Η ΑΕΚ έφτασε στο ματς με τον ΠΑΟ έχοντας συμπληρώσει δεκατρία ντέρμπι χωρίς ήττα. Ο ΠΑΟ είχε επτά χωρίς νίκη. Η χθεσινή τους ισοπαλία έκανε τα σερί τους να συνεχιστούν. Κι έστειλε τον ΠΑΟΚ στην πρώτη θέση της βαθμολογίας μαζί πάντως με τους Πράσινους. Τουλάχιστον ήταν ένα ωραίο παιγνίδι. Χωρίς δικαίωση για κάποιον από τους δυο προπονητές, αλλά ωραίο.

Τι ήθελαν, τι έγινε

Αν αυτή τη φορά είδαμε ένα πολύ καλό ματς ανάμεσα στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟ το χρωστάμε πολύ στους δυο προπονητές των ομάδων: και ο Τερίμ και ο Αλμέιδα ανέλυσαν σωστά τον αντίπαλό τους. Ο Αλμέιδα απέφυγε τις εκπλήξεις και τελείως λογικά παρουσιάσει την ΑΕΚ μ την σύνθεση που είχαμε δει πριν από μια βδομάδα και στο Καραϊσκάκη. Ο Στάνκοβιτς ήταν τερματοφύλακας, οι Σιντιμπέ, Ρότα, Κάλενς και Βίντα έπαιξαν στην άμυνα, ο Πινέδα ήταν δίπλα στον Σιμάνσκι, ο Τζούμπερ πίσω από το Λίβαϊ Γκαρσία και οι Γκατσίνοβιτς και Αμραμπατ στις πτέρυγες. Αν κάτι διαφοροποιήθηκε ήτανε η τακτική συμπεριφορά της Ενωσης. Αυτή τη φορά η ΑΕΚ δεν πρέσαρε τόσο ψηλά, όσο στο πρώτο ημίχρονο στο Καραϊσκάκη, αλλά θέλησε να περιμένει τον Παναθηναϊκό που στον καιρό του Τερίμ συνηθίζει να ανεβαίνει πολύ στο γήπεδο. Ο Αλμέιδα, μετά την περσινή ήττα της ΑΕΚ με 1-3 από τον Ολυμπιακό στην Opap Arena συνηθίζει να διαφοροποιεί την ομάδα του στα ντέρμπι και σίγουρα δεν τα παίζει όλα με τον ίδιο τρόπο. Αυτή η διαφοροποίηση του έχει δώσει το μεγάλο σερί καλών αποτελεσμάτων στα ματς αυτά διότι η ομάδα του δεν είναι προβλέψιμη. Από την άλλη δεν είναι και πάντα θεαματική. Χθες στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε απλά διαβασμένη. Στην ΑΕΚ έφτανε μια βαθιά μπαλιά του Σιμάνσκι στον Λίβαϊ Γκαρσία στο 23΄ για να φύγει αυτός στο κενό χώρο και να ανοίξει το σκορ εντελώς ανενόχλητος.

Τακτικές διαφοροποιήσεις είχε κι ο ΠΑΟ. Ο Τερίμ ήρθε να παρουσιάσει έναν Παναθηναϊκό ικανό να κρατήσει την μπάλα και να γίνει επικίνδυνός: κυρίως με διάθεση να παίξει πιο γρήγορα, διότι κατοχή μπάλας ο ΠΑΟ έκανε και τον καιρό του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο Τούρκος αυτή τη φορά διάλεξε τον Βαγιάννίδη και τον Χουάνκαρ για τις πλάγιες γραμμές, κράτησε το δίδυμο Γεντβάι και Αράο στην άμυνα, παρουσιάσει μια επιθετική γραμμή με Μαντσίνι και Βερμπιτς να συγκλίνουν ώστε να μην είναι μόνος ο Ιωαννίδης με την αντίπαλη άμυνα και έβαλε στα χαφ τους Βιλένα και Μπερνάρ παίζοντας με κόφτη τον Κότσιρα, θεωρώντας ότι η επιλογή αυτή με τον ο Ολυμπιακό απέδωσε. Αυτή τη φορά το τρικ ήταν ένα άλλο: ο Τερίμ ζήτησε από τους κεντρικούς αμυντικούς να κατεβαίνουν και να συμμετέχουν στην δημιουργία του παιχνιδιού. Ο Ααράου το έκανε καλύτερα από τον Γεντβάι, όμως ήταν ο δεύτερος αυτός που με κεφαλιά ισοφάρισε στο μισάωρο στην εξέλιξη μιας στατικής φάσης.

