Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει απόψε στο Καραϊσκάκη την Μπόντο Γλιμτ  στη φάση των 16 του Europa League. O Παναθηναϊκός την Φιορεντίνα στο Αρτέμιο Φράνκι της Φλωρεντίας στην ίδια φάση του UEFA Conference League. Οι δυο ελληνικές ομάδες έχουν μπροστά τους δυο ολότελα διαφορετικές αποστολές. Ο Παναθηναϊκός που έχει κερδίσει την ιταλική ομάδα στο ΟΑΚΑ με 3-2 κυνηγά μια πρόκριση. Ο Ολυμπιακός που έχει χάσει με 3-0 στην Νορβηγία κυνηγά ένα θαύμα. Ο Ολυμπιακός για να τα καταφέρει πρέπει πριν από όλα να αποδείξει πως έχει καταλάβει γιατί έχασε στο πρώτο ματς. Ο ΠΑΟ από την μεριά του για να προκριθεί πρέπει να αποδείξει πως έχει καταλάβει πως κέρδισε στο ΟΑΚΑ. Δεν είναι καθόλου δεδομένο τίποτα από τα δυο.

Τα λάθη του πρώτου ματς  

Η γενική εντύπωση που υπήρξε μετά την ήττα του Ολυμπιακού στο παγωμένο Μπόντο είναι ότι η ελληνική ομάδα έχασε γιατί δεν κατάφερε να αγωνιστεί όσο καλά μπορεί στο παράξενο συνθετικό γρασίδι αυτού του σχεδόν καταραμένου για τους αντιπάλους της Μπόντο γηπέδου. Αν σε πέντε χρόνια έχουν κερδίσει εκεί μόνο τέσσερις ομάδες, σαφώς και ο αγωνιστικός χώρος παίζει ρόλο. Αλλά η ήττα του Ολυμπιακού δεν είχε να κάνει μόνο με αυτό: η ομάδα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ φάνηκε πρώτα από όλα αδιάβαστη – το ξεκίνημα της πχ ήταν τόσο χαλαρό, ώστε δέχτηκε γκολ στο 12΄έχοντας παραχωρήσει στα πρώτα δέκα λεπτά τέσσερα κόρνερ, σαν να είναι πρωτάρα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο Ολυμπιακός έχασε επίσης μεγάλες ευκαιρίες (γιατί απόντος του ΕλΚαμπί δεν σκοράρει εύκολα ούτε στο ελληνικό πρωτάθλημα), ενώ αποδείχτηκε λάθος και η σύνθεσή του. Ο σκληρός Κοστίνια θα ήταν πιο χρήσιμος ως δεξιός μπακ από τον Ροντινέι, η μεσαία του γραμμή (με Εσε, Μουζακίτη, Τσικίνιο) ήταν πολύ light για τις ανάγκες του συγκεκριμένου παιγνιδιού και οι αλλαγές του Βάσκου κόουτς, που έκαναν τον Ολυμπιακό επιθετικότερο, είχαν γίνει πολύ αργά. 

