Στην 21^η αγωνιστική ο Παναθηναϊκός πήρε το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟΚ έσπασε το μπλόκο στο Περιστέρι με γκολ στο τέλος και η ΑΕΚ κέρδισε πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό 4-2 τον Αστέρα Τρίπολης. Οι τρεις πρωτοπόροι κέρδισαν, το πρωτάθλημα είναι όσο ποτέ κούρσα για τρεις, αλλά είναι ο Παναθηναϊκός ο αληθινά κερδισμένος της αγωνιστικής. Όχι γιατί έδειξε κόντρα στον Ολυμπιακό κάτι αγωνιστικά καινούργιο, αλλά γιατί πλέον δεν φοβάται τίποτα. Και μόνο αν δεν φοβάσαι μπορείς να είσαι πραγματικά ανταγωνιστικός.

Ας τα πάρουμε με την σειρά.    

Από τις συνθέσεις των Αιωνίων καταλάβαινες ποια ήταν η επιδίωξη του Καρβαλιάλ και ποια του Τερίμ στην Λεωφόρο. Για τις εκτιμήσεις τους μέτρησαν πολύ δυο ματς κυπέλλου. Για αυτές του Καρβαλιάλ το παιγνίδι με τον ΠΑΟ στην Λεωφόρο και για αυτές του Τερίμ το παιγνίδι που ο ΠΑΟ κέρδισε στο Περιστέρι.

Ο Καρβαλιάλ ήταν πολύ ευχαριστημένος με τον Ολυμπιακό που είχε αποσπάσει ισοπαλία από τον ΠΑΟ στο κύπελλο και θέλησε να παρουσιάσει την ίδια ομάδα ως προς το σχήμα και την τακτική της. Επαιξε 4-3-3, και χρησιμοποίησε ως βασικό τον Αλεξανδρόπουλο (αυτή τη φορά με τους Τσικίνιο και Εσε στη μεσαία γραμμή) για να χαλάσει την κυκλοφορία της μπάλας του ΠΑΟ. Εβαλε τον Ρίτσαρντς για να καλύψει στα αριστερά τον Ορτέγκα. Απόντος του Ρέτσου προτίμησε τον Κάρμο κι άφησε στον πάγκο τους Φορτούνη, Ποντένσε για να τους βάλει και να δώσει ώθηση επιθετικά όταν αυτό θα χρειαζόταν.

Ο Τερίμ από την άλλη έπαιξε για να κερδίσει και κράτησε στην επίθεση την τετράδα (Μπερνάρ, Γερεμέγιεφ, Παλάσιος, Μπακασέτας) που πήρε την πρόκριση στο Περιστέρι. Κατά τα άλλα ο Κότσιρας βρέθηκε υποχρεωτικά στα δεξιά, κι ο Χουάνκαρ πήρε τη θέση του ήρωα στο Περιστέρι, αλλά κουρασμένου Μπλαντένοβιτς. Ο Πέρεθ ανταμείφθηκε για το γκολ του με τον Ατρόμητο, αλλά και για να μείνει ο Αράο δίπλα στον Γεντβάι στην άμυνα. Ανάμεσα σε μια ομάδα που κατέβηκε με σκοπό να κερδίσει και μια που ήθελε απλά να μην χάσει κέρδισε το ματς αυτή που το ήθελε πιο πολύ, δηλαδή ο ΠΑΟ. Που φάνηκε γρήγορα ότι ήταν και πιο ψυχωμένος: Ο Τερίμ επειδή ξέρει ότι ο ΠΑΟ είναι κουρασμένος έδωσε στους παίκτες του ρεπό την Παρασκευή για να παίξουν για αυτόν την Κυριακή. Στον Ολυμπιακό από την άλλη είδαμε ομοιόμορφα κουρέματα (!) – οι παίκτες θέλησαν να δείξουν έτσι ότι είναι ομάδα. Άλλο όμως το «είμαι» κι άλλο το «δείχνω».     

