Ηθελα να το γράψω χθες αλλά η επικαιρότητα με οδήγησε σε άλλα μονοπάτια, ωστόσο δεν θέλω να το αφήσω ασχολίαστο: η φάση του γκολ του Ολυμπιακού που έκρινε το παιχνίδι με την ΑΕΚ είναι σαν περίληψη προηγούμενων. Μας θυμίζει και τις αρετές του πρωταθλητή και τις αδυναμίες της ομάδας που τον κυνήγησε στην κανονική διάρκεια της Σουπερλίγκα όσο βέβαια άντεξε. Ας την ξαναθυμηθούμε γιατί είναι η περίληψη του πρωταθλήματος που μόλις ο Ολυμπιακός κατέκτησε. Μια περίληψη μεγάλων λαθών και σημαντικών ικανοτήτων.

Ας θυμηθούμε την φάση. Στο ξεκίνημά της βλέπουμε τον Γκατσίνοβιτς να προσπαθεί να φέρει την μπάλα στο δεξί, δηλαδή στο καλό του πόδι και να κάνει ένα λάθος κοντρόλ. Το εκμεταλλεύεται ο Ζέλσον που κλέβει την μπάλα κι αφού την κουβαλήσει όσο χρειάζεται πασάρει στον ΕλΚαμπί που εκτελεί άψογα σε κίνηση. Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση διότι υπάρχει και μια δεύτερη. Και μετά μια τρίτη.

Υποχρεώσεις και κακές εκτιμήσεις

Ο Γκατσίνοβιτς είναι υποχρεωμένος να αγωνιστεί σε θέση αριστερού μπακ, γιατί η ΑΕΚ εκτίμησε λάθος τις ανάγκες της. Συνηθισμένος να παίζει πιο πολύ στην άλλη πλευρά του γηπέδου δηλαδή στην επίθεση, ο Σέρβος κάνει μια μικρή επιπολαιότητα που αν την είχε κάνει 40 μέτρα πιο μπροστά θα έχει απλώς χαρίσει την μπάλα στον αντίπαλο, χωρίς καμία επίπτωση για το ματς. Ο «Γκάτσι» χρησιμοποιείται ως αριστερό μπακ διότι ο Αλμέιδα κρίνει ότι είναι καλύτερος από τον Πήλιο, αλλά και γιατί έχει εξαφανιστεί στα τελευταία παιχνίδια ο Χατζήσαφί που χωρίς να είναι ο καλύτερος ακραίος αμυντικός του κόσμου, ήταν βασικός για μεγάλο διάστημα.

Γιατί εξαφανίστηκε ο Χατζησαφί; Διότι στην ΑΕΚ αποφάσισαν να μην του ανανεώσουν το συμβόλαιο και να τον αφήσουν το καλοκαίρι να φύγει: ο Ιρανός βρήκε στην χώρα του ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του. Ειλικρινά αναρωτιέμαι τι είδους λογική είναι αυτή και κυρίως ποιανού είναι. Θέλω να πω ότι δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κριτήριο μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, η οποία κάνει πρωταθλητισμό και η οποία γνωρίζει ότι είναι κάπως άδεια στις θέσεις των ακραίων αμυντικών, αποφασίζει στα καλά καθούμενα ότι ο βασικός της αριστερός μπακ δεν πρέπει να αγωνίζεται γιατί θα φύγει το επόμενο καλοκαίρι. Αν υπολογίσουμε ότι κάθε καλοκαίρι δεκάδες ποδοσφαιριστές αλλάζουν ομάδες (ή ολοκληρώνουν με ομάδες την συνεργασία τους αναζητώντας καινούργια αφεντικά), τότε θα έπρεπε οι περισσότερες ευρωπαϊκές ομάδες να έχουν αφήσει στην άκρη βασικούς τους και οι προπονητές να κάνουν Απρίλιο μήνα αλχημείες για να καλύψουν κενά. Όλοι στέκονται στο λάθος του Γκατσίνοβιτς όμως υπάρχουν άλλα λάθη χειρότερα από αυτό του Σέρβου. Διοικητικά - δηλαδή λάθη σχεδιασμού. Δομικά.

Αν πάρουμε την ΑΕΚ θέση προς θέση ανάλογες επισημάνσεις μπορεί να γίνουν για πολλούς άλλους παίκτες της βασικής της εντεκάδας. Στην δεξιά πλευρά της άμυνας για να εμφανιστεί ως βασικός ο Οντουμπάτζο έπρεπε στην OPAP Aρένα να αρχίσουν αποδοκιμασίες με στόχο τον Λάζαρο Ρότα: δεν είναι άδικος ο κόσμος – ο Ρότα δεν κάνει την καλύτερη χρονιά του. Μεγάλο ήταν επίσης το μπλέξιμο με τους τερματοφύλακες, ενώ μυστήριο καλύπτει την περίπτωση του Κάλενς. Επίσης η ΑΕΚ στο τέλος της σεζόν κατάφερε να έχει ένα και μόνο σέντερ φόρ τον βαρύ Πιερό, ενώ κατά τη διάρκεια της χρονιάς υπήρξαν μπερδέματα και με τον Ελίασον και με τον Λιούμπισιτς ακόμα και με τον Πινέδα, που από MVP του πρωταθλήματος προ διετίας έγινε φέτος ξαφνικά αναπληρωματικός. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι ολόκληρη η σεζόν της ΑΕΚ μοιάζει γεμάτη λάθη που έκαναν άλλοι και είναι μεγαλύτερα από αυτά του Γκατσίνοβιτς.

