Το Σάββατο έγραφα στην εφημερίδα ότι τα αποτελέσματα στα ματς της Εθνικής μας στην Φινλανδία ήταν επιεικώς ανεξήγητα. Η Εθνική μας δεν είχε κερδίσει ποτέ εκεί σε οκτώ παιγνίδια που είχε δώσει και κάποιες ήττες της παραμένουν ανεξήγητες και απίθανες. Η Εθνική μας στα προκριματικά του Euro1980 είχε χάσει εκεί 3-0 και στην Αθήνα είχε κερδίσει τους Φινλανδούς 8-2 – η διαφορά ποιότητας από δαύτους ήταν τόσο μεγάλη ώστε κάνει το πρώτο αποτέλεσμα ανεξήγητο. Επίσης η μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης του Οτο Ρεχάγκελ άρχισε το 2002 την πορεία της στα προκριματικά του Euro που κατέκτησε το 2004 με ήττα στην Φινλανδία: η ήττα λογική, το σκορ (5-1) εκτός λογικής. Συνέβαιναν εκεί απίθανα πράγματα που έπρεπε να σταματήσουν. Και χθες σταμάτησαν. Η Εθνική μας συνήρθε από την σφαλιάρα από την Αγγλία και κέρδισε εκεί με 2-0. Εύκολα και διαδικαστικά. Όπως πρέπει να κερδίζει αυτά τα ματς.

Η γρήγορη αντίδραση ήρθε

Η πρώτη νίκη της Εθνικής μας στην Φινλανδία ήρθε με κάμποση σοβαρότητα, με σημαντική βελτίωση στο δεύτερο ημίχρονο και με τις υπογραφές δυο εμβληματικών παικτών που πέτυχαν τα γκολ του τελικού 2-0: σκόραραν ο Μπακασέτας και ο Τζόλης. Ο πρώτος είναι ο αρχηγός της Εθνικής, ο παίκτης γύρω από τον οποίο είναι χτισμένη η ομάδα κι ο φυσικός ηγέτης της, δηλαδή αυτός που βγαίνει μπροστά – θυμηθείτε την αρχηγική του τοποθέτηση στο Γουέμπλεϊ για τα όσα έγιναν μετά τον θάνατο του Τζορτζ Μπάλντοκ. Ο Τζόλης ήταν σε αυτή την διοργάνωση το μεγάλο κέρδος: είναι ο παίκτης που από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς καθιερώθηκε, που δυνάμωσε την ομάδα σε σχέση με την προηγούμενη έκδοσή της, αυτή που είχε προπονητή τον Γουστάβο Πογιέτ και που αναμένεται να γίνει σημείο αναφοράς και στην συνέχεια. Το ματς με την Φινλανδία ήταν σαν ένα είδος περίληψης των προηγουμένων σε αυτό τον όμιλο του Nations League. Η Εθνική μας ήταν αμυντικά αξιόπιστη, επιθετικά σοβαρή και έδειξε ότι της λείπει λίγο για να ανεβεί επίπεδο.

Ηθελε την νίκη πολύ

Ο Γιοβάνοβιτς ήθελε η Εθνική μας να αντιδράσει μετά το κάζο από τους Αγγλους – κυρίως όμως ήθελε αυτό να το κάνει η ομάδα του, δηλαδή οι παίκτες που αγωνίστηκαν πολύ στον όμιλο του Nations League από την ημέρα που αυτός ξεκίνησε στην ομάδα. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει παίκτες που δεν έχουν αγωνιστεί πολύ για να τους δει: ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχει δώσει ούτε φιλικό με την Εθνική μας και ότι παίκτες όπως ο Τζολάκης κι ο Μανδάς, ο Ρέτσος, ο Κωνσταντέλιας, ο Βαγιαννίδης, ο Δουβίκας περιμένουν ένα ενενηντάλεπτο για να του δείξουν τι μπορούν. Ο Ιβάν δεν ήθελε να κάνει πειράματα. Διατηρώντας σε γενικές γραμμές την ίδια ομάδα που αντιμετώπισε την Αγγλία (επέστρεψε ο τιμωρημένος με τους Αγγλους Κουρμπέλης αντί του Σιώπη και βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα ο Μάνταλος αντί του Ζαφείρη) θέλησε να δείξει στους παίκτες του ότι το ματς ήταν τόσο σημαντικό όσο τα προηγούμενα.