Η απουσία του ΕλΚαμπί

Ο Ολυμπιακός για να έχει κάποια ελπίδα απόψε πρέπει πρώτα από όλα να παραταχθεί με την πρέπουσα σύνθεση: η απουσία του ΕλΚαμπί είναι τεράστια και το μόνο καλό είναι ότι το εφετινό καλύτερο επιθετικό παιγνίδι του (αυτό στο κύπελλο με την ΑΕΚ) το έκανε με φορ και σκόρερ τον Γιάρεμτσουκ και παρόντα στο γήπεδο τον Ορτα που είναι έτοιμος. Ωστόσο πρέπει ο Ολυμπιακός να κάνει το καλύτερο εφετινό παιγνίδι του, να σκοράρει νωρίς, να γίνει αποτελεσματικός σε κάποια στημένη φάση (πράγμα που φέτος σπανίως βλέπουμε) και να ελπίζει η Μπόντο να παίξει πολύ χειρότερα από όσο στο πρώτο ματς χάρη και στο καυτό sold out Καραϊσκάκη. Aλλά αυτό το τελευταίο ειδικά δεν είναι καθόλου βέβαιο: η Μπόντο είναι ομάδα που ξέρει να εκμεταλλεύεται το γήπεδό της αλλά παίρνει και αποτελέσματα εκτός έδρας. Μπορεί στην λήξη της League Phase του Europa League να μην κέρδισε την αδιάφορη Νις (πράγμα που ήθελε για να βρεθεί στην πρώτη οκτάδα) φέρνοντας μια ισοπαλία με 1-1, αλλά κέρδισε την Μπράγκα (1-2), έφερε ισοπαλία με την Ουνιόν στο Βέλγιο (0-0) κι έχασε πολύ δύσκολα από την Πόρτο (2-3), την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2-3) και την Τβέντε (1-2). Σε κανένα ματς δεν δέχτηκε 4 γκολ (ή 3 έστω) χωρίς να σκοράρει. Να σημειωθεί ότι για τον Ολυμπιακό είναι σημαντική και η απλή νίκη: ακόμα κι αν δεν του δώσει πρόκριση του εξασφαλίζει μια θέση στην League Phase του Τσάμπιονς λιγκ του χρόνου, αν και εφόσον κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Άλλο η Μακάμπι, άλλο η Μπόντο

Πολλοί συγκρίνουν το αποψινό ματς του Ολυμπιακού με το περσινό του με την Μακάμπι Τελ Αβίβ στο οποίο ο Ολυμπιακός έκανε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Υπάρχει όμως μια πολύ μεγάλη διαφορά – και δεν αναφέρομαι στην φανερή διαφορά οργάνωσης, σκληράδας και αποτελεσματικότητας των δυο ομάδων, αλλά στην κατάσταση του Ολυμπιακού. Ο περσινός Ολυμπιακός σκόραρε σχετικά εύκολα: ο εφετινός ζορίζεται στο γήπεδό του, ακόμα και παρόντος του ΕλΚαμπί. Εχει δυο νίκες εντός έδρας με 3-0 (με την Μπράγκα και την Καραμπάκ) που μπορεί να λειτουργήσουν ως οδηγός, αλλά έχει και ισοπαλίες με την Τβέντε και την Ρέιτζερς, το παιγνίδι των οποίων μοιάζει με αυτό των Νορβηγών. Επίσης κόντρα στην Μακάμπι, παρά την βαριά ήττα του με 1-4 στο πρώτο ματς, ο Ολυμπιακός (παραδόξως) δεν είχε παίξει άσχημα. Ο Μεντιλίμπαρ είχε κάνει τότε κάτι απίθανο: έπαιξε το δεύτερο ματς με την ίδια ενδεκάδα που είχε παρατάξει και στο πρώτο χρησιμοποιώντας απλά τον Τζολάκη αντί του Πασχαλάκη. Η κίνηση ήταν μια κορυφαία πράξη εμπιστοσύνης που απέδωσε. Φέτος όμως είναι απίθανο να κάνει το ίδιο. Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στην Νορβηγία ήταν κακή γιατί η σύνθεσή του δεν ήταν η καλύτερη. Ο Ολυμπιακός πρέπει να αλλάξει. Κι αν σε κάτι το ματς με την Μακάμπι μπορεί να του είναι χρήσιμο είναι για να θυμηθεί ο προπονητής του την τριάδα στα χαφ Εσε- Τσικίνιο – Ορτα που σε εκείνο το ματς είχε κάνει σπουδαία δουλειά.                   

