Ο ΠΑΟΚ είχε την πιο εύκολη αποστολή αυτή την αγωνιστική και το ξέραμε. Η απορία ήταν πως θα διαχειρίζονταν την κόπωση από τα ματς του κυπέλλου η ΑΕΚ, ο ΠΑΟ, ο Αρης και ο Ολυμπιακός. Πλην του Αρη, οι αναπληρωματικοί του οποίου ήταν κατώτεροι των περιστάσεων, οι άλλοι πήραν νίκες που ήταν δύσκολες εξαιτίας της στιγμής που έγιναν τα ματς κι όχι λόγο των δυνατοτήτων των αντιπάλων.

Ας πούμε δυο πράγματα για την χωρίς μεγάλες συγκινήσεις 19η αγωνιστική.   

Νικώντας και την κόπωση

Ο ΠΑΟΚ που κράτησε την πρωτιά στην βαθμολογία, με συγκάτοικο τον ΠΑΟ που περιμένει στην Τούμπα την Κυριακή, πήγε στο Βόλο κι έκανε μια ακόμα επίδειξη δύναμης δείχνοντας πως η ήττα από τον Αρη δεν άφησε καμία ανοιχτή πληγή: έκτοτε έχει τέσσερεις σερί νίκες. Μετά το ματς στο Βικελίδης το ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ δεν είναι τόσο συνδυαστικό (στο ματς με το Βόλο είδαμε και κάμποσες βαθιές μπαλιές κι έτσι ήρθε το γκολ του 0-1 με τον Ντεσπότοφ), παραμένει όμως ένα ποδόσφαιρο πολύ επιθετικό το χαρακτηριστικό του οποίου είναι ότι πατάνε την αντίπαλή περιοχή πολλοί παίκτες. Ο νεαρός Τζίμας, την βραδιά που ο Γιάννης Κωνσταντέλιας ήταν εκτός αποστολής λόγω ίωσης, μπήκε αλλαγή και πέτυχε πάλι ένα γκολ στο τέλος, αλλά δεν είναι τα φορ του ΠΑΟΚ που δίνουν τον τόνο στην επίθεσή του: τα γκολ έρχονται από τις ενέργειες των μεσοεπιθετικών κι αυτή την Κυριακή ήταν η σειρά των Ντεσπότοφ και Μουργκ να καθαρίσουν το ματς πηγαίνοντας το στο 0-3, πριν σκοράρει και ο Τάισον. Ο Βούλγαρος αποκτήθηκε την τελευταία στιγμή από τον ΠΑΟΚ κι αφού πρώτα ο ίδιος και η Λουντογκόρετς είχαν μια διαπραγμάτευση με τον Ολυμπιακό, που θα είχε ολοκληρωθεί αν οι Ερυθρόλευκοι δεν προτιμούσαν τον Σολμπάκεν, που τώρα βρίσκεται κάπου στην Απω Ανατολή. Ο Μουργκ έμεινε κυρίως γιατί το καλοκαίρι οι μεταγραφές άργησαν κι αυτός βρήκε χρόνο να πείσει τον Λουτσέσκου που πέρυσι τον είχε αφήσει στην άκρη πως μπορεί να βοηθήσει την ομάδα. Αυτοί είναι οιωνοί τίτλου για τον Λουτσέσκου: σημάδια ότι υπάρχει μια πρόνοια από τη μοίρα για κάτι μεγάλο που έρχεται.  

Ηρθε ο Πόνσε

Στο μεταξύ ήρθε ο Πόνσε μέσα στο καταχείμωνο. Η ΑΕΚ έκανε μάλλον την νίκη της ημέρας, μένοντας στο κυνήγι των δυο πρώτων καθώς πέρασε πολύ εύκολα από το Περιστέρι: στους ΠΑΟΚ και ΠΑΟ που έχει μπροστά της άναψε τα φλας της προσπέρασης. Το μεγάλο σερί του Ατρόμητου με προπονητή τον Σάσα Ιλιτς κάπου θα σταματούσε, αλλά η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ έκανε τα δύσκολα να μοιάζουν πολύ εύκολα: ποτέ δεν έχει περάσει τόσο άνετα από το Περιστέρι. Αν όλα έγιναν απλά υπάρχουν δυο λόγοι: ο ένας είναι ο Εζεκίλ Πόνσε. Η ΑΕΚ είχε πετύχει όλα κι όλα δυο γκολ στο πρώτο τέταρτο των αγώνων της μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα και στο Περιστέρι δυο σε αυτό το διάστημα, βρήκε μόνος του ο Πόνσε που ήταν λογικό με τέτοιο ξεκίνημα να κάνει και χατ τρίκ – τα δυο γκολ των Κάλενς (το πρώτο του στην Ελλάδα) και Γιόνσον έδωσαν διαστάσεις θριάμβου. Ο Πόνσε τρία γκολ σε ένα ματς δεν είχε ούτε στο πρώτο του πέρασμα όταν ήταν πρώτος σκόρερ.

