Τις προάλλες στην εφημερίδα έκανα λίγο πλάκα στην υποψηφιότητα του κ. Πανουργιά Παπαϊωάννου, του προέδρου της Λαμίας, που για ένα βράδυ υπήρξε πρόεδρος της Σούπερλίγκας στον ύπνο του. Μου φαινόταν, ομολογώ, παράδοξο πως κάποιος που το 2020 είπε αντίο στην ομάδα του, δυο χρόνια μετά θα γινόταν ηγέτης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου: έγραψα μάλιστα ότι κακώς άργησε αφού με το ιστορικό όνομα «Πανουργιάς» έπρεπε να ηγηθεί της Λίγκας το 2021 όταν γιορτάζαμε τα διακόσια χρόνια του ξεσηκωμού του γένους. Ωστόσο δεν περίμενα πως αντί του Παπαϊωάννου, θα είχαμε στη Σουπερλίγκα επιστροφή του Βαγγέλη Μαρινάκη. Κακώς βέβαια δεν το περίμενα, γιατί όσο το σκέφτομαι το πράγμα έμοιαζε επιβεβλημένο.  

Ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα που φημίζεται για τα επικοινωνιακά της στεγανά: σπανίως ό,τι προκύπτει αποτελεί έκπληξη. Φέτος οι εκπλήξεις δίνουν και παίρνουν! Η απόφαση του Μαρινάκη να κατεβεί για πρόεδρος της Λίγκας πάρθηκε την Πέμπτη το βράδυ, αλλά από τον Ολυμπιακό δεν κυκλοφόρησε. Πιθανότατα γιατί μέχρι την Παρασκευή το πρωί σταθμίζονταν τα υπέρ και τα κατά: ότι ο Μαρινάκης, αν αποφάσιζε να κατεβεί θα κέρδιζε, ήταν δεδομένο.

Αυτονόητα πράγματα

Στην πρώτη του δήλωση μετά την εκλογή του ο Μαρινάκης λέει τα αυτονόητα: ότι δηλαδή χρειάζεται ένα μορατόριουμ συνεργασίας των μεγάλων ΠΑΕ για να γίνει καλύτερο το πρωτάθλημα. Τι απαιτεί ένα καλύτερο πρωτάθλημα; Πρώτα από όλα μεγαλύτερα εγγυημένα έσοδα για της ΠΑΕ. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μεταξύ των ιδιοκτητών των μεγάλων ομάδων υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός: υπάρχουν αυτοί που θέλουν τις μικρότερες ομάδες φτωχές για να μοιράζουν χορηγίες στους ημέτερους κι αυτοί που τις θέλουν πλούσιες – ο Μαρινάκης ανήκει στους δεύτερους κι αυτό το μαρτυρά η προηγούμενη θητεία του στην προεδρεία της Λίγκας.

Το 2010, όταν ο Μαρινάκης έγινε για πρώτη φορά πρόεδρος, η Σουπερλίγκα είχε από χορηγικά προγράμματα περίπου 35 εκατ ευρώ έσοδα: από τον ΟΠΑΠ είχε εισπράξει τότε 30 εκατ ευρώ. Την ίδια χρονιά, ο Μαρινάκης είχε υπογράψει για λογαριασμό της Λίγκας με τη Νova το μεγαλύτερο τηλεοπτικό συμβόλαιο της ιστορίας της: ήταν η  πρώτη και η μοναδική φορά που όλες οι ομάδες είχαν την ίδια τηλεοπτική στέγη και το όνειρο της κεντρικής διαχείρισης (την οποία σήμερα οι μικρότερες ΠΑΕ θέλουν για λόγους επιβίωσης) είχε γίνει πράξη – σημειωτέων αυτή άντεξε μέχρι που την έσπασε ο ΠΑΟΚ.

