Αφου πέρασε από τον πιο δύσκολο όμιλο που υπήρχε φέτος στο Τσάμπιονς λιγκ (και μάλιστα πρώτη, αφήνοντας δεύτερη την Παρί κι αποκλείοντας της Μίλαν και Νιουκαστλ) κι αφού στον προημιτελικό πέταξε έξω την Ατλέτικο Μαδρίτης που ήταν το μεγάλο φαβορί, η Μπορούσια Ντόρτμουντ κέρδισε χθες στον ημιτελικό του Τσάμπιονς λιγκ την μόνιμη πρωταθλήτρια Γαλλίας με 1-0 και ονειρεύεται να επιστρέψει στον τελικό της διοργάνωσης. Εχει ήδη κερδίσει τον τίτλο της έκπληξης της σεζόν. Στην συγκεκριμένη ιστορία δεν είναι έκπληξη ότι η γερμανική ομάδα έφτασε τόσο μακριά: το έχει ξανακάνει και στο Κύπελλο Πρωταθλητριών παλιότερα (το οποίο έχει κερδίσει επικρατώντας σε ένα θεαματικό τελικό της Γιουβέντους με 3-1) και στο Τσάμπιονς λιγκ πριν δέκα χρόνια, όταν μάλιστα πάλι ο τελικός είχε γίνει στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου όπου – κοίτα σύμπτωση – θα γίνει και ο εφετινός. Έκπληξη είναι ότι η Μπορούσια τα κατάφερε να διακριθεί φέτος στη μεγάλη αυτή διοργάνωση, ενώ πέρυσι εξαιτίας του τρόπου που έχασε το πρωτάθλημα Γερμανίας θα μπορούσε και να διαλυθεί.     

Εντεκα μήνες πριν

Ο χρόνος τρέχει πολύ γρήγορα και όλα τα ξεχνάμε αλλά παρόλα αυτά μερικά από τα πολλά που συμβαίνουν γράφουν μέσα μας κυρίως για την συναρπαστικότητα τους. Εντεκα μήνες πριν η Μπορούσια Ντόρτμουντ, ένα ηλιόλουστο Σάββατο στη Βεστφαλία, έχασε το πρωτάθλημα με ένα τρόπο που έγινε θέμα συζήτησης σε όλη την Ευρώπη για μέρες. Η Ντόρτμουντ, μετά από πολλές περιπέτειες είχε καταφέρει να αφήσει την Μπάγερν Μονάχου δεύτερη και να χρειάζεται απλά μια νίκη απέναντι στην αδιάφορη Μάιντς στο επιβλητικό, κατάμεστο και υπέροχο γήπεδό της. Κατάφερε να μην κερδίσει. Η τελική της ισοπαλία με 2-2 της επέτρεψε να τελειώσει ισόβαθμη με την Μπάγερν Μονάχου, που όμως κέρδισε τον τίτλο λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων. Η Μπάγερν το ίδιο απόγευμα κέρδισε την Κολωνία εκτός έδρας με 1-2 και ένα γκολ του Μουσιάλα στο τελευταίο λεπτό του αγώνα. Η Ντόρτμουντ θα κέρδιζε τον τίτλο αν η Μπάγερν δεν έβρισκε αυτό το γκολ: όταν η Κολωνία ισοφάρισε στο 80΄ με πέναλτι τους Βαυαρούς, οι οπαδοί της Μπορούσια πανηγύρισαν πιστεύοντας πως θα κερδίσουν το πρωτάθλημα χάρη στην καλοσύνη των άλλων. Στο τέλος έκλαψαν χωρίς ωστόσο ούτε στιγμή να τα βάλουν με την ομάδα τους: ίσα ίσα που αποθέωσαν τον προπονητή Τέρζιτς και όλους τους παίκτες σαν τον τίτλο να τον κατέκτησαν! Και ίσως φέτος η Μπορούσια να έφτασε στον ημιτελικό του Τσάμπιονς λιγκ και να είναι μετά την χθεσινή νίκη της ένα βήμα πριν τον τελικό χάρη στην καταπληκτική εκείνη συμπεριφορά των οπαδών της.      

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για την Μπορούσια Ντόρτμουντ σε όποιος δεν έχει βρεθεί στην Βεστφαλία. Το Ντόρτμουντ είναι μια πόλη 550 χιλιάδων κατοίκων που έχει ένα γήπεδο 85 χιλιάδων θέσεων πάντα γεμάτο: υπολογίζεται πως ο ένας από τους επτά κατοίκους της Πόλης πάει στο γήπεδο!

Οπαδοί πραγματικοί και σπάνιοι

Μιλάμε πολύ τελευταία για τους οπαδούς και την συμπεριφορά τους. Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει σημασία είναι για ποιο λόγο γίνεται κανείς οπαδός. Αν το κάνει για να μπορεί να χαίρεται, αλλά και να πονάει (και σε μερικές περιπτώσεις να πονάει και πολύ) είναι δεδομένο πως η ομάδα του είναι τυχερή που την ακολουθεί παντού και πάντα. Αν ο οπαδός έχει άλλες προτεραιότητες, αν πχ ψάχνει μέσω των επιτυχιών της ομάδας αυτοεπιβεβαίωση ή είναι οπαδός που αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο σαν ασταμάτητο πόλεμο ή είναι κάποιος που αισθάνεται πως την ομάδα πρέπει να την διοικεί ο ίδιος και πως τα δικά του θέλω πρέπει να απασχολούν τους παίκτες, τους προπονητές, τους διοικητικούς παράγοντες τότε η σχέση δεν είναι η πιο σωστή. Η ομάδα πρέπει να παίζει πάντα για τους οπαδούς της και πάντα να παλεύει για να τους κάνει χαρούμενους. Αλλά έχει ανάγκη την αγάπη τους. Κυρίως στα δύσκολα.

