Ο Εμανουέλ Μακρόν, για χάρη του οποίου έχει κλείσει το κέντρο της Αθήνας δυο μέρες τώρα, θα αποδειχτεί ένας ακόμα Γάλλος πρόεδρος, που έλεγε πολλά και ωραία προεκλογικά κι έκανε ελάχιστα από όσα έλεγε, όταν τα κατάφερε να εκλεγεί: το λέω και μακάρι να βγω ψεύτης, γιατί πολλά από αυτά που υποσχέθηκε έχουν ενδιαφέρον και για την Ευρώπη την ίδια. Ο Μακρόν μου μοιάζει δύσκολο να καταφέρει να περιορίσει τα έξοδα ενός αληθινά σπάταλου Κράτους, όπως είναι η Γαλλία, χωρίς να ξεσηκώσει βίαιες αντιδράσεις: το πιθανότερο είναι ότι αφού κάτι προσπαθήσει να κάνει να συνθηκολογήσει, όπως και ο Φρανσουά Ολάντ, με τα πανίσχυρα γαλλικά συνδικάτα. Δεν νομίζω ότι ο Μακρόν θα περάσει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που κατάφερε ν αλλάξει τη Γαλλία: θα τον θυμόμαστε όμως όλοι ως τον άντρα που κατάφερε να ρίξει τη δασκάλα του.

Τα μάθαμε όλα

Για την ιστορία του Μακρόν και της Μπριζίτ Τρονιέ έχουν γραφτεί τα πάντα, αφού από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η προεκλογική εκστρατεία του σημερινού προέδρου, η κατά είκοσι δύο χρόνια μεγαλύτερη σύζυγός του ήταν αυτή που τράβηξε τα βλέμματα. Οι Γάλλοι, που είχαν ακούσει ένα σωρό ιστορίες με κερατώματα όταν είχαν πρόεδρο τον Ολάντ, έμαθαν όλες τις λεπτομέρειες αυτού του αντισυμβατικού love story και μαζί και εμείς. Μάθαμε λοιπόν όλοι ότι οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν αυτός ήταν 15 χρονών, μαθητής σε ιδιωτικό σχολείο της Αμιέν, στη βόρεια Γαλλία, κι εκείνη 37 χρονών, καθηγήτρια λατινικών και γαλλικής γλώσσας και υπεύθυνη σε ένα θεατρικό εργαστήρι. Ανακαλύψαμε ότι ο νεαρός Μακρόν για χάρη της γράφτηκε στη σχολή και ότι έτσι ξεκίνησαν όλα. Ξέρουμε επίσης ότι όταν η Μπριζίτ  γνώρισε τον Εμάνουελ, ήταν ήδη παντρεμένη και είχε αποκτήσει και τρία παιδιά, τα οποία όταν χώρισε με τον πρώτο άντρα της, τα μεγάλωσε ο ίδιος ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας, που κανένα πρόβλημα δεν είχε από το γεγονός ότι δυο από αυτά είναι πιο μεγάλα από τον ίδιο. Εμείς οι λάτρεις των λεπτομερειών γνωρίζουμε πως όταν οι γονείς του Μακρόν κατάλαβαν τα αισθήματα του γιου τους για τη δασκάλα, ζήτησαν από την Τρονιέ να μείνει μακριά του και ότι έστειλαν τον γιο τους σε άλλο σχολείο στο Παρίσι: πέτυχαν απλά να δυναμώσουν τον έρωτα του, αφού αυτός, όχι μόνο δεν ξέχασε την Μπριζίτ, αλλά την φλέρταρε κι  ευκολότερα, αφού όπως είπε «μιλούσαμε συνέχεια στο τηλέφωνο, ώρες ολόκληρες». Για τη σχέση μάθαμε σχεδόν τα πάντα, αφού γράφτηκαν ρεπορτάζ και βιβλία και γυρίστηκε ακόμα κι ένα ντοκιμαντέρ στο όποιο η Μπριζίτ δηλώνει ότι της ήταν αδύνατο να του αντισταθεί και ότι όταν χώρισε και μετακόμισε κοντά του ένοιωσε ολοκληρωμένη. Στη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας η 63χρονη σήμερα Μπριζίτ αποδείχτηκε ένα asset του Εμάνουελ. Αλλά το γιατί δεν το εξήγησε κανείς.

