Η ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας της Ευρωλίγκας μας δίνει πάντα τον οδικό χάρτη για τη συνέχεια. Εν προκειμένω τρεις είναι οι βασικές ειδήσεις. Η πρώτη ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός μπορούν να αναμετρηθούν μόνο στον τελικό του Final4 καθώς ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην πρώτη θέση και ο ΠΑΟ στην τρίτη. Η δεύτερη είδηση είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει στα play off με πλεονέκτημα έδρας την Εφές που έκανε ένα σπουδαίο φινάλε σεζόν χάρη στον ερχομό του κόουτς Μπάνκι. Για την τρίτη είδηση πρέπει να κάνουμε υπομονή: Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να περιμένει την έκβαση του play in για να δει ποιος θα τερματίσει όγδοος – υπάρχουν σε αυτό η Ρεάλ Μαδρίτης και τρεις ομάδες που τον έχουν κερδίσει δηλαδή η Παρί, ο Ερυθρός Αστέρας και η Μπάγερν Μονάχου, και στο μεταξύ πρέπει να έχει πίσω τους τραυματίες του, αλλά και να ελπίζει ότι κάποιοι από τους πρωταγωνιστές του θα βρουν την φόρμα τους. Αυτά αφορούν το από δω και πέρα. Στο μεταξύ είχαμε την τελευταία αγωνιστική στην οποία οι δύο ελληνικές ομάδες συνέχισαν κατά κάποιο τρόπο από το σημείο που είχαν σταματήσει. Ο Ολυμπιακός κέρδισε την Μακάμπι με 99-93, δηλαδή όπως το σκορ θυμίζει με τρόπο ανάλογο με αυτό που έχει κερδίσει την Αλμπα στο Βερολίνο. Και ο Παναθηναϊκός είδε πάλι τον Ναν να τον παίρνει από το χέρι και να τον οδηγεί σε νίκη κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα όπως περίπου είχε συμβεί και στο παιχνίδι με την Μονακό - η μεγάλη διαφορά είναι ότι τώρα χρειάστηκε την παράταση για να φτάσει στο 111-104.
Καλοδεχούμενη η πρωτιά
Μιλάμε πολύ για τους τραυματίες στον Ολυμπιακό αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα αυτό που κατά τη γνώμη μου είναι ίσως λίγο μεγαλύτερο πρόβλημα: αναφέρομαι στην κόπωση των βασικών του. Οι περιπτώσεις του Πίτερς και του Φουρνιέ είναι υπό αυτό το πρίσμα πάρα πολύ διδακτικές. Ο Γάλλος έχει μια κάμψη στην απόδοση του στα προηγούμενα παιχνίδια κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει στην επιθετική προσφορά. Μετά τους 18 πόντους που σημείωσες το ματς με την Μπαρτσελόνα, είχε 12 με την Βίρτους, 8 με την Παρτιζάν, δυο με τον ΠΑΟ, 7 με τον Αστέρα, 6 με την Μονακό και δεν αγωνίστηκε στο ματς με την Αλμπα. Μόνη εξαίρεση σε αυτό τον κακό του κύκλο το ματς με την Βιλερμπάν όπου για να φτάσει τους 25 πόντους αγωνίστηκε 33 λεπτά και πήρε 20 σουτ. Με την Μακάμπι ήταν εξαιρετικός και καταλυτικός στο τέταρτο δεκάλεπτο φτάνοντας του 27 πόντους σε μόλις 22 λεπτά και μια άψογη σχεδόν στατιστική (5/6 δίποντα, 5/7 τρίποντα, μόνο μελανό σημείο οι 2/7 βολές). Ο λόγος της εντυπωσιακής του επιστροφής είναι ότι ξεκουράστηκε. Ο Πίτερς ήταν ξανά αρκετά καλός κόντρα στην ομάδα του Κάτας, με 17 πόντους αυτή την φορά και βαρύνουσα παρουσία ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, γιατί στο φινάλε της κανονικής περιόδου είναι από τους πιο ξεκούραστους. Πώς να μην είναι όταν σε συνολικά 15 ματς έχει αγωνιστεί φέτος στην Ευρωλίγκα κάτω από δεκαπέντε λεπτά (!) καθώς ο κόουτς Μπαρτζώκας δεν βρήκε τρόπο να τον χρησιμοποιήσει στην ίδια πεντάδα με τον Βεζένκοφ. Καλός ήταν κόντρα στην Μακάμπι και ο Ράιτ που χρειάστηκε τρία ματς για να βρει ρυθμό – πράγμα που από μόνο του δείχνει πόσο δύσκολη είναι η επανένταξη παικτών που έλειψαν πολύ: τον Κίναν Εβανς πχ μου μοιάζει απίθανο να τον δούμε.
