Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου της Σουπερλίγκας οδηγεί σε μια σειρά από συμπεράσματα περισσότερο στέρεα από αυτά που βγαίνουν από αγωνιστική σε αγωνιστική και που συχνά επηρεάζονται από το τελευταίο αποτέλεσμα. Ο πρώτος γύρος είναι μια πλήρης ενότητα. Οι αρετές και οι αδυναμίες των ομάδων είναι δεδομένες: οι ομάδες σπανίως αλλάζουν στην συνέχεια. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως αποκλείονται οι θεαματικές ανατροπές στην βαθμολογία: στα δυο τελευταία πρωταθλήματα η βαθμολογία του πρώτου γύρου δεν είχε σχέση με την τελική βαθμολογία. Αλλά άλλο είναι η βαθμολογία κι άλλο η φυσιογνωμία των ομάδων. Η βαθμολογία αλλάζει, η φυσιογνωμία δύσκολα. Οι ομάδες μπορεί να προοδεύσουν ή να ενισχυθούν στις μεταγραφές του Ιανουαρίου ή για διάφορους λόγους να γίνουν χειρότερες. Αλλά τα χαρακτηριστικά τους δύσκολα διαφοροποιούνται από εδώ και πέρα.

Σοβαρότητα μεγαλύτερη από την ποιότητα

Η πρωτιά  του Ολυμπιακού στην βαθμολογία έχει να κάνει περισσότερο με την σοβαρότητα του και λιγότερο με την ποιότητα του. Ο Ολυμπιακός δεν είναι θεαματικός και είχε στον πρώτο γύρο και σκαμπανεβάσματα και κακές βραδιές: είναι ενδεικτική μια δήλωση του προέδρου κ. Βαγγέλη Μαρινάκη μετά την νίκη της ομάδας με την ΑΕΚ – ο Μαρινάκης είπε και στον προπονητή και στους παίκτες της ομάδας πως αυτό το παιγνίδι τους ήταν το πρώτο αληθινά καλό στο Καραϊσκάκη. Οντως ο Ολυμπιακός είναι πρώτος έχοντας παίξει καλύτερα μακριά από την δυνατή έδρα του στην οποία είχε και τα δυο του ασυγχώρητα αποτελέσματα: τις ισοπαλίες με τον Πανιτωλικό (0-0) και τον Λεβαδειακό. Όμως έχει παίξει καλύτερα εκτός έδρας (με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ, με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, αλλά και με την Λαμία και τον ΟΦΗ ήταν καλά οργανωμένος και αποτελεσματικός) κι έχει δείξει ανθεκτικότητα και πάθος στα ντέρμπι: στα ματς με τον ΠΑΟ, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ έχει 7 βαθμούς κι αυτό καθορίζει την πρωτιά του. Επίσης πέρασε δείχνοντας ψυχραιμία μια μίνι αγωνιστική κάμψη το δίμηνο Σεπτέμβρης – Οκτώβρης και η πρόοδός του έχει τα ονοματεπώνυμα των χαρισματικών μικρών του που ήταν και το μεγάλο του στοίχημα: ο Μουζακίτης και ο Κωστούλας κέρδισαν θέση στο βασικό σχήμα καταθέτοντας κάτι παραπάνω από ενθουσιασμό.

Ο κόουτς Μεντιλίμπαρ κατάλαβε κάποια στιγμή ότι η ομάδα έχει την ανάγκη του, δηλαδή τα τρικ και τις παρεμβάσεις του και παρουσιάζει ένα Ολυμπιακό χαμαιλεόντειο και ευπροσάρμοστο – σημάδι ότι ο κόουτς εκμεταλλεύεται καλά το υλικό της ομάδας. Το οποίο βέβαια χρειάζεται ενίσχυση. Ο σοβαρός τραυματισμός του Γιαζίζι, οι δυσκολίες στην προσαρμογή του Βέλντε, του Γουίλιαν και του Ολιβέιρα και οι συχνοί τραυματισμοί του Ζέλσον και του Γιάρεντσουκ μειώνουν τις λύσεις στην επίθεση. Αλλά η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είναι σκληρή, ο κόουτς διαχειρίζεται καλά την δυσκολία που δημιουργούν τα ευρωπαϊκά ματς και δίνει την εντύπωση ότι έχει στο εσωτερικό της και παίκτες που μπορεί να βοηθήσουν περισσότερο: από το Ηράκλειο πέρασε με σκόρερ τον Μπιανκόν και διακριθέντα τον Στάμενιτς, δυο που αγωνίστηκαν λίγο.

