Μετά την ήττα – πρόκριση της Μπόντο Γκλιμτ την περασμένη Πέμπτη στο ματς με την Λάτσιο είναι πλέον δεδομένο ότι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός θα βρεθεί του χρόνου στην League Phase του Τσάμπιονς λιγκ χωρίς για αυτό να χρειαστεί να δώσει προκριματικά. Το γεγονός αυτό σημαίνει τρία πράγματα. Το πρώτο ότι ο κόουτς Μεντιλίμπαρ θα έχει πάλι ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις για να κάνει μια κανονική προετοιμασία. Το δεύτερο ότι ο Ολυμπιακός θα βάλει στα ταμεία του χρήματα που του επιτρέπουν να σχεδιάσει την σεζόν του χωρίς πονοκεφάλους που να αφορούν τους ελέγχους της UEFA, πιθανότατα μάλιστα για χρόνια: ένας καλός κουμπαράς είναι απαραίτητος. Το τρίτο είναι ότι θα χρειαστεί ενίσχυση καθώς η δυσκολία της νέας του σεζόν θα είναι μεγαλύτερη. Κάνω μια εκτίμηση για το τι καλοκαίρι πρέπει να περιμένουμε και υπόσχομαι ανάλογα σημειώματα και για τον ΠΑΟ, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ όταν και εφόσον η σεζόν τους ολοκληρωθεί και υπάρχει μπροστά μας ο επόμενος οδικός τους χάρτης. Για την ώρα μόνο οι υποχρεώσεις του Ολυμπιακού είναι ξεκάθαρες και επιτρέπουν ένα είδος αξιολόγησης.

Η μοίρα των δανεικών

Πάμε πρώτα να δούμε τα δεδομένα. Πριν φύγει για τις πασχαλιάτικες διακοπές του ο Μεντιλίμπαρ ζήτησε την παραμονή του Μπιανκόν. Ο Γάλλος είναι ο μόνος από τους παίκτες της πρώτης ομάδας το συμβόλαιο του οποίου λήγει: οι άλλοι, που το επόμενο καλοκαίρι θα αξιολογηθεί αν θα παραμείνουν είναι οι δανεικοί. Ομολογώ πως θα μου κάνει εντύπωση αν κάποιος παραμείνει – δεν αποκλείω για κάποιους τα επόμενα τρία ματς στο πρωταθλήματα να αποτελέσουν και τεστ παραμονής. Ο Στάμενιτς θα είναι δύσκολο να μην επιστρέψει στην Νότιγχαμ Φόρεστ. Για τον Λουίς Πάλμα που έχουμε δει είναι λίγο δύσκολο ο Ολυμπιακός να πληρώσει στην Σέλτικ τα 5 εκατ ευρώ για την απόκτησή του. Ο Ορτα δεν έπιασε τις συμμετοχές που θα ενεργοποιούσαν την ρήτρα αγοράς του: δεν μου προκύπτει ότι ο Μεντιλίμπαρ τον βλέπει σαν κάτι πιο πολύ από ένα καλό αναπληρωματικό (με ειδικότητα τα ματς με την ΑΕΚ…) για αυτό άλλωστε και ο Ολυμπιακός δεν προχώρησε στην αγορά του το περασμένο καλοκαίρι, όταν η συμφωνία με την Μπράγα είχε κλείσει. Τέλος υπάρχει η πολύ σύνθετη περίπτωση του Κάρμο. Ο Αγκολέζος μοιάζει να προτιμά να επιστρέψει στην Φόρεστ στην οποία μπορεί να βρει και θέση αν πουληθεί ο Μουρίλο: οι προτάσεις που υπάρχουν για τον Βραζιλιάνο είναι εξωπραγματικές. Επιπλέον στα πλαίσια της προσπάθειας να υπάρξει διοικητική διαφοροποίηση του Ολυμπιακού από την Φόρεστ ώστε οι Αγγλοι να εξασφαλίσουν άδεια συμμετοχής στο Τσάμπιονς λίγκ (αν και εφόσον τα καταφέρουν να τερματίσουν στην πρώτη πεντάδα της Πρέμιερ λιγκ) οι δυο ομάδες δεν πρέπει να έχουν μεταξύ τους δανεικούς. Το ζήτημα της διοικητικής διαφοροποίησης των δυο εταιριών θα πρέπει να ολοκληρωθεί, με βάση το χρονοδιάγραμμα, στα τέλη Απριλίου, οπότε πιστεύω πως μέχρι τότε θα ξεκαθαρίσει και το θέμα του Κάρμο. Την παραμονή του οποίου ο Μεντιλίμπαρ επιθυμεί, μολονότι ο παίκτης δεν ήταν φέτος όσο εντυπωσιακός ήταν πέρυσι.