Οι κυρίες καμαρώνουν

Γιατί ο Μακρόν ανέβασε τα ποσοστά του προεκλογικά χάρη στην συγκεκριμένη σχέση, νομίζω ότι είναι μια ερώτηση πιο ενδιαφέρουσα από τις ίδιες τις περιπέτειες της σχέσης. Νομίζω ότι το γεγονός λειτούργησε θετικά πρώτα στις γυναίκες – ειδικά σε αυτές της μέσης ηλικίας: ο Μακρόν και ο έρωτάς του για την Μπριζίτ δεν είναι απλά η δικαίωση της υποψίας ότι η γριά η κότα έχει το ζουμί – στις Γαλλίδες που βλέπουν την Μπριζίτ να τον περιφέρει ως τρόπαιο το πράγμα προκαλεί υπερηφάνεια. Η Μπριζίτ, περίπου όπως κάνουν οι άντρες που στα 60 τους παντρεύονται πιτσιρίκες, δείχνει τον δυναμισμό της και είναι αρκετές οι κυρίες που την χειροκροτούν για την κατάκτηση ή ονειρεύονται μια τύχη ανάλογη. Η ίδια η σχέση προκαλεί λογιών λογιών συζητήσεις και ειδικά προεκλογικά, το να σε συζητούν πολύ και όχι άδικα, φέρνει ψήφους. Τον περασμένο Φεβρουάριο η Γαλλία συζητούσε για το αν ο υποψήφιος Μακρόν είναι gay: ο ίδιος διέψευσε, γελώντας, τα δημοσιεύματα που τον ήθελαν να έχει σχέση με τον δημοσιογράφο Ματιέ Γκαλέ, τον επικεφαλής του κρατικού Radio France λέγοντας πως, πρώτα απ΄ όλα, αυτά είναι δυσάρεστα για την Μπριζίτ, που μοιράζεται όλη της τη ζωή μαζί του και κατά δεύτερον ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να έχει διπλή ζωή αφού «δεν θα μπορούσε να το καταφέρει σωματικά». Οι κυρίες χάρηκαν ακούγοντας ότι η Μπριζίτ τον εξουθενώνει, το gay κοινό τον είδε με συμπάθεια, αφού τον άκουσε να λέει πως αν τα είχε με τον Γκαλέ θα έπρεπε και να τον ικανοποιεί. Τους άντρες τους είχε έτσι κι αλλιώς κερδίσει ξυπνώντας τους μνήμες μιας απόλυτης φαντασίωσης: το σεξ με την καθηγήτρια.    

Η φαντασίωση στην εξουσία

Στον σκληρό αντρικό κόσμο, που οι γυναίκες δεν θα καταλάβουν ποτέ, οι φαντασιώσεις είναι συνήθως κάτι περισσότερο συναρπαστικό από τους έρωτες. Οι άντρες εκπαιδεύονται από μικροί στο να φαντασιώνουν, είτε έχουν επιτυχίες με τα κοριτσάκια, είτε δεν έχουν. Αν έχουν, η φαντασίωση αποκτά καλύτερο περιεχόμενο, αν δεν έχουν είναι μια παρηγοριά. Οι άντρες φαντασιώνουν ότι θα ενδιαφερθεί για πάρτη τους η πιο ωραία της τάξης, ή του σχολείου κι ας μην ξέρει αυτή ούτε το όνομά τους. Φαντασιώνουν ακούγοντας από μεγαλύτερους ιστορίες βγαλμένες από ταινίες πορνό και φυσικά φαντασιώνουν βλέποντας ταινίες πορνό και οι ίδιοι, συμπάσχοντας με την οδύνη του πρωταγωνιστή. Φαντασιώνουν ότι στις διακοπές θα βρουν Σουηδέζες τουρίστριες. Φαντασιώνουν ότι θα εμφανιστεί κάποια στιγμή στο διπλανό διαμέρισμα μια δίμετρη θεά, που θα ζητήσει ένα κρεμμύδι και λίγη παρηγοριά. Φαντασιώνουν με νοσοκόμες, τραγουδίστριες, γιατρίνες, ακόμα και με περιπτερούδες: ας το παραδεχτούμε ότι θα πληρώναμε για σεξ σε ένα περίπτερο, δεν θα μας παρεξηγήσει κανείς. Κυρίως φαντασιώνουν με τις καθηγήτριες τους, όσοι είχαν την τύχη να έχουν καθηγήτριες απλά όμορφες. Η καθηγήτρια δεν είναι απλά μια γυναίκα: είναι σύμβολο γνώσης και επιβολής, αρέσει και στους συμμαθητές σου, νοιώθεις ότι αν την κερδίσεις θα αλλάξει ο κόσμος όπως τον ξέρεις. Οσο μεγαλώνεις γνωρίζεις πολλούς που την καθηγήτρια τους ερωτεύτηκαν και δεν τόλμησαν ποτέ να της το πουν προτιμώντας να την ονειρεύονται: η φαντασίωση προκαλεί λιγότερα προβλήματα από την ευθύτητα. Και κάποια στιγμή, όταν πιστεύεις πως κακώς πέρασες την εφηβεία σου φαντασιώνοντας το ανέφικτο, έρχεται ο Μακρόν και η ιστορία του και νοιώθεις μια αγαλλίαση: δεν ξόδεψες άδικα τους πρώτους σεξουαλικούς σου πόθους, όλα τελικώς γίνονται, απλά ήσουν μικρός και δεν βρήκες το κουράγιο – στην επόμενη ζωή θα κάνεις την κίνηση, και η καθηγήτρια σου, όπως η Μπριζίτ θα γίνει και δασκάλα και μαθήτρια σου συγχρόνως.

Το σύνθημα του γαλλικού Μάη ήταν κάποτε «η φαντασία στην εξουσία». Με τον Μακρόν έφτασε στην εξουσία ή φαντασίωση…