέσμα να κάνει τον Πίρλο και τον Μπεργκ να μένει στο «κουτί», όπως οι διάφοροι φορ της «Κυρίας»), ξέρει το υλικό της ομάδας και μπορεί να κάνει εύκολα παρεμβάσεις (χθες άλλαξε και τη θέση του Γουακάσο, αλλά και του Ιμπάρμπο) κι έχει πλέον στον πάγκο και κάμποσες ποιοτικές λύσεις: σε όλα τα μέχρι τώρα παιγνίδια Βιγιαφάνιες και Λέτο, όταν κλήθηκαν να βοηθήσουν, το έκαναν.

Θέλει χρόνο και λύσεις

Λύσεις στον πάγκο δεν είχε πολλές ο Μπέντο στο επιτυχημένο του ντεμπούτο στον πάγκο του Ολυμπιακού και για αυτό οι Ερυθρόλευκοι κέρδισαν μόνο με 0-1. Αν υπήρχε μεγαλύτερη δυνατότητα φρεσκαρίσματος της ενδεκάδας θα χε τελειώσει και η υπόθεση πρόκριση: τώρα στο Καραϊσκάκη θα χρειαστεί συγκέντρωση και προσοχή, αφού οι Πορτογάλοι παίζουν καλά στις αντεπιθέσεις και η άμυνα του Ολυμπιακού, αν βρεθεί ψηλά ή απροστάτευτη έχει ακόμα θέματα. Ο Μπέντο δεν είχε τον Φορτούνη, τον Μπουχαλάκη, τον Μανιάτη και τον Μάρτινς που μόλις ενσωματώθηκε κι αναγκάστηκε να δώσει χρόνο συμμετοχής στον νεαρό Ανδρούτσο, αφού μετά το 60΄ο Τσόρι κυρίως, αλλά και ο Καμπιάσο και ο Πάρντο κουράστηκαν πολύ. Μέχρι το 60΄,ωστόσο, είδαμε για πρώτη φορά φέτος ένα κανονικό Ολυμπιακό, που, χάρη κυρίως στον Καμπιάσο, ήξερε τι να κάνει τη μπάλα, που είχε ακραία μπακ με συμμετοχή στο επιθετικό παιγνίδι, που είχε δυο χρήσιμα εξτρέμ και αρκετή αμυντική σταθερότητα – κυρίως γιατί όλοι σχεδόν επέστρεφαν για να καλύψουν την άμυνα. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από προσθήκες (και για να μεγαλώσει τον πάγκο του με παίκτες που χθες αγωνίστηκαν ως βασικοί) κι έχει ανάγκη και από χρόνο – κυρίως από χρόνο, αφού ο Μπέντο έχει να μάθει στην ομάδα κάμποσα: κυρίως το transition, που τόσο αγαπάει. Από την άλλη, αν οι αμυντικοί μιας ομάδας επιτρέπουν σε ένα κυνηγό να τους περάσει τρεις φορές στο ένας εναντίον ενός, όπως χθες συνέβη, ο προπονητής λίγα μπορεί να κάνει: στην άμυνα χρειάζεται ενίσχυση και γρήγορα κι ευτυχώς που επιστρέφει ο Ελαμπντελαουί και θα υπάρχει μια λύση παραπάνω. Το σημαντικότερο, όμως, για τον Πορτογάλο είναι να ολοκληρωθεί η δύσκολη αυτή μεταγραφική περίοδο και να δει με ποιους θα δουλέψει: όταν το ρόστερ ολοκληρωθεί, μετά από τις τελευταίες προσθαφαιρέσεις, η δουλειά του προπονητή θα γίνει και ευκολότερη, αφού θα ξέρει σε ποιους να στηριχθεί. Το ότι χθες προτίμησε τον Ανδρούτσο από τον Ντουρμάζ και τον Πουλίδο, μόνο τυχαίο δεν είναι.

Σταματάει η φαντασία

Είναι άξιο απορίας πως ο Ολυμπιακός, που χρόνο χρειάζεται, ήθελε πραγματικά ν αρχίσει το πρωτάθλημα: το μαρτυρούν οι σκληρές ανακοινώσεις του εναντίον του σουλτάνου Κοντονή, που μασάει σίδερα και κάνει το λιοντάρι, αλλά δεν τόλμησε να πάει στην υποδοχή του Γιαννιώτη, γιατί ο ολυμπιονίκης είναι αθλητής του Ολυμπιακού. Ισως ο Ολυμπιακός να ήταν διατεθειμένος να ξεκινήσει το πρωτάθλημα με στραβοπατήματα, αρκεί ο Υφυπουργός να σοβαρευτεί – πράγμα απίθανο. Αν η στάση του πρωταθλητή προκαλεί απορίες, είναι ακατανόητη η απόφαση των παραγόντων του ΠΑΟΚ και του ΠΑΟ να υποστηρίξουν την αναβολή. Και οι δυο ομάδες έχουν κάνει προετοιμασία για να είναι έτοιμες το καλοκαίρι και οι δυο έχουν πρόγραμμα που τους επιτρέπει να ξεκινήσουν πολύ καλά, εφόσον τρέχουν. Γιατί αποφάσισαν να διευκολύνουν τον Ολυμπιακό δεν το καταλαβαίνω: τόση φαντασία δεν έχω…