Αυτοί για τους οποίους περιμένουν προτάσεις

Πάμε παρακάτω. Υπάρχει μια δεύτερη ομάδα παικτών για τους οποίους ο Ολυμπιακός εκτιμά ότι μπορεί να υπάρξουν προτάσεις. Σαφώς και είναι ζήτημα η παραμονή των δυο μικρών: ο Ολυμπιακός δεν θέλει να φύγουν ούτε ο Μουζακίτης, ούτε ο Κωστούλας – πλην όμως μπορεί στην διάρκεια του καλοκαιριού να υπάρξουν ποσά που ζαλίζουν. Αν υπάρξουν προτάσεις εντυπωσιακές θα αξιολογηθούν: σε αυτή την περίπτωση, αν οι μικροί δεν πωληθούν, θα υπάρξουν για αυτούς πιθανότατα και νέα συμβόλαια.

Έπειτα υπάρχουν τέσσερεις παίκτες για τους οποίους έχει υπάρξει ενδιαφέρον ήδη. Για τον Κοστίνια είχαν ενδιαφερθεί ρώσικες ομάδες τον Ιανουάριο. Ο Εσε πέρυσι το καλοκαίρι άρεσε σε αγγλικές ομάδες, αλλά η Πρέμιερ λιγκ δεν είναι του γούστου του. Η πρόοδος του Πιρόλα επισημαίνεται στην Ιταλία. Και ο Τζολάκης, που έχει γίνει ήδη βασικός στην Εθνική ομάδα, επίσης είναι ένας παίκτης που συζητιέται πολύ. Θα φύγουν όλοι; Ούτε για αστείο! Δεν αποκλείεται όμως να φύγει ένας ή και δυο από όλους: οι τιμές τους είναι πολύ ψηλά κι όσο κι αν το Τσάμπιονς λιγκ είναι μια ωραία βιτρίνα δεν υπάρχει ποτέ η βεβαιότητα πως θα ανεβούν κι άλλο. Δείτε την περίπτωση του Ιωαννίδη πχ.

Επειτα υπάρχει ένα γκρουπ παικτών για τους οποίους ο Ολυμπιακός θα ήθελε να υπάρξουν προτάσεις. Για τον Ορτέγκα θα συζητούσαν ευχαρίστως, αν και ο Μεντιλίμπαρ εκτιμά τον ποδοσφαιριστή. Μια ανάλογη περίπτωση είναι φυσικά και ο Βέλντε, αλλά και ο Γιάρεμτσουκ. Για τον Ουκρανό υπάρχει ικανοποίηση για το πως ολοκλήρωσε την σεζόν, αλλά το συμβόλαιό του είναι τεράστιο για παίκτη που έχει προσφέρει μόνο ως αναπληρωματικός: την δεύτερη σεζόν του στον Ολυμπιακό έχει λαμβάνειν κοντά δυο εκατομμύρια ευρώ. Βέβαια στην περίπτωσή του υπάρχει κάτι σημαντικό: ο ΕλΚαμπί, που δεν θέλει αναπληρωματικούς που να τον στρεσάρουν (κι έχει και χαμηλή ρήτρα στο συμβόλαιό του) είναι πολύ ευχαριστημένος να τον έχει πίσω του. Κι αν είναι χαρούμενος ο ΕλΚαμπί είναι χαρούμενοι όλοι.

Η αξιολόγηση των δανεικών

Ένα άλλο ειδικό κεφάλαιο είναι οι πολλοί παίκτες που υπάρχουν δεξιά κι αριστερά ως δανεικοί. Ο Ολυμπιακός το έχει παρακάνει λίγο ως προς τους στόπερ: έχει πέντε παίκτες που αν ήθελε θα επέστρεφαν – τον Ντόι, τον Αμπι, τον Βέζο, τον Κουτσίδη και τον Καλογερόπουλο. Εξ όσων μαθαίνω στην προετοιμασία θα είναι οι δυο τελευταίοι – μάλιστα του Μεντιλίμπαρ του αρέσει πολύ ο Καλογερόπουλος! Μαζί τους θα είναι και ο Αθανασίου και φυσικά ο Μπετανκόρ όπως και δυο – τρεις μικροί από την Κ19 (Πνευμονίδης, Λώλης, Παπακανέλος κτλ) που το καλοκαίρι θα πάρουν τις ευκαιρίες τους. Μια ειδική περίπτωση είναι ο Γιαζιτζί: η αποθεραπεία του ολοκληρώνεται και η περίπτωση του θεωρείται ενδιαφέρουσα. Κι αυτός έχει μπροστά του ένα καλοκαίρι στο οποίο θα πρέπει να πείσει τον Μεντιλίμπαρ για την δυνατότητα της προσφοράς του: αν δεν είχε τραυματιστεί αμφιβάλω αν θα επέστρεφε ο Ορτα που έχει αντίστοιχα χαρακτηριστικά.

