O Ολυμπιακός γνώρισε μια ήττα στην Φρανκφούρτη, την πρώτη της σεζόν του: ελπίζω να κατάλαβε πως η πρωτιά στον όμιλο του Europa League στον οποίο έχει βρεθεί δεν θα είναι εύκολη υπόθεση όσο κάποιοι νόμιζαν μετά τη νίκη κόντρα στη Φενέρ στην Πόλη. Ο ΠΑΟΚ πέρασε με νίκη από την Κοπεγχάγη. Ελπίζω κάποιοι να κατάλαβαν ότι η πρωτιά στον όμιλο του UEFA Conference League που βρίσκεται είναι πραγματική υποχρέωση. Ας δούμε δυο πράγματα για δυο ματς που πραγματικά επιτρέπουν να πεις πολλά.  

Μακάρι να το έκανε

Παρά τις προβλέψεις  o Mαρτίνς δεν έκανε rotation στη Φρανκφούρτη: μακάρι να το έκανε. Ο Ολυμπιακός που είδαμε χθες έμοιαζε πολύ με αυτόν που αγωνίστηκε στα Γιάννινα στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ελ Αραμπί βρέθηκε στη θέση του Τικίνιο, στο 4-3-3 ο Εμβιλά έπαιξε πίσω από τους Μπουχαλάκη και Μαντί Καμαρά κι ο Αγκιμπού Καμαρά βρέθηκαν στις πλάγιες γραμμές. Όμως αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός δεν απέφυγε το στραβοπάτημα γιατί η Αϊντραχτ δεν έχει σχέση με τον φιλότιμο ΠΑΣ. Στα Γιάννινα με τρία χαφ που ανεβαίνουν στο γήπεδο μπορείς να κάνεις κατοχή μπάλας γιατί ο ΠΑΣ θα σε περιμένει. Στη Γερμανία η πίεση που αυτοί οι παίκτες θα δεχτούν θα είναι μεγάλη. Κι όταν δεν υπάρχει δυνατότητα καλής κυκλοφορίας της μπάλας ο Ολυμπιακός είναι επιθετικά ακίνδυνος. Και στις αντεπιθέσεις που δέχεται ευάλωτος.

Το ματς φάνηκε από νωρίς ότι δεν θα εξελιχτεί ιδανικά. H έλλειψη τρεξιμάτων από τους Μαντί Καμαρά, Μπουχαλάκη κι Εμβιλά ήταν φανερή και μολονότι ο Ολυμπιακός έβρισκε χώρους για αντεπιθέσεις πίσω δεν πάταγε καλά, παρά το σπουδαίο παιγνίδι του Παπασταθόπουλου. Παρόλα αυτά θα μπορούσε να χει πάει στα αποδυτήρια τουλάχιστον κρατώντας την ισοπαλία στο ημίχρονο, αν δεν έδειχνε σημάδια πανικού μετά το 40΄. Με τον Σωκράτη και τον Σισέ «κιτρινισμένους», τους μέσους να μην μπορούν να κρατήσουν τη μπάλα και τον Κόστιτς να είναι ασταμάτητος καθώς δεν υπήρχε μηχανισμός βοήθειας στο Λαλά που να λειτουργεί, η Αϊντραχτ είχε στα πέντε τελευταία λεπτά του πρώτου ημιχρόνου δυο ευκαιρίες, ένα δοκάρι και βρήκε με τον Τουρέ το γκολ του 2-1 στο 47΄.

Οι Γερμανοί είχαν προηγηθεί με πέναλτι του Μπορέ στο 26΄, ο Ολυμπιακός είχε ισοφαρίσει με πέναλτι του Ελ Αραμπί στο 30΄, αλλά το δεύτερο γκολ των Γερμανών απλοποίησε το ματς για τους γηπεδούχους. Στο δεύτερο ημίχρονο έπρεπε να έχουν υπομονή και να συνεχίσουν να πιέζουν τους μέσους του Μαρτίνς. Ένα γκολ θα το βρίσκανε και το βρήκανε: στο 59΄ο Καμαντά εκμεταλλεύτηκε μια κακή επέμβαση του Βαλτσίκ και το ματς τελείωσε.

