Κι όμως ο ήλιος ανέτειλε κανονικά...

Κι όμως ο ήλιος ανέτειλε κανονικά...


Πρώτα οι απλές ειδήσεις. Η Εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου, πείθοντας τον κόσμο πως έκανε ό,τι μπορούσε, έχασε από το Βέλγιο με 1- 2 στο Καραϊσκάκη: τώρα για να τερματίσει στη δεύτερη θέση στον όμιλο πρέπει οι Βέλγοι να μην ηττηθούν στη Ζένιτσα από την Βοσνία και η ίδια να κερδίσει στην Κύπρο – και ισοπαλία να έπαιρνε από τους Βέλγους πάλι τις ίδιες ανάγκες θα είχε. Λίγες ώρες νωρίτερα η Εθνική του μπάσκετ, παρά την βελτίωσή της, έχασε και από την Σλοβενία: η πρόκρισή της στους 16 όλα δείχνουν πως θα κριθεί στο ματς με την Πολωνία. Είδαμε δυο ήττες των Εθνικών μας ομάδων την ίδια μέρα. Και τώρα οι σημαντικές ειδήσεις: παρά τα δραματικά αυτά γεγονότα, όλα στη χώρα μοιάζουν να εξελίσσονται όπως πριν.

Η ζωή εξελίσσεται κανονικά

Πρώτα από όλα, σήμερα Δευτέρα ο ήλιος ανέτειλε κανονικά. Εξακολουθεί να κάνει ζέστη στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα και σωστά κάποιοι πιστεύουν ότι ο Αύγουστος έχει πάρει παράταση. Γυρίζει σιγά σιγά ο κόσμος, αλλά είναι και πολλοί αυτοί που ακόμα λείπουν. Οι επιστρέψαντες ψάχνουν χρήματα για να πληρώσουν τη β΄ δόση του εκκαθαριστικού της εφορίας και τον ΕΝΦΙΑ, που ο Τσίπρας θα καταργούσε, αν δεν ανακάλυπτε νέα χόμπι, όπως π.χ την συγγραφή άρθρων με θέμα τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο εξυμνεί μολονότι κατά τα άλλα ορκίζεται ότι όσοι κυβέρνησαν την χώρα τα τελευταία σαράντα χρόνια, και πριν από αυτόν, την κατέστρεψαν.

Κάπου έχει λαϊκή αγορά για να αγοράσει κανείς ζαρζαβατικά, όλο και κάποιος θα παίξει ένα λότο πιστεύοντας πως έφτασε η στιγμή να γίνει πλούσιος. Παρά τις ήττες στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, θα αναρωτιέσαι το πρωί αν η γυναίκα σου θυμήθηκε να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ, και το μεσημέρι που θα γυρίσεις σπίτι θα παίξεις με την νεογέννητη κόρη σου. Παρόλο που οι Βέλγοι πέτυχαν το 1-2 ένα λεπτό μετά την ισοφάριση του Ζέκα, θα ζητήσεις από τον βενζινά να σου ελέγξει και τα λάστιχα, όταν βάλεις είκοσι ευρώ αμόλυβδη και θα σκεφτείς ότι ο καινούργιος σου προϊστάμενος μπορεί να μην είναι τόσο ηλίθιος όσο πίστευες. Δεν φταίει ο Ντόστανιτς για το ότι η ωραία γειτόνισσα εξακολουθεί να σε αγνοεί και μπορείς να συνεχίσεις να ορκίζεσαι ότι θα αρχίσεις δίαιτα: έτσι κι αλλιώς δεν σε πιστεύει κανείς. Κάποια στιγμή ο ήλιος θα δύσει κανονικά και το βράδυ θα κοιμηθείς με τις πόρτες ανοιχτές, γιατί κάνει ζέστη επειδή είναι ακόμα καλοκαίρι κι όχι γιατί ο Μίσσας δεν κάλεσε ένα τάιμ αουτ στο τελευταίο δίλεπτο, παρόλο που ο Ντράγκιτς έκανε ό,τι ήθελε. Προσπαθώ να πω ότι παρόλο που οι δυο ομάδες έχασαν, η ζωή εξελίσσεται κανονικά. Κανονικότατα.

