Στα καταπληκτικά παιγνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος το Σαββατοκύριακο είδαμε όλα κι όλα τρία γκολ. Γράφω δυο πράγματα για τα ματς που έγιναν, αν και η λογική λέει πως χαμός θα γίνει για αυτό που δεν έγινε, το Ατρόμητος – ΑΕΚ δηλαδή, η τύχη του οποίου θα κριθεί στον αθλητικό δικαστή.

Και πίεση και σπέκουλα

Οι «Λευκές νύχτες» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είναι ένα έργο που μιλά για την φιλία και την αγάπη: δεν μπορεί να πεις ότι είναι ο καλύτερος τίτλος για το ματς της Τούμπας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό, αλλά άλλο για το 0-0 δεν βρήκα. Είναι η τέταρτη φορά που στα έξι τελευταία χρόνια στο ματς αυτό δεν υπάρχει νίκη του γηπεδούχου. Ο ΠΑΟΚ στο ανάλογο διάστημα έχει στο Καραϊσκάκη καλύτερα αποτελέσματα για ένα λόγο απλό: αγωνίζεται χωρίς άγχος και χωρίς το πρέπει της νίκης. Αυτό το «πρέπει» του είναι δύσκολο να το διαχειριστεί – όλα τα άλλα χθες τα έκανε αρκετά καλά. Ο Ρασζάν Λουτσέσκου έκανε καλή δουλειά.  

Στην Τούμπα είδαμε τις αρετές και τα προβλήματα των δυο ομάδων έτσι όπως έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα στη σεζόν. Ο ΠΑΟΚ είχε στα υπόψιν του δυο τρόπους για να πάρει το ματς και τον είδα καλά προετοιμασμένο: προσπάθησε να κερδίσει και παίζοντας ως ξέρει (στο πρώτο ημίχρονο), αλλά και σπεκουλάροντας στην αδυναμία του Ολυμπιακού (στο δεύτερο ημίχρονο). Ο ΠΑΟΚ πίεσε πολύ στην αρχή, όπως κάνει σε όλα τα παιγνίδια του ως γηπεδούχος ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός άντεξε χάρη στον Πασχαλάκη, αλλά και γιατί ταμπουρώθηκε για να προστατέψει την άμυνα του. Κατάφερε να τρομάξει τον ΠΑΟΚ με το δοκάρι του Χάμες στο 23’ και αυτό κυρίως ήταν που υποχρέωσε την ομάδα του Λουτσέσκου να πάει λίγα μέτρα πιο πίσω, γεγονός που έδωσε στον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να αναπνεύσει. Αλλά οι μέσοι του υπέφεραν τον Κωνσταντέλια (ούτε ο Ενβιλά ούτε ο Χουάνκ δεν μπορούσαν να τον κυνηγήσουν), οι ακραίοι του δεν είχαν πολλές βοήθειες (ο Νάρεϊ «χτύπησε» πολύ τον ακάλυπτο Ρέαπτσουκ) και αν δεν υπήρχε η εμπειρία και η ψυχραιμία του Παπασταθόπουλου η νύχτα θα ήταν εφιάλτης.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός ισορρόπησε χωρίς να είναι απειλητικός κι ο ΠΑΟΚ πίεσε ανορθόδοξα στο τέλος περιμένοντας ένα λάθος της άμυνας του – πράγμα που συμβαίνει συχνά: αυτός ήταν ο λόγος που ο Λουτσέσκου έβαλε τον Τόμας καθώς η βασική του επιδίωξη ήταν απλά η μπάλα να πάει στην περιοχή. Αν ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε είναι και γιατί στις μεταγραφές δεν ενισχύθηκε: έψαχνε ένα φορ ικανό να ρθει από τον πάγκο και να βοηθήσει (ήθελε τον Λάριν και τον Μπονατσόλι) και τελικά έφερε τον Τάισον που χθες ήταν εκτός αποστολής.