Όπως γινόταν το ματς ήταν φανερό ότι στο δεύτερο ημίχρονο ή θα δικαιωνόταν η επιλογή του Αλμέιδα να παίξει η ΑΕΚ με μεγάλη πάσες προς τον Λίβαϊ Γκαρσία ή θα έπαιρνε το ματς ο Τερίμ που ζητούσε περισσότερο συμμετοχικό ποδόσφαιρο. Στο 59’ φάνηκε να δικαιώνεται ο Αλμέιδα καθώς ο Λίβαϊ πέτυχε το δεύτερο δικό του γκολ όμως στο VAR είδαν ότι η φάση ξεκίνησε από φάουλ του Σιμάνσκι στον Μπερνάρ. Στη συνέχεια φάνηκε να δικαιώνεται ο Τούρκος καθώς στο 66’ ο Ααράου, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μετά από μια ακόμα στημένη φάση, όπου υπήρχε και κεφαλιά πάσα του Κοτσιρα: έτσι έγινε το 1-2. Όμως μετά το γκολ αυτό το ματς άλλαξε καθώς η ΑΕΚ άρχισε να κρατά πολύ την μπάλα και να παίζει όπως ξέρει κι όχι με βάση το χθεσινό της πλάνο. Βοήθησαν και οι αλλαγές στο Αλμέιδα που πέρασε στο ματς τον Ελιασον, τον Μάνταλο, τον Πιζάρο και τον Αραούχο, κι αφού ο Γκαρσία αστόχησε στο 75’ ο ίδιος με πέναλτι στο 95΄(πέναλτι που σωστά δόθηκε για χέρι του Ζέκα) ισοφάρισε. Κι αν ο Βαγιαννίδης στην τελευταία φάση του ματς δεν προλάβαινε τον Αραούχο που ήταν έτοιμος να σκοράρει σε άδειο τέρμα η ΑΕΚ θα κέρδιζε κιόλας! Γιατί η ΑΕΚ μπορεί στην διάρκεια ενός ματς να αλλάξει τακτική συμπεριφορά (όχι τυχαία κέρδισε με ανατροπή και στην Λεωφόρο το πρώτο ματς), ενώ ο ΠΑΟ (που ορθώς γκρινιάζει για ένα πέναλτι που δεν δόθηκε στον Βέρμπιτς) δεν μπορεί ακόμα να παίξει για ένα τέταρτο ένα ματς άμυνας και αντεπιθέσεων όπως θέλησε να κάνει μετά το 75΄. Εχει τους παίκτες για να το κάνει, αλλά πρέπει να το μάθει: ο Τερίμ έχει δουλειά πολύ μπροστά του και μια πρώτη θέση όμως που πάντα βοηθά.    

Ευτυχής Ρασβάν Λουτσέσκου

Συγκάτοικος του ΠΑΟ είναι ο ΠΑΟΚ. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου είδε το παιχνίδι με τα Γιάννενα ως ευκαιρία για να ξεκινήσει τον νεαρό Τζίμα στη θέση του σέντερ φορ. Οι άλλοι δέκα ήταν αυτοί που τελευταία παίζουν πιο πολύ: Κοτάρσκι, στην άμυνα Σάστρε, Κεντζόρια, Κουλιεράκης, Μπάμπα, στα χαφ Οζντόεφ, Μεϊτέ, και οι Ντεσπόντοφ, Μουργκ, και Τάισον πίσω από τον μικρό. Ο Τζίμας δικαίωσε τον Λουτσέσκου αφού έχασε πρώτα ένα γκολ στο 50΄και στο 53΄σκόραρε με κεφαλιά, προηγουμένως όμως δυο συμπαίκτες του είχαν τελειώσει το ματς. Στο 30΄ο Μπάμπα, που έπρεπε λογικά να είναι στο Κόπα Αφρικα, σκόραρε σε τρίτο συνεχόμενο ματς βάζοντας τον ΠΑΟ μπροστά. Στο 49΄ο Μεϊτέ έκανε μια σέντρα - σουτ, η μπάλα πήρε περίεργη τροχιά και πέρασε πάνω από τον Κλέιμαν για το 2-0. Ο ΠΑΟΚ πέτυχε κάπως έτσι και το 4-0 στο 60΄. Αυτή τη φορά ήταν Σάστρε, που σέντραρε, ο Ριέστρα που βρήκε κατά λάθος τη μπάλα και η παράξενη τροχιά της στάθηκε ο λόγος για να καταλήξει στα δίχτυα του ΠΑΣ για το τελικό 4-0 στο 66’.