Αμυνα πρώτα από όλα

Ο Παναθηναϊκός από τη μεριά του ελπίζω να έχει καταλάβει ότι κέρδισε την Φιορεντίνα στο ΟΑΚΑ πριν από μία βδομάδα όχι γιατί πέτυχε τρία γκολ, αλλά γιατί στο δεύτερο ημίχρονο τότε είχε μια σαφέστατη αμυντική βελτίωση. Ο Παναθηναϊκός είχε πετύχει δύο γκολ στα πρώτα 18 λεπτά του ματς με τον Σβιντέρσκι και τον Μαξίμοβιτς, αλλά παραλίγο να κλείσει το ημίχρονο πίσω στο σκορ: τον έσωσε το VAR που στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου συνέλαβε σε θέση οφσάιντ τον Μορένο ακριβώς τη στιγμή που πανηγυρίζει το 2-3 της ομάδας του. Το καλό ημίχρονο του Παναθηναϊκού δεν ήταν το πρώτο, ήταν το δεύτερο. Τότε ο Ινγκασον και ο Αράο περιόρισαν τους χώρους του Μόζες Κιν, κι ο Βαγιαννίδης που μπήκε στη θέση του τραυματία Κότσιρα έδωσε κούρσες στα δεξιά, υποχρεώνοντας την Φιορεντίνα να σταματήσει να παίζει από αυτή τη μεριά όπως στο πρώτο ημίχρονο όταν ο Κότσιρας απλά περίμενε του Γκόσενς και Φατζιόλι. Στο πρώτα ματς για να ανεβούν στο δεύτερο ημίχρονο ο Τετέ και ο Ουναϊ ο Σιώπης έδωσε και την ψυχή του. Απόψε χρειάζεται δίπλα του παίκτες να τρέχουν.    

Σημάδια αισιοδοξίας

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να περάσει από το Αρτέμιο Φράνκι αν παίξει ακόμα καλύτερη άμυνα. Υπό αυτό το πρίσμα η επιστροφή του Γεντβάι, η ξεκούραση του Μπλαντένοβιτς, που δεν αγωνίστηκε στο Περιστέρι, και η δυνατότητα του Ρουί Βιτόρια να χρησιμοποιήσει τον Αράο στη μεσαία γραμμή (ενδεχομένως με τον Σιώπη και τον Τσέριν ή τον Μαξίμοβιτς) είναι καλά σημάδια. Η Φιορεντίνα έρχεται από έναν κύκλο όχι απλώς κακών, αλλά καταστροφικών αποτελεσμάτων. Εδώ και δύο μήνες σε 6 παιχνίδια έχει πέντε ήττες και μόνο μία νίκη, αυτή με 1-0 κόντρα στην Λέτσε που δεν είναι μεγαθήριο. Θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι αν αποκλειστεί από τον Παναθηναϊκό, ο προπονητή της θα αντικατασταθεί.

Αν ο Βιτόρια κάνει τις σωστές επιλογές ο ΠΑΟ θα προκριθεί: αν οι επιλογές του γίνουν αιτία για να ανοίξει το παιγνίδι θα υπάρξει πρόβλημα. Στην συνέντευξη Τύπου ο κόουτς του ΠΑΟ είπε δυο πράγματα εντελώς αντιφατικά. Είπε ότι «σε τέτοιου τύπου ματς η κατοχή της μπάλας δεν είναι ο σημαντικότερος παράγοντας» - κι αυτό σημαίνει πως έχει την άμυνα στο μυαλό του. Είπε όμως και ότι  «με βάση το πλάνο που δούλεψε τις προηγούμενες ημέρες «ο ΠΑΟ πρέπει να κυνηγήσει το γκολ και να ψάξει ευκαιρίες που θα δοθούν». Ελπίσω για τον ΠΑΟ η πρώτη δήλωση να είναι το πλάνο και η δεύτερη η ευχή του προπονητή του.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει ένα παιχνίδι όπως αυτά που έκανε το καλοκαίρι στο Άμστερνταμ απέναντι στον Αγιαξ και στο ΟΑΚΑ απέναντι στην Λανς. Η γνώμη μου είναι πως μπορεί κάτι τέτοιο να το δούμε. Ο βασικός λόγος είναι ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν όλοι τους προσωπικούς λόγους να δείξουν πόσο καλοί ποδοσφαιριστές είναι. Γιατί αυτό δεν το δείχνουν πάντα στο ελληνικό πρωτάθλημα; Ας διαλέξουμε την πιο απλή από τις απαντήσεις: όλα τα παιχνίδια δεν είναι ίδια, και για πολλούς από τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟ δεν είναι ίδιες και όλες οι διοργανώσεις. Στην Ελλάδα πρέπει να παίξουν για την ομάδα ενώ στην Ευρώπη πρέπει να παίξουν για το όνομά τους. Το δεύτερο τους είναι πιο εύκολο…