Είναι γνωστό ότι ως χώρα αγαπάμε τους διχασμούς και τις συζητήσεις που προκαλούν αντιπαραθέσεις. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά κι από τη στιγμή που μπλέξαμε και με την υγειονομική κρίση. Το λογικό θα ήταν να μας απασχολεί το πώς με αυτή θα τελειώνουμε, αλλά η λογική στην Ελλάδα δεν έχει φανατικούς οπαδούς: είναι συνήθως αναγκαίο κακό. Την αντιπαράθεση που λατρεύουμε την ταΐζει πάντα ο ανορθολογισμός. Κίνημα υπερασπιστών της υγειονομικής κρίσης ή φανατικών υποστηρικτών του LockDown δεν είναι εύκολο να υπάρξει βέβαια ακόμα και στην Ελλάδα. Τι μπορεί να προκαλέσει διχασμούς για να χαιρόμαστε; Το πώς την κρίση θα την ξεπεράσουμε – στην προκειμένη περίπτωση το μέσο που επιτρέπει καυγάδες είναι το εμβόλιο για τον Covid 19. Τον τελευταίο μήνα, και πριν καν έρθουν στην Ελλάδα τα εμβόλια, άρχισαν να φουντώνουν οι φωνές των αντιεμβολιαστών – φωνές υπόγειες μέχρι πρόσφατα, που δεν αποκλείεται να γίνουν κραυγές στα τηλεοπτικά παράθυρα.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: ό,τι συμβαίνει είναι προβλεπόμενο. Κάθε κρίση οδηγεί ένα κόσμο στην άρνηση της πραγματικότητας. Συμβαίνει με τις οικονομικές, τις πολιτικές και τις κοινωνικές κρίσεις: η υγειονομική κρίση δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Από τη φύση της κάθε κρίση προκαλεί φόβους κι απαιτεί εξηγήσεις. Υπάρχει πάντα αυτός που θα αρνηθεί την ύπαρξή της (προσπαθώντας με το μυαλό να ζήσει γαντζωμένος σε μια προηγούμενη βολική πραγματικότητα), αυτός που καταριέται όσους πιστεύει ότι την προκάλεσαν (φαντασιώνοντας τον εαυτό του σε ρόλο λαϊκού δικαστή που επιβάλει τιμωρίες)  κι αυτός που απλά ψάχνει βολικές απαντήσεις που λειτουργούν ως παρηγοριά – το αν θα είναι λογικές ή παράλογες δεν τον απασχολεί, του αρκεί να τον βολεύουν. Ετσι συμβαίνει και τώρα με τους αντιεμβολιαστές: θα ήταν τρομακτικό λάθος να ξεκινήσει οποιοσδήποτε διάλογος μαζί τους ή να προσπαθήσει η κυβέρνηση και οι επιστημονικές αρχές να τους αλλάξουν γνώμη. Δεν γίνεται.

Το να είσαι εναντίον του εμβολίου για τον κορωνοϊό είναι στάση ζωής που βασίζεται σε ψευδαισθήσεις. Πιστεύεις ότι θέλουν να σου βάλουν ένα τσιπ ή να ελέγξουν το περήφανο ελληνικό DNA σου κι αμέσως αισθάνεσαι σημαντικός. Μέχρι χθες δούλευες στο δημόσιο ή είχες ένα ταξί: σήμερα είσαι αυτός που ο Μπιλ Γκέιτς έχει βάλει στόχο χρόνια τώρα. Οι ίδιες οι θεωρίες συνομωσίας που διακινούνται είναι τόσο συναρπαστικές, ώστε θα ήθελες να έχεις σε αυτές ενεργό ρόλο: θα θελες να είσαι το αντικείμενο μιας παγκόσμιας συνομωσίας, ο ήρωας γύρω από τον οποίο όλος ο πλανήτης γυρίζει. Συγχρόνως η άρνηση του εμβολίου σε κάνει να νιώθεις αντιστασιακός ή διαφορετικός: όλοι οι άλλοι είναι πιόνια της παγκοσμιοποίησης, ενώ εσύ προχωράς κόντρα στο ρεύμα. Νικάς κάθε μέρα τους αόρατους εκπροσώπους της Νέας Τάξης πραγμάτων, η άρνησή σου τους κάνει να τρέμουν – είσαι κόντρα στο παγκόσμια σύστημα. Και κυρίως ξέρεις όλες αυτές τις μυστικές απαντήσεις που οι παγκόσμιοι συνωμότες κρύβουν από τους άλλους. Θα τις έκρυβαν κι από σένα, αν δεν ήσουν τόσο έξυπνος. Και ξεχωριστός.  

