Στην αγωνιστική των αναβολών ο Ολυμπιακός έπιασε στην πρώτη θέση τον Αρη κι ο ΠΑΟΚ συνεχίζει μόνος πίσω τους με ένα βαθμό λιγότερο: και οι τρεις είναι αήττητοι. Ο Αρης δεν αγωνίστηκε, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ κέρδισαν και οι δυο εκτός έδρας: ο Ολυμπιακός πέρασε από την Κρήτη επικρατώντας του ΟΦΗ με 2-0 κι ο ΠΑΟΚ κέρδισε στη Ριζούπολη τον Απόλλωνα με 1-3. Πρέπει πλέον να θυμίζουμε και πόσα ματς έχουν παίξει οι ομάδες. Ο Αρης και ο Ολυμπιακός έχουν από έξι. Ο ΠΑΟΚ ένα παραπάνω. Η συζήτηση που γίνεται εξακολουθεί να έχει να κάνει με το ότι ο Ολυμπιακός δεν σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο: πρόκειται φυσικά για ρεκόρ το γεγονός ότι δεν έχει βάλει γκολ στα πρώτα 45΄λεπτά σε έξι ματς πρωταθλήματος και πέντε ματς στην Ευρώπη. Αλλά όπως έδειξε το χθεσινό παιγνίδι αυτή η συζήτηση αφορά τους αθλητικογράφους, τους στατιστικολόγους και τους σχολιαστές. Όχι τον Πέδρο Μαρτίνς, ούτε την ομάδα του.

Υπάρχουν φυσικά λόγοι

Το Σάββατο έγραφα στην εφημερίδα ότι το γεγονός ότι ο πρωταθλητής δεν σκοράρει στο πρώτο ημίχρονο οφείλεται και στην άμυνα του κι όχι μόνο στην επίθεσή του, όπως οι πιο πολλοί νομίζουν. Στους Ζωσημάδες, όπως και στο Εντιχαντ και στο Ντραγκάο, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει στο ημίχρονο. Για ένα απλό λόγο: γιατί στην αρχή του ματς πιέστηκε με κάποιο τρόπο από το γηπεδούχο - στα Γιάννινα λίγο, στο Ντραγκάο λίγο πιο πολύ, στο Εντιχαντ φυσικά πολύ περισσότερο. Οι πολλές του αλλαγές σε σχέση με πέρυσι στην άμυνα (και εν μέρει στη μεσαία γραμμή…) έχουν ως αποτέλεσμα μια έλλειψη ομοιογένειας, που στο μεν Καραϊσκάκη δεν επιτρέπει στην ομάδα του Μαρτίνς να ανεβεί από νωρίς ψηλά και να «στριμώξει» τον αντίπαλο, στα δε εκτός έδρας ματς έχει ως αποτέλεσμα λάθη στο build up και στην κυκλοφορία της μπάλας: έγιναν και με τον ΟΦΗ.

Αυτά είναι προβλήματα που πρέπει προφανώς να λυθούν. Επίσης χρειάζεται να πάρουν ανάσες και οι πλάγιοι αμυντικοί του που είναι και μεγάλα παιδιά: στο Ηράκλειο και ο Χολέμπας και ο Ραφίνια αμυντικά είχαν δυσκολίες, ειδικά στην αρχή του ματς. Αλλά το πότε θα βάλει γκολ ο Ολυμπιακός είναι το τελευταίο που απασχολεί τον Μαρτίνς και τους παίκτες του. Γιατί ειδικά στο πρωτάθλημα είναι δεδομένο ότι θα καταφέρει να σκοράρει: είναι απλά θέμα χρόνου.  

Ακόμα και απέναντι στη Σίτυ

Θα σας εξηγήσω γιατί δεν αγχώνονται, μολονότι τελειώνουν όλα τα ματς χωρίς γκολ στα πρώτα 45 λεπτά. Ο Ολυμπιακός κάνει κατοχή μπάλας και εκτός έδρας - ακόμα και απέναντι στη Σίτυ στο δεύτερο ημίχρονο κράτησε την μπάλα στα πόδια του πιο πολύ απ’ όσο η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα. Αλλά για να ξεκινήσει να το κάνει καλά, μέχρι τώρα, χρειάζεται λίγο χρόνο για να νοιώσει πιο σίγουρος στα μετόπισθεν.

Η δυσκολία στο γκολ στο πρώτο ημίχρονο οφείλεται σε δυο απλούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι για την ώρα ο Ολυμπιακός δεν αξιοποιεί ένα πλήθος από στατικές φάσεις (κόρνερ και φάουλ) που συχνά κερδίζει. Ο δεύτερος γιατί δεν ανεβαίνει όσο ψηλά θα πρεπε στο γήπεδο, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μέχρι τώρα να έχει πάρει λίγα σε ότι έχει να κάνει με την επίθεση από τα εξτρέμ του και τα ακραία του μπακ, που πέρυσι συμμετείχαν στην ανάπτυξη του παιγνιδιού του περισσότερο. Αλλά όταν ανεβεί, κι όταν αρχίσει να γυρνά τη μπάλα, σκοράρει χωρίς μάλιστα να κινδυνεύει από αντεπιθέσεις, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Και για αυτό το λόγο σε έξι ματς πρωταθλήματος έχει δεχτεί μόλις ένα γκολ, παρόλο που η άμυνά του είναι καινούργια.

