Η πορεία του Ολυμπιακού προς την πρώτη τετράδα της βαθμολογίας της Ευρωλίγκας συνεχίστηκε αυτή τη φορά με μια δύσκολη νίκη κόντρα στην Βίρτους Μπολόνια με 74-69.

Η ομάδα του καλού Μπάνκι ρετάρει στο δεύτερο γύρο της Ευρωλίγκας μετά τα καταπληκτικά πράγματα που έκανε στον πρώτο. Πριν έρθει στο ΣΕΦ είχε χάσει με 99-75 από την Εφές, με 88-75 από την Φενέρ, με 84-57 από την Μπαρτσελόνα – οι εκτός έδρας εμφανίσεις της δεν ήταν ακριβώς οι καλύτερες. Από την άλλη όμως φαίνεται  ότι είναι γραφτό ο εφετινός Ολυμπιακός να μην δίνει εύκολα ματς. Η καταπληκτική του εμφάνιση με την Ζαλγκίρις οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι το παιγνίδι με την Βίρτους θα μοιάζει με πραγματική πασαρέλα και θα είναι ευκαιρία για δοκιμές πριν ένα ακόμα ματς με τον ΠΑΟ. Και τότε χτύπησε ο Τόμας Γουόκαπ. Σε ένα ασήμαντο ματς με το Περιστέρι που προφανώς δεν προφυλάχτηκε όσο έπρεπε γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμοι και οι επίσης τραυματίες Γουίλιμας Γκος, Λαρεντζάκης και Μήτρου Λονγκ. Και κάπως έτσι, αυτό που θα έπρεπε να είναι ένα από τα πιο εύκολα ματς της σεζόν, έγινε δύσκολο όντας κομβικό για την συνέχεια.

Το μεγάλο βάρος

Για ένα ολόκληρο ημίχρονο η απουσία του Γουόκαπ έμοιαζε άλυτο πρόβλημα διότι για τον Μιχάλη Λούντζη, που κακό πάντως δεν έκανε, το βάρος ήταν μεγάλο. Ο Μπιάνκι, ένας από τους καλύτερους προπαρασκευαστές παιγνιδιών, κατάλαβε πως η ομάδα του θα έχει μια σπάνια ευκαιρία να χαλάσει αυτό που είναι το βασικό όπλο του Ολυμπιακού, δηλαδή οι πάσες του. Χάκετ και Κορντινιέ πίεζαν πολύ τον Λούντζη και τον Κάναν – και γρήγορα στην αποστολή αυτή μπήκε κι ο Λούντμπεργκ ενώ ο Ιταλός ξεκίνησε τον Ντάνστον για να έχει παίκτη μπροστά από τον Φαλ και να κάνει δύσκολη την τροφοδοσία του: ο εξαιρετικός Γάλλος βρήκε τρόπους να κρατήσει τον Ολυμπιακό κοντά στο σκορ μαζί με τον Κάναν και τον Παπανικολάου. Αλλά η απουσία του Γουόκαπ φαινόταν πολύ και στην άμυνα.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι παίκτες της ιταλικής ομάδας κινούσαν ακόμα καλύτερα την μπάλα ενώ ο Γκος ψαχνόταν, ο Μπραζντέκις ήθελε να τα βάλει με όλους και ο Σενγκέλια είχε βρει τρόπο να πληγώνει τον Ολυμπιακό περισσότερο και από τον Μπιλινέλι και τα ελεύθερα σουτ του. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας άλλαζε τα σχήματα σαν τα πουκάμισα, έβγαλε ξανά όπως και στο Κάουνας τον άσο από το μανίκι που λέγεται ΜακΚίσικ, αλλά η Βίρτους έμοιαζε να έχει λύσεις σε όλα. Το 24-32 με καλάθια του Ζίζιτς και το 34-43 με ένα σόλο του Σενγκέλια που έπαιζε το αγαπημένο του «δώστε - μου – την - μπάλα - κι – απομακρυνθείτε» έδειχναν πως έλειπαν πολλά άλλα πέρα από τον Γουόκαπ. Πρώτα από όλα η άμυνα: ο Ολυμπιακός είχε δεχτεί 46 πόντους στο ημίχρονου, βρέθηκε και με δέκα πίσω κι αν έκλεισε στο -7 ήταν γιατί ο Παπανικολάου ήταν σε μια από εκείνες τις βραδιές που αναλαμβάνοντας τον ρόλο του «ανθρώπου ορχήστρα» έπαιζε για όλους.

