Κοιτούσα την Κυριακή κάποιες γελοιότητες που γράφονταν δεξιά κι αριστερά για τον καλό παίκτη του ΠΑΣ που λέγεται Μανώλης Σάλιακας. Τελευταία διακρίνω μια μεγάλη διαφορά στον τρόπο που διάφοροι επιχειρούν να δηλητηριάζουν το οτιδήποτε. Από την παλιά ωραία εκείνη φάση των «αποκαλύψεων» και των «πύρινων άρθρων» περάσαμε σε μια καινούργια. Τώρα επικρατεί η πρακτική της στοχοποίησης. Σημαδεύουν κάποιον και τον δίνουν κανονικά στον κόσμο για να τον ξεσκίσει. Ο μηχανισμός είναι απλός: «δίνουν» κάποιον στο οπαδικό κοινό και αυτό αναλαμβάνει τη σταύρωση. Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του Σάλιακα είναι το πώς στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό ο καλός αυτός παίκτης «ξεβράκωσε» θεαματικότατα όσους θέλησαν να τον σταυρώσουν.

Κάνει ένα λάθος

Ας θυμηθούμε τι έγινε. Στο τρίτο λεπτό του ματς του ΠΑΣ με τον Ολυμπιακό ο Σάλιακας κάνει λάθος γυρνώντας με το κεφάλι τη μπάλα στον τερματοφύλακα: το λάθος είναι η επιλογή να το κάνει – τον Γιώργο Μασούρα που καιροφυλαχτεί δεν τον έχει δει κι αυτό φαίνεται σε όλα τα ριπλέι της φάσης. Το λάθος του Σάλιακα είναι ότι δεν υπολογίζει ότι κάποιος μπορεί να πεταχτεί στη φάση και να εκμεταλλευτεί την περίσταση. Είναι ένα λάθος που ωστόσο δικαιολογείται καθώς το ματς είναι μόλις στο τρίτο λεπτό.

Ο ΠΑΣ εξαιτίας των πολλών απουσιών μπαίνει λίγο μουδιασμένα, ο Σάλιακας πιθανότητα δεν περίμενε πως θα κινούταν κάποιος στην πλάτη του – δεν έχει ακόμα προλάβει να προσαρμοστεί στην δυσκολία του ματς. Φυσικά μέρος του γκολ ανήκει και στο Μασούρα που μπαίνει στη φάση πολύ γρήγορα: οι κυνηγοί του Ολυμπιακού μοιάζουν συχνά να περιμένουν ένα τέτοιου τύπου λάθος για ένα απλό λόγο: διότι όλοι οι αμυντικοί που αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό συνηθίζουν να γυρίζουν τη μπάλα στον τερματοφύλακα της ομάδας τους (πολλές φορές κι από νωρίς) αντί να ψάχνουν συμπαίκτη. Φέτος ένα ανάλογο λάθος έχει εκμεταλλευτεί ο Ελ Αραμπί στο ματς του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, όταν κατάλαβε τι πάει να κάνει ο Μοχαμαντί. Οι κυνηγοί του Ολυμπιακού δεν είναι στατικοί παίκτες και θα βάλουν κι άλλο τέτοιο γκολ. Αλλά φυσικά στο ματς ΑΕΚ – Ολυμπιακός κανείς δεν τόλμησε να δημιουργήσει υποψίες για το λάθος του Ιρανού. Όχι γιατί αυτοί που έχουν ως επάγγελμα να δημιουργούν υποψίες σεβάστηκαν τον Μοχαμαντί, αλλά γιατί φοβούνται την ΑΕΚ και τον ιδιοκτήτη της. Ο Σάλιακας αντιθέτως, που έχει περάσει κι από τον Ολυμπιακό, είναι εύκολος στόχος. Μόνο που ο άτιμος είναι καλός παίκτης και τους εξέθεσε.

Τα ψιλά γράμματα  

Ο Σάλιακας γελοιοποίησε τους επικριτές του με δυο τρόπους. Πρώτα από όλα γιατί με το παιγνίδι του υποχρέωσε τον Ολυμπιακό να μην παίξει καθόλου σχεδόν από την πλευρά του. Ακόμα κι όποιος δεν καταλαβαίνει καθόλου από ποδόσφαιρο μπορεί να δει τα στατιστικά του ματς: ο Ολυμπιακός έκανε μόλις το 15% των προσπαθειών του από την πλευρά του Σάλιακα, και καμία από αυτές τις επιθέσεις δεν έφερε κάτι σημαντικό – πέρα από ένα κόρνερ. Ο Ολυμπιακός χτύπησε στοχευμένα την αριστερή πλευρά του ΠΑΣ γιατί έλειπε ο Πίρσμαν – για αυτό άλλωστε νομίζω πως χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το ματς από την αρχή και ο Βαλμπουενά και ο Ανδρούτσος. Όμως αυτά για όποιον ήθελε να εκθέσει τον Σάλιακα είναι ψιλά γράμματα και θα περνούσαν στο ντούκου αν δεν υπήρχε η καταπληκτική επέμβαση του παίκτη του ΠΑΣ στην κεφαλιά του Μανωλά στο 55΄.

