Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στην τρέχουσα απαιτητική διαβολοβδομάδα της Ευρωλίγκας έχουν αντιπάλους δύσκολους και φιλόδοξους. Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε χθες βράδυ με την Μονακό στο Πριγκιπάτο και την Παρασκευή θα παίξει στο ΣΕΦ με την πρωτοπόρο κι ασταμάτητη Παρί. Ο ΠΑΟ έπαιξε την Τρίτη στο ΟΑΚΑ με την Μπαρτσελόνα και παίζει απόψε στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν. Οι δυο ελληνικές ομάδες έκαναν ήδη δυο χρήσιμες νίκες – ο ΠΑΟ κέρδισε δύσκολα την Μπαρτσελόνα με 90-89 και ο Ολυμπιακός πέρασε από το Μονακό κερδίζοντας 89-80. Και οι δυο αντέδρασαν με τον τρόπο τους μετά από ήττες. Ο Ολυμπιακός είχε χάσει στο Βελιγράδι από την Παρτιζάν και ο ΠΑΟ στο γήπεδό του από την Μονακό. Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι δεν έχει πρόβλημα στα εκτός έδρας παιγνίδια – μολονότι σε αυτά έχει τις μοναδικές φέτος ήττες του. Κι ο ΠΑΟ κέρδισε παρόλο που δεν έκανε το καλύτερό του ματς – όπως δηλαδή πρέπει να κάνει ένας φιλόδοξος γηπεδούχος.

Χωρίς αμφιβολία, εξαιτίας και της δυναμικότητας των αντιπάλων, η εβδομάδα προσφέρεται για μερικές παρατηρήσεις.

Το δεύτερο πέρασμα

Τα ματς του Ολυμπιακού με την Μονακό είναι συνήθως δύσκολα, πόσο μάλλον τα εκτός έδρας. Οι Μονδεγάσκοι έχουν μια ομάδα σκληρή και αθλητική – και κυρίως επιθετικά πολυφωνική και με αυτές τις ομάδες ο Ολυμπιακός είχε συχνά πρόβλημα ακόμα και σε βράδια που η άμυνα του λειτουργούσε. Στο Μονακό σε πέντε ματς ο Ολυμπιακός είχε μόνο μια νίκη, στα play off της περιόδου 2021-22 με 87-83, όταν για μια και μοναδική φορά εκεί είχε σημειώσει πάνω από 90 πόντους. Το έκανε και χθες κι όχι τυχαία κέρδισε.       

Μετά το επιτυχημένο ντεμπούτο του Βασίλη Σπανούλη στο ΟΑΚΑ απέναντι στον ΠΑΟ υπήρχε μεγάλη περιέργεια για το τι θα συμβεί και στο εντός έδρας ντεμπούτο του Ελληνα κόουτς. Περιμένοντας τον Νικ Καλάθη, που θα βάλει τον επιθετικό μηχανισμό σε καλύτερη σειρά, ο Σπανούλης φάνηκε να προβληματίζεται κυρίως για το πώς η ομάδα του θα χτυπήσει αποτελεσματικά τον Ολυμπιακό στο σετ παιγνίδι: το ήξερε ότι ο Ντιαλό και οι υπόλοιποι κάποιους αιφνιδιασμούς θα βρουν και θα τους αξιοποιήσουν αλλά από αυτούς ματς με τον Ολυμπιακό δεν κερδίζεται. O Σπανούλης χρησιμοποίησε μόνο 9 από τους 12 διαθέσιμους παίκτες, έπαιξε με τον Τζέιμς play maker πράγμα όχι παράξενο γιατί αυτό κάνει φέτος ο Αμερικάνος σταρ από την αρχή της διοργάνωσης και μεγάλωσε τον χρόνο συμμετοχής του Στραζέλ και του Βίτο Μπράουν για να επαναλάβει το κόλπο του ΟΑΚΑ όπου με μια κοντή πεντάδα έμπλεξε τον ΠΑΟ. Αλλά εδώ είχε αντίπαλο τον Γιώργο Μπαρτζώκα κι αποδείχτηκε πως ο παλιός είναι αλλιώς.