Εχει νόημα να ξεκινήσεις να συζητάς με ένα τέτοιο υπεράνθρωπο μαχητή που αντιστέκεται στα σκοτεινά σχέδια των illuminati της οικουμένης; Κανένα απολύτως. Από την άλλη είναι δεδομένο ότι όλες αυτές οι ακραίες απόψεις θα βρουν τον τηλεοπτικό χρόνο που ψάχνουν. Δίπλα στους ψεκασμένους μαχητές των σκοτεινών σχεδίων του Μπιλ Γκέιτς (που είναι περίπου ίδιοι με όσους έλεγαν ότι για την χρεοκοπία της Ελλάδας φταίνε τα CDS) έχουν ήδη αρχίζει να εμφανίζονται ματαιόδοξοι τηλεμαϊντανοί που διψάνε για προβολή και ίσως αύριο πολιτευτές έτοιμοι να αντισταθούν: η έκφραση αντίστασης σε αυτή την χώρα ήταν πάντα επικερδής. Με αυτό το στρατό, αν είσαι σοβαρό κράτος, δεν τα βάζεις. Τον αφήνεις στην άκρη και προχωράς. Αλλά είμαστε βέβαιοι ότι το Κράτος μας είναι σοβαρό;

Την απάντηση θα την έχουμε όταν με το καλό ξεκινήσει ο εμβολιασμός του απλού κόσμου. Οι καλές προθέσεις ποτέ δεν ήταν αρκετές σε αυτή τη χώρα. Η ελληνική κυβέρνηση πχ ήθελε να μοιράσει μάσκες στα παιδάκια που πάνε σχολείο, αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι μάσκες, που έφτασαν στα σχολεία, ήταν για τους παππούδες τους.

Δεν ξέρω αν είναι κατανοητό πόσο δύσκολο εγχείρημα είναι ο εμβολιασμός των κατοίκων μιας ολόκληρης χώρας – και μάλιστα της δικής μας. Χρόνια ολόκληρα κάνω το εμβόλιο της γρίπης. Τα τελευταία χρόνια το κάνω συνήθως σε κάποιο φαρμακείο, παλιότερα θυμάμαι πως το έκανα στη δουλειά. Έχω καταλάβει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία – ίσως και το αρμόδιο Υπουργείο – χαίρονται να ψάχνουν τρόπους να κάνουν αυτή την απλή διαδικασία ολοένα και πιο δύσκολη. Φέτος π.χ έπρεπε να γίνει μέσω ηλεκτρονικής συνταγογράφησης – ποτέ δεν κατάλαβα γιατί. Όταν επικοινώνησα με το Ταμείο μου μια ευγενέστατη κοπέλα μου εξήγησε ότι υπάρχει σειρά προτεραιότητας και πρέπει να περιμένω. Όταν ξαναεπικοινώνησα με παρέπεμψε σε ένα αρμοδιότερο, που είναι γιατρός και με τον οποίο έπρεπε να μιλήσω: ο γιατρός δεν μου απάντησε ποτέ, πιθανότατα γιατί θα τον είχαν ζαλίσει στα τηλέφωνα. Βρήκα μια άκρη και το κανα: μιλάμε για το πιο απλό εμβόλιο που γίνεται σε ενήλικους στην Ελλάδα. Αυτά του κορωνοϊου πρέπει να φυλάγονται σε τρομερά χαμηλές θερμοκρασίες και σίγουρα δεν θα τα βρίσκεις στα φαρμακεία. Θα χρειαστεί μια πρωτόγνωρη οργάνωση για να εμβολιαστούν παππούδες σε χωριά που δεν υπάρχουν ούτε δημοτικά ιατρεία, γιαγιάδες που ζουν σε νησιά που το καράβι περνά μια φορά την εβδομάδα, κι ευπαθείς που πιθανότατα δεν γνωρίζουν καν την ευπάθειά τους – φυσικά κι όλοι εμείς οι υπόλοιποι που το θέλουμε. Αυτή η οργάνωση δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση σε μια χώρα μάλιστα που, όλα μα όλα, μπορεί να γίνουν λόγος για μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις.

Ας αφήσουμε τους αντιεμβολιστές να λένε ότι θέλουν: έχω την βεβαιότητα ότι αρκετοί από αυτούς θα το κάνουν το εμβόλιο στα μουλωχτά – κυρίως για να μπορουν να βγάζουν άφοβα λόγους εναντίον του στα καφενεία του διαδικτύου.

Ας ασχοληθούν αρχικά οι αρμόδιοι σοβαρά με όσους θέλουν τα κάνουν. Ας είναι για μια τουλάχιστον φορά η προσοχή τους αφιερωμένη σε όσους δεν ουρλιάζουν, δεν αγανακτούν, δεν συνωμοσιολογούν, δεν τρέχουν στα κανάλια να καταγγείλουν Θεούς και δαίμονες. Κι ας γνωρίζουν οι άνθρωποι της κυβέρνησης ότι θα κριθούν κυρίως για την ικανότητα τους να βοηθήσουν όσους περιμένουν την βοήθεια του. Κι όχι για το αν θα αντιπαρατεθεί δυναμικά με όσους δεν κάνουν άλλο από το να ψάχνουν αντιπαραθέσεις. Νισάφι με την τρέλα τους…     

(ΒΗΜΑγκαζίνο, Δεκέμβριος του 2020)