Λάθος και από τον διαιτητή

Σε μια τέτοια κακή βραδιά δεν θα μπορούσε να λείπει κι ένα λάθος του διαιτητή Μαρτίνς. Στο 55΄ο Πορτογάλος αρνήθηκε στον Ρέαμπτσουκ ένα πέναλτι που δεν χρειαζόταν ούτε ριπλέι. Ο Μολδαβός δέχτηκε εντός της μικρής περιοχής κλωτσιά στο κεφάλι. Λίγο πριν είχε διαμαρτυρηθεί κι Ελ Αραμπί για σπρώξιμο εντός περιοχής – και πάλι οι Πορτογάλοι δεν είδαν τίποτα. Ντροπής πράγματα όλα αλλά ο Ολυμπιακός πρέπει κάτι να κάνει με το θέμα της διαιτησίας των ευρωπαϊκών του ματς: φανερά κάνει κάτι λάθος καθώς λάθη σαν αυτό που έκανε ο διαιτητής Μαρτίνς χθες γίνονται σε όλα τα παιγνίδια του. Βέβαια το δίκαιο παράπονό του δεν πρέπει να αφήσει να περάσει σε δεύτερη μπίρα ο απαραίτητος προβληματισμός για μια εμφάνιση που ήταν κακή γιατί ο προπονητής του φάνηκε να μην λαμβάνει υπόψιν του τα προηγούμενα. Ο Πέδρο Μαρτίνς στηρίχθηκε σε παίκτες που έχουν ανάγκη από ανάσες, παρουσίασε ένα σχήμα χωρίς εξτρέμ, αλλά και χωρίς δυνατότητες στην άμυνα: τα «ένας εναντίον ενός» που επέτρεψε χθες ο Ολυμπιακός ήταν πάρα πολλά. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με μια ομάδα που δεν είχε νίκη εντός έδρας, αλλά ούτε κατάφερε να είναι καλυμμένος και να την περιμένει σωστά ώστε να παίξει με το άγχος της, ούτε επιχείρησε να της επιτεθεί σοβαρά. Οι Γερμανοί αντιθέτως τον ήξεραν άριστα. Όχι τυχαία, σε σχέση με το ματς με την Χέρτα, ο προπονητής τους .. άλλαξε τη μισή ομάδα – πρώτα από όλα τη γραμμή της επίθεσης. Η Άϊντραχτ έχοντας χάσει έδαφος στη Μπουντεσλίγκα ρίχνει το βάρος της στην Ευρώπη: ας το έχουμε στα υπόψιν μας ενόψει του καθοριστικού για την πρώτη θέση ματς στο Καραϊσκάκη.           

Νίκη ανακούφισης και πρωτιάς

Αντίθετα από τον Ολυμπιακό ο ΠΑΟΚ στην Κοπεγχάγη πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε: η νίκη του του δίνει την δυνατότητα να φτάσει στο στόχο του, που ήταν εξ αρχής η πρωτιά στον συγκεκριμένο όμιλο. Ο Ρασβάν Λουτσέσκου είδε την ομάδα του να αντιδρά μετά το σοκ της Κυριακής και κυρίως την είδε να κάνει στο πρώτο ημίχρονο το καλύτερο ματς αντεπιθέσεων, που έχει κάνει φέτος - πράγμα που ενόψει του παιγνιδιού στο Καραϊσκάκη είναι για τον ΠΑΟΚ ένα καλό σημάδι.  

Αν το βασικό σε αυτού του είδους τα ματς είναι συνήθως η αρχή του παιγνιδιού, αυτή τη φορά το ξεκίνημα του ΠΑΟΚ ήταν ιδανικό. Η χαμένη ευκαιρία του Μπίσεσβαρ στο 1^ο λεπτό έδειξε ότι ο ΠΑΟΚ πήγε στην Δανία με σκοπό να κυνηγήσει τη νίκη – στα ευρωπαϊκά του ματς του συμβαίνει σπάνια και είναι κρίμα. Γνωρίζοντας τις αμυντικές αδυναμίες των Δανών, και το πόσο ψηλά αμύνονται, έφερε το ματς στα μέτρα του σε χρόνο ρεκόρ: πρώτα στο 8^ο λεπτό ο Μίτριτσα πήρε την αποβολή του γκολκίπερ Γκράμπαρα, αναγκάζοντας τον να επέμβει με τα χέρια σε «σκάψιμο» που επιχείρησε βλέποντας  τον εκτός περιοχής και μετά ο Σίντκλεϊ έβαλε μπροστά στο σκορ τον ΠΑΟΚ στο 16΄ με κεφαλιά μετά από σέντρα του Ζίφκοβιτς. Οι Δανοί παρότι έμειναν πολύ νωρίς με παίκτη λιγότερο προσπάθησαν να επιτεθούν και ο ΠΑΟΚ στους κενούς χώρους ήταν εξαιρετικά επικίνδυνος: στο 36΄ ο Ζίφκοβιτς έκανε το 0-2 μετά από γρήγορη ανάπτυξη και ασίστ του Σβαπ. Προηγουμένως ο ΠΑΟΚ με κινητήριους μοχλούς τον Μπίσεσβαρ και τον Σβαπ και οδηγό στην επίθεση τον κεφάτο Σβιντέρσκι είχε ευκαιρίες πολλές.

