Η πιο ενδιαφέρουσα ιστορία του εφετινού καλοκαιριού είναι αυτή που έχει να κάνει με όσα συμβαίνουν ανάμεσα στον Αντελίνο Βιεϊρίνια και στον ΠΑΟΚ. Διαβάζω διάφορα στα ρεπορτάζ και δυσκολεύομαι να τα πιστέψω. Του έγινε λέει μια πρόταση μικρότερη κι από αυτή που ο ίδιος είχε απορρίψει πριν το ξεκίνημα των play off. Αν ισχύει τον οδηγούν στο να πει αντίο με ένα τρόπο εντελώς άδικο. Διάβολε, δεν μιλάμε για κανένα τυχαίο, αλλά για τον Βιεϊρίνια. Που έχει κάνει τα λάθη του, αλλά παραμένει ο σημαντικότερος παίκτης του ΠΑΟΚ εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον.

Λεπτομέρειες που δείχνουν διαζύγιο

Παρότι από τα λίγα που κυκλοφορούν καταλαβαίνω ότι ο ΠΑΟΚ είναι έτοιμος να πει αντίο στον αρχηγό του, δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Η πρόταση ανανέωσης που του έγινε (450 χιλιάδες ευρώ το χρόνο) δεν είναι μικρή, αλλά είναι κατά 650 χιλιάδες ευρώ μειωμένη σε σχέση με τα χρήματα που έπαιρνε. Αυτή η πρόταση αφορά ένα συμβόλαιο σπαστό - για 1+1 χρόνο. Για να πάρει αυτά τα χρήματα ο Βιεϊρίνια πρέπει να αγωνιστεί στο 70% των παιγνιδιών ενώ στην  προηγούμενη που του είχε γίνει το όριο ήταν οι 15 συμμετοχές.  Σήμερα ο παίκτης φέρεται να ζητά ως όριο πληρωμής του συμβολαίου τις 10 συμμετοχές.  

Όλα αυτά κακώς κυκλοφορούν διότι κάνουν την διαπραγμάτευση δυσκολότερη. Καταλαβαίνεις μάλιστα, όταν τα διαβάζεις, ότι το διαζύγιο δεν θα είναι βελούδινο. Η υποψία που έχω σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι όταν κυκλοφορούν τέτοιου είδους λεπτομέρειες είναι για να πιστεύουν οι οπαδοί ότι κάποιος παίκτης θέλει νέο συμβόλαιο, ενώ δεν αντέχει να παίξει πιο πολλά από δέκα ματς. Ενώ δεν είναι έτσι.

Δεν ξέρω ποιον Βιεϊρίνια έχει στο μυαλό του ο Ιβάν Σαββίδης και οι συνεργάτες του που συζητάνε μαζί του. Πιθανότατα έχουν στο μυαλό τους τον περσινό ΜVP του πρωταθλήματος, τον παίκτη που έπαιξε αριστερό μπακ προς έκπληξη όλων, αυτόν που σημείωσε τα σημαντικότερα και καθοριστικότερα γκολ στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο – με τον Ολυμπιακό, τον Αστέρα, τον Πανιώνιο στην παράταση κτλ. Προφανώς αν συγκρίνουν τα όσα έκανε πέρυσι ο Βιερίνια με τα όσα έκανε φέτος, η πρόταση που του κάνουν έχει κάποια λογική – αν και παραμένει μικρόψυχη. Όμως ο Βιεϊρίνια δεν ήταν για τον ΠΑΟΚ μόνο ο αρχηγός του πρωταθλήματος: είναι πολλά περισσότερα. Είναι το 19χρονο παληκαράκι που έφερε κάποτε ο Σάντος από την Πορτογαλία και που έφτασε χάρη στην πρόοδό του να παίξει στην Εθνική της χώρας του. Είναι ο παίκτης που έδωσε στον πεισματάρη ΠΑΟΚ του Θοδωρή Ζαγοράκη νίκες σε ντέρμπι και ευρωπαϊκές προκρίσεις που κράτησαν την ομάδα μεγάλη. Είναι ο παίκτης που πωλήθηκε κάποτε κι έφυγε με δάκρια στα μάτια για να φέρει στο ταμείο απαραίτητα χρήματα για την επιβίωση του συλλόγου. Είναι ο Αντελίνο που έγινε σαλονικιός, παντρεύτηκε Ελληνίδα, φόρεσε το περιβραχιόνιο της ομάδας και γύρισε σε αυτή να κλείσει την καριέρα του ως οπαδός της. Όλα αυτά δεν είναι σωστό η διοίκηση μιας ομάδας να τα ξεχνά.