Δομικά κυρίως προβλήματα

Οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού εμφανίζουν προβλήματα κυρίως δομικά και για αυτό δύσκολα διαχειρίσιμα. Ο ΠΑΟΚ σκοράρει λιγότερο από πέρυσι κι ως εκ τούτου οι αδυναμίες του στην άμυνα φέτος φαίνονται πιο πολύ. Υπήρχαν και πέρυσι, αλλά ο ΠΑΟΚ είχε μάθει να ζει με αυτές ενώ φέτος, στην Τούμπα κυρίως, εξ αιτίας τους υποφέρει. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου ακολουθεί την περσινή συνταγή (rotation, ενθάρρυνση για επίθεση και πολλή γκρίνια για την διαιτησία), αλλά φέτος όλα δείχνουν πιο δύσκολα για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι η απώλεια του Κουλιεράκη και του Μεϊτέ που τον έκανε ακόμα πιο ευάλωτο στα μετόπισθεν. Ο δεύτερος λόγος δυσκολίας οφείλεται στην ευρωπαϊκή του συμμετοχή:  η δυσκολία του Europa League, στο οποίο ο ΠΑΟ αγωνίζεται, δεν συγκρίνεται με αυτή του Conference League στο οποίο αγωνιζόταν πέρυσι. Πέρυσι οι νίκες (συχνά με ανατροπές…) με ομάδες όπως η Μπεϊτάρ, η Χάιντουκ, η Αμπερντίν, η Χάρτς, η Ελσίνκι, του έδιναν αέρα στα πανιά του. Φέτος τα αποτελέσματα αφήνουν κόπωση (τα ματς με την Γαλατά, την Στεάουα, την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα έχασε ξοδεύοντας ιδρώτα, ενώ ιδρώτας χρειάστηκε για την ισοπαλία με την Πλιζέν αλλά και για την νίκη με την Ρίγα). Ο ΠΑΟΚ κάτι δεν μέτρησε σωστά, ενώ όπως και ο Ολυμπιακός για την ώρα παίρνει λίγα από πολλές από τις καλοκαιρινές του μεταγραφές: Λόβρεν, Μπακαγιόκο, Κόλεϊ δεν εντυπωσιάζουν, ενώ ο Τσάλοφ και ο Τισουντάλι παλεύουν για μια θέση στην επίθεση χωρίς να είναι ακόμα κατανοητό ποιος μπορεί να βοηθήσει πιο πολύ. Κάπως έτσι η κάποτε πανίσχυρη Τούμπα γίνεται πρόβλημα καθώς ο ΠΑΟΚ δεν κερδίζει στην έδρα του από τον Αύγουστο. Στο ματς με την Καλλιθέα το γήπεδο ήταν άδειο. Περισσότερο κι από ενισχύσεις ο ΠΑΟ έχει ανάγκη να κερδίσει το κοινό του.