Η αλήθεια είναι πως αρχικά ο κόουτς όσα ήθελε δεν τα είδε. Η εικόνα της Εθνικής μας ήταν στο πρώτο ημίχρονο κάτι σαν συνέχεια των όσων είδαμε με την Αγγλία. Υπήρχε προσοχή στα μετόπισθεν: οι Φινλανδοί δεν είναι στα καλύτερά τους, πλην όμως για πρώτη φορά έπαιξαν ένα παιγνίδι στο οποίο για 75 λεπτά δεν έκαναν ευκαιρία. Αλλά πέρα από την προσοχή, υπήρχε στο παιγνίδι ελάχιστη ένταση: η Εθνική μας δεν έκανε ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο γιατί όπως με τους Αγγλους ο μόνος που έδειχνε κεφάτος ήταν ο Μασούρας. Ο Μάνταλος απλά βοηθούσε στην κατοχή της μπάλας κι όχι στην κυκλοφορία της, που είναι κάτι άλλο. Ο Τζόλης και ο Μπακασέτας ήταν παρόντες απόντες. Ο Τσιμίκας με τον Ρότα δεν πήραν επιθετικές πρωτοβουλίες και ο Παυλίδης δεν πήρε την μπάλα ποτέ. Το 0-0 του ημιχρόνου ήταν το αποτέλεσμα ανάμεσα σε μια ομάδα που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, την Φινλανδία, και μια που μπορούσε να κάνει πολλά, αλλά περιοριζόταν στο να ελέγχει το ματς, την Εθνική μας. Μολονότι μάλιστα οι ηρωϊκοί Ιρλανδοί κρατούσαν στο Γουέμπλεϊ το 0-0. 

Άλλη ομάδα στην επανάληψη

Στο δεύτερο ημίχρονο ευτυχώς εμφανίστηκε μια άλλη Εθνική Ελλάδος: η ομάδα άκουσε τα παράπονα του προπονητή της. Η ένταση ήταν αμέσως φανερή και το ματς τελείωσε γρήγορα χάρη σε δυο γκολ που ήρθαν στα πρώτα δέκα λεπτά. Στο 51΄ ο Μπακασέτας από μια σπουδαία μπαλιά του Κουλιεράκη βρήκε την μπάλα στρωμένη μπροστά του και εκτέλεσε τον τερματοφύλακα Γιόρονεν χωρίς δεύτερη σκέψη. Και τέσσερα λεπτά αργότερα ο Τζόλης αποφάσισε να δείξει πόση μπάλα ξέρει. Ο Γιόρονεν βγήκε από την περιοχή του για να προλάβει τον Παυλίδη που εφορμούσε, έδιωξε την μπάλα με κεφαλιά κι αυτή έφτασε στα πόδια του  Τζόλη. Που από τριάντα μέτρα περίπου έκανε το τέλειο ψιλοκρεμαστό σουτ: έστειλε την μπάλα στα δίχτυα περνώντας την πάνω με τον τερματοφύλακα και δυο αμυντικούς των Φινλανδών που παρακολουθούσαν εξουδετερωμένοι – ο Τζόλης κάνει το σουτ χωρίς να σκεφτεί καν, με απλότητα και ταχύτητα μεγάλου σκόρερ.

