Ολες οι ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα θελαν να έχουν αντιπάλους, όπως είναι ο εφετινός Αγιαξ που ο ΠΑΟ αντιμετωπίζει απόψε και η Φιορεντίνα που υποδέχεται στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ. Πρόκειται για ομάδες με ιστορία – γεγονός που από μόνο του επιβάλει συγκέντρωση στην ελληνική ομάδα, αλλά και προβλήματα – πράγμα που σημαίνει πως στα ματς που θα δώσουν στην Ελλάδα κατεβαίνουν με πρόθεση να μην χάσουν. Πολύ συχνά οι ομάδες αυτές κάνουν ένα λάθος που οι δικές μας εκμεταλλεύονται: θεωρούν ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα παίζοντας διαδικαστικά και μια ταχύτητα κάτω. Αξιολογούν τα ματς του Γιουρόπα λιγκ ως μικρότερης σημασίας – ειδικά ματς όπως τα αποψινά που δεν κρίνουν προκρίσεις. Δεν θα τα παρατήσουν αν βρεθούν πίσω στο σκορ, όμως δύσκολα θα «σκοτωθούν» για να κάνουν αποτέλεσμα καθώς συνήθως έχουν το μυαλό τους το εθνικό τους πρωτάθλημα: κάτι μου λέει ότι απόψε και ο Αγιαξ και η Φιορεντίνα θα κρατήσουν έξω κάποιους βασικούς τους.

Με το μυαλό αλλού

Ο Αγιαξ θέλει να πάρει το πρωτάθλημα που έχασε πέρυσι τελευταία αγωνιστική. Πούλησε και τον τερματοφύλακα Σίλεζι, που έχει καλό όνομα, αν και στα ματς με τον ΠΑΟΚ ήταν μια κινητή συμφορά. Είναι μια ομάδα που ανεβαίνει ψηλά στο γήπεδο – είτε παίζει με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, όπως έκανε στην Τούμπα, είτε κανονικό 4-3-3, όπως συνηθίζει. Για ολλανδική ομάδα δεν σκοράρει πολύ γιατί ακόμα είναι άδετη.

Η Φιορεντίνα, από την άλλη, έχει την Κυριακή ματς με τη Ρόμα και το μυαλό όλων θα είναι σε αυτό. Η Φιορεντίνα του Πάολο Σόουζα είναι μια ημιτελής ομάδα – ξεκίνησε ειδικά πέρυσι με άλλες φιλοδοξίες και έμεινε στα μισά του δρόμου. Ο Πορτογάλος ήθελε το καλοκαίρι να φύγει, αφού η ενίσχυση της ομάδας δεν ήταν αυτή που αυτός ήθελε. Η αλήθεια είναι ότι το ρόστερ της δεν έχει την απαραίτητη ισορροπία: έχει πχ στον πάγκο τον Ρόσι και το Ζάρατε (που δεν αποκλείεται να δούμε βασικούς στην Τούμπα), ενώ στην άμυνα λείπουν οι παίκτες με προσωπικότητα πράγμα, που έχει οδηγήσει τον καλό τερματοφύλακα Ταταρουσάνου στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Ο Σόουζα, ένας από τους πιο ωραίους μποέμ τύπους που έχουν περάσει ποτέ από την Ελλάδα (και για τον οποίο κάποτε θα γράψω κάτι), αποκλείεται να έχει ασχοληθεί πολύ με τον ΠΑΟΚ: εκτιμάει τόσο λίγο το ποδόσφαιρό μας που να ασχοληθεί με ελληνική ομάδα για να την αναλύσει, θα το θεωρεί σίγουρα χαμένο χρόνο! Αυτό είναι, φυσικά, πολύ καλό για την ομάδα του Ιβιτς, που μπορεί να αιφνιδιάσει ένα αντίπαλο που σίγουρα δεν ξέρει πόσο καλός είναι ο εφετινός ΠΑΟΚ.  