Ο δεύτερος λόγος της άνετης επικράτησής της είναι ότι στον Αλμέιδα βγήκε το ρίσκο της διατήρησης της μεσοεπιθετικής γραμμής που παράταξε στο Βικελίδης. Ο Αργεντίνος προτίμησε να δείξει εμπιστοσύνη σε όσους αποκλείστηκαν από τον Αρη: ξαναέβαλε στο αρχικό σχήμα τους Γιόνσον, Πινέδα, Αμραμπατ, Τζούμπερ, Γκατσίνοβιτς, αφήνοντας εκτός αρχικής ενδεκάδας μόνο με τον Μάνταλο για να χρησιμοποιήσει τον Τζούμπερ στην θέση του και τον Πόνσε φορ. Η ΑΕΚ έγινε επιθετικότερη – φυσικά όλα απλοποιήθηκαν από τα δυο πολύ γρήγορα γκολ. Νομίζω πως ο Αλμέιδα, σε ό,τι αφορά την διαχείριση της κόπωσης αποφάσισε το εξής απλό: ότι η κάπως κουρασμένη ομάδα του έχει στην διάθεσή της το πρώτο ημίχρονο για να καθαρίσει ένα ματς. Και δικαιώθηκε. Και γιατί ο Πόνσε, που δεν ξεκίνησε στο ματς με τον Αρη, στο Βικελίδης παίζοντας ωστόσο μια ώρα εκεί, είχε βρει ρυθμό αγώνα.

Το σερί του Τερίμ

Στη λογική του Αλμέιδα κινήθηκε και ο Φατίχ Τερίμ. Κι αυτός στο ματς με τον Αστέρα κατέβασε τους μεσοεπιθετικούς που ξεκίνησαν στο Καραϊσκάκη - Μπερνάρ, Βέρμπιτς, Μαντσίνι και Σπόραρ. Αλλά στην δική του επιλογή δεν υπήρχε μια πράξη εμπιστοσύνης, όσο μια κίνηση ανάγκης. Ο Ιωαννίδης και ο Παλάσιος είναι εκτός ομάδας με θλάσεις. Οι Τζούρισιτς και Γερεμέγιεφ ταλαιπωρούνται κι αυτοί από μικροτραυματισμούς. Οι αλλαγές που έγιναν στην αρχική ενδεκάδα, (Μπλαντένοβιτς αντί του Χουάνκαρ και Πέρεθ αντί του τιμωρημένοιυ Βιλένα) δεν άλλαξαν πολύ την ποιότητα της ενδεκάδας. Ο Ράσταβατς είδε τον Παναθηναϊκό που περίμενε: και τον μπλόκαρε – χωρίς ωστόσο να κυνηγήσει το παραμικρό στην επίθεση. Αλλά υπήρχε κι ένα δεύτερο ημίχρονο που άλλαξε επειδή μια αναποδιά που έτυχε στον ΠΑΟ και βγήκε σε καλό του Τερίμ. Ο τραυματισμός, αυτή τη φορά που Βέρμπιτς, που είχε αποχωρήσει πονώντας και στο Καραϊσκάκη, στάθηκε αιτία για να ρίξει στο ματς πριν το μισάωρο ο Τερίμ υποχρεωτικά τον Αϊτόρ, που στα πρώτα ματς με τον Τούρκο δεν είχε διαπρέψει. Επειδή παραμένει εξαιρετικός παίκτης, στο 52΄ ήταν αυτός που βρήκε το γκολ του 1-0.

Ο ΠΑΟ έδιωξε το άγχος και έκανε το 2-0 με τον Γεντβάι, που σκοράρει για δεύτερη Κυριακή. Ο Τερίμ έχασε και τον Σπόραρ που αποχώρησε μετά από ένα σπριντ, αλλά το ματς είχε τελειώσει. Τώρα πρέπει να ελπίζει να μην έχει άλλους τραυματισμούς με τον Ατρόμητο την Τετάρτη και κυρίως να έχει επιστροφές ενόψει Τούμπας: χρειάζεται τον Ιωαννίδη, τον Τσέριν, τον Γερεμέγιεφ, τον Παλάσιος. Στο μεταξύ θα έχει τον Μπακασέτα. Που δεν αποκλείεται να παίξει και στο Περιστέρι.     

