Οσοι διαβάζουν και θυμούνται τι γράφω γνωρίζουν ότι στις 11 του περασμένου Ιουλίου είχα γράψει ότι δεν θα ασχοληθώ με την ιστορία της Ξάνθης και του ΠΑΟΚ γιατί δεν συντρέχει λόγος: είχα εξηγήσει ότι οποία κι αν ήταν η τελική απόφαση η υπόθεση ήταν χαμένη, όχι για τον Ολυμπιακό, αλλά για το ποδόσφαιρο μας. Σε όλη τη διαδικασία είχε φανεί ότι κανείς από τους αρμόδιους (κυβέρνηση, Λίγκα, ΕΠΟ κτλ) δεν θέλει να σπάσει αυγά, δηλαδή να μην υπάρχουν ομάδες – παραρτήματα. Ισα ίσα: η κυβέρνηση με την νομοθετική παρέμβαση του Γεραπετρίτη είχε δείξει πως αυτό ειδικά δεν είναι και κάποιου είδους πρόβλημα.

Παρόλα αυτά κάθισα και διάβασα την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων για την υπόθεση για να δω αν απαντάει στα ερωτηματικά που η ιστορία αυτή έβγαλε στο φως. Δεν μιλάμε για ποινική υπόθεση, αλλά για μια απλή αθλητική αντιδικία που κακώς κατέληξε να είναι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον ΠΑΟΚ: έπρεπε να είναι ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και την ΕΕΑ, που κατέδειξε την παράνομη σχέση των εταιριών.  Ομολογώ ότι διαβάζοντας την απόφαση απορώ ακόμα περισσότερο για την ιστορία αυτή. Η έκβασή της, όχι μόνο δεν έλυσε καμία απορία, αλλά μάλλον δημιούργησε και περισσότερες. Ούτε λίγο ούτε πολύ η απόφαση λέει πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το να έχει κάποιος ιδιοκτήτης μιας ΠΑΕ τις μετοχές μιας άλλης ΠΑΕ αν αυτό γίνεται μέσω εταιριών.

Ποτέ δεν έχω γράψει ότι ο ΠΑΟΚ θα τιμωρηθεί: η ελληνική κυβέρνηση  φρόντισε αρχικά και γρήγορα να μην υπάρξει σοβαρή τιμωρία ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης. Χωρίς σοβαρή τιμωρία, οι δικαστές αποφάσισαν ότι δεν υπάρχει και σοβαρή παράβαση.

Με δεδομένο ότι σε όλες σχεδόν τις ελληνικές ΠΑΕ μερίδιο μετοχών κατέχουν άλλες εταιρίες (όπως η DIMERA π.χ που έχει τις μετοχές του ΠΑΟΚ) η απόφαση της Εφέσων έχει ενδιαφέρον. Επιτρέπει πλέον την πολυϊδιοκτησία στον καθένα καθώς αφήνει το περιθώριο σε κάθε μεγαλομέτοχο ΠΑΕ να ιδρύσει μια εταιρία και μέσω αυτής να αποκτήσει όποια ομάδα θέλει. Μπορεί μάλιστα να έχει και τα ίδια άτομα στα δυο ΔΣ: δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ας το δούμε ως πρόοδο. Τζάμπα φωνάζανε όλοι τόσα χρόνια για παραρτήματα: επιτρέπονται κανονικά λένε οι δικαστές.

 Ιδια κατηγορία, διαφορετική απόφαση

Μετά την απόφαση του CAS που επέστρεψε πίσω την προηγούμενη απόφαση της Εφέσεων είχα γράψει ότι η ιστορία αυτή εξελίσσεται σε κωμωδία διότι μπορεί στο τέλος να έχουμε την εξής απίστευτη εξέλιξη: να έχουμε δυο ομάδες που έχουν κατηγορηθεί για το ίδιο ακριβώς αδίκημα και να έχει καταδικαστεί η μία και όχι η άλλη! Ετσι κι έγινε. Στο τέλος της ιστορίας, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως η Ξάνθη φταίει που αγόρασε τον ΠΑΟΚ. Για αυτό και τιμωρήθηκε.

