Ο ΠΑΟΚ είχε κερδίσει τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα με 2-0 στο πρώτο ματς της διπλής αναμέτρησης του προημιτελικού του κυπέλλου Ελλάδος. Παρόλο που δεν υπάρχει πια ο κανονισμός που έλεγε πως το εκτός έδρας γκολ μετρά λίγο παραπάνω το αβαντάζ του ΠΑΟΚ ήταν πολύ μεγάλο. Φάνηκε κυρίως όταν ο ΠΑΟΚ βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ. Ο ΠΑΟΚ συνέχισε να παίζει στην Λεοφώρο σαν να κερδίζει- διότι όντως κέρδιζε. Και προκρίθηκε εν τέλει χωρίς καρδιοχτύπια. 

Οι ίδιοι και οι άλλοι

Ο Ρασβάν Λουτσέσκου διάλεξε για τις ανάγκες της ρεβάνς του κυπέλλου με τον ΠΑΟ σχεδόν τους ίδιους που είχε παρατάξει στην Λεωφόρο την περασμένη Κυριακή – μόνη αλλαγή ο Ντάντας αντί του Σβαπ. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς από την άλλη αλλαγές ήταν για διάφορους λόγους ήταν υποχρεωμένος να κάνει πολλές.  

Ο Σένκεφελντ ήταν τιμωρημένος, ο Πούγγουρας και ο Μάγκνουσον τραυματίες, και δίπλα στον  Σάρλια έπαιξε ο Κουρμπέλης που στη θέση αυτή αγωνιζόταν και μικρός στον Αστέρα Τρίπολης. Η μετατόπιση του στην άμυνα έκανε βασικό τον Τσόκαι, που έπαιξε δίπλα στον Πέρεθ: η επιλογή είχε ως αποτέλεσμα να παίξει πιο πολλά μέτρα μπροστά ο Τσέριν. Στις άκρες της άμυνας βρέθηκαν ο Βαγιαννίδης και ο Πούχαρτς, κι επανήρθε ως φορ ο Σπόραρ στην θέση του Ιωαννίδη. Ξεκίνησε φυσικά κάτω από τα γκολπόστ του ΠΑΟ ο Λοντίγκιν, ενώ ο Μπερνάρ πήγε αριστερά και δεξιά ήταν πάλι ο Παλάσιος. Απέναντι σε ένα προβλέψιμο ΠΑΟΚ υπήρχε ένας πολύ διαφορετικός Παναθηναϊκός κι αυτό αρχικά μέτρησε. Η παρουσία του Ντάντας έδωσε στον Τσέριν χώρο και δυνατότητες να γίνει απειλητικός: ο Σλοβένος είχε δοκάρι στην Τούμπα και μια ευκαιρία στην αρχή του ματς της περασμένης Κυριακής: αυτή τη φορά στο πρώτο σουτ στο 18΄σκόραρε. Στη Λεωφόρο δημιουργήθηκε η βεβαιότητα ότι όλα μπορεί να γίνουν – ο ΠΑΟ είχε κάνει το δύσκολο (δηλαδή άνοιξε το σκορ γρήγορα) κι είχε 70 λεπτά για να βρει ένα γκολ και να οδηγήσει το ματς στην παράταση: υπό την προϋπόθεση πως δεν θα δεχόταν κι αυτός ένα.  

Τρίτο στη σειρά ίδιο

Για τρίτο συνεχόμενο ματς κόντρα στην ίδια ομάδα ο ΠΑΟ κάνει χειρότερο δεύτερο ημίχρονο από το πρώτο. Στην Τούμπα βγήκε στο δεύτερο ημίχρονο φοβισμένος και πλήρωσε ακριβά το πρώτο λάθος του Βαγιαννίδη στο ματς. Την περασμένη Κυριακή βγήκε στο δεύτερο ημίχρονο κοιμισμένος: ο ΠΑΟΚ τελείωσε το ματς με δυο γκολ στο πρώτο πεντάλεπτο. Χθες επίσης ήταν κακός την στιγμή που όλοι περίμεναν πως θα φορτσάρει. Μόνο που αυτή τη φορά η έλλειψη βελτίωσής του οφείλεται κατά πολύ σε ένα ρίσκο που πήρε ο προπονητής του που ομολογώ πως δεν κατάλαβα. Ο Γιοβάνοβιτς έβγαλε τον Τσόκαϊ για να περάσει στο ματς τον νεοφερμένο Μαντσίνι και να χρησιμοποιήσει τον Μπερνάρ ως δεκάρι. Ο ΠΑΟ έχασε το πλεονέκτημα που είχε στη μεσαία γραμμή στο πρώτο ημίχρονο όταν κι έπαιζε με ένα μέσο παραπάνω. Ο Μαντσίνι με μια κεφαλιά στο 54΄ είχε την μοναδική ίσως μεγάλη ευκαιρία του ΠΑΟ στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά μετά δεν τον είδε κανείς.  Στο 67΄ο Γιοβάνοβιτς πήρε ακόμα πιο μεγάλο ρίσκο ρίχνοντας στο ματς τον Ιωαννίδη για να παίξει δίπλα στον Σπόραρ, αλλά έβγαλε τον Μπερνάρ: στο 4-4-2 που προέκυψε δεν υπήρχε κανείς να κουβαλήσει τη μπάλα. Ο κόουτς του ΠΑΟ αντικατέστησε και τον Κουρμπέλη με τον Σάντσες: αυτό ήταν επιβεβλημένο διότι ο αρχηγός του Παναθηναϊκού είχε προβλήματα με τον Ολιβέιρα και είχε γλυτώσει την αποβολή ένας Θεός ξέρει πως. Το ξεχαρβάλωμα της μεσαίας γραμμής του ΠΑΟ ήταν ωστόσο ένα δώρο στον ΠΑΟΚ που αμέσως κέρδισε μέτρα στο γήπεδο.  