Κι ο Ολυμπιακός; Σε ένα ακόμα ντέρμπι η αμυντική του ανασφάλεια τον υποχρέωσε σε παθητικό ρόλο. Στον Ολυμπιακός υπάρχει η λανθασμένη βεβαιότητα ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα σπορ μονάδων κι απλά χρειάζεται κάποιος ή κάποιοι να κάνουν ένα κόλπο και να κερδίσει η ομάδα. Ετσι εξηγείται το πέρασμα στο ματς του Κανός (που δεν ήξερε ποιοι είναι οι συμπαίκτες του), αλλά και η προβλέψιμη αναζήτηση του Χάμες Ροντρίγκες που ήταν η μεγάλη ελπίδα να γίνει κάτι. Ο Κολομβιανός είχε ένα δοκάρι και κάποιες εμπνεύσεις που δεν αρκούσαν. Χωρίς κυκλοφορία μπάλας, μόνο ένα λάθος της άμυνας του ΠΑΟΚ θα μπορούσε να τον βοηθήσει να βρει ένα γκολ. Η αλήθεια είναι ότι η άμυνα του ΠΑΟΚ δεν ήταν αλάνθαστη. Αλλά όταν απλά περιμένεις ένα δώρο είναι δύσκολο να κερδίσεις: κι αυτό χθες βράδυ ίσχυε και για τους δυο. Τι άλλο ισχύει; Πως ο πρωταθλητισμός θέλει και προσοχή: τα λάθη πληρώνονται – ειδικά αυτά που κάνεις μόνος σου. Ο Ολυμπιακός στο ματς με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη έπαιξε χωρίς τον Πασχαλάκη που έμεινε στον πάγκο γιατί τότε υπήρχε γκρίνια για την απόκτησή του. Βλέποντας την χθεσινή του εμφάνιση εκείνη η απόφαση δείχνει και γιατί την κορυφή δεν την έχει πλησιάσει φέτος.               

Νίκη αλλά με δυσκολίες

Επειδή το ματς της ΑΕΚ στο Περιστέρι δεν έγινε ο ΠΑΟ επέστρεψε στην κορυφή με ματς παραπάνω. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέστρεψε στις νίκες κόντρα στην μαχητική Λαμία, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι η νίκη αυτή δημιουργεί και κάποιου είδους βεβαιότητα ότι ο ΠΑΟ έλυσε τα προβλήματα του. Ο ΠΑΟ έφτασε στο τελικό 2-0 με εξαιρετικά δύσκολο τρόπο εκμεταλλευόμενος κάποια μικρά, αλλά σημαντικά υπέρ του επεισόδια. Στο 13΄ο Μπρινιόλι σταμάτησε το Βέργο και στο 14΄ο Κλαϊνχαϊσλερ που έκανε ντεμπούτο έκανε το 1-0 μετά από μια σπουδαία και αληθινή ασίστ του Ιωαννίδη. Στο 66΄το VAR ζήτησε από τον διαιτητή Καραντώνη να αποβάλει τον Στάνκο (στον οποίο είχε δείξει απλά κίτρινη κάρτα) κι αυτός σωστά το έκανε: η αποβολή βραχυκύκλωσε τη Λαμία που στα πρώτα 20 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου πίεζε για να ισοφαρίσει – με τον Μπρινιόλι να μοιάζει ο μόνος ψύχραιμος παίκτης του ΠΑΟ στο γήπεδο. Κάπως έτσι το ματς απλοποιήθηκε κι ο Γιοβάνοβιτς είχε τη δυνατότητα μιας ψύχραιμης διαχείρισης: έβαλε τους Σπόραρ και Παλάσιος που είχε κρατήσει στον πάγκο και η όρεξη των δυο έγινε ο λόγος ενός σχετικά καλού τελειώματος του παιγνιδιού στο οποίο βρέθηκε (κάπως αργά είναι αλήθεια…) και το δεύτερο γκολ. Το πέτυχε ο Σπόραρ που πεσμένος κάτω στο 93΄έσπρωξε με το κεφάλι τη μπάλα στα δίχτυα μετά από μια επέμβαση του Σαράνοφ και ένα γύρισμα του Μπερνάρ που ήταν και πάλι από τους πιο κεφάτους.

Ο ΠΑΟ πήρε τη νίκη αλλά για συμπεράσματα που σχετίζονται με την αγωνιστική του ανάκαμψη καλό είναι να περιμένουμε το ματς με τον Αρη. Χθες είχε και δυσκολίες στην επίθεση και προβλήματα στην άμυνα – ό,τι δηλαδή βλέπουμε στο δεύτερο γύρο. Απλά ο Γιοβάνοβιτς χρησιμοποιώντας από την αρχή τους Μάντσίνι, Κλαϊνχαϊσλερ, Ιωναννίδη μεγάλωσε το ρόστερ του. Στο Βικελίδης απέναντι στον Αρη θα χρειαστούν πολλά παραπάνω.  