Εξω παίζει καλύτερα

Η ωραία εικόνα του ΠΑΟΚ στην αρχή οφείλεται στο ότι ο Λουτσέσκου έκανε το σωστό rotation. Αφησε έξω τους Βιερίνια και Βαρέλα, που σίγουρα δεν μπορεί να βγάλουν τρία ματς την εβδομάδα, έδωσε φανέλες βασικού στον Μιχαϊλίδη και τον Μιχάι που έχουν καλή συνεργασία όποτε παίζουν μαζί, κράτησε στην ενδεκάδα τους Σβαπ και Μπίσεσβαρ παρόλο που ακολουθεί το Καραϊσκάκη. Βοήθησε σαφώς και η αλλαγή του σχήματος: ο ΠΑΟΚ έπαιξε με δυο χαφ (Εσίτι, Σβαπ) και τον Μίσεσβαρ μπροστά τους κι επειδή έχει κανονικά εξτρέμ (ο Ζίφκοβιτς και ο Μίτριτσα ήταν και τακτικά άψογοι) χτυπούσε στην κόντρα πανεύκολα – γενικά παίζει λίγο καλύτερα εκτός έδρας από ότι στην Τούμπα φέτος.

Αλλά και το ότι ο ΠΑΟΚ ολοκλήρωσε ασθμαίνοντας στον Ρουμάνο προπονητή οφείλεται. Η απόφασή του να βγάλει από το ματς κάποιους που πιθανότατα σκέφτεται να χρησιμοποιήσει ως βασικούς στο Καραϊσκάκη είχε ως αποτέλεσμα να μπερδευτεί ο ΠΑΟΚ και μετά το 75΄να καρδιοχτυπήσει. Η έξοδος του Μιχαηλίδη μπέρδεψε την άμυνα. Η έξοδος του Μπίσεσβαρ και του Σβαπ δημιούργησε πρόβλημα στην κυκλοφορία της μπάλας και η στατικότητα του Ακπομ και του Μουργκ επέτρεψαν στους γηπεδούχους να βγουν πιο ψηλά και να πιέσουν. Η Κοπεγχάγη μείωσε κι ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε στο τέλος και τον Πασχαλάκη, που σε κάθε νίκη του ΠΑΟΚ είναι φέτος καθοριστικός. Ο ΜVP του…

Η ισοπαλία της Φενέρ με την Αντβέρπ είναι καλό αποτέλεσμα για τον Ολυμπιακό, όσο κι αν θεωρητικά κρατά ζωντανούς τους πάντες στον όμιλο: ο πρωταθλητής δεν θα βρει καμία ομάδα αδιάφορη στα τρία επόμενα ματς τα οποία θα είναι όλα δοκιμασίες καθώς είμαστε στα τέλη Οκτωβρίου κι ακόμα δεν έχει «λυθεί» επιθετικά. Η ήττα του πρωταθλητή στην Φρανκφούρτη δεν είναι φυσικά καταδικαστική, αλλά το αβαντάζ της νίκης στην Πόλη δεν κεφαλαιοποιήθηκε: οι Γερμανοί στο Καραϊσκάκη μπορεί να παίξουν και για την ισοπαλία. Ο ΠΑΟΚ χάρη στη νίκη στην Κοπεγχάγη βλέπει την πρώτη θέση στον όμιλο. Ο Ολυμπιακός θα την κυνηγήσει στο Καραϊσκάκη. Στο οποίο φέτος ζορίζεται, θα πει κάποιος. Αλλά και που δεν δυσκολεύεται, θα ρωτήσω εγώ…