Ο Λουτσέσκου περίμενε στραβοπάτημα του Παναθηναϊκού για να τον πιάσει: στο τέλος ήταν ευτυχής. Και ήρθε η πρωτιά και ο ΠΑΟΚ αντέδρασε μετά την ήττα από τον Αρη παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Πλέον τον ΠΑΟΚ συνοδεύει μόνο μια ερώτηση: αν θα κερδίσει τα ντέρμπι στην έδρα του. Εχει μπροστά του στη σειρά τα ματς με ΠΑΟ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Αν κάνει τρεις νίκες γίνεται όχι μεγάλο, αλλά τεράστιο φαβορί για το πρωτάθλημα. Η ερώτηση που γεννήθηκε μετά την ήττα του από τον Αρη είναι αν το ποδόσφαιρο που παίζει μπορεί να φέρει νίκες και σε αυτά τα ματς: κυρίως με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ είναι απαραίτητες. Το ό,τι θα συνεχίσει να φορτώνει με πολλά γκολ τους μικρομεσαίους είναι δεδομένο. Σε μια ομάδα που χθες είχε αναπληρωματικούς τον Ζίφκοβιτς, τον Κωνσταντέλια και τον Τόμας είναι εύκολο.      

Το μπλόκο της Καισαριανής

Στην Κηφισιά έγινε το καλύτερο και το χειρότερο ματς της ημέρας – ανάλογα από ποια πλευρά το βλέπει κανείς. Ο Ολυμπιακός, παρά τα σοβαρά του προβλήματα σε όλες τις γραμμές του, κατάφερε να κερδίσει ένα ματς στο οποίο συνέβησαν τα πάντα: ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 0-2, έμεινε με δέκα παίκτες και ισοφαρίστηκε και βρήκε το γκολ της νίκης με τον Ελ Αραμπί στο 82΄μολονότι προηγουμένως του είχαν ακυρωθεί δυο γκολ από το VAR και ο διαιτητής Μανούχος πήρε πίσω ένα πέναλτι που έδωσε για εκτός φάσης κράτημα και γκρέμισμα του Ροντινέι, σημειώνοντας τον Βραζιλιάνο σε θέση οφσάιντ. Η θέληση των Ερυθρόλευκων να κερδίσουν, σε συνδυασμό με την μαχητικότητα της Κηφισιάς που γύρισε το σε βάρος της 0-2 μας έδωσε ένα ωραίο ματς που θα μπορούσε να είναι χρήσιμο και για τις δυο ομάδες. Ο Καρβαλιάλ, ενόψει της συνέχειας, θα πρέπει να πρόσεξε ότι ο Ελ Αραμπί για ένα ακόμα ματς κάνει σε μισή ώρα όσα δεν έχει κάνει η επίθεση του Ολυμπιακού συνολικά μετά την διακοπή των Χριστουγέννων. Οι υπεύθυνοι των μεταγραφών του Ολυμπιακού πρέπει να καταλάβουν πως η άμυνα (πρώτα από όλα) και η μεσαία γραμμή (σίγουρα) χρειάζεται σοβαρή ενίσχυση από παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά, αλλά και να αναρωτηθούν για το τι έχει πάει τόσο λάθος και ο Ελ Αραμπί στα 37 του είναι ο καλύτερος κυνηγός της ομάδας. Οι γηπεδούχοι από την άλλοι θα πρεπε να κρατήσουν την καλή τους αντίδραση και να προβληματιστούν για το γιατί τα ματς με ΑΕΚ, ΠΑΟ και Ολυμπιακό στην Καισαριανή ήταν τα καλύτερά τους. Αλλά τα όσα έγιναν στην Καισαριανή κάνουν δύσκολο και το να μιλήσεις για ποδόσφαιρο και το να σταθείς αποκλειστικά σε αγωνιστικές εκτιμήσεις.  