Δεν κατάλαβα τις αλλαγές και την βιασύνη του Γιοβάνοβιτς. Μπορεί να οφείλονται σε μια κακή βραδιά, μπορεί να φταίει τοι στρες: τα άσχημα αποτελέσματα του ΠΑΟ τον Ιανουάριο σίγουρα αγχώνουν και τον προπονητή της ομάδας. Ελπίζω να είναι έτσι διότι αν οι χθεσινές αλλαγές έγιναν για να φανεί ότι ο ΠΑΟ έκανε μεταγραφές, πήρε ετοιμοπόλεμους παίκτες κτλ θα υπάρξει πάλι πρόβλημα: μια ομάδα οφείλει να έχει μια στρατηγική για να κερδίζει κι όχι να χρησιμοποιεί ματς για να δείξει ότι ακούει την εξέδρα και πήρε παίκτες. Η χρησιμοποίηση του Μαντσίνι με μια προπόνηση ήταν λάθος. Κι ο Ουγγρος δεν φάνηκε έτοιμος να αγωνιστεί. Ο Γιοβάνοβιτς έδειξε να συμμερίζεται όσων φωνάζουν πως δεν έχει παίκτες: λογικό να έχει πίεση, αλλά πρέπει να την αποβάλει. Γιατί η πίεση αυτή θα μεγαλώσει και την πίεση της ομάδας του.    

Ισοφάριση και πρόκριση

Ούτε ο ΠΑΟΚ ήταν όσο καλός ήταν την Κυριακή, αλλά δεν έχασε ποτέ την ψυχραιμία του παρά την τεράστια φασαρία που έκανε ο πάγκος του. Ο Λουτσέκου έκανε λάθος αρχικά με την επιλογή του να αφήσει έξω τον Σβαπ αλλά στην ανάπαυλα το διόρθωσε περνώντας τον ψύχραιμο Αυστριακό στη θέση του νευρικού Ντούγκλας Αουγκόστο. Ο Ινγκασον φρόντισε να μην υπάρχουν κίνδυνοι στα μετόπισθεν με τη σοφή καθοδήγηση της άμυνας και αν ένα λάθος έγινε είναι ότι για είκοσι λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε περισσότερο να πάρει την αποβολή του Κουρμπέλη παρά να βρει γκολ ισοφάρισης: το ματς έμοιαζε με παιγνίδι μπάσκετ όπου ο Ολιβέιρα έψαχνε το πέμπτο φάουλ του Κουρμπέλη! Όταν βγήκε ο Κουρμπέλης αυτό το συστηματικό τάισμα στον Ολιβέιρα σταμάτησε κι ο ΠΑΟΚ κυκλοφόρησε την μπάλα πιο πολύ: το άδειο κέντρο του ΠΑΟ του το επέτρεψε. Ετσι, με την παρέμβαση του VAR που διόρθωσε μια αβλεψία του μετριότατου Φινλανδού διαιτητή Βιλγιάνεν, στο 76΄ο ΠΑΟΚ κέρδισε πέναλτι στην εξέλιξη μιας στημένης φάσης: ο Τσέριν όντως χρησιμοποίησε το χέρι του. Ο Ολιβέιρα ισοφάρισε, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος και το μόνο αληθινά αξιοσημείωτο μέχρι το τέλος του ματς ήταν η αποβολή του Μπράντον Τόμας στις καθυστερήσεις για μια ανόητη γροθιά. Ο Λουτσέσκου δεν θα έχει τον αναπληρωματικό φορ του σε ένα ματς – μικρό το κακό. Στην πραγματικότητα πανηγυρίζει για την κατάκτηση ενός ακόμα τελικού. Η Λαμία που απέκλεισε διαδικαστικά τον Απόλλωνα Παραλιμνίου δεν θα είναι πρόβλημα στα ημιτελικά…

Τα ευρωπαϊκά ματς λείπουν

Εγραφα και στην εφημερίδα ότι το κύπελλο έγινε φέτος ξαφνικά μεγάλος στόχος για όλους. Ενας λόγος είναι ότι όποιος το κερδίσει θα αγωνιστεί στο Γιουρόπα Λιγκ και κατά πάσα πιθανότητα θα δώσει ένα μόνο καλοκαιρινό προκριματικό – τον Αύγουστο – για να βρεθεί σε ομίλους, την ώρα που οι δυο που θα αγωνιστούν στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ και οι δυο που θα αγωνιστούν στα προκριματικά του UEFA Conference League θα δίνουν ευρωπαϊκά ματς από τον Ιούλιο. Ενας δεύτερος λόγος που το κύπελλο Ελλάδος ξαφνικά το αγάπησαν όλοι είναι ότι όλοι έχουν φέτος αποκλειστεί νωρίς από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις: αν κάποια ομάδα είχε ευρωπαϊκό ματς τον Φεβρουάριο το κύπελλο θα ήταν ένας μεγάλος μπελάς και τίποτα άλλο – τουλάχιστον μέχρι τη μέρα του τελικού. Παρόλο που τα παιγνίδια του κυπέλλου έχουν ένα κάποιο ενδιαφέρον (παρά την αστειότητα της διοργανωτικής φόρμουλας που δεν επιτρέπει εκπλήξεις) εύχομαι σε όλες τις ελληνικές ομάδες του χρόνου τέτοια εποχή να περιμένουν τα νοκ άουτ ευρωπαϊκά τους ματς και στο κύπελλο να αγωνίζονται με αναπληρωματικούς και χωρίς άγχος. Το κύπελλο δεν θα τους λείψει. Τα ευρωπαϊκά ματς λείπουν φέτος σε όλους.