Το ότι η μοίρα παίζει τα πιο ωραία παιγνίδια δεν το ανακαλύψαμε τώρα – απλά έχει ενδιαφέρον ότι αυτό κάθε φορά επιβεβαιώνεται. Την Τετάρτη το βράδυ, ενώ όλη η Ευρώπη παρακολουθούσε τις ματσάρες του Τσάμπιονς λιγκ, στην Ελλάδα ασχολούμασταν με την εκδίκαση της έφεσης που έκανε ο ΠΑΟΚ εναντίον της πρωτόδικης απόφασης για τα όσα έγιναν στην Τούμπα στο ματς με την ΑΕΚ. Ο συμβολισμός, που προέκυψε είναι καταπληκτικός: οι άλλοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, εμείς με κουραφέξαλα. Η τελευταία μόδα είναι όλα αυτά τα δικαστικά σόου να μεταδίδονται και διαδικτυακά: κάθεται ο κόσμος και διαβάζει με τις ώρες αντεγκλήσεις δικηγόρων, ερωτήσεις δικαστών, καταθέσεις μαρτύρων, ενστάσεις κτλ. Και σήμερα όμως, που δικαστήρια δεν υπάρχουν, η ελληνική μας ποδοσφαιρική πραγματικότητα είναι εντελώς αντίθετη από την ευρωπαϊκή. Τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα είναι γεμάτα σπουδαία ματς: η Μπαρτσελόνα παίζει με τη Βαλένθια, η Τότεναμ με τη Σίτυ, η Μπενφίκα με την Πόρτο, η Ρόμα με τη Λάτσιο – παντού έχει ένα τουλάχιστον σπουδαίο ματς να δεις, εκτός από την Ελλάδα! Από τα οκτώ ματς αυτής της αγωνιστικής αληθινό ενδιαφέρον δεν έχει κανένα: δείτε το πρόγραμμα. Αν υπάρχει κάτι που να έχει ενδιαφέρον αυτό είναι το συλλαλητήριο των οπαδών του ΠΑΟΚ. Κυρίως γιατί θα δούμε πόσοι οπαδοί του πιστεύουν ότι μπορεί ν αλλάξει η πρωτόδικη απόφαση κι ο ΠΑΟΚ να ξαναμπεί στη μάχη του πρωταθλήματος.      

Η διαφορά στα δυο ματς

Πέρα από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ υπάρχουν και αρκετοί οπαδοί της ΑΕΚ, που για την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων αγωνιούν: το καταλαβαίνω. Επειδή μας αρέσει να απλοποιούμε τα πράγματα νομίζουμε ότι κάθε διακοπή είναι ίδια και επομένως θα έπρεπε να έχει ως αποτέλεσμα και την ίδια τιμωρία: δεν είναι έτσι. Η διακοπή του ματς του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό και η διακοπή του ματς του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ έχουν μια ουσιώδη διαφορά. Στην πρώτη περίπτωση ο προπονητής του Ολυμπιακού έφυγε από το γήπεδο: το ματς δεν μπορούσε να συνεχιστεί ποτέ. Αν ο ΠΑΟΚ αποδείκνυε ότι ο Γκαρσία έκανε θέατρο, το παιγνίδι θα μπορούσε να ξαναγίνει, αλλά από τη στιγμή που έφυγε ο προπονητής ο διαιτητής ήταν υποχρεωμένος από τον κανονισμό να σταματήσει οτιδήποτε και να στείλει την υπόθεση στον αθλητικό δικαστή.

