Όπως σε όλες τις ιστορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου έτσι και στην ιστορία των περίφημων δελτίων υγείας που οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ ξέχασαν να θεωρήσουν κοιτάμε το δέντρο κι όχι το δάσος. Το αστείο είναι ότι σε δάσος δεν έχω δει κανένα να χει τρακάρει: σε δέντρο πολλούς.

Μια ολόκληρη μέρα η συζήτηση για αυτή την ιστορία ήταν αν θα κάνει ή δεν θα κάνει η ΑΕΚ ένσταση για να πάρει το ματς και το εισιτήριο για τους προκριματικούς του Τσάμπιονς λιγκ. Το ότι αυτό το γεγονός, πέρα από την κωμική ανοργανωσιά του ΠΑΟΚ, έβγαλε στο φως και πάλι κενά στους κανονισμούς δεν απασχόλησε κανένα. Και σχεδόν κανένα δεν τον προβλημάτισε και η συμπεριφορά των διαιτητών που απέκρυψαν την καραμπινάτη κι επικίνδυνη παράβαση στα ματς ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ.

Παιγνίδια με την υγεία

Τι είναι οι περίφημες κάρτες Υγείας των ποδοσφαιριστών και γιατί υπάρχουν;  Μια εξήγηση μας την δίνει το σχετικό άρθρο του ΚΑΠ που αναφέρεται στην αναγκαιότητα της ύπαρξής τους, το άρθρο 18 Γ. «Στην κατάσταση υγείας των ποδοσφαιριστών αναγράφονται υποχρεωτικά τα πλήρη στοιχεία αυτών καθώς και του σωματείου που ανήκουν. Η κατάσταση υγείας φέρει ιατρική θεώρηση, στην οποία αναγράφεται ότι οι περιλαμβανόμενοι στον πίνακα ποδοσφαιριστές είναι απολύτως υγιείς και ικανοί να αγωνίζονται σε αγώνες της ομάδας τους» αναφέρει. Σε άλλα σημεία ο ΚΑΠ, εξηγεί ότι το «ποδοσφαιριστές απολύτως υγιείς και ικανοί να αγωνίζονται σε αγώνες της ομάδας τους»  θα διαπιστώνεται από «αθλίατρο, ορθοπεδικό, παθολόγο, καρδιολόγο, πνευμονολόγο, αγροτικό ιατρό, ιατρό γενικής ιατρικής» και ότι αυτό είναι σημαντικό γιατί «η υγεία των παικτών είτε στα ερασιτεχνικά είτε στα επαγγελματικά πρωταθλήματα είναι βασικό και απαραίτητο ζητούμενο». Με απλά λόγια ο ΚΑΠ λέει ότι όποιος αμελεί την θεώρηση, δηλαδή την εξέταση των αθλητών, παίζει με την υγεία τους.

Τι ανακαλύπτουμε χάρη στην περίπτωση του ΠΑΟΚ;  Ότι ο έλεγχος αυτής της εγκληματικής αμέλειας ναι μεν είναι των διαιτητών (που είναι οι μόνοι που μπορεί να δουν τις καταστάσεις υγείας πριν το ματς), πλην όμως η τιμωρία τους έχει να κάνει αποκλειστικά με τα κέφια του αντιπάλου της ομάδας που δείχνει εγκληματική αμέλεια: αν είναι ποτέ δυνατόν! Ενώ κατά τον ΚΑΠ η μη θεώρηση της κάρτας υγείας είναι κάτι επικίνδυνο, η τιμωρία της δεν είναι δεδομένη. Αντί η τιμωρία μιας ομάδας που δείχνει τέτοια αμέλεια να γίνεται, στο όνομα της προστασίας της υγείας των παικτών, με αυτεπάγγελτη δίωξη του αθλητικού εισαγγελέα (μετά την διαπίστωση της από τον αρμόδιο διαιτητή), η τιμωρία επαφίεται στον αντίπαλο, δηλαδή στο νταραβέρι. Δέκα λεπτά άργησε να ξεκινήσει το ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Γιατί όλοι μιλούσαν με όλους.   

Με όσα είδαμε να συμβαίνουν καταλαβαίνει κανείς πως αν όλες οι ομάδες συνεννοηθούν μεταξύ τους και δεν κάνουν ενστάσεις (όπως η ΑΕΚ πχ) οι παίκτες δεν χρειάζεται καν να περνάνε ιατρικές εξετάσεις: μπορεί άνετα να ρισκάρουν τη ζωή τους με τις ευλογίες της ομοσπονδίας! Ακόμα πιο αστείο είναι ότι υπάρχει 48ωρο για υποβολή ένστασης. Λες και μετά έχει πάψει να υπάρχει η εγκληματική παράβαση κι αφού δεν πέθανε κανένας δεν τρέχει και τίποτα.