Τότε λίγοι είχαν καταλάβει τις ικανότητες του προέδρου του Ολυμπιακού στο μάνατζμεντ. Ο,τι ακολούθησε ήταν τραγικό: το 2018 η Λίγκα έφτασε ένα βήμα πριν από τη διάλυση καθώς ο μόνος χορηγός ήταν η Σουρωτή. Οσες και να ήπιαν τα μέλη του Συνεταιρισμού, η μείωση εσόδων ήταν αχώνευτη. Το 2015 τα έσοδα της από χορηγίες ήταν 20% λιγότερα από το 2011, το 2017 ήταν 40% λιγότερα και το 2018 65%! Η Nova που το 2010 είχε πληρώσει για τα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος 55 εκατ ευρώ, το 2017 εξασφάλισε τα ίδια ματς πληρώνοντας μόλις 30 εκατ. Οι άνθρωποι που το 2011 είχαν φέρει τα μεγαλύτερα έσοδα όλων των εποχών είχαν φύγει από τη Λίγκα: ο Γιάννης Μώραλης είχε γίνει δήμαρχος, ο Πατρίκ Κομνηνός ήταν στη FIBA, o Μιχάλης Αναγνώστου στην Αγγλία. Στη λίγκα εμφανίστηκαν οι παλιοί γνωστοί νταραβερτζήδες – οι απόφοιτοι του Πανεπιστημίου του Θωμά κι ο συνεταιρισμός βούλιαζε για να γράφεται δεξιά κι αριστερά ότι «ο Ολυμπιακός απομονώθηκε», «ο Μαρινάκης δεν υπάρχει» κτλ. Οι συντάκτες όλων αυτών των δημοσιευμάτων ήταν οι μόνοι κερδισμένοι καθώς σήμερα βγάζουν ένα μεροκάματο άλλοι στις ΠΑΕ κι άλλοι στην ΕΠΟ. Αλλά οι περισσότερες ομάδες μπήκαν σε μια φάση απερίγραπτης οικονομικής παρακμής. Σήμερα είναι στον αέρα ακόμα και η περσινή επιδότησή τους από το Κράτος μέσω του Στοιχήματος. Οι ΠΑΕ έχουν εισπράξει μόνο τα χρήματα της προκαταβολής την περασμένη άνοιξη. Στην κυβέρνηση ενθουσιάστηκαν τόσο με τις πρακτικές όσων έδιωξαν τον Θοδωρή Ζαγοράκη κι έφεραν τον κ. Τάκη Μπαλτάκου στην προεδρεία της ΕΠΟ που σκέφτονταν λεφτά να τους ξαναδώσουν τα Χριστούγεννα. Για τα κάλαντα.

Λιώσανε στις τσέπες  

Ο ερχομός του Μπαλτάκου μέτρησε σίγουρα και στην απόφαση του Μαρινάκη να επανέρθει. Όχι γιατί φοβήθηκε μήπως ο Τάκαρος στήσει παράγκα και άλλα τέτοια φαιδρά, αλλά γιατί κατάλαβε κάτι απλό: ότι η επιλογή του Μπαλτάκου ήταν η απάντηση ολόκληρου του συστήματος ΕΠΟ (Ενώσεις, παρατρεχάμενοι κτλ) στην συμφωνία της κυβέρνησης με τη FIFA και την UEFA – στην εφαρμογή δηλαδή της Ολιστικής Μελέτης που επιτρέπει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο να εξασφαλίσει την διοικητική αυτονομία του.

Η ανάλυση των πιο πολλών συνομιλητών του Μαρινάκη κατέληγε τελευταία στο ίδιο συμπέρασμα: ότι ο Μπαλτάκος εμφανίστηκε για να πετάξει την Ολιστική Μελέτη της FIFA/UEFA στα σκουπίδια. Οι αρνήσεις της ΕΠΟ για την υιοθέτηση της επαγγελματικής διαιτησίας, οι συζητήσεις του Μπαλτάκου με επτά ΠΑΕ για το πώς θα μοιραστούν τα λεφτά του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ και του ΠΑΟ και οι παλινωδίες του νέου προέδρου της ομοσπονδίας για την ανανέωση του συμβολαίου του Μαρκ Κλάτενμπεργκ σε συνδυασμό με τους απαράδεκτους χειρισμούς της ομοσπονδίας στις αδειοδοτήσεις, επιτάχυναν απλά τις διαδικασίες και οδήγησαν τον Μαρινάκη στο να αφήσει κατά μέρους τις όποιες δεύτερες σκέψεις. Θυμίζω πως λίγο καιρό πριν είχε εμφανιστεί σε ένα διοικητικό συμβούλιο της Λίγκας για να καταχεριάσει τον κ. Αντωνίου, εκπρόσωπο της ΕΠΟ, για το ζήτημα των αδειοδοτήσεων λέγοντας του ότι είναι απαράδεκτο ότι δεν παραιτούνται άνθρωποι που παίζουν με τις ΠΑΕ. Εκείνη η εμφάνιση του Μαρινάκη αποδείχτηκε τελικά προεκλογική: η ιδέα να επιστρέψει στη Λίγκα πρέπει να του είχε μπει από τότε. Οι αντίπαλοι του βέβαια πιάστηκαν στον ύπνο διότι από όλα όσα είχε πει απλά είχαν γελάσει με την αποκάλυψη ότι παράγοντες της ΕΠΟ σε δεξίωση στο Κατάρ βάλανε τα γλυκά στην τσέπη (!) και αυτά έλιωσαν κιόλας.    