Aντίο κύριε Πάρντιου

Ο Αρης θα έχει νέο προπονητή – τον παλιό Τόλη Τερζή. Την ήττα του στη Νίκαια από τον Ιωνικό την πλήρωσε ο Αλάν Πάρντιου: για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα το γιατί, αλλά δεν έχω καταλάβει και γιατί ήρθε ο Πάρντιου, οπότε όλα μου μοιάζουν ανεξήγητα. Θυμίζω  ότι ο Αγγλος ανέλαβε τον Αρη μεσούσης της περιόδου: δεν έχει την ευθύνη της δημιουργίας της εφετινής ομάδας του. Αν πίστευε στην επιλογή του κι έβλεπε στο πρόσωπο του Πάρντιου κάποιον ικανό να του φτιάξει μια ομάδα, θα έπρεπε απλά να τον αφήσει να δουλέψει και μετά να σεβαστεί τις εισηγήσεις του – να φτιάξει δηλαδή μια νέα ομάδα με βάση τα θέλω του Αγγλου. Αλλά αυτό είναι η δική μου λογική: όχι η λογική που επικρατεί στην Ελλάδα, όπου όταν τα αποτελέσματα δεν είναι καλά την πληρώνει ο προπονητής. Ισως ο Θόδωρος Καρυπίδης ζήλεψε τον Ιωνικό που αλλάζοντας τον Δημήτρη Σπανό με τον Γρηγορίου έκανε δυο νίκες και πήρε αναπνοή. Το Σάββατο ο Ιωνικός δεν ήταν καλύτερος και ήταν και λίγο τυχερός, αφού ο Αρης είχε ευκαιρίες και για να προκριθεί και για να ισοφαρίσει. Στο δε γκολ (που ήρθε μετά από εκτέλεση πέναλτι του Λοβέρα) ο Σεμπά που το κερδίζει, δεν είναι οφσάιντ γιατί έχει πάρει τη μπάλα από παρέμβαση του Φαμπιάνο: ο Γρηγορίου είναι γουρλής, ψύχραιμος αλλά και ικανός.

Οι τερματοφύλακες και το VAR

Η μιζέρια του πρωταθλήματος που παρακολουθούμε φαίνεται κι από τις λευκές νύχτες στα άλλα ματς. Το Παναιτωλικός – Αστέρας Τρίπολης θα το ξεχάσουν κι αυτοί οι λίγοι που το είδαν. Στο Ηράκλειο τέλος το τελικό 0-0 ανάμεσα στον ΟΦΗ και στον ΠΑΣ οφείλεται τουλάχιστον και πολύ στους δυο τερματοφύλακες. Ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων Χρήστος Μανδάς παιγνίδι με παιγνίδι δείχνει την εξέλιξή του. Από την άλλη ο Παναγιώτης Τσιντώτας έχει αφήσει πίσω τις δύσκολες μέρες του στην ΑΕΚ και είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές στην ριζική αλλαγή του ΠΑΣ στο δεύτερο γύρο: αν συνεχίσει έτσι θα έχει ευκαιρία να ξαναπαίξει σε πιο μεγάλη ομάδα. Βέβαια η ισοπαλία προέκυψε και χάρη στο VAR. Στο 94΄ο Φελίπε που μόλις επέστρεψε έδωσε στον ΟΦΗ το προβάδισμα. Η χαρά του γηπέδου κράτησε δυο λεπτά. Οσο χρειάστηκε το VAR να τσεκάρει τη φάση και να ανακαλύψει πως ο καλός σκόρερ ήταν οφσάιντ…

 Μόνο θλίψη   

Τέλος είχαμε και τα όσα έγιναν  στο Περιστέρι. Οι εικόνες που είδαμε δείχνουν γιατί αυτά που βλέπεις στο πρωτάθλημά μας είναι δύσκολο να τα δεις κάπου αλλού στον κόσμο. Για πάνω από μισή ώρα παρακολουθούσαμε τον διαιτητή Μανούχο και τους συνεργάτες του να μετράνε το ύψος των εστιών περικυκλωμένοι από διάφορους που ένας Θεός ξέρει ποιοι ήταν και τι έκαναν. Όταν διαπιστώθηκε πως υπήρχε πρόβλημα με τις διαστάσεις της εστίας, λόγω της βροχής πιθανότατα, οι άνθρωποι του Ατρομήτου έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να «σηκωθούν» τα δοκάρια λίγο και να περάσει το γήπεδο το τεστ: ο Μανούχος τις εστίες τις ξαναμέτρησε και αποφάσισε πως το πρόβλημα δεν διορθώθηκε. Το ματς δεν άρχισε με ευθύνη του γηπεδούχου, λόγω ακαταλληλότητας του γηπέδου. Η συνέχεια θα δοθεί στα γραφεία του αθλητικού δικαστή: ο Ατρόμητος θα επικαλεστεί πιθανότατα την κακοκαιρία. Είναι πιθανό η ΑΕΚ να πάρει το ματς στα χαρτιά. Το αστείο είναι η ευκολία με την οποία όλοι έβγαλαν απόφαση αμέσως μόλις έγινε γνωστό το πρόβλημα: άλλοι ψάχνουν να βρουν τι κόλπο έκανε η ΑΕΚ, άλλοι έγιναν ερμηνευτές του κανονισμού μιλώντας για δίκαια νίκη της Ενωσης κι άλλοι άρχισαν να μιλάνε για χάρτινα πρωταθλήματα. Θα γράψω κάτι προσεχώς. Αλλά όλο αυτό είναι ένα θέαμα άξιο θλίψης…