Εχοντας βγάλει νόκ άουτ τους Φινλανδούς με δυο χτυπήματα (και μετά από οκτώ αγώνες χωρίς νίκη στο Ελσίνκι) η Εθνική μας περιορίστηκε στην συνέχεια στον έλεγχο του ματς: οι γηπεδούχοι έψαξαν το γκολ της τιμής, αλλά ο Βλαχοδήμος ποτέ δεν ανησύχησε σοβαρά. Ο Γιοβάνοβιτς πείραξε ελάχιστα την ομάδα δίνοντας απλά στο τέλος του ματς στον 17χρονο Μουζακίτη την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο που δεν θα ξεχάσει ποτέ.        

Πολλά κέρδη αυτή τη φορά

Οι Αγγλοι κέρδισαν την Ιρλανδία τελικά με 5-0 με μια καταιγίδα από γκολ στο δεύτερο ημίχρονο. Η Εθνική μας πήρε την δεύτερη θέση στον όμιλο. Θα βρεθεί στην κλήρωση για τα προκριματικά του μουντιάλ στον δεύτερο γκρουπ δυναμικότητας και σε ένα όμιλο τεσσάρων ή πέντε ομάδων: κρίμα που περνά απευθείας μόνο ο πρώτος. Θα παίξει το Μάρτιο ένα ματς μπαράζ για να ανεβεί κατηγορία στο UEFA Nations League. Kαι μετρά πέντε νίκες σε έξι ματς με τον Γιοβάνοβιτς. Όμως έχει κι άλλα κέρδη πέρα από αυτά. Στην διάρκεια αυτής της διοργάνωσης ο κόσμος είδε την πρόοδό της. Εξήντα χιλιάδες άνθρωποι έτρεξαν στο ΟΑΚΑ να την δουν στο ματς με την Αγγλία και την χειροκρότησαν παρά την ήττα.

Η παρουσία του Γιοβάνοβιτς είναι ό,τι καλύτερο γιατί στα μάτια του κόσμου ο Ιβάν εγγυάται ότι θα υπάρξει σοβαρότητα και στην συνέχεια: δεν πήγε στην ΕΠΟ για να ακούει και για να ικανοποιεί θελήματα και αιτήματα, ξεκαθάρισε γρήγορα ποιοι αποτελούν την ομάδα του, δεν πείραξε πολύ την ομάδα που από τον Πογιέτ βρήκε, αλλά της έδωσε συνέχεια. Και στην Φινλανδία έδειξε πως έχει μια ομάδα που μπορεί να αντιμετωπίσει στραβοπατήματα αντιδρώντας, πράγμα που στον όμιλο των προκριματικών του μουντιάλ που θα βρεθεί μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο. Η Εθνική μας έχει ανάγκη στην πορεία να βρει δυο – τρεις παίκτες ακόμα. Θα ήταν χρήσιμο να βρει μια ομάδα και να επιστρέψει στη δράση ο Γαλανόπουλος, που ήταν μέλος της.

Στα φιλικά που θα ακολουθήσουν θα είναι καλό να δούμε αν ο Δουβίκας ή ο Κωνσταντέλιας μπορεί να παίξουν στο πλάι. Ο Ιβάν θα είναι τυχερός αν ο Μουζακίτης ωριμάσει γρήγορα κι αν ο Μεντιλίμπαρ δώσει ευκαιρίες και στον Μπακούλα γιατί χαφ πολλά δεν υπάρχουν. Θα είναι δύσκολο, αλλά όχι απίθανο ο Γιοβάνοβιτς να καλέσει και τον Φορτούνη τώρα που στην Αραβία παίζει. Αλλά όλα αυτά είναι ευχάριστοι πονοκέφαλοι: το βασικό είναι ότι η μικρή περιπέτεια που λέγεται Nations League αξιοποιήθηκε και άφησε πίσω της και δυο ιστορικά αποτελέσματα – την νίκη στο Γουέμπλεϊ και την πρώτη νίκη στην Φινλανδία.   

Παρά το κακό ματς με την Αγγλία, εξαιτίας του φόβου μιας ήττας μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό, το γύρισμα της σελίδας πλέον φαίνεται. Αυτή τη φορά σχεδόν όλα καλά πήγαν...