Για δυο λόγους

Διασκεδάζω με τον πανικό όσων από χθες είδαν οκτώ ομάδες να συντάσσονται με το Μαρινάκη – στην πραγματικότητα είναι πιο πολλές και όλοι το ξέρουν. Αλλά θέλω να τους καθησυχάσω: ο ίδιος ο Μαρινάκης απέδειξε τα τρία τελευταία χρόνια πως αν έχεις καλή ομάδα δεν σε σταματάνε όσοι ελέγχουν τα θεσμικά όργανα. Δεν κερδίζεις το πρωτάθλημα αν ελέγχεις τη Λίγκα ή επειδή γίνεσαι αντιπρόεδρος στην ΕΠΟ: ο Ολυμπιακός το κέρδισε άνετα τρία χρόνια κάνοντας αντάρτικο. Αν ο Μαρινάκης επέστρεψε νομίζω το έκανε για δυο λόγους: πρώτον για να δείξει πως από τη στιγμή που ξέμπλεξε με τις μεθοδευμένες διώξεις εύκολα μπορεί να βάλει όποτε θέλει τον Ολυμπιακό στο κέντρο του παραγοντικού παιγνιδιού και δεύτερον γιατί υπάρχει ανάγκη μιας ηγεσία της Λίγκας που θα φέρει στο συνεταιρισμό σοβαρά χρήματα. Του χρόνου πάλι όλες οι ομάδες είναι χωρίς τηλεοπτικό συμβόλαιο – ίσως πάλι προκύψει ανάγκη κεντρικής διαχείρισης τηλεοπτικών, αλλά άλλο είναι η κοινή διαχείριση κι άλλο το πλιάτσικο στα λεφτά του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, του Αρη που κάποιοι ονειρεύονται ενώ κόβουν διακόσια εισιτήρια.  

Πότε θα τα προλάβει όλα

Το γράφω για όσους τρόμαξαν βλέποντας τον Μαρινάκη πάλι μπροστά τους: δεν επεδίωξε την εκλογή του για να πάρει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα κτλ – αν έχει καλή ομάδα θα το πάρει, αν δεν έχει κι έχει κάποιος καλύτερη δεν θα το πάρει. Δεν κρίνει η διοίκησης της Λίγκας πρωταθλήματα, απλά η Λίγκα πρέπει ως οργανισμός να ξυπνήσει για το καλό του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που εκπροσωπεί. Αφού η κυβέρνηση δεν τολμά να τα βάλει με βλαχοπροέδρους που απαιτούν να έχουν με το έτσι θέλω τη διοίκηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, πρέπει το ίδιο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο να διεκδικήσει όσα η FIFA και η UEFA του έχουν παραχωρήσει. Επιτροπές, στελεχώσεις, χρήματα και δυνατότητα αποφάσεων για τα δικά του. Και φυσικά σοβαρότητα: δεν είναι πχ δυνατόν να μην έχουν βγει ακόμα οι ποινές των ομάδων για τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος και να συζητάμε για εξουσίες της ομοσπονδίας. Η Λίγκα χρειάζεται να δείξει δυναμική. Ποιος θα έμπαινε μπροστά αν δεν το έκανε ο Μαρινάκης; Ο ΠΑΟΚ δεν έχει άνθρωπο. Ο Αλαφούζος δεν θέλει. Απο τον Παπαϊωάννου, θα ήταν προτιμότερος ο Γιάννης Παπαδόπουλος, αλλά έχει πολλές δουλειές.  

Η απορία μου είναι πότε ο Μαρινάκης θα τα προλάβει όλα. Ένας εκπρόσωπος ομάδας χθες μου επισήμανε πως την Τετάρτη η ΕΠΟ έχει ορίσει συνεδρίαση Εκτελεστικής Επιτροπής με πολύ σοβαρά θέματα, όπως αλλαγές στους κανονισμούς κτλ. «Θα δώσει το παρών ο πρόεδρος της Λίγκας, που είναι πλέον και αντιπρόεδρος της ΕΠΟ;» με ρώταγε. Δεν ξέρω πραγματικά αν θα βρει το χρόνο. Ωστόσο για δυο άλλες επισκέψεις λογικά πιστεύω χρόνο θα βρει. Τη μια θα την κάνει στο Μαξίμου για να δει πότε οι ομάδες θα πάρουν χρήματα – για τις μικρότερες είναι απαραίτητα, ενώ όσες βγήκαν στην Ευρώπη περιμένουν πάρα πολλά λόγω και των μπόνους. Τη δεύτερη επίσκεψη θα την κάνει στη Νιον. Με ατζέντα μεγάλη. Για κάποιους εντολοδόχους θα χει να πει πολλά…