Αργησα λίγο για να ανεβάσω το σημερινό γιατί ήθελα να δω πως θα αντιμετώπιζε έντυπος και ιντερνετικός Τύπος τη χθεσινή νίκη του Ολυμπιακού: δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι χειρότερες υποψίες μου. Ο Ολυμπιακός, όπως έχω ήδη γράψει, πορεύεται το εφετινό καλοκαίρι με μια ακατανόητη λογική εφησυχασμού, που θα είναι τυχερός αν δεν την πληρώσει ακριβά. Το χθεσινό ματς είναι απλά ένα καμπανάκι συναγερμού, που ωστόσο μοιάζει να μην ακούει κανένας. Το να γράφεις για ηρωϊσμούς, ατσάλινους παίκτες, παλικάρια και «νίκες που μετράνε», είναι ένας ωραίος τρόπος για να μεγαλώσεις κι άλλο τον εφησυχασμό. Αποτέλεσμα του οποίου είναι μόνο μια σειρά από μπερδέματα που ο Ολυμπιακός έχει αυτή τη στιγμή μπροστά του. Και εξαιτίας μιας ατυχίας που δύσκολα θα προκαλούσε και το χειρότερο κακό μάτι.
Πάμε να τα πάρουμε με τη σειρά. Το καλό νέο για τον Ολυμπιακό είναι ότι κέρδισε με 1-0 τη Νέφσκι Μπακού σε ένα από τα πιο περίπλοκα ματς που έχει παίξει τα τελευταία χρόνια στο Καραϊσκάκη: εξαιτίας των δυσκολιών (και μόνο) η νίκη ειναι σημαντική. Τα κακά νέα είναι όλα τα άλλα. Διότι το αποτέλεσμα του ματς επιτρέπει στον Ολυμπιακό να πάει στο Μπακού με ένα μικρό αβαντάζ, αλλά η εικόνα του αφήνει την αίσθηση ότι ξαφνικά έχει τόσο πολλά προβλήματα, που θα ναι δύσκολο να λυθούν σε μια εβδομάδα. Προβλήματα που εν μέρει προέκυψαν λόγω γκαντεμιάς, εν μέρει έχουν να κάνουν με λάθη στον σχεδιασμό και στις επιλογές.
Τρεις απουσίες πριν το ματς αρχίσει
Το πρώτο μπέρδεμα των Ερυθρολεύκων προέκυψε πριν το ματς: το να χάσεις πριν τον αγώνα τον Εμβιλά, τον Παπασταθόπουλο και τον Ελ Αραμπί είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα ώστε ο ψύχραιμος Πέδρο Μαρτίνς μίλησε «για τις πιο δύσκολες εβδομήντα ώρες που έχει περάσει στον Ολυμπιακό». Από την ομάδα ήταν σαν να αφαιρέθηκε χειρουργικά η προσωπικότητα κι αυτό φάνηκε πρώτα από όλα χθες. Ο Εμβιλά και ο Ελ Αραμπί είναι αναντικατάστατοι: ο καλός Χασάν για να προσφέρει χρειάζεται υποστήριξη από δημιουργικά εξτρέμ (ή έστω από ένα «δεκάρι») ή μπορεί να μπει και να είναι χρήσιμος παίζοντας δίπλα στον Ελ Αραμπί. Με συμπαίκτες τον Μασούρα και τον Ρατζέλοβιτς, και με τον Βαλμπουενά να προσπαθεί να βοηθήσει στα χαφ κρατώντας λίγο τη μπάλα κι όχι βγαίνοντας από το πλάι, ο Αιγύπτιος δεν φτάνει σε τελική προσπάθεια. Οσο για την αντικατάσταση του Εμβιλά αυτή ήταν αδύνατη και πέρυσι: κάθε φορά που ο Γάλλος έλειπε από τη μεσαία γραμμή νόμιζες ότι ο Ολυμπιακός παίζει με παίκτη λιγότερο. Το μπέρδεμα αυτό είναι αγωνιστικά τεράστιο και μοιάζει με άλυτο πρόβλημα γιατί ότι και να χουν οι τρεις ξαφνικά απόντες σε μια εβδομάδα στο Μπακού πάλι δεν θα παίξουν. Με δεδομένη την απουσία τους είναι να απορείς πως έμειναν εκτός λίστας ο Πέπε κι ο Τιάγκο Σίλβα. Ακόμα κι αν είναι οι χειρότεροι μέσοι του κόσμου δεν μπορεί να προσφέρουν λιγότερα από τον Κουντε (που έχει να παίξει από το Δεκέμβριο και εμφανώς χρειάζεται χρόνο), αλλά και από τον Μάρκοβιτς (που χαφ δεν είναι) και τον Σουρλή (που έκανε χθες ευρωπαϊκό ντεμπούτο).