Η πασχαλινή διακοπή θα πρέπει να βοηθήσει τους κουρασμένους Παπανικολάου και ΜακΚίσικ να κάνουν ένα restart – γεγονός που ενόψει play off έχει και συνολικά ανάγκη ο Ολυμπιακός. Κατά την γνώμη μου ο Μπαρτζώκας έκανε πολύ καλά που κυνήγησε και κατάκτησε την πρώτη θέση: η ομάδα του χρειάζεται και ηθικό – θα ήταν λάθος να την χάριζε στην Φενέρ και αυτό πιθανότατα θα δημιουργούσε και εντός της ομάδας ανασφάλειες. Δεν φοβούνται τις κατάρες οι παίκτες: να κερδίζουν θέλουν. Μάλιστα αυτή η πρωτιά του Ολυμπιακού, ακριβώς επειδή προέκυψε με κάμποσες δυσκολίες στο φινάλε της περιόδου, δεν μπορεί να φέρει εφησυχασμό: αυτό συνήθως πληρώνει ο πρώτος της διοργάνωσης και δεν την κερδίζει. Ο Ολυμπιακός και εξαιτίας των απουσιών του δεν είχε τίποτα το εύκολο φέτος. Πιστεύω πως και μόνο χάρη στις επιστροφές των ψηλών του θα κάνει καλά play off – το Final 4 σήμερα μου μοιάζει μακρινό.
Ο Ναν εναντίον όλων
Κι ο ΠΑΟ κέρδισε τον Ερυθρό Αστέρα δείχνοντας αρετές, αλλά και αδυναμίες στις οποίες όλη την σεζόν μας έχει συνηθίσει. Η φόρμα του Ναν είναι βέβαια εξωπραγματική: ο Αμερικάνος κλίνει την Ευρωλίγκα με μια μοναδική αθλητική φρεσκάδα ενώ έχει αγωνιστεί πιο πολύ από οποιοδήποτε άλλο παίκτη του ΠΑΟ. Οι 31 πόντοι που πέτυχε (έχοντας μάλιστα και 10 ασίστ) σε μια ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου που σίγουρα ασχολήθηκε και μαζί του πριν το ματς απαιτώντας απο τους παίκτες του πολλά για να τον σταματήσουν, δείχνει σε τι κατάσταση είναι. Ο ΠΑΟ είχε αυτή την φορά πολύ επιδραστικό και τον Γκραντ και βέβαια τον αφανή MVP του Χουάντσο – η δική του προσοχή έστειλε το ματς στην παράταση και η αναμέτρησή του με τον Φίλιπ Πετρούσεφ ήταν μια τιτανομαχία. Ο Αστέρας, που είχε και τους Νέντοβιτς, ΜαΚιντάιερ σε σπουδαία βραδιά, δεν κατάφερε να βρει αυτό το ένα καθοριστικό μεγάλο σουτ στο τέλος και λύγισε από τον Ναν στην παράταση. Θα είναι σκληρός αντίπαλος όλων στο play in και δεν αποκλείεται να τον δούμε να παίζει με τον Ολυμπιακό.
Ο ΠΑΟ πήρε ένα ματς βαθμολογικά αδιάφορο παλεύοντας για να ευχαριστήσει το κοινό του κι αυτό θα πρεπε να ευχαριστήσει τον Αταμάν που έχει όμως άλλη γνώμη. Οι δηλώσεις του στο τέλος ότι αν ο Παναθηναϊκός παίξει έτσι με την Εφές θα δουν όλοι το Final 4 από το σπίτι δείχνουν ότι ο Τούρκος θέλει οι παίκτες του να έχουν το μυαλό τους σε αγωνιστικά προβλήματα που ξεπερνιούνται μόνο όταν όλοι είναι συγκεντρωμένοι και στην άμυνα, όπως είχαμε δει στο ματς με την Μονακό πχ. Υπάρχει μια διαφορά του ΠΑΟ σε σχέση με πέρυσι: πέρυσι επειδή η ομάδα του ήταν καινούργια ο Αταμάν προσάρμοζε την στρατηγική του στον αντίπαλο – ένα τέτοιο ματς κόντρα στον Αστέρα ο Παναθηναϊκός πέρυσι δεν θα το έκανε ποτέ. Φέτος ο Τούρκος πιστεύει ότι η ομάδα του έχει και γνώση των μέσων της, και προσωπικότητα και τρόπους ώστε να επιβάλει τα θέλω της. Στην επίθεση αυτό συμβαίνει συχνά πυκνά, αλλά εκεί υπάρχει ο Ναν. Στην άμυνα υπάρχουν χαλαρώματα που τον Αταμάν τον κάνουν έξω φρενών – δεν είναι η πρώτη φορά που γκρινιάζει μετά από νίκη. Ξέρει ότι ο σπουδαίος Ναν δεν μπορεί να παίζει για όλους. Και βλέπει τα 33 ριμπάουντ και τα 13 τρίποντα του αντιπάλου και λογικά φωνάζει.
Εχθρός του καλού
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ θα ξεκουραστούν και θα περιμένουν τα play off. Νομίζω πως σε γενικές γραμμές τα πήγαν αρκετά καλά. Ο Ολυμπιακός τερμάτισε με 24 νίκες ισοφαρίζοντας το προπέρσινο ρεκόρ του. Ο ΠΑΟ επανέλαβε την περσινή του επίδοση τερματίζοντας τρίτος. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο όμως. Κι ας ευχηθούμε ότι τα καλύτερα έρχονται.