Η παρουσία του Χασάν

Ο πρωταθλητής δεν σκόραρε στο πρώτο ημίχρονο και στο Ηράκλειο, αλλά κέρδισε πάλι και το έκανε μάλιστα αυτή τη φορά χωρίς να χρειαστούν αλλαγές στο ημίχρονο από τον προπονητή του: ο Μαρτίνς είχε απλά αλλάξει το 4-2-3-1, και φέροντας τον Μασούρα δίπλα στο Χασάν και τον Βαλμπουενά στην πτέρυγα ζήτησε από την ομάδα να παίξει κάτι σαν 4-4-2. Ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ στο 53΄μετά από ένα διάστημα πίεσης και μια συνεργασία των Βαλμπουενά, Καμαρά και Χασάν – όχι τυχαία. Ο Αιγύπτιος σκόραρε με κεφαλιά μετά από την σέντρα του Mαντι. Όταν ο Χασάν υπάρχει στην ενδεκάδα αυτό συμβαίνει γιατί ο Μαρτίνς περιμένει κατοχή μπάλας και κίνηση στο πλάι. Προβλέπονται φυσικά και «σημαδέματα» του Αιγύπτιου από τους χαφ – οι ακραίοι αμυντικοί για την ώρα κάνουν λιγότερα overlap από πέρυσι. Η έλλειψη συνεργασιών στο πλάι αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι χάρη στην καλή δουλειά του Χασάν στο ψηλό παιγνίδι υπάρχουν χώροι για τον παίκτη που τον πλαισιώνει: οι αντίπαλοι στόπερ «κολλάνε» στον Αιγύπτιο. Χθες ο Μασούρας πριν σκοράρει είχε τρεις φάσεις για γκολ και ο Μπρουμα είχε δοκάρι. Και ζάλισε και τον κόσμο στις ντρίπλες.   

Μεγάλη σιγουριά από όλους   

Πιο πολύ και από την αδυναμία στο να σκοράρει ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο εγώ διακρίνω μια μεγάλη σιγουριά ότι θα κερδίσει. Τίποτα δεν γίνεται βιαστικά ή άτσαλα. Χθες π.χ ο Ολυμπιακός δεν πανικοβλήθηκε, παρά το ότι τελείωσε το ημίχρονο πάλι χωρίς γκολ και μολονότι ο ΟΦΗ είχε ένα δοκάρι με τον Γιάννου και μια φάση στην οποία το VAR του στέρησε (σωστά) ένα πέναλτι που του χε δώσει ο διαιτητής Παπαδόπουλος. Οι παίκτες κι ο προπονητής του πρωταθλητή ξέρουν ότι με αρκετά μεθοδικό παιγνίδι, χωρίς βιασύνες και τσαπατσουλιές, θα βρουν τις φάσεις για να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα – ο εφετινός Ολυμπιακός πιέζει λιγότερο απο τον περσινό (γιατί δεν έκανε προετοιμασία και γιατί βάζει σιγά σιγά στο γήπεδο τους καινούργιους του παίκτες) αλλά είναι πιο μεθοδικός και πιο ψύχραιμος. Όλα γίνονται σαν να υπάρχει ένα σενάριο που τηρείται σχεδόν κατά γράμμα. Σε αυτό είναι γραμμένο ότι πρώτα θα γίνει μια αλλαγή στο σχήμα (χθες ο Μαρτίνς το έκανε στο 35΄) και μετά ο κόουτς θα κοιτάξει τον πάγκο του και θα κάνει τις απαραίτητες αλλαγές: έχει γίνει τόσες φορές που είναι αναμενόμενο. Χθες ήταν η σειρά του Φορτούνη να μπει και να καθαρίσει με μια προσπάθεια από τις δικές του το ματς – το κλέψιμο της μπάλας είναι ωραιότερο από την ασίστ στο Μασούρα. Κι αυτός όμως μπήκε αφού ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί: μέχρι το γκολ του Χασάν ο Μαρτίνς δεν είχε πειράξει τίποτα – ήταν σίγουρος ότι δεν υπήρχε λόγος.

Τέλος ο Ολυμπιακός φάνηκε και χθες ότι έχει την βεβαιότητα ότι ο αντίπαλός του θα κουραστεί: χθες όταν μπήκε ο Ελ Αραμπί τρέλανε στις ντρίπλες τους μέσους και τους αμυντικούς του Σίμου. Κανείς τους δεν είχε δυνάμεις μετά το 80΄. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε: πιέζοντας τον Ολυμπιακό μπορεί να του δημιουργήσεις προβλήματα, περιμένοντάς τον απλά καθυστερείς το τέλος σου. Που είναι δεδομένο ότι θα ρθει, ακόμα κι αν το γκολ αργήσει.

Τα δικά του τα ξέρει

Κανονικά θα πρεπε οι αντίπαλοι να προβληματίζονται για το γιατί από τον Ολυμπιακό δέχονται γκολ (και πάντα πιο πολλά από ένα) στο δεύτερο ημίχρονο. Αλλά στην Ελλάδα προβληματίζονται όλοι για τον Ολυμπιακό: το πράγμα έχει πλάκα. Οπως και να χει η ταπεινή μου συμβουλή σε όλους είναι να ψάξουν αλλού για προβλήματα. Ο Μαρτίνς τα δικά του τα ξέρει…