Απίθανη ενδεκάδα στη ρεβάνς
Το δεύτερο μπέρδεμα που αφήνει ως παρακαταθήκη η πρεμιέρα έχει προφανώς να κάνει με την σύσταση της ενδεκάδας στο επόμενο ματς. Η σίγουρη απουσία του Καμαρά που αποβλήθηκε στερεί από τον Ολυμπιακό ένα άλλο παίκτη που τη δεδομένη στιγμή μοιάζει αδύνατο να αντικατασταθεί. Αν λείψει και ο Μπουχαλάκης, που αποχώρησε με μυικό πρόβλημα πριν το εικοσάλεπτο, ο Μαρτίνς θα πρέπει να παρουσιάσει μια νέα μεσαία γραμμή, αλλά με ποιους; Χθες ο Ολυμπιακός είχε προβλήματα κατοχής και κυκλοφορίας της μπάλας όχι μόνο όταν έμεινε με δέκα παίκτες (πράγμα λογικό) αλλά και όταν και οι Αζέροι έχασαν κι αυτοί ένα παίκτη: από το 65’ και μετά ο Ολυμπιακός κατάφερε (χάρη στην καλή παρουσία του Σισέ και το τρέξιμο του Μασούρα στην κάλυψη του ταλαιπωρημένου από τον Λαουάλ Ανδρούτσου) να περιορίσει την πίεση, αλλά μπάλα δεν φάνηκε να μπορεί να κρατήσει ποτέ. Και πώς να το κάνει χωρίς μέσους;
Το μόνο διάστημα του παιγνιδιού του στο οποίο είχε μια σειρά στο παιγνίδι του ήταν όταν μετά το νωθρό του ξεκίνημα κράτησε τη μπάλα: τότε και προηγήθηκε με ένα σπουδαίο γκολ του Καμαρά. Αλλά εξαιρουμένου αυτού του μικρού διαστήματος του παιγνιδιού (από το 20΄μέχρι το 45΄) σε όλο το υπόλοιπο ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να είναι παραγωγικός κι ο Μαρτίνς που αυτό το καταλάβαινε πόνταρε αποκλειστικά σχεδόν στην άμυνα για να κρατήσει αυτό το 1-0. Στο β΄ ημίχρονο παίζει με πέντε μπακ και τρία χαφ τα οποία είναι ο Κουντε, ο Βαλμπουενά και ο Μασούρας (!): η διάταξη είναι τόσο πειραματική που καλά καλά δεν έχει νόημα. Όταν μπήκαν ο Σουρλής και ο Καμαρά ο Β΄, ο νεότερος, κάτι βελτιώθηκε, αλλά αυτό που προέκυψε δεν ήταν λύση: ήταν μπάλωμα.