Νίκη με χαρακτήρα  

Γρήγορα σχετικά τελείωσε και το ματς του Ολυμπιακού με τον Αρη. Ο Καρβαλιάλ, που έχει σταματήσει να ποντάρει στην ομάδα που βρήκε και προσπαθεί σιγά σιγά να φτιάξει την δική του, άφησε έξω Φορτούνη, Ποντένσε, Καμαρά, Ορτέγκα και δικαιώθηκε. Και ο Ολυμπιακός στόχευσε πολύ το πρώτο ημίχρονο, ξέροντας ότι ενέργεια για ξόδεμα δεν έχει πολλή.

Το παιγνίδι καθάρισε κάποιος που δεν έπρεπε να ξεκινήσει, αφού παραμονές του ματς δήλωνε πως πονούσε: ο Ναβάρο. Εσφιξε τα δόντια, μπήκε στην ενδεκάδα και πέτυχε ένα γκολ στο 19΄και κέρδισε κι ένα πέναλτι από ένα άτσαλο μαρκάρισμα του Φαμπιάνο στο 23΄. Ο Ροντινέι, που είχε σεντράρει στη φάση του 0-1, το εκτέλεσε ψύχραιμα για το 0-2: ήταν πάλι ο καλύτερος ενός Ολυμπιακού που στο δεύτερο ημίχρονο έπαιζε απλά με το χρόνο. Ο Αρης σκόραρε στην μοναδική εντός εστία του ενέργεια στο ματς στο 91΄, χωρίς μάλιστα να είναι παίκτης του αυτός που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Πασχαλάκη: το έκανε ο καλός κατά τα άλλα χθες Κίνι. Οι ρεζέρβες του Μάντζιου αποδείχτηκαν κατώτεροι της περίστασης, αλλά ίσως ακόμα χειρότεροι ήταν οι κουρασμένοι βασικοί του. Στο ματς ήταν σαν να μην έπαιξαν ποτέ ο Φαμπιάνο, ο Μορόν, ο Νταρίντα, ο Σαβέριο – ο Ολυμπιακός κέρδισε παίζοντας μισή ώρα κανονικού ποδοσφαίρου. Εγινε, όπως και στο ματς κυπέλλου με τον ΠΑΟ στην Λεωφόρο, χειρότερος όταν μπήκαν οι βασικοί του: ο Ποντένσε ήταν αλλού κι αλλού, ο Φορτούνης σε 15 λεπτά ακούμπησε μόνο μια φορά τη μπάλα, ο Καμαρά έδιωχνε στα τυφλά. Αλλά τουλάχιστον συνολικά η ομάδα του Καρβαλιάλ έδειξε χαρακτήρα. Κι ο Ζέλσον Μαρτίνς είναι κανονικός εξτρέμ με όλες τις υπερβολές του. Ο Ολυμπιακός πριν τα δυο ντέρμπι που θα κρίνουν την σεζόν του (με ΠΑΟ και ΠΑΟΚ) έχει ένα ματς με τον ΠΑΣ για να βάλει στο μηχανισμό του κάποιους νεοφερμένους – όπως ο Ορτα και ο Τσικίνιο. Αλλά οι παίκτες θέλουν χρόνο και να δούμε πόσο θα έχουν στην διάθεσή τους.

Ο Αρης πέταξε τις τελευταίες του ίσως ελπίδες να πλησιάσει την τετράδα. Τώρα θα κάνει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει: μια μακρά προετοιμασία πρώτα για τους ημιτελικούς και μετά για τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Για να βγει στην Ευρώπη πρέπει να το πάρει. Το πρωτάθλημά του, είναι παράξενο να το λες, αλλά γίνεται ήδη από τον Ιανουάριο μια απλή διαδικασία.       

Δύσκολα πλέον ο ΠΑΣ

Το Σάββατο είχαμε την άνετη προβλεπόμενη νίκη τη Λαμίας με αντίπαλο την Κηφισιά, την δύσκολη αλλά ανακουφιστική νίκη του ΟΦΗ με τον Παναιτωλικό και κυρίως την ήττα του ΠΑΣ από τον Πανσερραϊκό (0-2) στους Ζωσημάδες. Ξεκαθάρισε κάτι. Οι τρεις χαμένοι (μαζί και ο Βόλος) θα παλέψουν για την παραμονή. Με τον ΠΑΣ και την Κηφισιά να έχουν φανερά τα πιο μεγάλα προβλήματα. Ο ΠΑΣ δεν σκοράρει, η Κηφισιά δέχεται γκολ με το τσουβάλι. Είναι προβλήματα που δύσκολα λύνονται τον Ιανουάριο…