Πολλοί παίκτες, δύσκολη δουλειά  

Το κοινό τους πρέπει να κερδίσουν και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ. Η ΑΕΚ εκτός έδρας χάνεται και στα social media φουντώνει η αγανάκτηση για τον κόουτς Ματίας Αλμέιδα. Περισσότερα από τα μισά ματς του ΠΑΟ στο πρωτάθλημα τελείωσαν με αποδοκιμασίες – έχοντας πετύχει μόλις 13 γκολ σε 13  παιγνίδια ο ΠΑΟ έχει μια πολύ καλή βαθμολογία, αλλά όποιος πάει στο γήπεδο δεν αισθάνεται ευχαριστημένος με αυτό που βλέπει. Οι παίκτες της ΑΕΚ καταλαβαίνουν την δυσκολία του προπονητή πιο πολύ από όσο ο κόσμος της ομάδας που δυσκολεύεται να καταλάβει ότι οι πολλοί παίκτες μπορεί να είναι ένα πρόβλημα δύσκολα διαχειρίσιμο, πόσο μάλλον όταν ο νεοφερμένοι δεν μοιάζουν όλοι καλύτεροι από τους παλιούς. Ο ΠΑΟ άλλαξε ήδη προπονητή και η αλήθεια είναι πως κάπως βελτιώθηκε, ωστόσο και με τον Ρουί Βιτόρια όπως και με τον Αλόνσο όλα εξαρτιόνται πάντα από τα κέφια του Τετέ και τα γκολ του Τζούρισιτς που έχει αποδειχτεί από μηχανής Θεός πολλές φορές – το κακό είναι ότι ο ρόλος του «από μηχανής Θεού» υπήρχε σε δράματα. Και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟ ωστόσο έχουν να περιμένουν πολλά από παίκτες που στον πρώτο γύρο έκαναν λίγα. Ο Λαμέλα, ο Πινέδα και οι Ελιάσον και Κοιτά από την μια και ο Ιωαννίδης, ο Πελίστρι και ο Ουναϊ από την άλλη θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά στα κρίσιμα ματς που είναι μπροστά. Από την δική τους απόδοση κι όχι από τα τρικ των προπονητών τους θα κριθεί η τύχη των ομάδων τους.

Μυστήρια και ελλείψεις

Το απόλυτο μυστήριο του πρωταθλήματος είναι ο Αρης. Κέρδισε Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ κι έφερε μια ισοπαλία με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ κι αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν δυνατότητες. Αλλά έκλεισε τον πρώτο γύρο με τρεις ήττες σερί (Παναιτωλικός, Βόλος, ΑΕΚ) και κάνοντας στην Οpap Αρένα την χειρότερή του εμφάνιση. Ο Μάντζιος πρέπει να βρει την άμυνα του και να πάρει γκολ από τα πολλά εξτρέμ του, αλλιώς ο Αρης θα είναι δύσκολο να επανέρθει μολονότι έχει σχετικά καλό πρόγραμμα καθώς υποδέχεται στο Βικελίδης ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και ΠΑΟ.

Τι περιμένω από τους υπόλοιπους; Βελτίωση του Αστέρα Τρίπολης και του ΟΦΗ, πρώτα από όλα. Ο Πετράκης κάνει ένα θαύμα με τον Παναιτωλικό, Ο Μπετανκόρ οδηγεί τον Πανσερραϊκό σε μια άνετη σωτηρία και η μάχη της παραμονής μοιάζει να είναι υπόθεση τριών ομάδων. Η Λαμία, ο Λεβαδειακός και η Καλλιθέα έχουν στην πραγματικότητα το ίδιο πρόβλημα: σκοράρουν δύσκολα. Ο Βόλος είναι μια κατηγορία μόνος του: κερδίζει εκτός και δεν κερδίζει εντός απλά για να μας τρελάνει.

Ανακεφαλαιώνω. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μια ποιοτική ενίσχυση. Η ΑΕΚ περισσότερη συσπείρωση, και βαθμούς μακριά από το γήπεδό της. Ο ΠΑΟΚ σίγουρα μια δυο προσθήκες και να ηρεμίσει ο Λουτσέσκου. Ο ΠΑΟ χρειάζεται γκολ από τα σέντερ φορ του: η βελτίωσή του θα είναι αληθινή και μεγάλη μόνο όταν αυτά έρθουν. Ο Αρης θέλει ένα μεγάλο αποτέλεσμα για να επανέρθει, αλλά τα ντέρμπι του αργούν. Η αίσθησή μου είναι ότι για όλους τα καλύτερα έρχονται. Ηταν όλοι τόσο ασταθείς στον πρώτο γύρο που αποκλείεται να μην βελτιωθούν κομμάτι.