Αδύνατον να υπάρξει σωστή διαιτησία

Είμαι πρόθυμος να δεχτώ ότι ο διαιτητής Μανούχος και οι συνεργάτες του στο VAR είχαν σε όλα δίκιο. Όμως αυτή η διαιτησία είναι ολόιδια με την διαιτησία του Παπαπέτρου και των συνεργατών του στο Βόλο – οι οποίοι σιωπηρά μεν, πρακτικά δε τιμωρήθηκαν. Το κοινό των ρέφερι είναι ότι μοιάζουν τρομοκρατημένοι να δώσουν κάτι αμφίβολο υπέρ ενός Ολυμπιακού που ακριβώς επειδή δίνει δικαιώματα με τις αγωνιστικές του δυσκολίες μοιάζει να έχει στοχοποιηθεί από όσους καταγγέλλει: η ήττα του από τον ΠΑΟΚ και η τιμωρία του για τα όσα έγιναν με τον Παναθηναϊκό τον έβαλαν στο στόχο. Μόλις τον βρήκαν μπόσικο τον έστησαν οτον τοίχο! Εκτοτε φαίνεται να έχει ξεκινήσει ένα μπρα ντε φερ: από τη μία είναι ο Ολυμπιακός και από την άλλη ένα σύστημα που καταγγέλλει. Πλέον σε κάθε λάθος ο Ολυμπιακός θα απαντά με καταγγελίες: θα πληθύνουν και τα δυο και κυρίως θα μεγαλώσουν οι υποψίες. Πως να μην πληθύνουν άλλωστε όταν την περασμένη Κυριακή ήταν στο VAR στο Καραϊσκάκη ο ανιψιός του Λούμπος Μίχελς και χθες οι γραμμές που ο κόσμος έβλεπε ήταν διαφωτιστικές μόνο για τον Μανούχο και την παρέα του; Φυσικά το πρόβλημα των υποψιών μεγαλώνει η στάση της κυβέρνησης που επιτρέπει τα πάντα: θα το κάνω σαφές αύριο.  

Ο Αρης και οι άλλοι

Εντυπωσιακότερο αποτέλεσμα της αγωνιστικής χωρίς αμφιβολία η νίκη του Αρη με 0-4 στο Αγρίνιο. Ο Μάντζιος έστειλε στο γήπεδο μια ομάδα από αναπληρωματικούς που έχουν αγωνιστεί ελάχιστα (Χουτεσιώτης, Φεράρι, Μενέντεζ, Ντζούρασικ κτλ) και με κάποιους που μόλις ήρθαν (Ρόουζ, Φετφατζίδης) κι ο Αρης έπαιξε την καλύτερή του μπάλα φέτος – απόδειξη ότι το ρόστερ του είναι καλύτερο από αυτό που φαίνεται! Πρωταγωνιστής πάλι ο Σαβέριο που πέτυχε για δεύτερη Κυριακή γκολ αλα Τερί Ανρί και περιμένει την ΑΕΚ την Τετάρτη και τον Ολυμπιακό την Κυριακή για να δείξει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τυχαία δεν ήταν και η ήττα της Λαμίας που υποτίμησε τον Πανσσεραϊκό και το πλήρωσε: η ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις την κατάλληλη στιγμή. Την κατάλληλη στιγμή, στο τέλος του ματς δηλαδή, ο Αστέρας βρήκε με τον Μιριτίλο το γκολ μιας νίκης που του δίνει εξάδα, ενώ Ατρόμητος και ΟΦΗ μοιράστηκαν βαθμούς (1-1) σε ένα ματς με σπουδαίο φινάλε. Οπου πάντως δεν μου φάνηκαν όλοι απολύτως ευχαριστημένοι...