Η τρίτη φορά

Η Μπορούσια έχει αγωνιστεί φέτος με την Παρί στη φάση των ομίλων. Εχει χάσει στο Παρίσι με 2-0 κι έχει φέρει ισοπαλία με τον ΕμΠαπέ και την αρμάδα του στο Ντόρντμουντ. Τα παιγνίδια αυτά αποδείχτηκαν πολύ διδακτικά για τον Τέρζιτς που στον πρώτο ημιτελικό παρουσίασε μια ομάδα πολύ προσεχτική στα μετόπισθεν, αλλά και αρκετά έτοιμη να χτυπήσει στην επίθεση και μάλιστα με κάθε τρόπο. Η Μπορούσια κράτησε την Παρί στο μηδέν και είναι η πρώτη που το κάνει φέτος στο Τσάμπιονς λιγκ. Το έκανε προσέχοντας να μην δώσει χώρους στους ΕμΠαπέ και Ντεμπελέ, αλλά και γνωρίζοντας πως η χωρίς σέντερ φορ Παρί θα ψάχνει φάσεις παίζοντας αποκλειστικά σχεδόν από τα πλάγια. Κυρίως το έκανε καταθέτοντας την ψυχή της: ο καλύτερος ίσως αμυντικός της ήταν ο αριστερός εξτρέμ Αντεγέμι που κάλυψε όσο μπορούσε ένα άλλο εξτρέμ, τον Μάατσεν, που ο Τέρζιτς έχει μετατρέψει σε αριστερό μπακ. Αυτή είναι η μόνη παραξενιά που κουβαλάει αυτή η ομάδα στην οποία κατά τα άλλα δεν βλέπεις τίποτα το περίεργο: οι στόπερ είναι στόπερ, οι κόφτες κόφτες, οι εξτρέμ εξτρέμ και ο Φίλκρουγκ που πέτυχε το γκολ της νίκης τρυπώντας την ζώνη των Γάλλων στο 34΄είναι ένα κανονικό σέντερ φορ ψηλό και βαρύ – αν μάλιστα στο δεύτερο ημίχρονο ο ωραίος αυτός πεισματάρης Γερμανός, που φαίνεται να έρχεται από την δεκαετία του ‘80, ήταν πιο προσεχτικός, ίσως το αβαντάζ της Μπορούσια να ήταν και μεγαλύτερο.

Εξαίρεση στον κανόνα

Η ομάδα του Τέρζιτς είναι μια εξαίρεση στον κανόνα των πλούσιων που στο Τσάμπιονς λιγκ διακρίνονται. Ο Τσαν και ο Σάντσο, δυο από τους καλύτερους που έχει η Μπορούσια, είναι δανεικοί – ο πρώτος από την Γιουβέντους και ο δεύτερος από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο άξονας της, με Χούμελς, Σλότεμπεργκ, Μπραντ, Φίλκρουγκ είναι γερμανικός. Στην διάρκεια της σεζόν στο Τσάμπιονς λιγκ έγιναν καλύτεροι παίκτες όπως ο Ζάμπιτσερ και ο Αντεγέμι. Στον πάγκο υπάρχουν πάντα έτοιμοι να μπουν και να προσφέρουν ο γερόλυκος Ρόις και ο Σεμπαστιάν Αλέ, ένας ήρωας της ζωής. Δεν υπάρχουν πανάκριβες μεταγραφές, το σύστημά της και ο τρόπος παιγνιδιού δεν είναι από τα σπάνια, αλλά η έδρα της είναι πάντα έδρα, όπως ήταν πάντα. Και η έδρα αυτή ανεβάζει το είπεδο των παικτών: χθες η Μπορούσια είχε έντεκα διακριθέντες και κέρδισε. Πως να μην τα δώσεις όλα μπροστά σε αυτούς τους οπαδούς που είναι πάντα δίπλά σου; Ακόμα κι όταν η πίκρα που τους έδωσες δεν αντέχεται αυτοί είναι παντα παρόντες- κυρίως τότε.   

Προκρίθηκε; Δεν μπορείς να το πεις ούτε για αστείο. Η Παρί του Λουίς Ενρίκε έχει πολύ ταλέντο, πολλές λύσεις και φυσικά τον ΕμΠαπέ που ονειρεύεται να βρει την Ρεάλ Μαδρίτης, δηλαδή την επόμενη ομάδα του στον τελικό, για να γίνει πρωταγωνιστής στην πιο τρελή εφετινή ιστορία του Τσάμπιονς λιγκ. Η Παρί για να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα μετά από ήττα της στο πρώτο ματς της έβαλε τέσσερα γκολ στην Βαρκελώνη: μπορεί να τα καταφέρει και με την Ντόρτμουντ. Οσο όμως βλέπω και ξαναβλέπω την φάση που η Παρί έχει τα δυο δοκάρια, πρώτα με τον Εμπαπέ και μετά με τον Χακίμι τόσο περισσότερο πείθομαι πως στην Μπορούσια κάτι χρωστάει ο Θεός. Πέρυσι δοκίμασε την πίστη των οπαδών της και φέτος δεν αποκλείεται ένα δώρο να τους κάνει. Ξέρει πια πως η πίστη τους είναι σπάνια.