Μπορούσε να προσφέρει περισσότερα  

Προφανώς οι παίκτες δεν πρέπει να πληρώνονται για όσα έκαναν, αλλά για όσα μπορούν να κάνουν – ίσως ο Βιερίνια να μην μπορεί πια να κάνει τη διαφορά. Αλλά η προσφορά του δεν περιορίζεται μόνο στις γραμμές του γηπέδου και το ξέρουν όλοι: το να αντικαταστήσεις τον Βιεϊρίνια στα αποδυτήρια, το να βρεις ένα άλλο τόσο χαρισματικό αρχηγό, το να έχεις ένα παίκτη που να μιλά και όλοι να τον ακούν, δεν πληρώνεται γιατί είναι πολύτιμο. Σαφώς ο ΠΑΟΚ πρέπει να ρίξει το μέσο όρο της ηλικίας του ρόστερ του, αλλά δεν περίμενα να το κάνει διώχνοντας ένα παίκτη – σύμβολο της ιστορίας του. Και σίγουρα δεν φταίει ο Βιεϊρίνια για την εφετινή αποτυχημένη χρονιά του. Με προσεχτικότερη διαχείριση θα μπορούσε να προσφέρει πολλά: δεν είναι μεγαλύτερος του Βαλμπουενά π.χ και δεν φταίει μόνο αυτός αν γέμισε άγχος.

Εχω την εντύπωση πως έκανε ένα λάθος ο Πορτογάλος, αρκετά συνηθισμένο και ανθρώπινο. Πέρυσι το καλοκαίρι, όταν κατάλαβε ότι ο Ρασβάν Λουτσέσκου θα φύγει, πήρε περισσότερες πρωτοβουλίες από αυτές που αρμόζουν σε ποδοσφαιριστή: κράτησε π.χ με το έτσι θέλω τον Βαρέλα, που ενώ μάζευε τα πράγματα του για να φύγει από τη Θεσσαλονίκη, ειδοποιήθηκε τελικά να πάει να υπογράψει το νέο του συμβόλαιο. Δεν αποκλείω, επειδή είναι ένας άνθρωπος με άποψη και ποδοσφαιρική κουλτούρα να είχε πάρει θέση και υπέρ της πρόσληψης του τεχνικού διευθυντή Μπράνκα και υπέρ του ερχομού του Αμπέλ Φερέιρα. Πολλά από όσα έγιναν στον ΠΑΟΚ δείχνουν πως η γνώμη του εισακούστηκε.

Η συνηθισμένη παγίδα

Οι εμβληματικοί ποδοσφαιριστές σπανίως αποφεύγουν αυτή την παγίδα. Καταλήγουν να γίνουν συνομιλητές των αφεντικών τους και σε αυτή την περίπτωση μιλάνε άνετα και πολύ, σαν να είναι παράγοντες, ξεχνώντας πως ότι πουν μπορεί να τους γυρίσει μπούμερανγκ. Αλλά αν ο ΠΑΟΚ είναι διοικητικά κακοσχεδιασμένος κι αν ο Βιεϊρίνια κλήθηκε να πάρει θέση γιατί κανείς άλλος δεν το έκανε, δεν μπορεί ένα χρόνο αργότερα να του ζητάς ευθύνες για αυτό και να του μειώνεις την πρόταση που του έχεις ήδη κάνει. Κυρίως γιατί αυτού του είδους η πρακτική δημιουργεί εντός των αποδυτηρίων άσχημα προηγούμενα. Ενας ΠΑΟΚ που δεν σέβεται τον Βιεϊρίνια ποιον ποδοσφαιριστή του μπορεί να σεβαστεί άραγε; Πολλές φορές όταν διοικήσεις παίρνουν τέτοιες αποφάσεις ελπίζουν πως η απομάκρυνση ενός δημοφιλέστατου ποδοσφαιριστή θα δημιουργήσει εγρήγορση: όσοι μένουν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχουν ιερά τέρατα. Όμως αλίμονο αν το μήνυμα δεν είναι τελικά αυτό. Γιατί όσο εύκολα μια τέτοια απόφαση μπορεί να προκαλέσει συναγερμό στα αποδυτήρια, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να προκαλέσει και ανασφάλειες: οι ομάδες χτίζονται σωστά όταν υπάρχουν σταθερές αξίες, αίσθηση δικαιοσύνης και φυσικά εμπιστοσύνη. Από όλους σε όλους.

Τελευταία εικόνα

Πάντα τον είχα σε τεράστια εκτίμηση τον Βιεϊρίνια. Όταν ήταν μικρός περίμενα ότι θα τον χρησιμοποιούσαν και σαν «δεκάρι» πίσω από το φορ για να φτάνει σε θέση βολής ευκολότερα ή να εκμεταλλεύεται περισσότερο το τρομερό του σουτ: έπαιζε όμως τόσο καλά στο πλάι που κανείς δεν το τόλμησε να του αλλάξει θέση. Δεν θα ξεχάσω επίσης την κίνησή του να δείξει κάποτε στο Σαββίδη πως δεν χρειάζονται «μπούκες» σε αγωνιστικούς χώρους: λίγοι έχουν δείξει τέτοιο θάρρος απέναντι σε αφεντικά.

Η τελευταία εικόνα του Βιεϊρίνια είναι η αποβολή του στην Τούμπα στο ματς με τον Αρη: στη φάση αυτή πληρώνει τα νεύρα του, αλλά συγχρόνως δείχνει πως έχει φιλότιμο. Δεν μπορώ να πιστέψω πως η δεύτερη καριέρα του αρχηγού του ΠΑΟΚ θα τελειώσει έτσι. Άλλο είναι να τιμωρήσεις τους παίκτες για την κακή χρονιά τους, γιατί θες να δείξεις ότι είσαι σκληρό αφεντικό, κι άλλο να υποστείλεις τη σημαία. Οι σημαίες υπάρχουν για να κυματίζουν…