Ο Παναθηναϊκός και ο Άρης μάλλον κάπως διαφορετικά είχα ονειρευτεί τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Στον Παναθηναϊκό δεν νομίζω ότι περίμεναν ότι η ομάδα θα χρειαζόταν νίκη στον τελικό για να αγωνιστεί του χρόνου στην Ευρώπη. Και στον Άρη δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι η ομάδα του Ακη Μάντζιου θα βρεθεί στη θέση να πρέπει να κερδίσει τον τελικό του κυπέλλου (και) γιατί λίγες μέρες πριν ο ΠΑΟΚ έχει πανηγυρίσει το πρωτάθλημα στο Βικελίδης. Τα πρόσφατα προηγούμενα μεγάλωσαν την ανάγκη των δύο για νίκη.
Τέσσερις φορές δηλαδή καμία
Ο Παναθηναϊκός και ο Άρης έχουν αγωνιστεί φέτος τέσσερις φορές στο πρωτάθλημα. Οι δύο ομάδες έχουν από δύο νίκες: κέρδισαν ένα ματς εντός κι ένα εκτός έδρας. Κανένα ωστόσο από αυτά τα τέσσερα προηγούμενα δεν έχει σημασία απόψε. Ο τελικός είναι ένα πολύ ξεχωριστό παιχνίδι. Οι ομάδες γνωρίζονται πάρα πολύ καλά και η πιθανότητα η μία να αιφνιδιάσει την άλλη είναι πολύ μικρή. Ο ΠΑΟ θα προσπαθήσει να παίξει λίγο πιο πολύ – να κρατήσει την μπάλα παραπάνω δηλαδή. Ο Αρης θέλει σε αυτά ειδικά τα παιγνίδια να έχει μια σιγουριά στα μετόπισθεν κι όταν την έχει γίνεται επικίνδυνος. Ο ΠΑΟ χάνει συνήθως όταν δεν αξιοποιεί τις ευκαιρίες του στην επίθεση: συνέβη και με τον Ολυμπιακό την προηγούμενη Κυριακή. Ο Αρης δεν κερδίζει όταν επιτρέπει στον αντίπαλο να σκοράρει χωρίς να τον πιέσει μάλιστα και πολύ. Συνέβη και με τον ΠΑΟΚ στο Βικελίδης: ο ΠΑΟΚ έκανε δυο οργανωμένες επιθέσεις, σκόραρε και στις δυο και κέρδισε. Κι ας κράτησε ο Αρης πιο πολύ την μπάλα στα πόδια του.
Τα τελευταία χρόνια στον τελικό του κυπέλλου κερδίζει όποιος ανοίξει το σκορ. Μολονότι τα σκορ νίκης είναι μικρά (καθώς τα παιχνίδια συνήθως λήγουν ή 1-0 ή 2-0) γίνεται μάλλον γρήγορα κατανοητό ποιος θα κερδίσει. Οι αθλητικογράφοι γράφουν ότι κέρδισε αυτός που το ήθελε περισσότερο» αλλά αυτό που συνήθως συμβαίνει δεν έχει να κάνει με την θέληση, αλλά με την εφαρμογή του παιχνιδιού. Συνήθως στο ματς εμφανίζονται δύο κουρασμένες ομάδες και όποια ξέρει τι να κάνει στον αγωνιστικό χώρο έχει αβαντάζ νίκης οτιδήποτε κι αν συμβεί. Πέρσι για παράδειγμα η ΑΕΚ έμεινε με 10 παίκτες απέναντι στον ΠΑΟΚ πολύ νωρίς. Αλλά τον πίεζε οργανωμένα, δεν τον άφησε να κυκλοφορήσει την μπάλα και τον κέρδισε σχεδόν χωρίς καρδιοχτύπια.