Στη διακοπή του παιγνιδιού ΠΑΟΚ – ΑΕΚ δεν είχαμε τραυματία. Ο κ. Ιβάν Σαββίδης και ο κ. Λούμπος Μίχελ μπούκαραν και το διέκοψαν, οι ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια, αλλά δεν ξαναβγήκαν ποτέ κι ο διαιτητής Κομίνης είναι ο μόνος που μπορεί να εξηγήσει γιατί το διέκοψε. Αν αποδεικνυόταν ότι κακώς το διέκοψε, οι ομάδες θα πρεπε να γυρίσουν στην Τούμπα να παίξουν τα τελευταία λεπτά του ματς. Αυτό είναι μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δυο παιγνίδια. Όμως στην πρωτόδικη εκδίκαση συνέβησαν δυο περίεργα πράγματα: οι δικηγόροι του ΠΑΟΚ δεν προσπάθησαν να διαχωρίσουν την ευθύνη του Σαββίδη και του Μίχελ από αυτή του ΠΑΟΚ, και δεν ζήτησαν την συνέχιση του αγώνα, αλλά την ήττα της ΑΕΚ στα χαρτιά. Καταλαβαίνει κανείς ότι αν η ΑΕΚ έχανε και το ματς, με τον κόσμο όλο να περιμένει την απόφαση, θα γινόμασταν ο περίγελος της οικουμένης.  

Το φάντασμα του Ολυμπιακού

Για τον ΠΑΟΚ η υπόθεση ήταν εξ αρχής απλή: έπρεπε να κάνει ό,τι μπορεί για να καταδείξει ότι ο Σαββίδης και ο Μίχελ έχουν επίγνωση της ζημιάς που προξένησαν στην ομάδα και την ίδια στιγμή έπρεπε να φροντίσει να εμφανιστεί στο δικαστήριο ο Κομίνης – ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να σώσει τον ΠΑΟΚ διαχωρίζοντας τις ευθύνες του Σαββίδη από αυτές της ομάδας. Ο ΠΑΟΚ, για να είχε τύχη, έπρεπε να παρουσιάσει την απόλυση του Μίχελ, δείχνοντας ότι ως εταιρία δεν ευλογεί τέτοιες συμπεριφορές, και την παραίτηση του Σαββίδη από την θέση του προέδρου, ως πράξη ειλικρινούς μεταμέλειας. Μετά έπρεπε να ζητήσει απλά την συνέχιση του ματς, εστιάζοντας στις αντιφάσεις της ΑΕΚ, που δεν ήταν και λίγες. Ο ουσιαστικός διαχωρισμός των ευθυνών του Σαββίδη και του ΠΑΟΚ μπορούσε ωστόσο να έχει ένα παράξενο αποτέλεσμα: να χάσει βαθμούς ο ΠΑΟΚ για το ντου των παραγόντων του με πιστόλια, και να πετύχει την συνέχιση του ματς! Προφανώς δεν θέλησαν να ρισκάρουν τίποτα τέτοιο γιατί στη Θεσσαλονίκη φοβήθηκαν το φάντασμα του Ολυμπιακού – δεν ήθελε δηλαδή να βρεθεί ο Ολυμπιακός κοντά στην πρώτη θέση, καθώς μην ξεχνάτε ότι τότε δεν είχε βγει και η τελική απόφαση για την αφαίρεση βαθμών του Ολυμπιακού για τα επεισόδια με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη. Από το φόβο μην δουν τον Ολυμπιακό κοντά στην κορυφή, αντί να ζητήσουν αυτό που ζητάνε τώρα, ζήτησαν κάτι απολύτως παράλογο, δηλαδή τη νίκη στα χαρτιά σε ένα ματς που διέκοψε ο πρόεδρος της ομάδας!  

Πάλλον περίμενε χειρότερα

Ο ΠΑΟΚ χάνει στα χαρτιά το ματς και το πρωτάθλημα για δυο απλούς λόγους: ο πρώτος είναι γιατί μπούκαραν ο Ιβάν και ο Μίχελ και προκάλεσαν την διακοπή. Ο δεύτερος γιατί ο Κομίνης έκρινε ότι το ματς δεν μπορούσε να συνεχιστεί μετά το γεγονός αυτό. Ο Κομίνης ήταν το «πρόσωπο - κλειδί»: πολλά θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά αν ο διαιτητής εμφανιζόταν στο δικαστήριο, διότι σε κάποιες αντιφάσεις έχει πέσει και το ξέρουμε. Ο Κομίνης επικαλέστηκε αδυναμία να παρουσιαστεί – όμως με το πρωτάθλημα να έχει τότε διακοπεί για εβδομάδες, μια μέρα για να καταθέσει θα μπορούσε να βρεθεί, αρκεί κάποιος να τον υποχρέωνε.