Αρκούσαν τα απλά

Στο πρώτο ημίχρονο στον ΠΑΟ αρκούσε να στοχεύσει στις αδυναμίες του Ορτέγκα για να βρει με τον Μπερνάρ το γκολ του 1-0 στο 25΄. Ο ΠΑΟ παίζει πολύ με τον Παλάσιος, που φορτώνει γρήγορα με μια κίτρινη κάρτα τον Ορτέγκα. Όταν έρχεται από την μεριά του και ο Μπακασέτας, σαφώς ο πιο επιδραστικός παίκτης στο ματς, έρχεται και το γκολ, αφού ο Ροντινέι χάνει τον Μπερνάρ, που παίζει λίγο αλλά κινείται πολύ.   

Και οι δυο ομάδες είχαν ευκαιρίες, αλλά ενώ ο Ολυμπιακός φαινόταν ότι πονούσε στα αριστερά, το μόνο πρόβλημα του ΠΑΟ ήταν η ταχύτητα του Ναβάρο και του Μασούρα απέναντι στον Γεντβάι: καλή είναι η ταχύτητα, αλλά χρειάζεται και εκτελεστική ικανότητα κι αυτή του Ολυμπιακού είναι μικρή. Από τους παίκτες που ο Καρβαλιάλ διάλεξε στο αρχικό σχήμα γκολ είχε μόνο ο Μασούρας – κι αυτό τα λέει όλα. Ο Καρβαλιάλ προσπάθησε στο ημίχρονο να μεγαλώσει την δημιουργική δυνατότητα του Ολυμπιακού με τον Φορτούνη να αντικαθιστά τον Αλεξανδρόπουλο, τον Ελ Καμπί μπαίνει αντί του Ρίτσαρντς και τον Κίνι να παίζει αντί του Ορτέγκα στην αριστερή πλευρά της άμυνας. Απέναντι στο καθαρό 4-4-2 των Ερυθρόλευκων ο Τερίμ δεν έκανε το παραμικρό: δεν χρειαζόταν. Ο ΠΑΟ έπρεπε να καλύπτει καλά το γήπεδο και να περιμένει να χτυπήσει τις αδυναμίες του Ολυμπιακού που θα έβγαινε πιο πολύ μπροστά και λόγω των επιλογών του προπονητή του. Ο Ολυμπιακός όντως βρήκε ευκαιρίες – και με τον Ελ Καμπί και με τον Μασούρα και με τον Φορτούνη, αλλά αργά πολύ. Ο ΠΑΟ στο μεταξύ είχε κάνει το 2-0 με τον πλέον απλό τρόπο: γύρισμα του Μπακασέτα, που έπρεπε στη φάση να σταματήσει ο Φορτούνης (!), και κεφαλιά του Γερεμέγιεφ που είναι σέντερ φορ κανονικό και νίκησε τον Ντόι. Ο Τερίμ πήρε το ντέρμπι πολύ εύκολα και γιατί ο ίδιος δεν φοβήθηκε απολύτως τίποτα (με τον Καρβαλιάλ σε επτά ματς δεν έχει χάσει ποτέ…) και γιατί η ομάδα του έχει πίστη. Ο ΠΑΟ έπαιξε απλά, ο Ολυμπιακός απλοϊκά: υπάρχει διαφορά. Στον Ολυμπιακό στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος δεν νομίζω ότι πιστεύει κανείς, γιατί κανείς δεν πιστεύει ιδιαίτερα στις δυνατότητες της ομάδας – απόδειξη οι πολλές μεταγραφές. Ο ΠΑΟ θα το παλέψει όσο δεν φοβάται: αυτό είναι το συμπέρασμα του χθεσινού ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός έχει κάπου χαθεί: όχι χθες, αλλά από την φυγή του Πέδρο Μαρτίνς και μετά. Ηταν απολύτως προβλέψιμο.        