Κλειδί η Ξάνθη

Αστειεύομαι αλλά νομίζω ότι η Ξάνθη ήταν τελικά το κλειδί της ιστορίας. Η Ξάνθη δεν τιμωρήθηκε μόνο από την Εφέσων της ΕΠΟ πέρυσι, αλλά και από την Επιτροπή Αδειοδότησης της ΕΠΟ που της επέβαλε αφαίρεση του πιστοποιητικού. Γιατί δεν πήγε στο CAS ώστε να μπορεί να κάνει έφεση και να δικαιωθεί κι αυτή δεν ξέρω. Ξέρω όμως δυο πράγματα: πρώτον ότι αν το έκανε, το CAS θα ήταν υποχρεωμένο να μπει στην ουσία της υπόθεσης γιατί η αφαίρεση του πιστοποιητικού (για μη δήλωση των εταιρικών μεταβολών) ήταν διαπιστωμένη από μια υπηρεσία της ΕΠΟ κι όχι από μια ανεξάρτητη μη αμιγώς ποδοσφαιρική αρχή – το δικαστήριο δεν θα μπορούσε να γυρίσει την υπόθεση πίσω, αλλά να αποφασίσει για όλα. Το δεύτερο που γνωρίζω είναι ότι η απουσία της Ξάνθης από τη Σουπερλίγκα δημιούργησε χρόνο και συνθήκες για μια νέα κρίση από μια άλλη δικαστική σύνθεση: ο υποβιβασμός της Ξάνθης βόλεψε.

Ας θυμηθούμε το πως

Θυμόσαστε πως υποβιβάστηκε η Ξάνθη; Πολλοί νομίζουν ότι υποβιβάστηκε με απόφαση της Εφέσων και μιλάνε για αδικία κτλ. Δεν τα θυμούνται καλά. Μετά την προηγούμενη απόφαση της Εφέσων η Ξάνθη προσέφυγε στο διαιτητικό δικαστήριο της ΕΠΟ: έχασε και εκεί. Από την Ξάνθη αφαιρέθηκαν συνολικά 12  βαθμοί (για την πολυϊδιοκτησία 7 και για τη μη δήλωση αλλαγής της μετοχικής της σύνθεσης 5). Η Ξάνθη βρέθηκε στα play out του περσινού πρωταθλήματος, όπου ως δια μαγείας άρχισε να χάνει το ένα ματς μετά το άλλο. Παρόλα αυτά δεν υποβιβάστηκε κι απλά υποχρεώθηκε να δώσει ένα μπαράζ παραμονής με τον Απόλλωνα. Πριν το μπαράζ έφυγαν οι παλιοί της ιδιοκτήτες, αυτούς που ο Ολυμπιακούς κατηγορούσε ως «παρένθετα πρόσωπα», και η ΠΑΕ έλυσε τα συμβόλαια όλων των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών, που είχε στις τάξης της. Ετσι, αντιμετωπίζοντας τον Απόλλωνα με τα πιτσιρίκια της ομάδας Νέων, υποβιβάστηκε! Στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να έχει βρει το δρόμο προς τον υποβιβασμό με τρόπο ανάλογο. Θα λεγε κανείς ότι έψαξε τρόπο να υποβιβαστεί.

Ένα ακόμα μυστήριο

Το γιατί η Ξάνθη έπρεπε να υποβιβαστεί έγινε κατανοητό και στη συνέχεια. Οι παλιοί ιδιοκτήτες έφυγαν, εμφανίστηκαν κάποιοι νέοι και η ομάδα τώρα προσπαθεί να ξαναβρεί το δρόμο της: μακάρι να τα καταφέρει. Ο υποβιβασμός της είναι ένα ακόμα μυστήριο σε αυτή την ιστορία στην οποία υπάρχουν κι άλλα που η  ίδια η απόφαση δεν διευκρινίζει. Τι ήθελε στην Ξάνθη ο ανιψιός του Σαββίδη; Γιατί βρέθηκε εκεί; Γιατί δεν εμφανίστηκε ποτέ του να μιλήσει; Γιατί δεν μίλησαν ποτέ οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες; Ηταν ή δεν ήταν τελικά συνδεδεμένες οι εταιρίες αυτές; Δεν θα το μάθουμε γιατί κανένα από όσους θα πρεπε να το μάθουν, δεν τον προβλημάτισε πραγματικά. Η κυβέρνηση έφτιαξε νόμους για να σώσει τον ΠΑΟΚ (αλλά όχι και την Ξάνθη). Η Λίγκα σιώπησε. Η ΕΠΟ πετάει αητό. Οι ανταγωνιστές του ΠΑΟΚ δεν πήραν θέση. Και κυρίως ο ίδιος ο ΠΑΟΚ δεν θέλησε ποτέ να δώσει μια απάντηση για όλα αυτά στους οπαδούς του. Που δεν μου προκύπτει ότι ζήτησαν και εξηγήσεις: όλοι δηλώνουν ευχαριστημένοι. Αν αυτοί είναι ευχαριστημένοι γιατί ποτέ δεν τους εξήγησαν τίποτα και τους κορόιδευαν λέγοντας πως τις μετοχές του ΠΑΟΚ τις έχει η κυρία Σαββίδη, δεν πέφτει λόγος στους υπόλοιπους: οι υπόλοιποι πρέπει να ρωτήσουμε την Κυβέρνηση αν θέλει να υπάρχει ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Αμφιβάλω πολύ: μόνο σκοτούρες προκαλεί.             

