Δεν νομίζω ότι υπήρξε κάποιος που στις πρώτες εμφανίσεις του Ελ Κααμπι, (στα ματς με την Γκενγκ για παράδειγμα), περίμενε ότι θα δει από τον μαροκινό φορ όσα κάνει αυτό το μήνα. Ολοι βλέπαμε ένα τύπο που ήταν αδύνατον να συγκριθεί με τον Ελ Αραμπί του οποίου ως διάδοχος εμφανίστηκε.

Ας θυμηθούμε πως ξεκίνησε το πράγμα. Στο πρώτο ματς με τους Βέλγους μπήκε ως αλλαγή. Το κοντρόλ του ήταν μέτριο, στην περιοχή πατούσε λίγο, έτρεχε προς τη μπάλα αμέριμνος. Στο εικοσάλεπτο που αγωνίστηκε το πόρισμα των προπονητών της εξέδρας και του πληκτρολόγιου είχε βγει: ακόμα κι αν αποδειχτεί καλός παίκτης δεν είναι σέντερ φορ. Στο ματς στο Βέλγιο όταν ο Ντιέγκο Μαρτίνεζ τον ξεκίνησε οι πιο πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί κι όταν στο 70΄τον έβγαλε για να βάλει τον Ελ Αραμπί όλοι αναστέναξαν από ανακούφιση. Και μετά βρήκε γκολ με την Τσουκαρίτσκι. Kαι μετά και με τη Λαμία. Κι αφού πήρε μπροστά δεν μοιάζει να έχει σκοπό να σταματήσει ποτέ! Πέντε γκολ σε έξι αγώνες στο πρωτάθλημα και τέσσερα σε πέντε ματς στο Γιουρόπα λιγκ είναι επιδώσεις που θα ζήλευε κι ο Ελ Αραμπί, που σε προσφορά και γκολ είναι ο μεγαλύτερος ίσως ξένος φορ στην ιστορία του Ολυμπιακού.       

Όλα είναι δρόμος

Ποιος είναι τελικά ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί; Γεννημένος στις 26 Ιουνίου 1993 στην Καζαμπλάνκα, ο Ελ Κααμπί δηλώνει Μαροκινός διεθνής ποδοσφαιριστής, που αγωνίζεται ως σέντερ φορ στον Ολυμπιακό. Αλλά αυτό είναι η φωτογραφία της στιγμής. Ποιο ενδιαφέροντα είναι άλλα πράγματα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε  στην εργατική συνοικία Derb Milla1 της Καζαμπλάνκα. Είναι μοναχοπαίδι, πράγμα σπάνιο για όποιον έχει γεννηθεί εκεί. Η οικογένεια του έχει καταγωγή από τη Ζαγκόρα του νότιου Μαρόκου. Η οικογένεια του πατέρα του μετακόμισε στην Μεντιούνα κοντά στην Καζαμπλάνκα, αλλά δεν βρήκε εκεί τις ευκαιρίες ζωής που έψαχνε. Παρέμειναν φτωχοί άνθρωποι που ήθελαν ο γιός τους να μάθει μια δουλειά κι όχι να παίζει μπάλα στις αλάνες. Ο Αγιούμπ δεν πήγε σε ποδοσφαιρικές ακαδημίες, δεν τον εντόπισαν Γάλλοι σκάουτερ: μπάλα έμαθε κι έπαιζε στο δρόμο. Για να συντηρήσει τον εαυτό του και να προσφέρει κάτι στην οικογένειά του, εγκατέλειψε το σχολείο σε ηλικία 15 ετών και βρήκε δουλειά σε ένα εργαστήριο ως μαθητευόμενος ξυλουργός. Αλλά την μπάλα δεν την ξέχασε.

Γειτονιά και μπάλα

Αφού έμαθε την δουλειά του ξυλουργού άρχισε είκοσι χρονών να παίζει σε ένα σύλλογο στη γειτονιά, την Hay Khadija – ερασιτέχνες όλοι μεταξύ τους. Ηταν όμως τόσο καλύτερος από τους υπόλοιπους ώστε σε έξι μήνες τον εντόπισαν οι σκάουτερ της Racing Casablanca, που παίζοντας στη Β ΄Εθνική έψαχνε παίκτες φτηνούς και μικρούς να την βοηθήσουν. Τον έπεισαν να αφήσει το επάγγελμα του ξυλουργού για να αφοσιωθεί στο ποδόσφαιρο, υπογράφοντας το πρώτο του επαγγελματικό του συμβόλαιο κι ενώ ήταν  21 ετών. Ούτε σούπερ ταλέντο για το οποίο όλοι μιλούσαν έχει υπάρξει στα 15 του, ούτε σε μικρές Εθνικές του Μαρόκου αγωνίστηκε ποτέ. Ούτε και στην Racing τον περίμενε κάποια θέση: δυο χρόνια δανεικό τον έδωσαν: πρώτα στην Club Chaâb de Casablanca και στη συνέχεια στην Ettifaq Lalla Meryem – ομάδες μικρών κατηγοριών. Αλλά δεν τον πτόησε τίποτα. Όταν το Ιούνιο του 2015 τον ενημέρωσαν πως θα μείνει Racing Casablanca κατάλαβε ότι έφτασε η στιγμή του κι ας τον προόριζαν για την δεύτερη ομάδα.

