Ενας φίλος με ρώτησε χθες για το αν θα πάρω θέση για το θέμα που προέκυψε με την άρνηση των παικτών του Ολυμπιακού να παίξουν στην Εθνική του μπάσκετ. Του απάντησα ότι είμαι σίγουρος μόνο για ένα πράγμα: για το ότι τα δεδομένα της ιστορίας είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που μέχρι ξέρουμε. Του συνέστησα να κάνει υπομονή για να έχουμε την πλήρη εικόνα. Του το είπα, όχι γιατί γνωρίζω τους παίκτες του Ολυμπιακού και το πόσο θα ήθελαν να πάνε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά γιατί γνωρίζω το πώς σκέφτονται και το πώς αντιδρούν οι Ελληνες παράγοντες.

Τι είπε ο Πρίντεζης

Το βράδυ, μετά το τέλος του ματς Ολυμπιακός – Αρμάνι (91-70) μίλησε στη ΝOVA ο Γιώργος Πρίντεζης βάζοντας τα πράγματα σε τάξη. «Κακώς βγήκε αυτό που βγήκε, ήταν μια προσωπική επιστολή. Ήταν μια επιστολή με την οποία εκφράζουμε μια δυσαρέσκεια για κάποια θέματα. Κανείς από μας δεν έχει γυρίσει την πλάτη στην Εθνική. Μακάρι να έχω την υγειά μου να ξαναβρίσκομαι εκεί. Βρεθήκαμε μαζί με τον κόουτς Ρικ Πιτίνο, τον οποίο εκτιμάμε. Όταν μάθαμε ότι θα είναι στην Εθνική χαρήκαμε. Μακάρι να βρεθεί μια λύση και να δώσουμε το παρών» είπε και πρόσθεσε: «Έχουν γίνει κάποιες καταστάσεις παλαιότερα με κάποιες δηλώσεις του προέδρου της ΕΟΚ. Κάποτε ένας για εμένα μύθος του ελληνικού μπάσκετ, ο Παναγιώτης Γιαννάκη, όταν ήρθε στον Ολυμπιακό δεν συνέχισε στην Εθνική. Μαζί με τον Κώστα βρεθήκαμε με τον κόουτς Πιτίνο, τον οποίο εκτιμάμε και όταν μάθαμε ότι θα είναι στην εθνική χαρήκαμε. Πρόκειται για έναν πολύ καλό προπονητή» είπε βάζοντας την ιστορία στη σωστή της διάσταση.

Τι έχει συμβεί; Είναι απλό. Οι παίκτες του Ολυμπιακού συναντήθηκαν με τον Πιτίνο. Αυτός τους είπε ότι δεν θα δουλέψει στον Παναθηναϊκό και θα ασχοληθεί αποκλειστικά με την Εθνική. Οι παίκτες σίγουρα του είπαν ότι υπάρχει μια μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στον σύλλογο που αγωνίζονται και στον Παναθηναϊκό στον οποίο ο ίδιος μπορεί να βρεθεί προπονητής: ο Πιτίνο τους είπε ότι δεν θα αναλάβει τον ΠΑΟ. Όταν αυτό συνέβη έστειλαν μια επιστολή στην ομοσπονδία στην οποία ζητάνε εξηγήσεις: πολύ καλά έκαναν. Από τη μεριά του ο Πιτίνο θα μπορούσε να τους διαψεύσει, αλλά δεν είπε κουβέντα: θα δούμε τι θα γίνει προσεχώς – μπορεί, αν είναι ομοσπονδιακός, να μην τους καλέσει. Αλλά το θέμα, όπως σας έχω πει από την πρώτη στιγμή, είναι πάντα η κουτοπόνηρη στάση της ομοσπονδίας: αντί ο κ. Γιώργος Βασιλακόπουλος να μας εξηγήσει πότε και για ποιο λόγο άλλαξαν οι αρχές του, κι αντιμετωπίζει τον Πιτίνο διαφορετικά από τον Παναγιώτη Γιαννάκη, προσπαθεί να στρέψει τη συζήτηση αλλού, φτιάχνοντας ενόχους, προδότες κτλ.

Η ελπίδα είναι ο διχασμός

Ολη αυτή η ιστορία είναι μια τακτική αποπροσανατολισμού ωραία δομημένη από ένα ολόκληρο σύστημα. Από το Βασιλακόπουλο εξηγήσεις για την ιστορία της πρόσληψης του Πιτίνο δεν ζήτησαν μόνο οι δημοσιογράφοι που του κάνουν πόλεμο, αλλά και προσωπικότητες του μπάσκετ που έχουν τιμήσει τη φανέλα με το εθνόσημο όπως ο Παναγιώτης Φασούλας π.χ. Θα έπρεπε να του ζητήσουν και άλλοι αρμοδιότεροι, όπως ο Υφυπουργός Αθλητισμού και ο ΓΓΑ κ. Γιώργος Μαυρωτάς που ξέρει από εθνικές ομάδες και θα πρεπε να αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα με μεγαλύτερη προσοχή και ευαισθησία. Αντί ο Βασιλακόπουλος να πάρει θέση σε όσα φρικτά του καταμαρτυρούν (η υποψία που διακινείται ότι η ιστορία του Πιτίνο είναι στημένη είναι μια φρικτή υποψία για το κύρος της ομοσπονδίας), προσπαθεί απλά να αποπροσανατολίσει δημιουργώντας, σύμφωνα με τον Πρίντεζη, νέες καταστάσεις. Μια σοβαρή ομοσπονδία θα καλούσε τους παίκτες και τον προπονητή και θα προσπαθούσε να βρει λύση, αλλά μιλάμε για την ΕΟΚ.  