Δύσκολα αλλά πέρασε

Ο ΠΑΟΚ κράτησε την πρωτιά περνώντας δύσκολα από το Περιστέρι. Τα κατάφερε με δυο γκολ στο τέλος που πέτυχαν δυο αλλαγές του Λουτσέσκου: το πρώτο και κρίσιμο, το πέτυχε ο Σβαπ στο 88΄, μετά από εκτέλεση ενός κόρνερ από τον Τάισον και ένα στρώσιμο του Σαμάτα αποτελεσματικότατα, έστω και κατά λάθος. Το δεύτερο είναι ένα μικρό αριστούργημα του Κωνσταντέλια που βρέθηκε με την μπάλα στα πόδια μετά από ένα λάθος του Τσιντώτα και τον νίκησε σημαδεύοντας σωστά την εστία ενώ βρισκόταν λίγο κάτω από την σέντρα: είναι τόσα πολλά τα καλλιτεχνήματα του Κωνσταντέλια που το γκολ του θεωρείται κάτι φυσιολογικό ενώ είναι αριστούργημα. Ο Λουτσέσκου είχε την παράξενη ιδέα να μην ξεκινήσει τον Ντεσπότοφ – λέγεται ότι είναι κουρασμένος, αλλά δεν μου φάνηκε τέτοιος. Πιθανότατα ο Ρουμάνος ήθελε να προλάβει γκρίνιες του Ζίφκοβιτς που είναι πολύ καλός για να είναι διαρκώς στον πάγκο: νομίζω όχι τυχαία προέκυψε και η πρόταση από την Κρασνοντάρ αφού ο Ιβιτς που είναι εκεί προπονητής καταλαβαίνει πότε υπάρχει ευκαιρία αγοράς ενός καλού παίκτη και φροντίζει να τον δελεάσει. Ο  Ατρόμητος ήταν συνεπής καθώς έπαιξε πάλι το κατενάτσιο που είδαμε με τον Ολυμπιακό, αλλά κυρίως στο ματς κυπέλλου με τον ΠΑΟ. Ο ΠΑΟΚ είχε δυο δοκάρια νωρίς, του ακυρώθηκε μέσω VAR ένα γκολ του Οζντόεφ πριν το τέλος του ημιχρόνου που έκανε τον Λουτσέσκου να θυμώσει, δεν είχε τελική προσπάθεια στην εστία παρά τις συνολικά 17 τελικές, αλλά τα κατάφερε. Και τώρα περιμένει την ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ που σκοράρει νωρίς   

Μια εβδομάδα πριν πάει στην Τούμπα για να δώσει αυτό που μπορεί να αποδειχτεί το ματς της προσπέρασης στη βαθμολογία, η ΑΕΚ κέρδισε τον Αστέρα Τρίπολης με τον τρόπο που κέρδισε τον ΟΦΗ, αλλά και τον Ατρόμητο στο Περιστέρι: μπαίνοντας δυνατά από την αρχή και καθαρίζοντας πριν βγει το ημίχρονο. Η καλύτερη μεταγραφή της ΑΕΚ τον Ιανουάριο, δηλαδή ο Πόνσε, προκάλεσε το αυτογκόλ του Τζουκάνοβιτς στο 25΄πριν πετύχει το 2-0 με κεφαλιά ένα λεπτό αργότερα. Ο Τζουκάνοβιτς με το δεύτερο δικό του (δυστυχώς αυτογκόλ) έδωσε στο 43΄ προβάδισμα τριών γκολ στην Ενωση πριν ο Αστέρας μειώσει με πέναλτι του Μπαρτόλο. Όπως και με τον ΟΦΗ το δεύτερο ημίχρονο ήταν απλά μια ευκαιρία για να κάνει πειράματα ο Αλμέιδα. Ο προπονητής της ΑΕΚ δεν χρησιμοποίησε μαζί τους Λιβάι Γκαρσία και Πόνσε, αλλά έβαλε τον πρώτο στην θέση του δεύτερου για να δει την κατάστασή του: τον είδε καλά. Ο Λιβάι έχασε δυο γκολ λόγω έλλειψης ρυθμού, όμως σκόραρε, ήταν αγωνιστικός και βάζει υποψηφιότητα για να ξεκινήσει στην Τούμπα. Το ματς τελείωσε με 4-2 εξαιτίας ενός γκολ του Μιριτίλο στο φινάλε αλλά δεν είναι παράξενο: η ΑΕΚ έπαιξε με τους Ραντόνια, Πήλιο, Μίτογλου και Κάλενς στην άμυνα και χωρίς κόφτες αφού ο Σιμάνσκι είναι τραυματίας κι ο Γιόνσον έπρεπε να εκτίσει ποινή τιμωρίας. Στην Τούμπα όλα θα είναι αλλιώς.