Για τους διαιτητές τσιμουδιά  

Ακόμα πιο αστεία είναι η στάση των ομάδων σε ό,τι έχει να κάνει με τα όσα έκαναν και δεν έκαναν οι διαιτητές. Θυμάμαι πριν χρόνια τον Παναθηναϊκό να χαλάει κόσμο (και δικαιολογημένα…) γιατί το γήπεδο του ΠΑΣ είχε πάγο και γιατί σε ένα ματς στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον Ηρακλή κάποιος κλώτσησε άθελά του τον Κλέιτον στο κεφάλι: οι Πράσινοι φώναζαν εναντίον των διαιτητών που δεν πρόσεξαν τους παίκτες. Τώρα που οι διαιτητές δεν έλεγξαν καν την κατάσταση υγείας πριν την έναρξη του ματς με τον ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός δεν λέει κουβέντα! Το ίδιο και η ΑΕΚ, αλλά και ο ΠΑΟΚ, που το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να γλυτώσει την τιμωρία. Τι πείραζε αυτές τις ομάδες, στο όνομα της υγείας των ποδοσφαιριστών, να ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία των διαιτητών για πλημμελή συμπεριφορά; Μέλη της ομάδας τους είναι οι διαιτητές; Είναι δυνατόν να κρατούνται ευλαβικά πρωτόκολλα για τον κορωνοϊό π.χ και κατά τα άλλα να μην τολμά κανείς να μιλήσει για κάτι τύπους που δεν κάνουν ούτε τα στοιχειώδη προβλεπόμενα από τον ΚΑΠ;

Αν κατηγορούμε χρόνια τώρα τους διαιτητές για αλλοιώσεις αποτελεσμάτων (γιατί δεν έδωσαν ένα πέναλτι πχ ή γιατί μέτρησαν ένα γκολ που δεν έπρεπε) υπάρχει μεγαλύτερη αλλοίωση αποτελέσματος από την μη καταγραφή μιας παράβασης που επιφέρει μηδενισμό; Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι Μανούχοι και οι υπόλοιποι αλλοίωσαν μια ολόκληρη βαθμολογία και ομάδες, που κατά τα άλλα κόπτονται για την εξυγίανση του ποδοσφαίρου, ούτε που μιλάνε! Φυσικά το γιατί δεν το κάνουν το ξέρουμε. Και την άλλη φορά που θα φωνάζουν απλά θα γελάμε με την υποκρισία τους.

Σύμμαχοι στα δύσκολα

Ολη μέρα χθες διάφορου ανησυχούσαν για το αν η ΑΕΚ θα έκανε ένσταση. Καμία πιθανότητα δεν υπήρχε να γίνει αυτό: οι σύμμαχοι είναι σύμμαχοι στα δύσκολα, έχουν μοιράσει αξιώματα στην ΕΠΟ, προχωράνε μαζί και δικαίωμά τους. Η συνέχεια αυτής της ιστορίας θα είναι η φημολογία στο επόμενο κρίσιμο ΑΕΚ – ΠΑΟΚ, αν υπάρξει: αν κερδίσει η ΑΕΚ θα λένε ότι ο ΠΑΟΚ της το χρωστούσε γιατί δεν έκανε ένσταση, αν κερδίσει ο ΠΑΟΚ θα λένε ότι ο Σαββίδης τον κάνει ό,τι θέλει το Μελισσανίδη – αργά ή γρήγορα αυτές οι ιστορίες οδηγούν σε μεγάλους καυγάδες.  

Πολλοί λένε ότι για να παίξεις σε προκριματικό Τσάμπιονς λιγκ σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις μεταγραφές κι ανοίγματα οικονομικά και ότι αυτά στην ΑΕΚ δεν γίνονται. Δεν το πιστεύω: πιστεύω ότι ο καθένας βάζει το ταβάνι των ονείρων και των φιλοδοξιών του όπου θέλει - πιθανότατα για την ΑΕΚ η τελευταία συμμετοχή στο Τσάμπιονς λιγκ με τις ήττες και τις τιμωρίες ήταν μαρτύριο. Ο ΠΑΟΚ έχει τώρα μια επιπλέον υποχρέωση να μπει στους ομίλους – το δώρο που του έγινε δεν πρέπει να πάει χαμένο. Από την άλλη δεν καταλαβαίνω το είδος της ηθικής που η ΑΕΚ επικαλείται. Αν π.χ η ΑΕΚ όλα θέλει να κρίνονται στα γήπεδα, γιατί ο Μελισσανίδης τρέχει στους ανακριτές και στα δικαστήρια για να υποβιβάσει τον Ολυμπιακό; Κι αν αύριο ο Ολυμπιακός βάλει 15 παίκτες στον τελικό του κυπέλλου, τι θα κάνει; Θα του πει δεν πειράζει;

Για μένα οι κανονισμοί υπάρχουν για να τηρούνται, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο για όλους: άλλος τους κανονισμούς μπορεί να τους γράφει όπου δεν πιάνει μελάνι. Αλλά δύσκολα θα του πω και μπράβο…