Η Τούμπα δεν ήταν γεμάτη διότι δεν το επιτρέπουν ακόμα τα μέτρα για τον κορωνοϊό. Ηταν όμως ζεστή και τον ΠΑΟΚ τον βοήθησε. Η νίκη του ΠΑΟΚ είναι σημαντική – κι όχι μόνο γιατί κρατά την Ελλάδα στην 15η θέση: είναι σημαντική διότι εδώ που έχουμε φτάσει ως ελληνικό ποδόσφαιρο κάθε νίκη (και μάλιστα εντός έδρας) είναι σημαντική και σπάνια. Ο ίδιος ο ΠΑΟΚ φέτος μέσα στην Τούμπα στην Ευρώπη (πριν το χθεσινό) είχε κερδίσει όλα κι όλα τρία ματς, δηλαδή επί της ουσίας την Μίντιλαντ – η Λίνκλον και η Μποέμιανς δεν είναι ομάδες που μπορείς να τις πάρεις στα σοβαρά. Το ότι κατάφερε να κερδίσει δεύτερο ματς σερί στο γήπεδό του δείχνει πόσο αυτή την πρόκριση τη θέλει: εκτός όλων των άλλων θα φέρει κι ένα ακόμα εκατομμύριο ευρώ στα ταμεία του. Είναι χρήσιμο.
H υποχρεωτική μισή δουλειά
Ο ΠΑΟΚ προηγείται της Γάνδης με 1-0 και έχει κάνει τη μισή δουλειά – κατά τη γνώμη μου την πιο δύσκολη. Όπως βλέπω εγώ το συγκεκριμένο ζευγάρι το δύσκολο ματς και για τους δυο αντιπάλους μοιάζει να είναι το ματς που θα δώσουν στην έδρα τους. Για τον ΠΑΟΚ το ματς ήταν δύσκολο γιατί μέχρι τώρα στη σεζόν στην Τούμπα μοιάζει να δυσκολεύεται να κερδίσει παιγνίδια που δεν «ανοίγουν»: το ό,τι κέρδισε τη Γάνδη χωρίς να ρισκάρει πολύ, χωρίς να της δώσει μεγάλες ευκαιρίες και δείχνοντας προσήλωσή στο πρέσινγκ και στην σωστή κάλυψη της άμυνας είναι καλό σημάδι διότι ένα παιγνίδι σαν το χθεσινό μπορεί να το επαναλάβει και στο Βέλγιο. Καλό σημάδι είναι επίσης ότι μετά το γκολ του Κούρτιτς δεν κινδύνεψε (μολονότι άφησε τη μπάλα στους Βέλγους) και ότι πέρασε μια δυο αντεπιθέσεις που δεν ολοκλήρωσε πάντως σωστά.
Στη ρεβάνς βέβαια τα πράγματα θα είναι διαφορετικά διότι τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της Γάνδης δείχνουν ότι στην έδρα της σκοράρει πολύ. Οι Βέλγοι θα έχουν πίσω ένα - δυο παίκτες που χθες τους έλειψαν (κυρίως από την αρχή τον Τισουντάλι που χθες μπήκε στο ματς ανέτοιμος) και θα αναμετρηθούν αυτοί με τη σειρά τους με την δυσκολία της υποχρέωσης της νίκης στην οποία χθες ο ΠΑΟΚ ανταποκρίθηκε. Η Γάνδη σκοράρει εντός έδρας γιατί ρισκάρει, δεν φοβάται να βγει στην επίθεση κι έχει αρκετούς παίκτες που πατάνε περιοχή: το έδειξε και χθες, μολονότι οι ευκαιρίες της ήταν ελάχιστες. Αλλά πλέον δεν πρέπει απλά να κερδίσει, αλλά να ανατρέψει το 1-0. Θα δούμε αν μπορεί να το κάνει χωρίς να πάρει ρίσκο – αν δηλαδή μπορεί να νικήσει όπως ο ΠΑΟΚ χθες και μάλιστα με δυο γκολ διαφορά. Σήμερα αυτό μου μοιάζει δύσκολο κυρίως γιατί έχω στα μάτια μου την εικόνα της μάλλον επιρρεπούς στο λάθος άμυνά της: τα τρία στόπερ μάλιστα δεν ξέρω αν στο δεύτερο ματς θα της είναι χρήσιμα.