Προσθήκες που θέλει ο Βάσκος

Φυσικά ο κόσμος περιμένει να ακούσει για αποκτήματα, προσθήκες κτλ. Δεν υπάρχει αμφιβολία φυσικά πως όποιος αποχωρήσει θα αντικατασταθεί. Το σύνθημα του Ολυμπιακού είναι μια ομάδα εξίσου συμπαγής, αλλά επιθετικά ποιοτικότερη.

Ο Μεντιλίμπαρ θα ήθελε πίσω τον Ποντένσε, και δεν το έχει κρύψει, αλλά οι εξωπραγματικές για τα ελληνικά δεδομένα ετήσιες αποδοχές του Πορτογάλου στην Σαουδική Αραβία, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια επιστροφής. Η περίπτωσή του όμως είναι ενδεικτική για το τι είδους εξτρέμ θέλει ο Βάσκος: ο Μεντιλίμπαρ θέλει παίκτες που να πιέζουν τον αντίπαλο μπακ, να παίζουν πολύ για τον φορ γεμίζοντας και να φτάνουν σε τελική προσπάθεια κι όχι «παίκτες γραμμής» ή μπουκαδόρους ή εξτρέμ που συνεργάζονται με τους πλάγιους μπακ κτλ. Στο ποδόσφαιρο του είναι χρήσιμοι οι Ζέλσον και οι Ποντένσε κι όχι παίκτες που θέλουν πολύ την μπάλα όπως ήταν ο Γουίλιαν, ή ακόμα και ο Βέλντε. Αν ένα μάθημα πρέπει να κρατήσουν στον Ολυμπιακό είναι ότι δεν χρειάζεται να φέρνουν παίκτες μη συμβατούς στο ποδόσφαιρο του Βάσκου: όσο καλοί κι αν είναι δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν πολύ αν το ποδόσφαιρό του δεν το μάθουν. Ας ξαναδούν πχ την Σεβίλλη στην οποία στον καιρό του Μεντιλίμπαρ ο υπέροχος ντριμπέρ Οκάμπος έπρεπε να γεμίζει για τον Ελ Νεσίσι. Για τον Μεντιλίμπαρ κάθε ταχυδυναμικός παίκτης είναι χρησιμότερος από ένα ποιοτικό δημιουργό: πέρυσι ο κόσμος του Ολυμπιακού κατάλαβε (μετά δυσκολίας…) ότι ο Βάσκος δεν θέλει «δεκάρια» - ελπίζω φέτος να γίνει κατανοητό πρώτα από όλα στον Ολυμπιακό ότι θέλει εξτρέμ που να κυνηγάνε αντιπάλους ώστε να σταματήσουν να πετάνε χρήματα για παίκτες που αυτό δεν το κάνουν.

Του χρόνου περισσότερο rotation

Παρά την αρκετά καλή σεζόν του, ακόμα κι αν μείνουν όλοι οι βασικοί που υπάρχουν στο ρόστερ (πράγμα δύσκολο, αν και όχι απίθανο…) ο Ολυμπιακός χρειάζεται ενίσχυση ειδικά στην μεσαία γραμμή και στην επίθεσή του. Σε ένα Ολυμπιακό καλύτερο από τον εφετινό παίκτες όπως ο Ντάνι Γκαρθία, ο Ζέλσον και ο Τσικίνιο δεν θα ήταν βασικοί και αναντικατάστατοι και ο Ροντινέι θα αγωνιζόταν ως εξτρέμ μόνο σε ματς του ελληνικού πρωταθλήματος. Υπάρχει μόνο ένα δεδομένο: ότι του χρόνου το rotation θα είναι μεγαλύτερο.  

Περιττό να πω πως όλα θα πρέπει να γίνουν σχετικά γρήγορα: δεν θα γίνουν. Όχι γιατί ο Ολυμπιακός δεν θέλει αλλά γιατί είναι τέτοια η φύση του μεταγραφικού παζαριού που για όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές ομάδες οι δύσκολες αποφάσεις προκύπτουν στα τέλη Αυγούστου: οι προπονητές τότε αποφασίζουν ποιους θα αφήσουν, οι καλοί ελεύθεροι παίκτες τότε συνήθως παίρνουν τις αποφάσεις τους κι όποιος δεν θέλει να πληρώσει υπεραξίες ή να αποκτήσει κάποιο καλό δανεικό περιμένει. Ειδικά όταν δεν έχει να δώσει προκριματικούς. Κι όταν έχει ένα προπονητή που θέλει μόνο 25 παίκτες και τα γούστα του δεν είναι και τα πιο απλά…