Πέντε πόντους σε ένα δεκάλεπτο

Εχω πολλές φορές γράψει που πλησιάζει η μέρα που ο Ολυμπιακός θα κρατήσει στην Ευρωλίγκα ένα αντίπαλό του στους 30-40 πόντους και θα κάνει τον πλανήτη του μπάσκετ να αναρωτιέται πως έγινε αυτό. Όταν ο Ολυμπιακός βγήκε από τα αποδυτήρια το θέμα πλέον δεν ήταν ο Γουόκαπ αλλά πως η Βίρτους δεν θα ξαναβάλει καλάθι – όχι εύκολο καλάθι, καλάθι γενικά. Αν ποτέ έγραφα ένα βιβλίο με τα εκατό καλύτερα ματς του Μπαρτζώκα (πράγμα που πρέπει κάποιος από τους πολλούς που λατρεύουν το μπάσκετ του να το κάνει) αυτό το ματς θα έπρεπε να συγκαταλέγεται σε αυτά γιατί είναι το εγχειρίδιο του πως γυρνάς και καθαρίζεις ένα ματς από την άμυνα, μολονότι η επίθεσή σου παραμένει δύσκολη και σίγουρα δεν πετάει φωτιές. Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός, χτυπημένος κι από μια παράξενη ασθένεια που δεν επιτρέπει στους παίκτες του να σκοράρουν από ελεύθερες βολές, βάζει όλους κι όλους 20 πόντους που δεν είναι καν η καλύτερή του επίδοση σε δεκάλεπτο στην βραδιά: έχει βάλει 21 στο πρώτο. Αλλά δέχεται μόλις 5! Για την ακρίβεια δέχεται ένα μόλις καλάθι από τον Σενγκέλια 35 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του δεκαλέπτου (!) και μάλιστα αυτό δεν έπρεπε να μετρήσει. Στο διάστημα αυτό η διαστημική άμυνα δεν παίζεται από πέντε παίκτες, που έδωσαν όρκο νίκης και μπήκαν στην ζώνη του Λυκόφωτους, αλλά από όλους όσους πάτησαν το παρκέ και είναι πολλοί. Ξεκινάνε οι Γκος, Πίτερς, Κάναν, Παπανικολάου, Φαλ κι έρχονται υποστηρικτικά έτοιμοι για να δείρουν ο ΜακΚίσικ, ο Λούτζης κι ο Πετρούσεφ που κάνει σπουδαία δουλειά στον Σενγκέλια και είναι πιθανότατα ο δεύτερος καλύτερος πίσω από τον Παπανικολάου σε μια βραδιά που πάντως και ο Φαλ και ο Κάναν και βέβαια ο ΜακΚίσικ έχουν κάνει πολλά.

Τίποτα το παράξενο

Ο Ολυμπιακός ξεφεύγει με 57-51 και αν αυτό το αβαντάζ είναι μικρό εν τούτοις στο τέταρτο δεκάλεπτο δεν απειλείται παρά την ανασύνταξη της Βίρτους που δεν θα μπορούσε βέβαια, απόντος του Γουόκαπ, να μείνει στους 5 πόντους και στην τελευταία περίοδο. Με τον Γκος σχεδόν να κουτσαίνει, αλλά να παίζει καλά τον ρόλο του απαραίτητου ήρωα της βραδιάς ταλαιπωρώντας στην άμυνα και τον Χάκετ, με τον ΜακΚίσικ να έχει την ψυχραιμία να βρει το μοναδικό του τρίποντο την στιγμή που αυτό ήταν αναγκαίο, και με τον Μπαρτζώκα να διευθύνει φροντίζοντας να σβήσει εντελώς ο Μπιλινέλι και να μην κάνει τίποτα εύκολο ο Σενγκέλια, ο Ολυμπιακός θα βρει μια νίκη δύσκολη, αλλά πολύ συμβατή. Κυρίως θα την βρει  με τον τρόπο του. Μετά το ματς με την Μπασκόνια έχω επισημάνει το επιθετικό ξεδίπλωμα του Ολυμπιακού και την ευκολία του να φτάνει πια σε μεγάλα σκορ – με χαρά διαπιστώνω πως επισημαίνεται και από άλλους. Ωστόσο είναι τα ματς, όπως το χθεσινό με την Μπολόνια ή αυτό με τον ΠΑΟ στον τελικό του κυπέλλου, στα οποία καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα πάνε καλά: όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει πετυχαίνοντας κάτω από 75 πόντους είναι πραγματικά καλά. Κυρίως γιατί κάνει στην άμυνα αυτό που ξέρει.

Ανέκαθεν η επιτυχία του Ολυμπιακού του Μπαρτζώκα ήταν ότι έκανε τις στατιστικές επιδόσεις του υποσημείωση. Χθες είχε 8/20 τρίποντα, 16/29 βολές, και 15 λάθη. Πλην του Παπανικολάου κανείς δεν ξεπέρασε τους 15 πόντους. Ο συνήθως πρώτος σκόρερ Πίτερς έμεινε στους 8 και τους έφτασε γιατί με ένα δικό του τρίποντο έκλεισε το ματς. Αν μιλούσαμε για άλλη ομάδα αυτά θα ήταν καμπανάκια συναγερμού ενόψει ενός ακόμα δύσκολου και κρίσιμου ματς με τον ΠΑΟ. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού τα βλέπεις και λες «δεν έγινε και τίποτα παράξενο». Κέρδισε απλά με τον τρόπο του…