Φοβάται να κάνει ελέγχους  

Η ιστορία έβγαλε στο φως την απόλυτη αδυναμία του Κράτους να κάνει ελέγχους: φοβάται να τους κάνει. Επίσης κατέδειξε ότι ποτέ ομάδα με καλές σχέσεις με την ομοσπονδία δεν χάνει στην Εφέσεων - το «ό,τι σπέρνεις θερίζεις» ισχύει παντού. Αλλά κατέδειξε κι ότι κανένας Βαγγέλης Μαρινάκης δεν διοικεί την Ελλάδα, όπως διάφοροι μυαλοπώληδες έλεγαν μετά την απόφαση αθώωσης των 28 από το Εφετείο. Αν αυτά τα πιστεύουν, θα πρέπει να πουν ευχαριστώ στο Μαρινάκη που έσωσε τον ΠΑΟΚ. Ωρα είναι να το δούμε κι αυτό.

Η ιστορία είναι διδακτική και για τους οπαδούς του Ολυμπιακού και για την ίδια την ομάδα. Οι οπαδοί του πρέπει να καταλάβουν ότι ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να κερδίσει το δεύτερο στη σειρά πρωτάθλημα χωρίς να ελέγχει απολύτως τίποτα: άμυνα παίζει σε όλα τα επίπεδα – απλά καλή άμυνα. Το να προσπαθείς να αποκαταστήσεις τους ανύπαρκτους ελέγχους του Κράτους με καταγγελίες δεν είναι απλό και δεν μπορεί να είναι και προτεραιότητα: προτεραιότητα είναι να έχεις μια καλή ομάδα, που να παίζει ωραία μπάλα και να είναι οικονομικά υγιέστατη. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να πάει στο CAS γιατί στο CAS πάει ο καταδικασμένος – ο Ολυμπιακός δεν έχασε τίποτα: ίσα ίσα που η ιστορία που κατήγγειλε είχε ένα καταδικασμένο – την Ξάνθη – γεγονός που αποδεικνύει πως κάτι πέτυχε κι άδικο δεν είχε. Το λάθος του ήταν ότι έπρεπε να αποχωρήσει από τη διαδικασία στη δεύτερη εκδίκαση. Το CAS επεσήμανε την ανάγκη μιας νέας δίκης, αλλά αυτή που έγινε ήταν η ίδια! Ούτε ο Καλπατζίδης εμφανίστηκε, ούτε ο Πανόπουλος, ούτε οι άνθρωποι της DIMERA, ούτε καν η κυρία Σαββίδη, η ιδιοκτήτρια. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να φύγει και να τους αφήσει να βγάλουν όποια απόφαση ήθελαν: θυμίζω ότι κάποτε η ίδια Επιτροπή συνεδρίαζε κάποτε μεσάνυχτα Σαββάτου για να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ βαθμούς και να του δώσει τη δυνατότητα να παίξει με κόσμο με την ΑΕΚ. Για τέτοια Επιτροπή μιλάμε…

Ο Ολυμπιακός μιλάει για «σκάνδαλο». Δεν συμφωνώ. Εγω νομίζω ότι όλοι ανακουφίστηκαν. Οι ομάδες έχουν πια άλλου είδους σχέσεις. Η κυβέρνηση κρατά ζωντανή την πιθανότητα της εκλογής του Ζαγοράκη: αν βασίζει το εγχείρημα σε παροχές κάνει λάθος. Οσο για την Ξάνθη ας πρόσεχε. Η ας είχε ιδιοκτήτες που αγοράζουν λιμάνια…