Η αδυναμία του ΠΑΟΚ να φέρει τον διαιτητή και μοναδικό μάρτυρα ενώπιον του αθλητικού δικαστή, δείχνει και πόσο άτσαλα η ομάδα διοικείται. Γίνονται επιδείξεις δύναμης π,χ εναντίον του ΠΑΟ στη Λίγκα, αστυνομικοί διευθυντές στα Γιάννινα τυφλώνονται, διακόπτεται το πρωτάθλημα για να γίνει το πρόβλημα του Σαββίδη πρόβλημα όλων, βγαίνουν αποφάσεις χαράματα, και την ίδια στιγμή επιτρέπεται στον Κόμίνη να παίζει κρυφτούλι με την δικαιοσύνη! Μου μοιάζει τόσο απίστευτο, που δεν το πιστεύω. Τι πιστεύω; Πως με την πρωτόδικη απόφαση ο Σαββίδης είναι ευχαριστημένος, γιατί περίμενε ακόμα χειρότερη τιμωρία. Για αυτό δεν μιλάει κανείς από τους βορειοελλαδίτες βουλευτές που την προηγούμενη φορά χάλασαν τον κόσμο και για αυτό και ο ίδιος ο Ιβαν δεν είπε κουβέντα. Θα μου πεις χάθηκε ένα πρωτάθλημα. Δεν τρέχει και τίποτα: θα λέμε ότι η ΑΕΚ το πήρε στα χαρτιά και ότι θα το πάρουμε του χρόνου.

Για την τιμή των όπλων

Θα μου κάνει εντύπωση αν κάτι αλλάξει στην απόφαση: ίσως σβήσουν το -2 με το οποίο ο ΠΑΟΚ πρέπει ν αρχίσει του χρόνου το πρωτάθλημα – κάτι άλλο δεν μπορώ να φανταστώ.  Στο μεταξύ ο κόσμος του ΠΑΟΚ σήμερα θα διαδηλώσει: καλά θα κάνει, αλλά δεν καταλαβαίνω εναντίον ποιου θα διαδηλώσει. Διότι η ιστορία αυτή είναι απλή: αν ο Σαββίδης δεν μπούκαρε δεν θα υπήρχε διακοπή κι αν ο Κομίνης κατέθετε, υπήρχε μια μικρή πιθανότητα η ομάδα να την γλυτώσει – μόνο που κάτι τέτοιο δεν έγινε. Προϊστάμενος του Κομίνη είναι ο αρχιδιαιτητής κ. Περέιρα και προϊστάμενος του Πορτογάλου ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Βαγγέλης Γραμμένος: αυτός έπρεπε να φροντίσει να εμφανιστεί ο Κομίνης. Θα διαδηλώσει ο λαός εναντίον του Σαββίδη και του Γραμμένου; Το βρίσκω παράξενο. Να τα βάλει με την ΑΕΚ; Μα με τον Μελισσανίδη δεν κάναμε την εξυγίανση; Δεν βλέπαμε τα ματς αγκαλιασμένοι; Ούτε καν του απαντήσαμε όταν είπε ότι πέρισι έχασε άδικα το κύπελλο!

Καταλαβαίνω την ανάγκη της διαδήλωσης: πρέπει κάτι να γίνει για την τιμή των όπλων. Οι υπόλοιποι οπαδοί στο φινάλε δεν έχουν καν μια διαδήλωση για να περάσουν τη μέρα τους. Στα γήπεδα προβλέπω ότι δεν θα πατήσει άνθρωπος: θα είναι θαύμα να κοπούν είκοσι χιλιάδες εισιτήρια συνολικά. Διότι δεν ασχολούμαστε με ποδόσφαιρο, αλλά με κουραφέξαλα. Και τα κουραφέξαλα δεν κόβουν εισιτήρια…