Από ολότελα διαφορετικά μονοπάτια ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ συνέχισαν κι αυτή την εβδομάδα την προσπάθειά τους να βρεθούν στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ. Και οι δυο πλησιάζουν στο να πετύχουν αυτόν που είναι ο πρώτος τους στόχος σε μια σεζόν που μόλις άρχισε δείχνοντας μια αξιοσημείωτη για τα ελληνικά μας δεδομένα προσήλωση στο στόχο. Εκαναν δυο εξαιρετικά εκτός έδρας αποτελέσματα (ο ΠΑΟΚ παίρνοντας ισοπαλία στο Ντα Λουζ από την Μπενφίκα και η ΑΕΚ κερδίζοντας στην Βουδαπέστη τη Βιντεότον) και τώρα κρατάνε την τύχη στα χέρια τους.

Ποιοτική και δεμένη Μπενφίκα

Ανεξάρτητα από το αν θα καταφέρει τελικά να αποκλείσει την Μπενφίκα ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα του εφετινού καλοκαιριού κι αυτό είχε φανεί από το πρώτο ματς που έδωσε φέτος με αντίπαλο την Βασιλεία στην Τούμπα. Ενας παλιός νόμος του ποδοσφαίρου λέει ότι όταν κάνεις σωστά τα βασικά, αργά ή γρήγορα θα είναι υπέρ σου και όλες οι σατανικές λεπτομέρειες – το λεγε στους παίκτες του ο Οττο Ρεχάγκελ και το θυμήθηκα γιατί το ματς του ΠΑΟΚ μου θύμισε κάποια ματς της Εθνικής του Οθωνα. Στο Ντα Λουζ, την Τρίτη το βράδυ, η ομάδα του Ρασβάν Λουτσέσκου έκανε το χειρότερο καλοκαιρινό της παιγνίδι, απέναντι σε μια ομάδα ποιοτικότερη παρά τις πολλές απουσίες της ειδικά στη γραμμή της επίθεσης. Οι Πορτογάλοι πολιόρκησαν την ελληνική ομάδα, έχασαν (ειδικά μέχρι το 70΄) ένα πλήθος από ευκαιρίες, έκαναν ήρωα τον τερματοφύλακα Πασχαλάκη, έδειξαν ομάδα ποιοτική και δεμένη, παρόλο που έπαιξαν χωρίς τους βασικούς κυνηγούς τους. Κι όμως ο ΠΑΟΚ απέσπασε μια πολύτιμη ισοπαλία με 1-1, βρίσκοντας το γκολ της ισοφάρισης στο δεύτερο μόλις σουτ που έκανε στην εστία του Οδυσσέα Βλαχοδήμου – το μομέντουμ του Δικέφαλου είναι μαγικό.

Ο δε Λουτσέσκου, το γραφα και στην εφημερίδα, μοιάζει να έχει βρει το κοκαλάκι της νυχτερίδας, που κάθε προπονητής έχει ανάγκη. Η απόφασή του να αντικαταστήσει τον Λημνιό με τον Γουάρντα ήταν μάλλον άδικη για τον νεαρό έλληνα κυνηγό: αν κάποιος έπρεπε να βγει για να μπει ο Αιγύπτιος, αυτός ήταν ο Βραζιλιάνος Ζάμπα, που άφηνε και ακάλυπτο τον Βιερίνια. Όμως ο Γουάρντα σκόραρε και το σε ποιου τι θέση μπήκε δεν το θυμάται κανείς.

Δεν έχασε τη συνοχή του

Διάβασα και άκουσα πολλά για το ματς – υπήρξαν αρκετοί που κρίνοντας από τις χαμένες ευκαιρίες της Μπενφίκα χαρακτήρισαν τον ΠΑΟΚ τυχερό. Λίγη τύχη σίγουρα υπήρξε και πάντα χρειάζεται, αλλά προσοχή στους χαρακτηρισμούς. Ο ΠΑΟΚ, αφενώς, δέχτηκε ένα γκολ από ένα πέναλτι που όσο το βλέπεις στα ριπλέι τόσο μεγαλώνουν οι απορίες για την απόφαση του διαιτητή και αφετέρου τελείωσε το ματς κρατώντας την ισοπαλία για δυο λόγους που με την τύχη δεν έχουν να κάνουν: ο ΠΑΟΚ τα κατάφερε γιατί δεν χάθηκε στο γήπεδο τη στιγμή που οι γηπεδούχοι πίεζαν, αλλά και γιατί μετά το 70΄ανασυντάχθηκε και έψαξε την ισοφάριση. Μια ομάδα μπορεί να υποφέρει την πίεση ενός ποιοτικότερου αντιπάλου, ειδικά αν κάποιοι από τους παίκτες του είναι σε σπουδαία βραδιά: ο Πίτσι π.χ για μια ώρα γεμάτη έμοιαζε ασταμάτητος. Όμως σε μια κατάσταση δύσκολη μια ομάδα πρέπει να αποφύγει την κατάρρευση και να μην χάσει τη συνοχή της: ο ΠΑΟΚ αυτό το έκανε – ακόμα και αν η απόδοση μερικών παικτών του (ειδικά των μέσων του) δεν ήταν αυτή τη φορά η πρέπουσα. Αν μια ομάδα δεν αποδεχτεί μοιρολατρικά την ανωτερότητα του αντιπάλου και δεν παρατήσει το ματς τρομαγμένη, μπορεί να εκμεταλλευτεί οτιδήποτε της προκύψει: αυτό έκανε ο ΠΑΟΚ. Θα είναι μάλιστα τυχερός αν οι Πορτογάλοι καταλήξουν στο αφελές συμπέρασμα ότι η ισοπαλία είναι συμπτωματική – στην Τούμπα θα καταλάβουν ότι ο ΠΑΟΚ έχει δυνατότητες που στο Ντα Λουζ δεν έδειξε. Οσο ακούω από τη μεριά τους δηλώσεις σιγουριάς για πρόκριση, τόσο περισσότερο βλέπω το σεντόνι στην Τούμπα. Κυρίως γιατί οι Πορτογάλοι μιλάνε σαν η ρεβάνς να είναι προγραμματισμένη στην έδρα τους. Σε ίδιες συνθήκες αγώνα, προφανώς έχουν λόγο να πιστεύουν πως θα τον κέρδιζαν τον ΠΑΟΚ. Αλλά στη ρεβάνς τίποτα δεν θα είναι ίδιο.