Μια κίνηση αρκούσε

Σε ένα ματς πολύ ισορροπημένο, με τον Ολυμπιακό από την αρχή να είναι μπροστά στο σκορ αλλά να μην μπορεί ποτέ να ξεφύγει, μια κίνηση του προπονητή του Ολυμπιακού αποδείχτηκε στο τέλος κίνηση ματ: η απόφασή του να «ψηλώσει» τον Ολυμπιακό προς το τέλος του παιγνιδιού με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση του Πίτερς και του Βεζένκοφ, που έπαιζε μάλιστα με το μάτι πρησμένο και το φρύδι ραμένο έπειτα από μια σύγκρουση με τον σκληρό Μπλόσονγκέιμ. Η κίνηση αυτή δεν άφησε τον Σπανούλη να κάνει το τρικ του σμόλμπολ και επέτρεψε στον Ολυμπιακό να ελέγξει τα ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός στο κρίσιμο φινάλε ρίχνοντας τον ρυθμό του ματς έβγαλε τέσσερις σερί άμυνες μετά από ένα δίλεπτο που έβρεχε τρίποντα: το ματς έμοιαζε με αγώνα πυγμαχίας όπου ο ένας αντίπαλος απαντούσε στον άλλο με το ίδιο χτύπημα. Οι δυο προπονητές «έκαψαν» αμοιβαία τους ψηλούς τους, (Φαλ και Μοντεγιούντας έμειναν άποντοι) αλλά στο φινάλε ο Μιλουτίνοφ απάντησε στην επιθετική προσφορά του Παπαγιάννη στο πρώτο ημίχρονο και βοήθησε ώστε να πάρει ο Ολυμπιακός το ματς στις λεπτομέρειες μεν, αλλά με ψυχραιμία και προσωπικότητα: ο ψηλός έβαλε στο τέλος κι αυτός την υπογραφή του βοηθώντας σε μια κρίσιμη στιγμή τους Γκος και ΜακΚίσικ κι ενώ ο Μπαρτζώκας, για να μπλέξει την άμυνα του Σπανούλη, κράτησε στο τέλος στον πάγκο τον Φουρνιέ, που είχε τραβήξει τον Ολυμπιακό στην επίθεση παίρνοντας πάντως πολλές προσπάθειες παραπάνω από ό,τι συνήθως: είχε 21 σουτ εκ των οποίων 7 εύστοχα.

Πριν ο Βεζένκοφ γράψει με ένα τρίποντο τον επίλογο δίνοντας στον Ολυμπιακό ένα γιγάντιο +10 εκατό δευτερόλεπτα πριν το τέλος ο Ολυμπιακός χρειάστηκε πολύ την επιθετική προσφορά του ΜακΚίσικ και του Γκος που όσο η σεζόν προχωρά μοιάζουν να είναι τα βαρόμετρα της επίθεσης. Και οι δυο δεν είναι παίκτες πρώτης πεντάδας και οι δυο συχνά τελειώνουν ματς καθώς ο Μπαρτζώκας τους εμπιστεύεται. Και οι δυο μπορεί να καθαρίσουν ένα παιγνίδι και γιατί ο αντίπαλος παίρνει ρίσκα στην αντιμετώπισή τους: χθες οι 18 πόντοι του ΜακΚίσικ και κυρίως οι 14 του Γκος πλήγωσαν την Μονακό γιατί ήρθαν με ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 60%! Όταν αυτοί έχουν τέτοια προσφορά ο Ολυμπιακός φτάνει στις παρυφές των 90 πόντων. Δηλαδή κερδίζει.