Ο Πρίντεζης είπε σαφέστατα ότι η διαρροή της επιστολής έγινε από την ομοσπονδία «και κακώς έγινε». Εγώ προσθέτω την ότι δεν μοιάζει να έγινε τυχαία, δηλαδή πριν από ένα δύσκολο παιγνίδι του Ολυμπιακού – αυτό με την Αρμάνι. Προσθέτω επίσης ότι όποιος άρρωστος έκανε τη διαρροή την έκανε γιατί προσδοκούσε σε δυο πράγματα: το πρώτο ήταν να θολώσει το μυαλό των παικτών που βρέθηκαν ξαφνικά στο ειδώλιο του κατηγορουμένου και αυτοί να παίξουν άθλια κόντρα στην ιταλική ομάδα. Το δεύτερο ήταν ότι προσδοκούσε πως μια ήττα του Ολυμπιακού (σε συνδυασμό με την δήθεν άρνηση των παικτών του να παίξουν στην Εθνική) θα δημιουργούσε συνθήκες απαξίωσης για την ομάδα και τους παίκτες της.

Η μεγάλη τους ελπίδα είναι πάντα ο διχασμός των οπαδών του Ολυμπιακού και η μεταξύ τους φαγωμάρα: προσπαθούν να μετατρέψουν ένα πρόβλημα της ΕΟΚ (πρόβλημα που οδήγησε τον Ολυμπιακό στο να φύγει από την Α1) σε πρόβλημα του Ολυμπιακού. Και προσπαθούν να το κάνουν με κάθε δυνατό τρόπο για να ξεχαστεί ότι ο αποκλειστικός λόγος που αυτό συνέβη είναι η απόφαση της ομοσπονδίας να δείξει ότι για αυτή είναι σημαντικότεροι τρεις διαιτητές από ένα σύλλογο πρωταθλητή Ευρώπης με ιστορία μεγάλη και κόσμο τεράστιο. Οσο μάλιστα βλέπουν ότι ο Ολυμπιακός άρχισε να ρολάρει στην Ευρωλίγκα, όσο καταρρέει το παραμυθάκι ότι τάχα μου χωρίς συμμετοχή του στο ελληνικό πρωτάθλημα θα χει πρόβλημα, κι όσο ο κόσμος αρχίζει να πληθαίνει στο ΣΕΦ, τόσο περισσότερο τρελαίνονται. Οσο περισσότερο ενωμένος είναι ο κόσμος του Ολυμπιακού – τόσο λιγότερες είναι οι μέρες τους: με ή χωρίς το νόμο του Αυγενάκη δεν τους σώζει τίποτα και κανένας.

Γιατί δεν τους προσκύνησε

Ο Ολυμπιακός είναι αδύνατο να επιβάλει στους παίκτες του να μην πάνε στην Εθνική: ποτέ δεν το έκανε γιατί ξέρει πόσο οι παίκτες αγαπούν την ομάδα. Γνωρίζει άλλωστε ότι αν το ζητούσε από τους μεγάλους θα ακολουθούσαν και οι μικροί, που κι αυτοί δεν θα έπαιζαν στις Εθνικές, και στη συνέχεια θα απαξίωναν την ομάδα με κάθε τρόπο οι οπαδοί του – στην εποχή των social media δεν είναι δύσκολο να αρχίσεις να στέλνεις μηνύματα στους Αντετοκούνμπο και να τους ρωτάς αν είναι με τους συμπαίκτες του ή με τον Βασιλακόπουλο. Αλλά δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά: η Εθνική, κάθε Εθνική, ανήκει σε όλους και δεν μπορείς να παίζεις μαζί της.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού μπορεί να πάνε ή να μην πάνε στην Εθνική – αν νοιώθουν ότι τους κοροϊδεύουν και τους λένε ψέματα δεν θα πάνε: είναι δικαίωμά τους – το θέμα είναι πάντα οι μεθοδεύσεις της ομοσπονδίας. Οι διαρροές επιστολών, οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους, οι συνεντεύξεις που γίνονται για να μην απαντήσει σε τίποτα ο πρόεδρος, δείχνουν ότι μετά τον Πιτίνο ο Βασιλακόπουλος θα βάλει και την Εθνική στο παιγνίδι της πόλωσης: νομίζει ότι το να την καταστρέψει είναι δικαίωμά του – μένει να δούμε ποια είναι η θέση του Υφυπουργείου π.χ που τον χρηματοδοτεί.

Και μένει και κάτι άλλο: να μιλήσει με την γνωστή ευθύτητα  και ειλικρίνεια του ο Παναγιώτη Γιαννάκης και να τα πει όλα. Να πει και γιατί τον έδιωξαν κάποτε από την Εθνική και γιατί δεν τον ξαναπήραν πίσω γιατί δεν τους προσκύνησε. Και μετά θα δούμε αν όσοι βοήθησαν να γραφτεί η ιστορία της Εθνικής έχουν παραχωρήσει στην ομοσπονδία το δικαίωμα να κάνει διαρροές και να παίζει μαζί της…