Ο Αρης ήθελε τη νίκη, αλλά…

Στην μάχη για την σωτηρία ο ΠΑΣ μετά από αυτή την Κυριακή μοιάζει καταδικασμένος: αν δεν είχε κάνει του κόσμου τα θαύματα κατά καιρούς θα έλεγα ότι πρέπει να αρχίσει να ετοιμάζεται για την σεζόν του στη Σουπερλίγκ2. Η ήττα από την Λαμία είναι μάλλον λογικό αποτέλεσμα: η ομάδα του Βόκολου έχει ρεαλιστικό στόχο την εξάδα. Αλλά η εικόνα του ΠΑΣ είναι άκρως απογοητευτική: δέχτηκε τέσσερα γκολ από μια ομάδα που έχασε και δυο πέναλτι (!) – και τα δυο τα έχασε ο Καρλίτος που μάλιστα σκόραρε κιόλας. Μετά το αποτέλεσμα αυτό ο Βόλος και ο Παναιτωλικός θα νιώθουν περισσότερο ευχαριστημένοι με την μεταξύ τους ισοπαλία (1-1) το Σάββατο. Δεν νομίζω ότι τους προβληματίζει πολύ η νίκη της Κηφισιάς που με τον Κώστα Μπράτσο στο τιμόνι ήταν αμυντικά πιο συμπαγής, όμως χάρη στα δυο γκολ του Οζέγκοβιτς κέρδισε απλά τον ΟΦΗ, δηλαδή την πιο ντε φορμέ ομάδα του πρωταθλήματος. Αν υπάρχει κάποιος που πρέπει να κοιτάει τα νότα του είναι ο ΟΦΗ: στα 14 τελευταία ματς έχει μια νίκη (με τον Παναιτωλικό), τέσσερις ισοπαλίες και μόνο ήττες – στο μεταξύ αποκλείστηκε και από τον Παναιτωλικό στο κύπελλο!  

Το Σάββατο είχαμε και το ματς Πανσερραϊκός – Αρης 1-1. Οι δυο τους είναι σαν να παίρνουν μέρος στο δικό τους πρωτάθλημα: ζουν μια ήρεμη χρονιά μακριά από εντάσεις – περίμενα ό,τι θα μας έδιναν και ένα πιο θεαματικό ματς. Να σημειωθεί ότι ο Πανσερραϊκός ισοφάρισε στις καθυστερήσεις με τον Αλεκσιτς: στις καθυστερήσεις είχε δεχτεί γκολ από το Βόλο μια εβδομάδα πριν, στις καθυστερήσεις είχε χάσει από τον Αρη στο Βικελίδης: τρομερές συμπτώσεις. Κρίμα για τον Αρη που δεν κράτησε το 0-1 - γκολ του Μορόν. Θα αφιέρωναν όλοι την νίκη στον Αλκη: ήταν μια νίκη που για αυτό και μόνο ο Αρης όφειλε να την πάρει. Αλλα δεν αρκεί κάτι να το θες, πρέπει και να προσέχεις…