Βραδιά σέντερ φορ
Μου μοιάζει δεδομένο ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει την πρωτοβουλία και ο Αρης θα προσπαθήσει να τον περιορίσει και να χτυπήσει στην κόντρα. Τα προηγούμενα ματς των δυο δημιουργούν την εντύπωση ότι γκολ για τον Άρη μπορεί να βάλει μόνο ο Μορον, όμως στην τελευταία νίκη του Άρη επί του παναθηναϊκού στη Λεωφόρο ο Ισπανός δεν ξεκίνησε καν βασικός. Από την άλλη το γνωρίζουν όλοι ότι η επίθεση του Παναθηναϊκού εξαρτάται από τον Ιωαννίδη, την δουλειά του Μπακασετα και τις έμπνευσης του Μπερνάρ. Ειδικά ο Ιωναννίδης θα έχει κάμποση προσοχή πάνω του: χρειάζεται πολύ τη μπάλα, παίζει για τους άλλους, μπορεί να κάνει την επίθεση των Πράσινων λειτουργική – κυρίως ο ΠΑΟ έχει πρόβλημα αν δεν παίζει καλά, όπως πχ στο ματς με τον Αρη που πρόσφατα έχασε στην Λεωφόρο. Ο Ιωαννίδης τότε είχε τον γνωστό καυγά με τον οπαδό που τον κατηγόρησε για κακή απόδοση και στον οποίο ο ίδιος απάντησε πως αγωνιζόταν έχοντας κάνει ενέσεις: δεν ήταν απολογία, ήταν μια οργισμένη προσπάθεια να εξηγήσει την κακή του απόδοση. Ο Μορόν που αποτελεί το όπλο του Αρη δεν έχει τέτοια προβλήματα: είναι παίκτης που δεν χρειάζεται να παίξει πολύ για να γίνει επικίνδυνος: το είδαμε και στο ματς με τον ΠΑΟΚ όταν και σκόραρε χωρίς να καταλάβει η άμυνα του ΠΑΟΚ το πώς. Η αποτελεσματικότητα των φορ είναι κλειδί για το ματς γιατί οι δυο ομάδες παίζουν πολύ στοχεύοντας στις υπηρεσίες τους. Κατά τα άλλα ο Αρης σκοράρει και από στημένες φάσεις, ενώ ο ΠΑΟ χάρη στην δουλειά των ακραίων του παίρνει και πέναλτι. Αυτές ωστόσο οι παρατηρήσεις μπορεί να μη σημαίνουν και τίποτα. Για μένα το μυστικό είναι ποιος από τους δύο θα έχει καθαρό μυαλό. Η πίεση είναι μεγάλη και η πίεση παίζει σκληρά παιχνίδια.
Μετράει η προετοιμασία
Στην πορεία των ομάδων προς τον τελικό μέτρησε η ικανότητα τους στις διαδικασίες των πέναλτι. Ο ΠΑΟ απέκλεισε στα πέναλτι τον Ολυμπιακό αλλά και τον ΠΑΟΚ. Μάλιστα στο ματς με τον ΠΑΟΚ οι παίκτες του Λουτσέσκου είχαν τρία ματς μπολ κι αστόχησαν – ένας τους να είχε σκοράρει η σεζόν του ΠΑΟ θα είχε τελειώσει! Αλλά κι ο Αρης την ΑΕΚ στα πέναλτι την απέκλεισε κι αυτή ήταν η πρόκριση που του έδωσε το εισιτήριο. Θα δούμε πέναλτι κι απόψε; Τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι απόψε πιο πολύ από την ποιότητα των ενδεκάδων μετράει η προετοιμασία του ματς. Ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερες λύσεις στην επίθεση, ο Άρης έχει περισσότερη σκληρότητα και δεν χρειάζεται πολλές φάσεις για να σκοράρει. Οι δυο ομάδες δεν είναι ακριβώς ισοδύναμες (Καθώς ο παναθηναϊκός είναι ποιοτικότερος και με πιο μεγάλο πάγκο) αλλά θα παίξει ρόλο και το κίνητρο - ο κόσμος του Άρη περιμένει ένα τρόπαιο πάνω από πενήντα χρόνια και αυτό είναι καλό να μην το ξεχνάμε. Κατα τ’άλλα ο τελικός θα είναι μια θλίψη. Θα γίνει σε ένα άδειο γήπεδο η ασπρίλα στις εξέδρες θα είναι ανυπόφορη και οι δημοσιογράφοι θα είναι περισσότεροι ακόμα και από τους παράγοντες. Ας είναι ο τελευταίος τελικός με τέτοια εικόνα. Αλλά πρόκειται απλώς για ευχή και όχι για πρόβλεψη.