Το κόστος που πληρώνεις

Δεν υπήρξε καμία καταστροφή επειδή έχασαν οι δυο εθνικές μας ομάδες και ποτέ καμία ήττα δεν είναι εθνική καταστροφή. Κάποιες ήττες είναι αλήθεια ότι πονάνε, αλλά αυτό είναι το κόστος που πληρώνεις και για να μπορείς τις νίκες να τις χαίρεσαι. Μπορεί οι ομάδες μας να αποκλειστούν ή μπορεί να προκριθούν: σε κάθε περίπτωση μιλάμε για πράγματα που θα πρεπε να μας διασκεδάζουν ή να μας προβληματίζουν ή έστω και να μας πικράνουν, αλλά μέχρι τόσο. Ούτε η γη θα καταστραφεί, ούτε το φεγγάρι θα σβήσει, ούτε θα ακουστούν οι σάλπιγγες της αποκάλυψης μετά από μια ήττα. Αν μάλιστα έχεις δει την ομάδα να παίζει και καλά και να κάνει αυτό που μπορεί, είναι πιθανόν (άκουσον, άκουσον!!!) μετά από μια ήττα να μην στεναχωρηθείς και καθόλου. Τι είναι άλλωστε η ήττα; Τίποτα περισσότερο από ένα αποτέλεσμα. Αν τα σπορ υπάρχουν, είναι γιατί υπάρχουν και νίκες και ήττες. Αν υπήρχαν μόνο νίκες, θα ήταν ανόητα. Αν υπήρχαν μόνο ήττες δεν θα τα παρακολουθούσε κανείς. Αν δεν είναι βαρετά και μπορούμε να τα παρακολουθούμε είναι γιατί υπάρχει πάντα η πιθανότητα να κερδίσεις και να χάσεις: ο βασικός σου στόχος πρέπει να είναι να παίξεις όσο πιο καλά μπορείς.

Ωραίο μάθημα πήραμε

Το γραφα χθες πριν τα παιγνίδια, το γράφω και σήμερα μετά από αυτά: είναι ωραίο να προσπαθείς, είναι χρήσιμο να συζητάς τα αποτελέσματα, είναι απαραίτητο να σέβεσαι τη λογική των σπορ, που δεν είναι και ιδιαίτερα διαφορετική από τη λογική της ίδιας της ζωής – αυτό που δεν χρειάζεται είναι οι ψυχώσεις και οι υπερβολές. Χθες κόντρα στο Βέλγιο ποδοσφαιριστές με τεράστιο κίνητρο, όπως έμοιαζαν αυτοί της δικής μας ομάδας, στάθηκαν αξιοπρεπώς παίζοντας με τον τρόπο τους για να πάρουν αποτέλεσμα: η προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα ήταν αξιέπαινη – ο οποίος προβληματισμός πρέπει να αφορά τα προηγούμενα ματς. Πρόβλημα είναι η εμφάνιση με την Εσθονία και όχι η χθεσινή ήττα: αν ψάχναμε μια ευκαιρία για να καταλάβουμε ότι η ήττα δεν είναι καταστροφή και ότι αξίζει να προσπαθούμε να παίξουμε καλύτερα λίγο περισσότερο, αυτά τα ματς με την Εσθονία και το Βέλγιο ήταν ένα ωραίο μάθημα. Ας κρατήσουμε ότι μας πείραξε και μας στοίχισε, όχι το ματς που χάσαμε, αλλά αυτό που δεν χάσαμε. Μας στοίχισε, για την ακρίβεια, αυτό στο οποίο δεν παίξαμε.

Αμυνα στα πικ εν ρολ

Ο σκοπός είναι να προσπαθείς να γίνεσαι καλύτερος και να σέβεσαι το ίδιο το παιγνίδι και τις αξίες του κι όχι μανιακά να προσπαθείς να βιάσεις τη λογική του, γιατί έτσι νομίζεις πως μπορείς να το φέρεις στα μέτρα σου. Αν χάσεις το μέτρο, χάνεις σιγά σιγά τα πάντα: κάποια στιγμή δεν μπορείς ούτε καν να παίξεις άμυνα, πράγμα που νομίζεις ότι σου είναι απολύτως εύκολο, γιατί δεν χρειάζεται πολύ ταλέντο. Δεν είναι ώρα για απολογισμούς: θα τους κάνουμε όταν πρέπει. Για την ώρα ζήσαμε μια Κυριακή με δυο ήττες και διαπιστώσαμε πως δεν συνέβη κανένα απολύτως δράμα. Ο μόνος σοβαρός κίνδυνος που υπάρχει είναι να πατήσει ο Κιμ κανένα κουμπί: και να κερδίζαμε το Βέλγιο πάλι αυτός μπορεί να το έκανε. Για τους δικούς του προσωπικούς λόγους κι όχι γιατί δεν παίζουμε καλή άμυνα στα πικ εν ρολ…