Μετά την ΑΕΚ, που έφερε ισοπαλία με την Λαμία, τον ΠΑΟ που δεινοπάθησε να κερδίσει τον Λεβαδειακό, τον ΠΑΟΚ που στην πρεμιέρα του χρειάστηκε δυο πέναλτι για να λυγήσει τον Πανσερραϊκό, ήρθε χθες και η σειρά του Ολυμπιακού να ζήσει τα πρώτα του καρδιοχτύπια στο εφετινό πρωτάθλημα.  Ένα γκολ του Γιάρεμτσουκ στο 77’, που αρχικά ακυρώθηκε και στην συνέχεια σωστά μέτρησε χάρη στο VAR, έδωσε στον μέτριο Ολυμπιακό μια νίκη με την Καλλιθέα που αποδείχτηκε σκληρό καρύδι. Ο Μεντιλίμπαρ μίλησε για μάθημα που πρέπει να πάρουν οι παίκτες του. Νομίζω το ίδιο είχε πει και στο Βόλο. Προανήγγελλε ωστόσο προσθήκες κι αυτό ήταν η καλή είδηση της βραδιάς. Του χρειάστηκαν δυο επίσημα ματς για να καταλάβει αυτό που χτυπάει στο μάτι καιρό τώρα: ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται ενισχύσεις και ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Κι όχι γιατί ζορίστηκε κόντρα στην νεοφώτιστη Καλλιθέα. Αλλά γιατί όπως φαίνεται ετοιμαζόταν μια ομάδα με 11 βασικούς και λίγους αναπληρωματικούς που θα στηριζόταν στην παράξενη βεβαιότητα ότι οι βασικοί της τουλάχιστον θα ήταν φορμαρισμένοι και πάντα στο γήπεδο όλο το χρόνο και για πάνω από 40 ματς! Από τον Ολυμπιακό των πρώτων δυο αγωνιστικών δεν μπορεί να λείψουν (και πρέπει να είναι και σε φουλ φόρμα) ο Ροντινέι, ο Ορτέγκα, ο Ζέλσον, ο Βέλντε, ο ΕλΚαμπί, ο Τσικίνιο κι ο Εσε. Ο τελευταίος χτύπησε και βγήκε χθες στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Και μολονότι δεν έκανε το καλύτερο του παιγνίδι η απουσία του άλλαξε τον Ολυμπιακό προς το χειρότερο. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.      

Ο Βέλντε συστήθηκε

Όπως και στο Βόλο ο Ολυμπιακός ευτύχησε να ανοίξει το σκορ στην πρώτη του καλή επίθεση:  στο 14’ ο Βέλντε συστήθηκε στο κοινό του Καραϊσκάκη γράφοντας το 1-0 μετά από ένα γρήγορο ελιγμό απέναντι στους Μανθάτη και Μεχία κι ένα υπέροχο πλασέ. Ο Μεντιλιμπαρ έκανε μόνο μια αλλαγή σε σχέση με την ενδεκάδα της πρεμιέρας ξεκινώντας τον ΕλΚαμπι αντί του Κωστούλα που ήταν στο Ρίο. Ο Ολυμπιακός ήταν πιο καλός σε σχέση με την πρεμιέρα του στο Βόλο, γιατί ο Ζελσον είχε συμπαραστάτες, αλλά έκανε επιπολαιότητες στην τελική προσπάθεια. Ο Τσικίνιο, ο Ζέλσον και ο Βέλντε είχαν ευκαιρίες για το 2-0, αλλά τις σπατάλησαν κι ένα ματς που θα μπορούσε να έχει τελειώσει στο ημίχρονο έμεινε ζωντανό. Κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν ο γηπεδούχος δεν ολοκληρώνει τη δουλειά, ο φιλοξενούμενος που είχε περάσει 45 λεπτά χωρίς να κάνει το παραμικρό μπορεί να αναθαρρήσει αρκεί να προκύψει και κάτι που να τον βοηθήσει.