Ο Ναν εναντίον όλων

Κι ο ΠΑΟ για να κερδίσει την Μπαρτσελόνα χρειάστηκε 90 πόντους, αλλά στην δική του περίπτωση το πρόβλημα ήταν ότι αυτοί ήρθαν με κάμποσα μαγικά του Ναν κι όχι από ένα ακριβώς οργανωμένο επιθετικό παιγνίδι: κάθε φορά που τα θαύματα του Ναν σταματούσαν υπήρχε ένα μικροπρόβλημα στην επίθεση και η Μπαρτσελόνα το τιμωρούσε – αυτός ήταν ο λόγος που έφτασε να ισοφαρίσει στο τέλος με τρεις βολές του Αμπρίνες κι ενώ ο ΠΑΟ είχε δείξει να καθαρίζει το ματς φεύγοντας 5 πόντους μπροστά τρία λεπτά πριν το τέλος του μετά από σουτ του Μήτογλου. Στο τέλος ο ΠΑΟ χρειάστηκε τον Λεσόρ που με ένα κλέψιμο της μπάλας από τον Πάντερ και 2/4 βολές ήταν ο άνθρωπος του τελευταίου λεπτού – ίσως γιατί ήρθε κάπως ξεκούραστος από τον πάγκο.   

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε τους Καταλανούς κάνοντας ένα παιχνίδι πανομοιότυπο με αυτά που κάνει φέτος. Η διαφορά του νικηφόρου παιγνιδιού της Τρίτης με το ματς με την Μονακό ήταν ότι αφενός ο Νάν έκανε απίθανα πράγματα (βρίσκοντας μάλιστα τρία μπάζερ μπίτερ στο τέλος τριών δεκαλέπτων) και αφετέρου η Μπαρτσελόνα δεν είχε στο τέλος το καθαρό μυαλό που έδειξαν στο ΟΑΚΑ οι παίκτες του Σπανούλη. Στον Αταμάν η νίκη είναι χρήσιμη όπως κάθε νίκη, αλλά δεν υπήρξε στο παιχνίδι αυτό κάτι που να παραπέμπει σε λύση των προβλημάτων που έχει φέτος ο ΠΑΟ. Και σ’ αυτό το παιχνίδι είδαμε τα γνωστά. Η συνύπαρξη του Μπράουν με τον Σλούκα ήταν δύσκολη, ενώ ο Ελληνας παίκτης τελευταία έχει μικρή συμμετοχή στις εκτελέσεις: προσφέρει ασίστ αλλά σκοράρει μόνο απο βολές. Είδαμε επίσης πάλι τα «τριάρια» των αντιπάλων να κάνουν πάρτι: μετά τον Ντιαλό και ο Αμπρινες και ο Νούνιεζ έκαναν εφετινά ρεκόρ στο σκοράρισμα. Το μόνο ευχάριστο για τον προπονητή του Παναθηναϊκού είναι ότι είδε την ομάδα του να γυρίζει το ματς χωρίς τον Λεσόρ στο παρκέ στο ξεκίνημα του τετάρτου δεκαλέπτου: οι παρόντες Μήτογλου και Χουάντσο δούλεψαν πολύ στην άμυνα. Με δεδομένο ότι στο Βελιγράδι ο Αταμάν δεν θα έχει τον Γιουρτσεβόν, το σχήμα με τους δυο αυτούς σίγουρα θα το χρειαστεί. Όπως άλλωστε και τον Καλαϊτζάκη που την Τρίτη περιόρισε τον Πάντερ και ήταν από τους αφανείς ήρωες.

Ο ΠΑΟ υπεραναλύεται

Ο Αταμάν, όπως έχω εξηγήσει, δεν έχει το περσινό πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού γιατί τον ΠΑΟ πλέον τον γνωρίζουν και τον υπεραναλύουν. Στο ματς με την Μπαρτσελόνα παραλίγο να μπει άμυνα να παίξει άμυνα αυτός: οι παίκτες του δεν το έκαναν για μεγάλο μέρος του ματς. Το γιατί είναι απλό: ο ΠΑΟ παίρνει ρυθμό από την επίθεσή του κι όταν αυτή δεν λειτουργεί όπως πρέπει η σκέψη των παικτών του μένει κυρίως σε αυτό. Παράξενο να το λες για ομάδα που κέρδισε την Μπαρτσελόνα βάζοντας 90 πόντους. Όμως συμβαίνει…