Από μοιραίος φύλακας άγγελος   

Στη φάση αυτή ο Σάλιακας κάνει κάτι εντυπωσιακά δύσκολο: όχι μόνο έχει καταλάβει τι πάει να γίνει – και μένει καρφωμένος στη γραμμή – αλλά σκύβει όσο χρειάζεται για να στρίψει το κεφάλι και να βγάλει τη μπάλα πριν αυτή καταλήξει στα δίχτυα. Αλλος θα μπορούσε να έχει κάνει δυο ενστικτώδη βήματα μπροστά και να τη δει να περνάει από δίπλα του χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα. Αλλος θα μπορούσε από ένστικτο να χρησιμοποιήσει το χέρι του κι άλλος θα την κάρφωνε στα δίχτυα προσπαθώντας να την απομακρύνει, αν ο χρονισμός του ήταν λίγο άτσαλος. Ο Σάλιακας επειδή είναι καλός παίκτης λειτουργεί με τρομερή ψυχραιμία. Και μπράβο του: με μια ενέργεια εξαιρετική σβήνει επί της ουσίας το λάθος του στο 3΄και κρατά ανοιχτό το παιγνίδι μέχρι τέλους. Ο τύπος έχει αποκτήσει ειδικότητα σε αυτού του τύπου την επέμβαση στη γραμμή γιατί είναι ψύχραιμος: έχει κάνει ότι έκανε στο Καραϊσκάκη την Κυριακή και την πρώτη αγωνιστική στην Τούμπα όταν έβγαλε με τον ίδιο τρόπο μια κεφαλιά του Σβαπ.  Φυσικά όσοι σκούζουν για το λάθος του αυτό δεν το επισημαίνουν: γιατί αν η πραγματικότητα δεν βολεύει, ακόμα χειρότερα για την πραγματικότητα.   

Είναι αστείο αλλά κάποιοι προσπάθησαν να «χρεώσουν» στον ακραίο του ΠΑΣ και το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού. Μόνο που πρέπει κάποιος να είναι πολύ χαζός για να πιστέψει ότι ο Σάλιακας σε ένα κόρνερ μάρκαρε τον πολύ ψηλότερό του ΤΙκίνιο: ο παίκτης ήταν πάλι στη γραμμή για να γίνει ο φύλακας άγγελος της ομάδας του. Απλά όταν η μπάλα απομακρύνθηκε και πριν φτάσει στα πόδια του Ανδρούτσου βγήκε – όπως προβλέπεται. Μάλιστα δεν κρατά τον Τικίνιο αυτός στο παιγνίδι, αλλά ο Εραμούσπε: αν ο στόπερ είχε κάνει δυο βήματα πιο μπροστά πιο γρήγορα ο Βραζιλιάνος ίσως ήταν οφσάιντ.  

Ατιμωρησία και σιωπή

Η όλη ιστορία έχει δυο πράγματα που αξίζει κάποιος να επισημάνει. Το πρώτο είναι ότι η ευκολία με την οποία διασύρονται παίκτες είναι στην Ελλάδα τρομερή και είναι ανεπίτρεπτη: συμβαίνει χρόνια τώρα με ευθύνη της Πολιτείας που δεν τιμωρεί ΜΜΕ που έχουν ως βασική δουλειά την παραγωγή λάσπης – θεσμικό πλαίσιο υπάρχει και το χει δημιουργήσει ο Κοντονής, αλλά όσοι είναι αρμόδιοι διστάζουν. Το δεύτερο, που πραγματικά έχει πλάκα, είναι η σιωπή όλων αυτών που στοχοποιούν τους πάντες πριν τα ματς ξεκινήσουν. Πως γίνεται όλοι αυτοί οι μυαλοπώληδες να μην μας λένε από πριν ό,τι κάτι θα συμβεί αφού το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνω. Αν βρε παιδιά το ξέρετε ότι ο Σάλιακας θα κάνει το λάθος, γιατί είναι «στημένος» ή γιατί είναι συναισθηματικά φορτισμένος ως οπαδός του Ολυμπιακού ή γιατί έχει συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό για να επιστρέψει γιατί δεν μας το λέτε πριν το ματς; Μια τέτοιου είδους αποκάλυψη θα έκανε καλό στο ποδόσφαιρο μας, αφού για μια ακόμα φορά θα υποβιβαζόταν ο Ολυμπιακός (που έχει καιρό να υποβιβαστεί). Επίσης θα έβγαζε και χρήματα ο κόσμος ποντάροντας στο λάθος του Σάλιακα. Αλλά συγνώμη μπερδεύτηκα. Δεν μπορείς να παίξεις χρήματα σε ένα λάθος ποδοσφαιριστή. Μόνο σε άλλα μπορείς να παίξεις, όπως πχ στα πέναλτι που κερδίζει μια ομάδα κτλ, κτλ…