Η έξοδος του Εσε ήταν αυτό που η Καλλιθέα περίμενε. Μπήκε ο Στάμενιτς κι ο Ολυμπιακός βρέθηκε να έχει στην μεσαία γραμμή αυτόν, τον Ντόι, και τον Τσικίνιο – κι έγινε πολύ αργός. Η Καλλιθέα κέρδισε μέτρα. Στο 47’ ο Ολντρίγκις απείλησε με γυριστό σουτ και στο 57’ ο Σοϊρι σούταρε μέσα από την περιοχή- ο Τζολάκης έδειξε σίγουρος. Αλλά στο 60’ όταν ο Ολντρίγκις βρέθηκε με την μπάλα στρωμένη στη μικρή περιοχή, γιατί η άμυνα του Ολυμπιακού δυσκολευόταν να την απομακρύνει μετά από μια εκτέλεση κόρνερ, ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα για να αποσοβήσει μια ισοφάριση που φώναζε ότι θα ρθει κυρίως γιατί ο Ολυμπιακός δεν δημιουργούσε.

Ηρθε ο Γιάρεμτσουκ

Ο Μεντιλίμπαρ που είδε τις αδυναμίες της μεσαίας γραμμής μετά την έξοδο του Εσε έκανε γρήγορα τρεις αλλαγές βάζοντας τους Γιάρεμτσουκ, Ντάνι Γκαρθία και Μασούρα. Θυσίασε τον Βέλντε που ήταν από τους καλύτερους στο πρώτο ημίχρονο κρύβοντας άλλα ελλείματα ποιότητας, αλλά χωρίς πάσες ψιλοχάθηκε στην επανάληψη. Εβγαλε τον Τσικίνιο κι επειδή δεν έχει άλλο στη θέση του έπαιξε χάρη στην παρουσία του Ουκρανού 4-4-2. Πέρασε επίσης τον Ντόι στην άμυνα αντί του Μπιανκόν και έβαλε τον Γκαρθία δίπλα στον Στάμενιτς. Το ματς άνοιξε, ο Ολυμπιακός πίεσε, αλλά και η Καλλιθέα με τον κεφάτο Ντεμέτριους Νασιμέντο και τον Ντιμπά που μπήκαν ως αλλαγές έγινε πιο διεκδικητική.

Οσοι μπήκαν στο ματς δεν έκαναν θεαματικά πράγματα αλλά κάπως βοήθησαν. Ο Γκαρθία έδειξε ότι ξέρει την θέση του κόφτη. Ο Μασούρας όπως και στο Βόλο πήρε δυο τρεις πρωτοβουλίες σε μια στιγμή που ο Ολυμπιακός ήταν πολύ στατικός. Και μετά ήρθε ο Γιαρεμτσουκ. Στην πρώτη του τελική προσπάθεια στο ματς ο Ουκρανός πήρε το ριμπάουντ μετά απο μια επέμβαση του τερματοφύλακα της Καλλιθέας Μπερναμπέ στον ΕλΚαμπί κι έκανε το 2-1: είχε προηγηθεί ένα καλό σουτ του Στάμενιτς. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε σχεδόν τίποτα άλλο στα περίπου 20 λεπτά που απέμειναν. Ο κόσμος ζήτησε την επιστροφή του Ποντένσε, αλλά στο τέλος τουλάχιστον πανηγύρισε.

Όπως συνήθως, αλλά…

Ο Ολυμπιακός ζορίζεται στις πρεμιέρες του στο Καραϊσκάκη αλλά συνήθως κερδίζει: πέρυσι κέρδισε με 2-0 τον Πανσερραϊκό, πρόπερσι με 2-0 τον ΠΑΣ σε ματς ανάλογα με το χθεσινό. Το θέμα δεν είναι ωστόσο η δυσκολία της νίκης του ή η λογική ανετοιμότητά του: είναι ότι υπάρχουν κάποια κενά που πρέπει να καλύψει. Δεν υπάρχει χαφ πίσω από τον Τσικίνιο, δεν υπάρχει ένας ακραίος πλην του Μασούρα κι όπως φάνηκε κανείς από τους υπάρχοντες μέσους δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Εσε. Οι αδυναμίες στην άμυνα που φάνηκαν και χθες θα βελτιωθούν με την επιστροφή του Κάρμο (και του Ρέτσου), αλλά λείπει μεσοεπιθετικά κυρίως προσωπικότητα. Και ο Ζέλσον και ο Βέλντε μοιάζουν για την ώρα παραγωγοί στιγμών: χρειάζεται όμως και κάποιος έτοιμος να βγει μπροστά και να παίξει με την μπάλα πιο πολύ. Και χρειάζονται και πάσες για να φτάσει η μπάλα μπροστά σωστά. Καλός πχ είναι ο Ντόι σαν κόφτης, αλλά είναι κομμάτι δύσκολο να τον φανταστεί κανείς πλέι μέικερ…