Ο Ζέλσον και ο ΕλΚαμπί

Από την άλλη στη φάση του γκολ εμπλέκονται δύο παίκτες του Ολυμπιακού: ο ένας είναι ο Ζέλσον και ο άλλος είναι ο ΕλΚαμπί. Ο Ζέλσον ήταν ένα μεγάλο στοίχημα που έβαλε ο Ολυμπιακός. Πέρσι δεν δηλώθηκε στην Ευρώπη, όταν τον Ιανουάριο αποκτήθηκε. Ήταν ο τέταρτος τη τάξη εξτρέμ πίσω από τον Ποντένσε, τον Μασούρα και τον Φορτούνη που στα άκρα χρησιμοποιούταν. Φέτος έγινε βασικός και σχεδόν αναντικατάστατος - ένας από τους πιο αγαπημένους παίκτες του Μεντιλίμπαρ. Αν αυτό συνέβη δεν είναι μόνο για τις ασίστ  του ή τα λίγα γκολ του, αλλά και για την γενικότερη διάθεση του στο παιχνίδι. Ο περσινός Ζέλσον θα παρακολουθούσε εξ αποστάσεως τον Γκατσίνοβιτς και δεν υπήρχε πιθανότητα να εκμεταλλευτεί το λάθος κοντρόλ του. Ο φετινός Ζέλσον έχοντας πλέον μάθει το παιχνίδι του Βάσκου έχει καταλάβει ότι για να παίζει, πρέπει να πιέζει και όχι απλά να περιμένει την μπάλα για να κάνει τις ντρίπλες του. Ο Ζέλσον μερικές φορές μπορεί να το παρακάνει, κρατώντας την μπάλα πολύ ή επιχειρώντας δύσκολα πράγματα, όμως αναμφίβολα έχει μάθει να πιέζει και να ταλαιπωρεί αντιπάλους, ακόμα κι αν αυτοί κι όχι αυτός έχουν την μπάλα.

Και μετά υπάρχει ο ΕλΚαμπί. Τις προηγούμενες μέρες διάβαζα ότι ο Μεντιλίμπαρ περνά τις ώρες του σκεπτόμενος αν πρέπει να προτιμήσει τον Γιαρεμτσουκ, που μοιάζει φορμαρισμένος από τον ΕλΚαμπί που είναι ο βασικός του. Ομολογώ ότι αυτό ποτέ δεν πίστεψα ότι θα ξεκινήσει ο καλός Ουκρανός. Αν ο ΕλΚαμπί είναι καλά παίζει αυτός και μόνο. Ξέρετε γιατί; Γιατί άλλος σαν τον ΕλΚαμπί δεν υπάρχει. Στη φάση του γκολ όλοι κοιτάζουν το λάθος του Γκατσίνοβιτς και το κλέψιμο και την πάσα του Ζέλσον. Όμως η μεγάλη κίνηση είναι αυτή που κάνει ο ΕλΚαμπί χωρίς την μπάλα. Πριν καν καλά-καλά την ανακτήσει ο Ζέλσον, ο ΕλΚαμπί έχει βάλει μπροστά το τούρμπο και έχει φύγει κάθετα προς την αντίπαλη περιοχή περνώντας στο σπριντ και τον Μήτογλου και τον Μουκουντί. Ο τρόπος που ξεμαρκάρεται περιμένοντας την πάσα είναι υποδειγματικός. Δεν συλλαμβάνεται οφσάιντ, με τρόπο που θα ζήλευε και ο Ιντζάγκι. Και τελειώνει τι φάση με σουτ πάνω στην κίνηση, πράγμα που θα ζήλευαν όλα τα σέντερ φορ της μιας επαφής.

Ο ΕλΚαμπί σκόραρε έχοντας σουτάρει μόνο μια φορά στην αντίπαλη εστία. Γιατί αυτό έφτανε. Ο Βάσκος τον προτίμησε γιατί προετοίμαζε ένα κλειστό ματς και σε τέτοια ματς ο σκόρερ είναι ο πιο απαραίτητος παράγοντας: αν ο σκοπός του Μντιλίμπαρ ήταν ένα ματς με μεγαλύτερη επιθετικότητα και πολλές φάσεις ίσως ξεκινούσε τον Γιάρεμτσουκ – στα ματς του 1-0 όμως χρειάζεται αυτός που το γκολ αυτό πρέπει να το βρει κι αυτός λέγεται ΕλΚαμπί, με την σιγουριά του και τα κίνητρα που του δίνουν τα τεράστια μπόνους στο συμβόλαιό του. Αν ο Μεντιλίμπαρ πήγαινε το χρόνο πίσω νομίζω δεν θα έκανε την εφετινή σεζόν μόνο ένα πράγμα: θα προτιμούσε να μην έστελνε τον ΕλΚαμπί στο γήπεδο στο ματς κυπέλλου με την ΑΕΚ ενώ το σκορ ήταν 5-0. Θα τον είχε στα παιχνίδια με την Μπόντο. Και αυτά θα είχαν πιθανότατα άλλη κατάληξη.

Είδατε πόσο διδακτικό για όλους μπορεί να είναι τελικά ένα γκολ; Τα διδάγματα είναι χρήσιμα. Αρκεί να μαθαίνεις…