Και οι δυο είναι καλά

Και ο Αγιαξ και η Φιορεντίνα προεξοφλώ ότι θα επιχειρήσουν να πάρουν μια ισοπαλία – το πολύ: θα το επιχειρήσουν ψάχνοντας το γκολ, γιατί οι άμυνές τους δεν είναι καλές κι αυτό κυρίως πρέπει να εκμεταλλευτούν ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ, που είναι σε πολύ καλή κατάσταση, έχουν παίξει καλά στα ευρωπαϊκά τους καλοκαιρινά ματς, είναι ομάδες δεμένες και θα έχουν την υποστήριξη του κόσμου που περιμένει τέτοιες βραδιές. Και οι δυο πρέπει να προσέξουν βέβαια κάποιες λεπτομέρειες. Ο ΠΑΟ στα δυο του εντός έδρας ευρωπαϊκά ματς πέταξε το πρώτο ημίχρονο. Με την Μπρόντμπι το ματς απλοποιήθηκε από τη στιγμή που οι Δανοί έμειναν με δέκα παίκτες. Με την ΑΙΚ χρειάστηκε ν αφήσει κατά μέρους ο Στραματσόνι το σχήμα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και να χρησιμοποιήσει τον Βιγιαφάνιες αντί του Κουτρουμπή στο β ημίχρονο. Ο Ιταλός θέλει τους τρεις σέντερ μπακ για να έχει κάλυψη ο ΠΑΟ στον άξονα γιατί ο Λεντέσμα δεν μπορεί μόνος να σηκώσει το ανασταλτικό βάρος και να παίρνει και πολύ τη μπάλα: το χρήσιμο και αλά Πίρλο παιγνίδι του πρέπει με κάποιο τρόπο να προστατευθεί. Το κακό για τον ΠΑΟ είναι ότι ο Αγιαξ παίζει με ένα κυνηγό και οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί του στο πλάι για να βοηθήσουν τον Μέστο ή τον Χουλτ δεν βγαίνουν. Ωστόσο η γνώμη μου είναι ότι το ματς θα κριθεί από την πολύ καλή δουλειά που μπορεί ο ΠΑΟ να κάνει στην επίθεση: η αργή άμυνα του Αγιαξ μπορεί να επιτρέψει στον Μπεργκ να φτάσει σε θέση βολής – όσο το επέτρεψε και στον Κλάους Αθανασιάδη. Ο Σουηδός σπανίως συγχωρεί.

Ο ΠΑΟΚ από τη μεριά του έχει απόψε τη δυνατότητα να σβήσει τη βραδιά του αποκλεισμού του από τον Αγιαξ κάνοντας μια καλή εμφάνιση και να σταματήσει τη γκρίνια που υπάρχει στη Σαλονίκη για το γεγονός ότι δεν αποκτήθηκε σέντερ φορ. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται απλά να είναι συγκεντρωμένος και να μην πέσει στην παγίδα που λέγεται «παίζω να κρατήσω το μηδέν», όπως συνέβη στο ματς με τον Αγιαξ. Η επιστροφή του Λέοβατς θα του δώσει ισορροπία στις πλάγιες γραμμές και το ματς μπορεί να κριθεί από ένα καλό παιγνίδι των μέσων του: Τσίμιροτ, Κάνιες και Μπίσεσβαρ πρέπει να τρέξουν πολύ απέναντι σε παίκτες όπως ο Μπατέλι και ο Βεσίνο. Υπάρχει και μια ακόμα σημαντική λεπτομέρεια: όταν ο Σόουζα χρησιμοποιεί το 3-5-2 καλύπτει τις πλάγιες γραμμές όχι με φουλ μπακ, αλλά με χαφ που παίζουν πιο πολύ σαν εξτρέμ, όπως ο Μπερναρντέσκι, ή ο Μάρκος Αλόνσο ή ο Ζάρατε πχ. Αυτό σημαίνει πως ειδικά ο Γκάρι Ροντρίγκεζ μπορεί να βρει και βολικούς αντιπάλους αλλά και χώρους. Ο ΠΑΟΚ έχει κακή παράδοση με τους Ιταλούς: μόλις μια νίκη σε έντεκα ματς. Οι πολλοί ξένοι του, ωστόσο, αυτά δεν τα ξέρουν και ευτυχώς.   