Ελλάδα λόγω σεισμών

Οσο έψαχνα το παρελθόν του αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αρχικά αγωνιζόταν ως αριστερός μπακ, αλλά ξεχώρισε τόσο γρήγορα για την ικανότητά του στο γκολ, ώστε ο πρόεδρος (!) της ομάδας Αμπντελίκ Μεντόζα είπε στους προπονητές του ότι θα τον χρησιμοποιούν ως σέντερ φορ και μόνο. Κι ο Αγιούμπ απέδειξε με 25 γκολ σε 33 αγώνες ότι ο πρόεδρος είχε δίκιο. Με τα γκολ του η ομάδα του τη σεζόν 2016-2017 ανέβηκε στην πρώτη κατηγορία μετά από 15 χρόνια απουσίας. Και το καλοκαίρι του 2017 τον πούλησε για 1,9 εκατ ευρώ στην RS Berkane. Ακολούθησε η πώλησή του στην κινέζικη Hebei China Fortune έναντι 6 εκατομμυρίων ευρώ όπου είχε συμπαίκτες τον Ζερβίνιο που πέρασε από τον Αρη, αλλά και τους Χαβιέρ Μασκεράνο και Εζεκιέλ Λαβέτσι. Ο Covid και η διακοπή του πρωταθλήματος τον οδήγησαν στην Σουδική Αραβία για να καταλήξει το 2021 στην Χατάι Σπορτ στην Τουρκία. Για την οποία έχει πετύχει 26 γκολ σε 55 ματς πριν επιστρέψει στο Μαρόκο και στην Wydad Casablanca ως δανεικός.

Οι Τούρκοι πέρυσι τον θέλησαν πίσω, αλλά ο ίδιος δεν ήθελε να μείνει εκεί. Τι τον έφερε στον Ολυμπιακό; Καθώς φαίνεται οι σεισμοί που χτύπησαν την περιοχή του Χατάι. Ηθελε ένα ασφαλέστερο περιβάλλον. Απολύτως λογικό: για κάποιον που μέχρι τα 20 ήταν ξυλουργός κι έπαιζε ποδόσφαιρο για την πλάκα του δεν είναι θέμα μόνο τα λεφτά. Στη ζωή αξίζει κυρίως να περνά καλά κανείς. Και στον Ολυμπιακό περνάει καλά και φαίνεται. Φυσικά σκοράρει κι αφύσικα πολύ: παντού όπου αγωνίστηκε έβαλε γκολ, πουθενά τόσα πολλά γκολ! Τα 9 γκολ στα 11 πρώτα ματς δείχνουν πως αναλογικά πρέπει να βάλει πάνω από 35 στη σεζόν. Δύσκολα θα το κάνει: θα τον μάθουν, θα προσαρμόσουν άμυνες πάνω του, θα τον δυσκολέψουν. Αλλά θα τρελάνει και κόσμο: τα γκολ με την Φράιμπουργκ και το δεύτερο κόντρα στον Αρη μαρτυρούν ικανότητα στην ανάγνωση φάσεων που είναι εξαιρετική. Εμφανίστηκε σε κάθε περίπτωση εκεί που έπρεπε χωρίς οι άμυνες να μπορούν να κάνουν κάτι για να τον σταματήσουν.    

Αναστό σε κάποια, όχι σε όλα

Ισως δεν έχει τη δύναμη του Μπακαμπού, σίγουρα δεν παίζει τη μπάλα του μαέστρου Ελ Αραμπί που ήταν και φορ και «ψευτοδεκάρι». Αλλά η μεγάλη περιοχή είναι το βασίλειό του και χρεάζεται απλά να ζεσταθεί: ας συνηθίσουν όλοι μια χαμένη του ευκαιρία στο δεκάλεπτο. Ο Κώστας Κατσουράνης είπε ότι του θυμίζει τον Νίκο Αναστόπουλο. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι κοινά. Ο Ελ Κααμπί σκοράρει αν χρειαστεί με μια επαφή. Πολλά από τα γκολ του έχουν πολύ από Αναστό: φαίνεται να ξέρει που θα καταλήξει η μπάλα και είναι στην ώρα του στο ραντεβού. Η αντίπαλη άμυνα σε κάθε περίπτωση τον χάνει λόγω γρήγορων αντιδράσεων. Επίσης είναι κινητικότατος και λατρεύει την αναστάτωση εντός περιοχής – όλα αυτά θυμίζουν όντως Αναστόπουλο. Που διαφέρει από τον Αναστό; Σε πολλά. Πρώτα από όλα είναι αριστεροπόδαρος. Επειτα δεν έχει ντρίπλα και δεν είναι τόσο μπουκαδόρος. Είναι και λίγο πιο ψηλός και κατά συνέπεια καλύτερος στο ψηλό παιγνίδι. Αλλά αν τον μάθουνε να χτυπά πέναλτι, όχι αλα Πανένκα αλλά φρενάροντας λίγο πριν το σουτ, κι αν κυκλοφορεί με Ζegna και τραγιάσκες, αρχίσει να πίνει καφέ στο Κολωνάκι και τρώει στο Trovatore, τον Αναστό από το Μαρόκο τον βρήκαμε…  

Mεγάλη επέτειος

Μιλώντας για τον Νίκο Αναστόπουλο χθες έγινε γνωστό ότι την επόμενη Τρίτη στην μπουτίκ του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη θα παρουσιαστεί η ρέπλικα της φανέλας του Ολυμπιακού  που αυτός φορούσε όταν ακριβώς σαράντα χρόνια πριν κέρδισε το χάλκινο παπούτσι ως τρίτος σκόρερ στα πρωταθλήματα όλης της Ευρώπης. Θα υπάρξουν λόγω της επετείου και συλλεκτικά t shirt ενώ υπάρχουν και δυο πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν ιστορικά του κατορθώματα από εκείνη την περίοδο. Θα τα παρουσιάσει όλα και θα μιλήσει ο ίδιος ο Αναστό με τον τρόπο του. Οι πιστοί ήδη περιμένουν την εκδήλωση. Και είναι πάντα πολλοί.