Δεν είναι οδηγός για τίποτα
Το τρίτο μπέρδεμα του Ολυμπιακού είναι κυρίως αυτό: η νίκη, που ήρθε με κόπο, δεν είναι οδηγός για το δεύτερο ματς. Η εμφάνιση απλά μαρτυρά όλες τις αδυναμίες που η ομάδα κουβαλάει και που ήταν ευδιάκριτες πριν το παιγνίδι. Πριν το ματς με τη Νέφσκι, σε σχέση με πέρυσι ο Ολυμπιακός έχει τέσσερις παίκτες λιγότερους: τον Σα, τον Χολέμπας, τον Φορτούνη και τον Μπρούμα. Στη θέση του Σα ήρθε ένας καλός τερματοφύλακας, ο Τσέχος Βάλτσικ, που όμως ίσως χρειαστεί ένα μικρό διάστημα προσαρμογής: η εντύπωση μου είναι ότι και στο Μπακού θα παίξει ο Τζολάκης με όσα καρδιοχτύπια αυτή η επιλογή συνεπάγεται. Για τις θέσεις των άλλων τριών παίκτες αναζητούνται. Αλλά η έλλειψή τους σε συνδυασμό με τις απουσίες που προέκυψαν πριν το ματς κι αυτές που έχουμε μετά από αυτό, σημαίνουν πολύ απλά ότι στο Μπακού ο Ολυμπιακός θα παίξει χωρίς Σα, Χολέμπας, Παπασταθόπουλο, Εμβιλά, Καμαρά, Φορτούνη, Ελ Αραμπί, Μπρουμα και Μπουχαλάκη (;)- δηλαδή οκτώ από τους περσινούς βασικούς του και τον πιο αποτελεσματικό game changer που είχε στον πάγκο του. Kαι φυσικά χωρίς τον Πέπε και τον Τιάγκο Σίλβα που κρίθηκε ότι δεν μπορεί να βοηθήσουν στα ματς με τη Νέφσκι!
Συγνώμη, αλλά αν μετά από αυτά τα απίθανα μπλεξίματα (για τα οποία έχει κι ο ίδιος ευθύνη) ο Μαρτίνς καταφέρει να γυρίσει από το Μπακού με την πρόκριση μια θύρα στο Καραϊσκάκη πρέπει να πάρει το όνομά του.
Εκρηκτικό κοκτέιλ καλοκαιριάτικα
Γιατί έφτασε το πράγμα ως εδώ; Ποτέ ο λόγος δεν είναι ένας. Για να γίνει το κοκτέιλ εκρηκτικό χρειάστηκε κάμποση ατυχία, αρκετή έλλειψη προσοχής στις λεπτομέρειες και κυρίως ένας τρομακτικός εφησυχασμός που έχει να κάνει με το ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα πέρυσι με είκοσι βαθμούς διαφορά από τους ανταγωνιστές του, τους οποίους μοιάζει κυρίως να κοιτάζει. Όλα αυτά τα επισήμανα πριν τα ματς με τους Αζέρους, παραμένοντας «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», περίπου όπως πάντα. Ισως ο χρόνος αποδειχτεί σύμμαχος του Ολυμπιακού και ίσως στο τέλος του καλοκαριού το ρόστερ που θα προκύψει να είναι καλύτερο από το περσινό: σήμερα ο χρόνος είναι εχθρός της ομάδας γιατί ο Μαρτίνς δεν έχει την άνεση που αυτός δίνει, ώστε να προετοιμάσει μια ομάδα για να πάρει μια πρόκριση, που έμοιαζε απλή υπόθεση, αλλά ποτέ δεν ήταν τέτοια. Ο κόουτς σίγουρα χάρηκε με το αβαντάζ του 1-0. Που όμως είναι πολύ μικρό αν σκεφτεί κανείς την αλλαγή των κανονισμών που κατήργησε το εκτός έδρας γκολ – προοπτική πάντα εξαιρετική για όποιον κέρδιζε 1-0 στο πρώτο ματς. Όπως ο Ολυμπιακός χθες. Που έκανε μια σημαντική νίκη αλλά δεν μπορεί να κρατήσει τίποτα άλλο. Παρά τα κολακευτικά λόγια και τις αισιόδοξες προβλέψεις που τον έχουν κοιμίσει…