Η δύσκολη δουλειά

Κι ο Ολυμπιακός; Αυτός έχει σαφώς πιο δύσκολη δουλειά. Οι Γιουνγκ Μπόις έχουν στόχο τη διάκριση στο Γιουρόπα Λιγκ, σκοράρουν εύκολα στο γήπεδό τους, είναι ομάδα σούπερ φορμαρισμένη κι ο Ολυμπιακός, στα μάτια μου, είναι ακόμα ανέτοιμος. Το καλό ματς με τη Βέροια δεν με ξεγελά, καθώς απόψε πρέπει κυρίως ν αντέξει αμυντικά και ένα καλό του αμυντικό ματς δεν έχω δει μέχρι τώρα: αν χαρίσει φάσεις στους γηπεδούχους θα ηττηθεί γιατί οι Ελβετοί είναι πολύ καλύτερη ομάδα από την Αρούκα. Εχω μεγάλη περιέργεια και για τη σύνθεση του Ολυμπιακού: δεν νομίζω ότι θα παίξουν αυτοί που κέρδισαν τη Βέροια, αφού η δυσκολία του ματς είναι πολύ διαφορετική. Η ταυτόχρονη παρουσία Μαρίν, Ελιονούσι, Σεμπά, Ιντέγιε μου φαίνεται μεγάλη πολυτέλεια σε ένα ματς που για ν αντέξει μια ομάδα απέναντι στην πίεση των γηπεδούχων χρειάζεται να κρατήσει πολύ τη μπάλα. Οι Πορτογάλοι λένε ότι ο Μπέντο είναι «ένας Σάντος που παίζει επιθετικά», υπονοώντας ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν αγαπάει τα πολλά ρίσκα, μολονότι κοιτάζει αρκετά το κομμάτι της επίθεσης: ελπίζω όλα αυτά ν αρχίσουμε να τα βλέπουμε στην πράξη. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι δεν παίζει στη Βέρνη την πρόκριση – αυτή περνάει από το Καραϊσκάκη. Το κακό ότι δύσκολα μπορεί να κάνει ένα ματς σαν αυτό που έκανε πέρυσι, όχι στο Εμιρετς, αλλά έστω στο Ζάγκρεπ: δεν είναι ακόμα έτοιμος και το τι θα κάνει, για μένα τουλάχιστον, αποτελεί μυστήριο. Οι Γιουνγκ Μπόις παίζουν  ανοιχτό επιθετικό ποδόσφαιρο: βάζουν εύκολα δυο γκολ σε κάθε εντός έδρας ματς, δεν παρατάνε τίποτα, δεν έχουν σούπερ παίκτες, αλλά η νοοτροπία τους είναι άξια μίμησης. Είναι μια ομάδα που δεν φοβάται να παίξει – το είδος της ομάδας που προσωπικά μ αρέσει.

Συμπέρασμα

Ο ΠΑΟ είναι φορμαρισμένος και πρέπει να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που σίγουρα θα έχει. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να πιέσει την Φιορεντίνα στη μεσαία γραμμή: οφείλει να κερδίσει γιατί ακολουθούν δυο εκτός έδρας ματς κι αν δεν κερδίσει το πρόγραμμά του γίνεται Γολγοθάς. Ο Ολυμπιακός πρέπει να παίξει καλά στην άμυνα. Ολοι έχουν δύσκολες ενδιαφέρουσες δουλειές σε μια βραδιά που υπόσχεται πολλά.