Το χρήσιμο rotation
Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ άντεξε την αρχική πίεση κι άρχισε να γίνεται διεκδικητικός μετά το πρώτο εικοσάλεπτο όταν ανέβηκε ο Μπίσεσβαρ. Στο δεύτερο η ομάδα του Λουτσέσκου ήταν καλύτερη κι αφού απείλησε με τον Ακπομ είδε τον Κούρτιτς να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα μετά από εκτέλεση φάουλ – η μπάλα βρήκε στο τοίχος κι αυτό βοήθησε τον σπεσιαλίστα Σλοβένο. Πέντε λεπτά πριν είχε ακυρωθεί ως οφσάιντ ένα γκολ των Βέλγων – ο επόπτης αποδείχτηκε σωστός και πάλι καλά γιατί VAR δεν υπήρχε. Ο ΠΑΟΚ είχε τρεξίματα και ένταση και ισορρόπησε γρήγορα το ματς μετά το κακό του ξεκίνημα: η εμφάνισή του δεν ήταν καταπληκτική όμως ο ΠΑΟΚ έκανε σωστά αυτό που κάνουν οι ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη όταν παίρνουν προκρίσεις σε νοκ άουτ ματς δηλαδή χάλασε το παιγνίδι των Βέλγων, δεν τους άφησε να παίξουν όπως θέλουν και τους μπέρδεψε. Κέρδισε πιο εύκολα την Γάνδη από ότι ο Ολυμπιακός την Αντβέρπ φέτος στο Καραϊσκάκη κι αυτό είναι ένα ακόμα καλό σημάδι για τη ρεβάνς.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό δεν συνέβη τυχαία: συνέβη γιατί υπήρξε στο γήπεδο ένας ΠΑΟΚ με αθλητική φρεσκάδα. Ο Λουτσέσκου στα τελευταία ματς του πρωταθλήματος έκανε κάτι που δεν αγαπάει πολύ: άλλαξε πολλούς παίκτες του ΠΑΟΚ από παιγνίδι σε παιγνίδι. Στη Λαμία μάλιστα κράτησε την περασμένη Κυριακή εκτός βασικής ενδεκάδας εννέα παίκτες από αυτούς που χθες ξεκίνησαν ως βασικοί: δεν αγωνίστηκαν εκεί (ενώ αγωνίστηκαν χθες) ο Λύρατζης, ο Βιερίνια, ο Κρέσπο, ο Ντούγκλας Αουγκόστο, ο Κούτριτς, ο Τσιγγάρας, ο Ζίφκοβιτς, ο Ακμπομ κι ο Μπίσεσβαρ που είχε μείνει μάλιστα στη Θεσσαλονίκη. Ο Λουτσέσκου γνωρίζει πως στα ματς αυτά δεν θα γίνει επίδειξη ποιότητας: θα μετρήσει κυρίως το τρέξιμο, η συγκέντρωση, η προσοχή. Η Γάνδη δεν έχει αστέρια – ίσως ο καλύτερος χθες ήταν ο κάποτε αποτυχημένος στον Ολυμπιακό Οτζίτζα Οφόε που εμφανίστηκε πάντως γύρω στα δέκα κιλά πιο αδύνατος. Η βελγική ομάδα είναι ομάδα ρυθμού: αν δεν την αφήσει να παίξει την περνάς.
Θα λείψουν αλλά…
Μόνο κακό της βραδιάς οι κάρτες του Ζίφκοβιτς και του Κούρτιτς που θα λείψουν στη ρεβάνς: θα λείψουν πολύ νομίζω και το λέω μολονότι τελευταία ο Ζίφκοβιτς είναι ντεφορμέ – είναι πάντα ένας παίκτης με προσωπικές ενέργειες και αυτές στο δεύτερο ματς στην επίθεση του ΠΑΟΚ θα χρειαστούν. Όπως θα χρειαζόταν φυσικά και ο Κούρτιτς, τον οποίο χθες οι Βέλγοι προσπάθησαν πολύ να βγάλουν από το ματς πιέζοντας τον πότε με τον Κουμς και πότε με τον Ντε Σάντ. Ο τύπος έχει φέτος το κοκαλάκι της νυχτερίδας: χθες σκόραρε χωρίς καλά καλά να καταλάβει πως. Το σουτ του στην εκτέλεση φάουλ δεν ήταν το καλύτερο, αλλά η μπάλα βρήκε κάπου άλλαξε πορεία και μολονότι κατευθύνθηκε στο κέντρο της εστίας η απροσδόκητη παρέμβαση που άλλαξε την τροχιά της ήταν αρκετή για να αιφνιδιάσει τον τερματοφύλακα Ρουφ. Κι αυτό είναι το πιο μεγάλο από τα καλά σημάδια.