Εκανε τη δουλειά της

Η ΑΕΚ από την άλλη στη Βουδαπέστη έκανε απλά τη δουλειά της, αλλά όταν μιλάμε για εμφανίσεις ελληνικών ομάδων το καλοκαίρι αυτό δεν είναι ποτέ δεδομένο και όποτε συμβαίνει είναι αξιέπαινο. Η ΑΕΚ έχει δώσει μέχρι τώρα μόλις τρία ματς κι αυτό νομίζω ότι σε γενικές γραμμές ήταν το καλύτερο. Μέχρι τώρα η ΑΕΚ του Μαρίνου Ουζουνίδη δείχνει μια μεγάλη προσαρμογή στις συνθήκες του αγώνα – έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται από λογιών λογιών αγωνιστικές ανάγκες: τα τρία ματς που έχει δώσει στην Ευρώπη είναι ολότελα διαφορετικά αλλά τα αποτελέσματα σχεδόν ίδια. Στη Γλασκόβη χτύπησε την Σέλτικ όταν αυτή χαλάρωσε και στη συνέχεια αμύνθηκε την πολύτιμη ισοπαλία παίζοντας άμυνα με παίκτη λιγότερο. Στην Αθήνα χτύπησε στην αρχή κάθε ημιχρόνου πιάνοντας τους Σκοτσέζους στον ύπνο. Στη Βουδαπέστη θέλησε αρχικά να μην δεχτεί φάσεις, αλλά όταν βρέθηκε με παίκτη παραπάνω κυριάρχησε: θα μπορούσε να έχει πετύχει άνετα κι ένα τρίτο γκολ. Σε αυτό το πρώτο διάστημα της σεζόν η ΑΕΚ έχει εισπράξει κάθε ευεργετική συνέπεια του ερχομού του Μαρίνου Ουζουνίδη: είναι επιθετικότερη από πέρυσι, μολονότι δεν έχουμε δει ακόμα τους αντικαταστάτες του Αραούχο και του Χριστοδουλόπουλου και παίρνει πολλά από όσους ο Ουζουνίδης γνωρίζει (χθες ο Κλωναρίδης πάλι σκόραρε, ο Χουλτ ήταν εξαιρετικός και ο Μπακασέτας, αν δεν είχε αποβληθεί θα ήταν ο ΜVP της, αφού είναι μέσα σε όλα).

Η Βιντεότον, στο τελευταίο διάστημα του ματς που οι δυο αντίπαλοι έπαιζαν με δέκα παίκτες, αναθάρρησε και έδειξε, αν μην τι άλλο μια μαχητικότητα, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στην ΑΕΚ στην Αθήνα. Τα κυβικά της είναι για να πάρει μέρος στο Γιουρόπα λιγκ: κι αυτό μου φαίνεται ότι της είναι πολύ.

Στα χέρια της

Και οι δυο ομάδες έδειξαν και κάποιες αδυναμίες. Ο ΠΑΟΚ μου φάνηκε λίγο κουρασμένος: είμαστε στο καλοκαίρι και έξι ματς στη σειρά με αντιπάλους που συνήθως παίζουν στο Τσάμπιονς λιγκ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στο Ντα Λουζ βοήθησε πολύ ο Γουάρντα που ήρθε από τον πάγκο κι είναι πιο ξεκούραστος από τους υπόλοιπους: δεν είναι τυχαίο. Η ΑΕΚ τελείωσε και το δεύτερο ευρωπαϊκό εκτός έδρας παιγνίδι της με δέκα παίκτες: θα μπορούσε να πετάξει μια νίκη που είχε στα χέρια της μετά την ανόητη αποβολή του Μπακασέτα. Τα παιγνίδια αυτά, μολονότι τρομερά σημαντικά, έχουν πάντα και τον χαρακτήρα των ματς προετοιμασίας – τα λάθη πρέπει να διορθώνονται. Αλλά είναι νωρίς για κριτική: ο σκοπός είναι να ολοκληρωθεί η αποστολή κι αυτό είναι που χρειάζεται να γίνει. Τα σεντόνια ετοιμάζονται.